Yazar "Çakmak, Murat" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 20 / 34
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Açlığın oksidan stres üzerine olan etkisi(2001) Çağlayan, Fatma; Çağlayan, Osman; Günel, Engin; Çakmak, MuratKalori kısıtlamasının ve bazı çalışmalarda bildirildiği gibi açlığın, antioksidan etkisi bulunmaktadır. Elektif cerrahi operasyonlar öncesi uygulanan kısa süreli açlığın fonksiyonel etkilerinin yanısıra metabolik etkilerinin de ortaya konması gereklidir. Ratlarda 48 saatlik açlığın oksidan stres üzerine olan etkisini ortaya koymak için bu çalışma gerçekleştirildi. Toplam 25 adet rat, 48 saat süreyle su kısıtlaması olmaksızın aç bırakıldı. Başlangıçta, 24. ve 48. saatlerde kan örnekleri alındı. Bu örneklerde plazma malondialdehit (MDA) düzeyleri ölçüldü. Başlangıç, 24. ve 48. saatlerdeki plazma MDA düzeyleri sırasıyla 8.091.78, 6.862.51 ve 4.471.62 nMol/ml şeklindeydi. Çalışmamızda, 48 saatlik açlık ratlarda artan bir şekilde oksidan stresi azaltmaktadır. Bu azalma 48. saatte en belirgin hale gelmektedir. Öte yandan, açlığın hem glutatyon düzeyini azalttığı, hem de antioksidan enzimleri etkilediği rapor edilmiştir. Sınırlı süreli açlık, oksidan stres kaynağı varlığında serbest radikal artışına yol açtığı söylenmekle birlikte, bazal şartlarda antioksidan etkilidir.Öğe Anaesthesia and the acute phase protein response in children undergoing circumcision(Hindawi Ltd, 2005) Büyükkoçak, Ünase; Çağlayan, Fatma; Çağlayan, Osman; Basar, Murat; Çakmak, Murat; Batislam, Ertan; Ulusoy, SevgiConcentrations of acute phase proteins (CRP: C-reactive protein, albumin) change during surgery. We investigated the acute phase response to circumcision and the effects of anaesthesia on this response. The children were divided into four groups; group 1 (intratracheal general anaesthesia, n = 40), group 2 (general anaesthesia with mask, n = 20), group 3 (ketamine, n = 20), group 4 (local anaesthesia, n = 35). Blood samples were obtained, 24 hours before circumcision, after premedication, and 24 hours after circumcision. CRP and albumin before circumcision were comparable for all groups. There was no increase in CRP, and albumin remained steady throughout the study. No difference was observed among the groups, and related to anaesthesia. No responsiveness may be explained with the size of injured tissue or anatomical and histological type of preputium.Öğe Apendektomi yapılan çocuklarda peritoneal sıvı kültürü elde edilecek olguların seçimi(2007) Soyer, Tutku; Türkmen, Feyza; Akman, Hülya; Kaya, Murat; Hançerlioğulları, Öymen; Cesur, Özkan; Çakmak, MuratAmaç: Apendektomi sırasında elde edilen peritoneal sıvı kültürlerinin (PSK) postoperatif takibe olan katkısı tartışmalıdır. Apendektomi yapılan çocuklarda PSK alınacak olguların seçimini belirlemek üzere prospektif bir çalışma planlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Son bir yılda kliniğimizde apendektomi yapılan hastalar; yaş, cinsiyet, karın ağrısı süresi, akyuvar sayısı, peritoneal sıvı kültürü ve antibiyogramlan ile postoperatif komplikasyonlar açısından prospektif olarak incelenmiştir. Yaş, cinsiyet, karın ağrısı süresi, akyuvar sayısı ve olguların akut-perfore apendisit olması ile PSK sonuçları karşılaştınlmıştır. Tüm hastalar operasyon sonrası erken (l.ve 3. ay) ve geç (9 aydan sonra) komplikasyonlar açısından takip edilmiştir. