Solgun Bir Gül Dokununca Şiirinde İnsanın Değeri

Abstract

İnsan, maddî varlığının yanı sıra manevî değerlere de sahip bircanlıdır. Çeşitli değer sistemleri ve inançları doğrultusunda hayatatutunur. Ancak modern dünyanın katı gerçekleri içerisinde insanınmanevî dünyası bir şekilde yıkılmakta ve insan, buna alışarakduyarsızlaşmaktadır. Duyarsızlaşma bir başka ifadeyle hissizleşme,insan ruhundaki güzellik duygusunun algılanamaması demektir.İnsanoğlunun güzellik duygusunu kaybettiği modern dünyada sanatınişlevi tekrar sorgulanmalıdır.Sanat, insan ruhunda var olan güzellik duygusunun dışavurumudur. Gerçek bir sanat eserini değerli kılan pek çok unsurdan sözedilebilir. Yazarın dili kullanma becerisi ve üslûbu bunlar arasındadır.Sanatçının insanı, acı ve sevinciyle birlikte görüp anlatma başarısı ise bireseri sunilikten kurtaran en önemli kriterdir. Bu anlayıştan hareketleBehçet Necatigil’in Solgun Bir Gül Dokununca adlı şiirini tahlil ederekşairin insanı anlatma gücünü tespit etmeye çalışacağız.Bir edebî metni tahlil etmek için çeşitli yöntemler kullanılmaktadır.Fakatiyibirtahlilyapabilmeyikolaylaştıracakkurallarbulunmamaktadır. Ayrıca edebî metinlerin subjektif oluşu, her okuyana,okuduğu metni değişik yorumlama imkânı vermektedir. Bununla birlikteedebî metinde kullanılan sembollerden ortalama bir mana çıkarmakmümkündür. Solgun Bir Gül Dokununca adlı şiirdeki “gül” sembolündenhareketle şairin şiirin derin yapısında neyi dile getirdiğini açıklamak buçalışmanın amacıdır.

Human is a living being who has spiritual values besides hisphysical existence. Human beings hold on to the life by means of thevalue systems and beliefs they have. However, the spiritual world ofhuman beings is destroyed in a way in the face of the stern realities ofthe modern world, and they become insensitive, getting accustomed tothat environment. Insensitivity, in other words the emotional blunting,means losing the ability to perceive the feeling of beauty in human soul.In the modern world, where the human beings have lost the feeling ofbeauty, the function of the art needs to be questioned again.Art is the expression of the feeling of beauty existing in the humansoul. Many elements can be cited that renders a real work of art valuable.Among them is the skill of an author in using the language, as well ashis/her style. The success of an artist in seeing and describing humanstogether with their sorrows and joy is the primary criterion saving a workfrom artificialness. Based on this understanding, we will try to analyzethe poem ‘Solgun Bir Gül Dokununca’ (‘A Paling Rose When Touched’) byBehçet Necatigil and to determine the poet’s power in describing humanbeing.A number of methods are used in order to analyze a literary text.However, there are no specific rules that can facilitate the performance ofa good analysis. In addition, the subjective nature of literary texts giveseach reader to interpret the text he/she reads in a different way. On theother hand, it is possible to draw a common meaning from the symbolsused in a literary text. The objective of the present study is to find outwhat the poem expresses at the background.