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 33 hastanın yaş ortalaması 10 (5-15) yıl olup, kız erkek oranı 111.1'dir. Olguların % 63.6'sı akut (n:21), % 36.4'üperfore (n:12) apendisitdir. PSK'da üreme olmayan ve olan olgularda karın ağrısı süresinin ortancası sırasıyla 1 (1-1,24) gün ve 5 (3-10) gün olup, akyuvar sayısı ortancaları ise 13.350 (12.225-18.200) /mm3 ve 15.600 (15.400-27.800) /mm3'dür. Pozitif PSK olguları ile yanlız perfore apendisit .olguları ve karın ağrısı süresi ile ilişkilidir (p0.05, Mann Whitney-U testi). Perfore apendisit olgularında (n:7), akut apendisitlere (n:0) oranla pozitif PSK daha sıktır. (p0.05, ki-kare testi). Antibiyogramlara göre 3 hastada antibiyotik değişlikliği yapılmıştır. Akut apendisit grubunda postoperatif komplikasyona rastlanmazken, perfore apendisit olan hastaların 4'ünde (% 33.3) yara enfeksiyonu, 2'sinde adezif intestinal tıkanıklık (% 16.7) ve birinde (% 8.3) enterokutanöz fistül tespit edilmiştir. Sonuç: PSK perfore apendisit nedeniyle ameliyat edilen ve başvuru anında karın ağrısı 3 günden uzun süren hastalarda, postoperatif antibiyotik sağaltımını yönlendirmek amacıyla yapılabilir.Öğe Astımlı çocuklarda gastroözefageal reflü ve antireflü tedavinin astıma etkisi(2009) Soyer, Tutku; Soyer, Uysal Özge; Çakmak, MuratÇocukluk çağındaki astım ve gastroözefageal reflü arasındaki ilişki uzun süredir bilinmekle birlikte, astımlı çocuklarda gastroözefageal reflünün tanı ve tedavisi halen tartışmalıdır. Çocuklarda astım-reflü ilişkisini ortaya koymak ve antireflü tedavinin sonuçlarını incelemek amacıylyapılan çalışmalar konuyu aydınlatmaya yeterli değildir. Bu derlemede, astım-reflü ilişkisi ve antireflü tedavinin etkinliğini değerlendiren çalışmaların sonuçlarının sunulması amaçlanmaktadır.Öğe Çok düşük doğum ağırlıklı prematürede periton diyalizi uygulaması(2009) Aliefendioğlu, Didem; Soyer, Tutku; Çakmak, MuratPeriton diyalizi, akut böbrek yetmezliği tedavisinde yenidoğanlarda da önemli bir seçenektir. Çok küçük prematüre bebeklerin teknik güçlükler, infeksiyona bağlı yüksek mortalite, düşük kilo alımı ve komplikasyonlar nedeniyle periton diyalizi için uygun aday olup olmadıkları ise tartışmalıdır. Burada, akut böbrek yetmezliği nedeniyle periton diyalizi uygulanan ve kaybedilen iki prematüre bebek aracılığıyla, çok düşük doğum ağırlıklı bebeklerde periton diyalizi uygulamasının ve teknik zorlukların sunulması amaçlanmıştır.Öğe Dysfunctional voiding in children with asthma(Bmj Publishing Group, 2013) Soyer, Özge Uysal; Kılınçoğlu, Betül; Şenyücel, Mine Fedakar; Aslan, Mustafa Kemal; Çakmak, Murat; Dallar, Yıldız; Soyer, TutkuA prospective study was performed to evaluate the prevalence of suspected dysfunctional voiding (DV) and associated risk factors in children with asthma. The DV is defined as any voiding symptoms and/or urinary incontinence. Children (4-10-year-old) with asthma (n=178) and healthy subjects (n=197) were enrolled. DV and Incontinence Scoring System were administrated. Demographic features and asthma related characteristics were recorded. Suspected DV was noted in 19 (27.9%) of patients with asthma and 5 (6.6%) of healthy subjects in children younger than 6 years of age (p=0.001). In this patient group, asthma increased the risk of suspected DV (OR=5.7 (95% CI 1.988 to 16.344)). Children with asthma older than 6 years of age had similar prevalence of suspected DV but they had higher frequency of voiding and urgency. Asthma is associated with higher DV symptom scores in younger children who have already completed toilet training and with some of DV symptoms such as frequency and urgency in older children.Öğe The effect of indwelling catheter on OH-proline in the urethral wound: An experimental study(2006) Somuncu, Salih; Çağlayan, Osman; Çakmak, Murat; Çağlayan, Fatma; Ulusoy, SevgiObjective: To investigate the effect of catheterization on urethral wound healing by measuring OH-proline. Methods: Eighteen male New Zealand albino rabbits were divided equally into three groups. In the control group, urethral tissue samples were taken from the ventral penile surface. In group II, the ventral penile surface was incised and primarily repaired by 6/0 polydioxanone. In group III, the incised urethra was repaired by 6/0 polydioxanone and a urethral catheter was inserted. Tissue samples were taken on the 20th postoperative day in groups II and III. Tissue OH-proline levels were measured by the method of Bergman and Loxley. The Kruskal-Wallis statistical test was used for evaluation. Results: OH-proline values as ?g/mg dry tissue were 16.43 ± 2.68 in the control group, 14.47 ± 1.82 in group II and 14.63 ± 0.63 in group III. There was no significant difference between the three groups (P > 0.05). Conclusion: Use of a urethral catheter does not appear to have a direct effect on collagen synthesis in wound healing. © 2005 Journal of Pediatric Urology Company.Öğe Effect of paralysis of the abdominal wall muscles by botulinum A toxin to intraabdominal pressure: an experimental study(W B Saunders Co-Elsevier Inc, 2006) Çakmak, Murat; Cağlayan, Fatma; Somuncu, Salih; Leventoğlu, Alev; Ulusoy, Sevgi; Akman, Hülya; Kaya, MuratPurpose: To show the effect of botulinum A toxin-induced paralysis of abdominal muscles oil intraabdominal pressure. Material and Methods: Fifteen Sprague-Dawley rats were divided into 2 groups. An abdominal skin incision was done, and 2 catheters were placed for the pressure monitoring and saline infusion. Saline Solution was given to the abdomen until reaching to a pressure level of 9 cm H2O and 6 min Hg in pressure device, and the amounts of injected saline were recorded. Then intraabdominal saline was drained. Two milliliters (5 U/mL) botulinum A toxin was applied to the abdominal muscles in group 2. Saline was injected at the same points in same amounts in group 1. After 3 days, catheters were placed, and the saline volumes needed to obtain the same pressure levels were recorded for each rat. Spontaneous motor unit potential (MUP), single MUP analysis and interference patterns of the muscles, respiratory rates, and vascular pressure measurements were recorded before and after botulinum toxin (Botox) injections. Results: Mean intraabdominal saline volumes in the first and third days were 63.8 and 64.4 mL in group 1 and 67.6 and 80.6 mL in group 2, respectively. Mean MUP amplitude and duration of the rectus muscles in group 2 (17.1 mu V and 1.47 milliseconds) were significantly lower than those of group I (187 mu V and 4.9 milliseconds) in the third day. There were no pathological changes in respiratory rates and pressure measurements before and after Botox injections. Conclusion: This pilot experimental study showed that local injection of botulinum A toxin causes paralysis in abdominal wall muscles, increases the intraabdominal volume, and decreases the pressure, and this application may be used as ail adjunct in abdominal Wall Closure in selective cases. (c) 2006 Elsevier Inc. All rights reserved.Öğe Effect of Penile Tourniquet on Growth Factors in Rat Penile Tissue(Georg Thieme Verlag Kg, 2009) Kaya, Murat; Soyer, Tutku; Ayva, Şebnem; Çakmak, MuratAim: This study aimed to evaluate the effect of penile tourniquet application on growth factors in rat penile tissues. Materials and Methods: Forty Wistar male rats were included in the study. Rats were divided into 4 groups. After anesthetization, perimeatal penile skin and the corpus cavernosum were sampled in the control group (CG). A Mathieu-like flap was designed without a penile tourniquet (PT) to serve as a sham group (SG). In the PT groups, a Mathieu-like flap was created and a 5 mm diameter rubber circular band was applied at the base of the penis. The PT was applied for 10 min in the PT-10 group and for 30 min in the PT-30 group. Penile tissue was sampled 24 h after PT application in the SG and PT groups. Tissues obtained were examined in three sections: the subepithelial vascular plexus (SVP), the corpus cavernosum (CC) and the smooth muscle-like mesenchymal cells in the corpus cavernosum (MC). Acute inflammation was evaluated with hematoxylin-eosin staining. The effect of PT on vascular endothelial growth factor (VEGF), VEGF receptor (VEGFR) and transforming growth factor 0 receptor (TGF beta-R) levels was evaluated. Results: Higher grades of acute inflammation were encountered in the PT-10 and PT-30 groups compared to the CG and SG (p<0.005). However, mean grades of acute inflammation did not show a statistical difference between the PT-10 and PT-30 groups (p>0.05). When the levels of growth factors were compared between the CG and PT-10 group, the PT-10 group showed increased levels of VEGF and TGF beta-R. In the PT-30 group, both VEGF and VEGFR levels were found to be decreased. When acute inflammation grades of tissues were correlated with VEGF and TGF beta-R, higher acute inflammation grades correlated with decreased VEGF and increased TGF beta-R levels (Spearman's correlation, p<0.005). Although alterations in VEGF and TGF beta-R levels were detected in the SVP and CC of penile tissues, altered VEGFR levels were only detected in the MC sections. Conclusion: PT caused higher grades of acute inflammation which correlated with decreased VEGF levels and increased TGF beta-R levels. Decreased VEGF levels after PT may alter the angiogenesis phase of wound healing and cause poor angiogenesis in penile skin flaps. Increased levels of TGF beta-R can be considered as an acute inflammatory response to PT. These results confirmed that prolonged PT application may result in altered growth factors in penile tissue and may reduce the success rate of repair.Öğe Effect of whole gut irrigation solutions on gastrointestinal smooth muscle activity(W B Saunders Co-Elsevier Inc, 2009) Soyer, Tutku; Aydos, Tolga Reşat; Hancerlıoğulları, Oymen; Korkut, Oğuzhan; Aktuna, Zuhal; Çakmak, MuratBackground/Purpose: It has been suggested that whole gut irrigation (WGI), which is a preparation method for large bowel surgery or colonoscopy, increases gastrointestinal motility by creating a gastrocolic reflex. An experimental study was performed to evaluate the effect of different WGI solutions on gastrointestinal smooth muscle activity. Materials and Methods: Thirty Wistar albino rats weighing 200 to 250 g were enrolled in the study. After anesthetization with thiopental sodium (50 mg/kg), proximal ileum, terminal ileum, and colon segments were removed via median laparotomy to obtain a control group. Four different groups (n = 6) were designated as having WGI with saline solution (SS), lactated Ringer's solution (RL), polyethylene glycol (PEG), and dibasic sodium phosphate (DNP). Bowel cleaning was performed by infusing solutions at a rate of 2 mL/min via gastric tube, until the stool was cleared. After completing the bowel cleaning, 2 cm of tissues were removed and suspended in Tyrode solution in an isolated organ bath with a resting tension of I g, to obtain carbachol and potassium chloride (KCl) responses. Results: The mean bowel cleaning times were 87.5 +/- 9.35, 81.6 +/- 9.83, 86.6 +/- 11.6, and 85.0 +/- 0.0 minutes in SS, RL, PEG, and DNP groups, respectively. The total amounts of solutions needed for cleaning were 156.67 +/- 21.6, 195.0 +/- 20.0, 197.5 +/- 32.8, and 70.0 +/- 0.0 mL, respectively. Although there was no difference in cleaning time between the groups, the amount of solution required was significantly less in the DNP group (P = .02). In the proximal ileum segments, though there was no difference in carbachol responses between groups, KCl responses were significantly increased in the RL group (P < .05). When we evaluated the terminal ileum responses, carbachol responses were significantly increased in RL and PEG groups (P = .011) and decreased in the DNP group (P = .049). The KCl responses were also significantly increased in the R-L group with respect to the other groups (P < .05). Colon segments showed no difference in contractile responses with respect to different WGI solutions (P >.05, analysis of variance, post hoc Dunn's test). Conclusion: The different WGI solutions demonstrated no significant differences in colon contractions. The increased contractile responses in the proximal and terminal ileum segments after WGI with RL may be related to the electrolyte composition of RL. Although the lower amount of DNP solution required to achieve bowel cleaning seems to be an advantage, the decreased ileal contractions can be assessed as a disadvantage of DNP irrigations. (c) 2009 Elsevier Inc. All rights reserved.Öğe Embryologic preputial sinus remnant mimicking urethral duplication(2006) Somuncu, Salih; Çağlayan, Fatma; Çakmak, Murat; Ulusoy, SevgiUrethral duplications are rare congenital anomalies. Approximately 200 cases of urethral duplications have been reported in literature. We present a seven-year-old-boy with an embryologic preputial sinus remnant which was mimicking urethral duplication. The clinical presentations and embryology of the urethral duplication and preputial sinus are discussed.Öğe Erkek yalancı hermafrodit olguların yetiştirildikleri cinsiyetle ilişkili biyopsikososyal değişkenler(2007) Uslu, Runa; Öztop, Didem; Özcan, Özlem; Yılmaz, Savaş; Berberoğlu, Merih; Adıyaman, Pelin; Çakmak, MuratAmaç: Kuşkulu eşeysel yapıya sahip çocuklarda yetiştirilme tutumlarının cinsel kimlik gelişimi üzerine etkisi konusunda günümüzde farklı görüşler bulunmaktadır. Bu çalışmada erkek yalancı hermafroditizmi olan olguların ana babaları tarafından yetiştirildikleri cinsiyetle ilişkili etmenlerin araştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Çocuk psikiyatrisi polikliniğine cinsel kimlik gelişiminin değerlendirilmesi amacı ile gönderilen, 6 ay-14 yaşlar arasında, 28?i kız, 28?i erkek olarak yetiştirilmekte olan 56 erkek yalancı hermafroditizm olgusu çalışmaya alınmıştır. Olguların demografik ve biyolojik bilgileri dosya kayıtlarından elde edilmiştir. Ana babalara ve çocuklara Öykü Alma Görüşmesi, çocuklara Cinsel Kimlik Ölçeği, İnsan Resmi Çizme Testi, zeka ve gelişim değerlendirmeleri uygulanmıştır. Çocuklar serbest oyunda gözlemlenmişlerdir. Değişkenler, çocukların yetiştirildikleri cinsiyet bakımından karşılaştırılmışlardır. Bulgular: Erkek yetiştirilen çocukların daha küçük yaşta tanı için getirildikleri, daha çok geniş ailelerden geldikleri ve Prader skorlarının daha yüksek olduğu saptanmıştır. Çocuklar yetiştirildikleri cinsiyete uygun cinsiyet rollerini benimsemiş görünmekle birlikte, İnsan Resmi Çizme Testi ve Cinsel Kimlik Ölçeği?nde tüm erkek çocukların yetiştirildikleri cinsiyeti benimsedikleri, öte yandan bazı kızların erkek cinsiyetine uygun bulgular verdikleri görülmüştür. Sonuç: Yetiştirilme cinsiyeti ile sorunun fark edildiği ve tanının konduğu yaşlar arasındaki ilişkiler, ülkemizde sorunun doğumda fark edilmesini ve erken dönemde tanıyı, cinsiyet tayinini ve tedaviyi sağlayacak önlemlerin alınmasının önemine işaret etmektedir.Öğe Esophageal and Gastric Smooth Muscle Activity After Carbon Dioxide Pneumoperitoneum(Academic Press Inc Elsevier Science, 2010) Soyer, Tutku; Aktuna, Zuhal; Aydos, Tolga Reşat; Osmanoğlu, Gökhan; Korkut, Oğuzhan; Akman, Hülya; Çakmak, MuratBackground. The metabolic changes associated with carbon dioxide (CO(2)) pneumoperitoneum include metabolic acidosis and lowered intra-abdominal pH values. An experimental study was performed to evaluate the effect of CO(2) pneumoperitoneum on esophageal and gastric smooth muscle sensitivity in response to several agonists. Methods. Wistar albino rats, weighing 200-250 g, were allocated into three groups. After anesthetization with ketamine hydrochloride and xylazine, abdominal esophagus, gastroesophageal junction, and gastric fundus were removed via median laparotomy in the control group. In the oxygen (O(2)) group, a 16G catheter was inserted into the abdomen above the umbilicus and insufflated with 95% O(2) and 5% CO(2) with a pressure of 10 mm Hg. In the CO(2) group, CO(2) was insufflated at the same pressure within the same time and the tissues were removed at the end of a 60 min period of pneumoperitoneum. Abdominal esophageal segment (n:6), gastroesophageal junction (n:6) and gastric fundus (n:12) were suspended under 0.5 to 2 g resting tension in Tyrode solution in organ baths. Contraction responses were obtained by carbachol and serotonin and relaxation responses were evaluated by isoproterenol in each group. All the responses were compared by nonparametric Kruskal Wallis test. Results. Carbachol and serotonin induced contractile responses of abdominal segments, gastroesophageal junction, and gastric fundus showed no difference between the control, O(2), and CO(2) groups (P > 0.05). Isoproterenol relaxation responses of the three groups were also not statistically different from each other (P > 0.05). Conclusion. CO(2) pneumoperitoneum of 60 min has no influence on esophageal and gastric smooth muscle responses to different agonists in rats. (C) 2010 Elsevier Inc. All rights reserved.Öğe Evaluation of experimental studies presented in national pediatric surgery congresses(2009) Türkmen, Feyza; Soyer, Tutku; Çakmak, MuratAim: A retrospective study was performed to evaluate the experimental studies presented in National Pediatric Surgery Congresses. Materials and Methods: Experimental studies presented in National Pediatric Surgery Congresses for the last 10 years were evaluated for presentation years, presentation types (oral presentation, poster with discussion and poster) and the topics retrospectively. Congress presentations in the website of Turkish Associaition of Pediatric Surgeons were taken into consideration. Results: Total number of 342 (% 19.8) experimental studies from 1725 presentations were presented in National Congresses (n:10) between 1999-2008. Among these presentati-ons, 198 (% 57.9) of the them were oral presentations, 108 (% 31.6) of them were poster and 36 (% 10.5) of them were poster with discussions. In these congresses, 81 (% 23.7) gastrointestinal models, 76 (% 22.2) genitourinary models, 70 (% 20.5) ischemia-reperfusion models, 58 (% 16.9) neonatal models, 17 (% 4.9) hepatobiliary models, 16 (% 4.7) trauma and shock models, 13 (% 3.8) tissue culture models, 8 (% 2.4) burn models and 3 (% 0.9) experimental pneumoperitoneum models were presented. The most common performed studies were vesicoureteral reflux, neurogenic bladder (n:.41) and ischemia reperfusion models for testicular torsion (n:40). Eighty-two of these presentations were published in SCI/SCI-Expanded indexed journals. From published studies, 49 of them were oral presentations and 33 of them were posters. Conclusion: Experimental studies constitutean important part of national pediatric surgery congresses and with these studies, pediatric surgery clinics in our country have an important contribution to the international literature.Öğe Geç bulgu veren konjenital diyafram hernisinde torakoskopik diyafram onarımı: Olgu sunumu(2008) Soyer, Tutku; Hançerlioğulları, Öymen; Demirçeken, Fulya; Yağmurlu, Aydın; Çakmak, MuratKonjenital diyafram hernisi yenidoğanda solunum sıkıntısı ve yüksek mortalitenin önemli nedenlerinden biri olup nadiren ileri yaşlarda bulgu verebilir. Geç başvurulu diyafram hernileri yenidoğanda görülen hernilerden klinik özellikler ve sonuçları açısından farklılık göstermekte ve klasik diyafram hernilerinin bir varyantı olarak kabul görmektedir. Aralıklı ortaya çıkan gastrointestinal sisteme ait yakınmalar ile başvuran ve geç bulgu veren konjenital diyafram hernisi tanısı konulan dokuz yaşında kız olgu, geç tanılı diyafram hernilerinin klinik özellikleri ve minimal invaziv tedavi yöntemlerinin kullanılabilirliğini tartışmak amacıyla sunulmuştur.Öğe Idiopathic benign bilateral testicular enlargement in a pubertal boy: a case report and review of literature(W B Saunders Co, 2005) Somuncu, Salih; Çakmak, Murat; Çağlayan, Fatma; Akman, Hülya; Ulusoy, Sevgi; Kaya, MuratWe present a case of 12-year-old boy with idiopathic benign bilateral testicular enlargement. We eliminated precocious puberty, juvenile hypothyroidism, adrenal rest tumors, X-linked mental retardation, and bilateral testicular neoplasms. The clinical and laboratory features and differential diagnosis of benign bilateral testicular enlargement are discussed. (c) 2005 Elsevier Inc. All rights reserved.Öğe The impact of Pediatric Trauma Score on burden of trauma in emergency room care(Turkish J Pediatrics, 2009) Soyer, Tutku; Deniz, Turgut; Akman, Hülya; Hançerlioğullari, Oymen; Türkmen, Feyza; Cesur, Özkan; Çakmak, MuratTraumatic injuries are the leading cause of mortality and morbidity during childhood. A retrospective study was performed to evaluate the impact of Pediatric Trauma Score (PTS) on burden of trauma in emergency care. Children admitted to the emergency room were retrospectively evaluated for age, sex, mechanism of injury, physical examination findings, and PTS. The cost of trauma was obtained by medical records. A total of 146 patients (male/female: 93/53) were enrolled. The median age was 6 (interquartile range: 3-9.25). Mechanism of injury was falls (74%), motor vehicle crashes (9.6%), non-vehicular accidents (7.5%), struck by/against (6.2%), and cuts and gunshots (2.1%). The median PTS was 10. In the evaluation of trauma burden, radiologic investigations accounted for 41%, consultations for 23.5%, laboratory investigations for 15.6%, emergency surgical interventions for 12.1%, and medical interventions for 6.8% of total trauma cost in emergency care. PTS showed no impact on burden of trauma in emergency,care. (p>0.05). Total trauma. cost was increased 2.1-fold in male patients, 2.6-fold in head injuries and 4.4-fold in abdominal injuries (p<0.05). Pediatric Trauma Score had no effect on the burden of pediatric trauma in emergency care. The total cost of trauma was primarily affected by head injury and abdominal trauma. Higher costs may be related with routine radiological investigations in head and abdominal injuries.Öğe In vitro sensitivity of mouse esophagus to agonists in different pH medium values(W B Saunders Co-Elsevier Inc, 2007) Soyer, Tutku; Keskil, Zuhal Aktuna; Somuncu, Salih; Aydos, Tolga Reşat; Korkut, Oğuzhan; Kanmaz, Turan; Çakmak, MuratAim: The aim of this study is to determine the in vitro sensitivity of mouse esophagus to contracting and relaxing agonists in different pH medium values. Materials and Methods: Forty-eight Swiss albino mice (30-40 g) of both sexes were anesthetized with tiopental sodium (30 mg/kg). After exsanguinations from abdominal artery, esophagi were removed and suspended under 0.6 g of resting tension in a tissue bath containing 10 mL of Krebs solution at 37 C. The experiments were performed in different pH mediums 7.4, 6.4, 4, and 2. Carbachol and acetylcholine were used as contractile agonists, and noradrenalin and isoproterenol to evaluate relaxation responses. Data concerning similar concentrations of contractile agonists obtained from different pH mediums were analyzed using Kruskal-Wallis nonparametric analysis of variance and post hoc Dunn test. Relaxation responses were compared with Student t test. A P value less than .05 was considered significant. The study was approved by Local Ethical Committee of Kmkkale University. Results: Carbachol and acetylcholine caused concentration-dependent contractility in pH 7.4, 6.4, and 4, but contractile responses were inhibited in pH 2. In carbachol and acetylcholine experiments, there was a significant decrease in contractile responses to all concentrations in conjunction with a decreased in pH value. Relaxation responses in pH 2 and 4 could not be obtained because precontraction of tissues was not possible. Noradrenalin and isoproterenol produced concentration-dependent relaxations in pH 7.4 and 6.4. Although noradrenalin responses showed no significant difference according to pH, isoproterenol caused better relaxations in pH 6.4 (between 10(-8) and 10(-6) mol/L) when compared to pH 7.4 studies. Conclusion: The mouse esophagus has impaired contractile responses to carbachol and acetylcholine in decreased pH values. Contraction responses did not occur in pH medium of 2. In contrast, esophagus segments showed better relaxations in lower pH values with isoproterenol. (c) 2007 Elsevier Inc. All rights reserved.Öğe İntestinal iskemi/reperfüzyon sonrası diğer organlardaki oksidan stresin araştırılması(2000) Çağlayan, Fatma; Çağlayan, Osman; Günel, Engin; Çakmak, Muratİskemi/reperfüzyon hasarlanmasında tetikleyici olarak sorumlu tutulan reaktif oksijen metabolitleri primer olarak meydana geldikleri organda hasarlanmaya neden olurken aynı zamanda diğer organ ve sistemleri de etkilemektedir. İntestinal iskemi reperfüzyon çalışmalarında akciğer, karaciğer, kalp ve kemik iliğinde bu etkiler gösterilmiştir. Çalışmamızda intestinal iskemi reperfüzyonda karaciğer akciğer ve böbrekte oksidan stres ölçüldü. Toplam 18 adet tavşan üç gruba ayrıldı. 1. grup (n6) bir saatlik ileum iskemisi, 2. grup (n6) bir saat iskemi bir saat reperfüzyon, 3. grup (n6) sham grubu olarak çalışıldı. Deney sonunda tüm gruplardan karaciğer, akciğer ve böbrek doku örnekleri alındı. Doku homojenatlarında malondialdehid ve glutatyon düzeyleri ölçüldü. Her üç grubun sonuçları birbirleriyle karşılaştırıldı. Tüm dokularda reperfüzyon grubu malondialdehid düzeyleri sham grubundan anlamlı yüksekti (p0,05). Glutatyon düzeyleri akciğer dokusunda gruplar arasında farksızken, karaciğer ve böbrek dokularında reperfüzyon grubunda sham grubundan anlamlı düşüktü (p0,05). Bu sonuçlar her üç dokunun da intestinal iskemi reperfüzyon sonrası oksidan stres altında kaldığını göstermektedir.Öğe İnvajinasyonda oluşan iskemi/reperfüzyon hasarına trapidilin koruyucu etkileri(2009) Çakmak, Murat; Soyer, Tutku; Ayva, Şebnem; Dikmen, Günnur; Akman, HülyaAmaç: Platelet-derivated-growth faktör inhibitörünün (Trapidil) invajinasyona bağlı iskemi reperfüzyon hasarını önleyici etkinliğini değerlendirmek üzere deneysel bir ça- lışma yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Ağrlıkları 200-250 g olan, her iki cinste 60 Wistar albino rat çalışmaya dahil edildi. Kontrol gru- bunda (KG, n:15), ileoçekal valvin 20 cm proksimaldeki 2 cm’lik barsak segmenti, intraperitoneal NaCl infüzyonunu takiben çıkartıldı. İnvajinasyon grubunda, invajinasyon modeli (IG, n:15) ileoçekal valvin 20 cm proksimalindeki barsağın distaldeki barsağa doğru stile yardımıyla itilmesi ile elde edildi. İnvajinasyon 4 saat sonra ileoçekal valvden 20 cm proksimaldeki 2 cm’lik barsak segmenti çıkartıldı. İnvajinasyon-reperfüzyon grubu (IRG, n:15) IG’ye benzer şekilde invajinasyon oluşturulduktan 4 saat sonra reperfüz- yona izin verilerek elde edildi. Bu grupta barsak örneklen- mesi reperfüzyondan 4 saat sonra yapıldı. Son grupta (TG, n:15), Trapidil (40 mg/kg) İRG’a benzer şekilde iskemi/re- perfüzyon oluşturulduktan ve reperfüzyondan bir saat önce intraperitoneal olarak verildi. Bu grupta da barsak segmen- ti reperfüzyondan 4 saat sonra çıkarıldı. Gruplarda ileoçe- kal valvden 20 cm proksimalden 2 cm’lık barsak örnekleri histopatolojik değerlendirme için alındı. Örnekler ayrıca oksidatif hasar belirteçleri (katalaz, glutatyon peroksidazG-px, superoksit dismutaz-SOD ve malondialdehit-MDA) açısından da değerlendirilmiştir. Bulgular: Histopatolojik değerlendirmelerde KG’de ha- sara rastlanmazken, diğer gruplarda yüksek evreli barsak hasarı izlenmiştir (p<0.05). Ancak IG, IRG ve TG arasında histopatolojik evre bakımından anlamlı fark bulunmamak- tadır. MDA seviyeleri deney gruplarında KG’e göre belir- gin yüksektir. Buna karşın TG’de MDA seviyeleri, IRG ile karşılaştırıldığında belirgin azalmıştır (p<0.05). Antioksi- dan enzimler; katalaz, G-px ve SOD, IG ve IRG’de anlamlı derecede azalmıştır. IRG ile karşılaştırıldığında, Trapi- dil verilmesi bu üç enzim düzeyini arttırmıştır (p=0.005, p=0.036, p=.0.02 sırasıyla). Sonuç: Trapidil invajinasyona bağlı iskemi reperfüzyon hasarını katalaz, G-px ve SOD enzim düzeylerini arttırarak önlemekte ve MDA düzeylerinde anlamlı azalmaya neden olmaktadır. Fakat benzer sonuçlara histopatolojik değer- lendirmelerde ulaşılmamıştır.
