Yazar "Çolak, Hakan" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 9 / 9
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe An analysis of the aetiology, prevalence and clinical features of dentine hypersensitivity in a general dental population(Verduci Publisher, 2012) Bahşi, Emrullah; Dalli, Mehmet; Uzgur, Recep; Turkal, Mustafa; Hamidi, Mustafa M.; Çolak, HakanAIM, Dentine hypersensitivity may be defined as pain arising from exposed dentine typically in response to chemical, thermal or osmotic stimuli that cannot be explained as a rising from any other form of dental defect or pathology. The aim to this cross-sectional study was to determine prevalence of dentine hypersensitivity (DH) and to examine some associated etiological factors in a study of patients visiting general dental practitioners in Turkey. PATIENTS AND METHODS, A total of 1368 patients were examined for the presence of cervical dentine hypersensitivity by means of a questionnaire and intraoral tests by (air and probe stimuli). The patients have at least two different quadrants which have sensitive teeth with sound exposed cervical dentin on the facial surface were included the study. RESULTS, A total of 285 teeth were diagnosed as having dentine hypersensitivity in 73 patients, giving an overall prevalence figure for dentine hypersensitivity of 5.3%. 40-49 years age group was the cohort with the greatest number of subjects with DH and females had more predilection than males. Upper premolars were most affected and the commonest initiating factor was cold drinks. Subjects who smoked did not have more sensitive teeth on average than subjects who did not smoke (p > 0.05). Approximately half of the patients reported DH for a duration of within 1-3 days. The commonest etiological factor with the sensitive teeth was the gingival recession. CONCLUSIONS, The prevalence of dentine sensitivity in this sample was lower compared to studies carried out previously in different populations both general practice and hospital clinics. Further larger scale studies are required to assess its prevalence in Turkish population.Öğe Anticaries effect of atraumatic restorative treatment with fissure sealants in suburban districts of Turkey(Assoc Dental Sci Republic China, 2009) Ercan, Ertuğrul; Dülgergil, Çoruh Türksel; Dalli, Mehmet; Yıldırım, Işıl; İnce, Bayram; Çolak, HakanBackground/purpose: This 3-year field trial was performed to compare the effectiveness of high-viscosity atraumatic restorative treatment with glass ionomer sealant (ART-GIS) on the development of caries in a population of children living in two distinct localities in Diyarbakir City in southeastern Anatolia, Turkey. One of these was a suburban district with tow socioeconomic conditions and tacked routine dental care, and the other was located in the city center and had a moderate socioeconomic status with proximity to a welt-designed dental center. Materials and methods: Two primary schools were selected as study sites in these two locations. In total, 368 ART-GIS procedures were performed on 208 children aged 9-11 years, white 174 children who were students at another school in the center of the same city did not receive the sealant and served as controls. The clinical status of the ART-GIS was evaluated at the baseline and during the first, second and third years after placement. Differences between the two groups for each evaluation period were analyzed using Student's t test for the two independent groups. Results: The control group had nearly ten, five and three times greater numbers of new caries than did the ART group during the first, second and third years, respectively. The difference between the groups was statistically significant for each examination period with respect to the number of children having new caries (Student's t test, P < 0.001), and new caries occurrence (Student's t test, P < 0.001). Conclusion: These results clearly show that the ART-GIS procedure can be used as a preventive method in rural and/or suburban areas where other preventive approaches are neither available nor economical.Öğe Can Dentin Surfaces Be Bonded Safely With Ozone and Boric Acid?(Taylor & Francis Inc, 2015) Ercan, Ertuğrul; Çolak, Hakan; Hamidi, Mehmet Mustafa; İbrahimov, Damla; Gülal, EsraThe aim of this study is to evaluate the effect of different cavity disinfectants on shear bond strength. In this study, 60 caries-free human molar teeth were used. Smooth dentin surfaces were revealed by cutting occlusal enamel and a standard smear layer was obtained by using 600-grid sandpaper. Specimens were randomly assigned to four groups according to the disinfectant used: Group 1: Control (no disinfectant); Group 2: Ozone; Group 3: Chlorhexidine, Group 4: Boric acid. Specimens were bonded using S3 Plus Bond and the composite buildups were created by using composite resin according to the manufacturer's instructions. After specimens were kept for 24 h, at 37 degrees C in distilled water, the shear bond strength test was measured with a universal test machine. The highest bond strength values were observed in the control group. The bond strength was significantly lower in the chlorhexidine, and boric acid-treated groups than it was in the control group (respectively, p = 0.046 and p = 0.028); however, no significant difference in the bond strength was observed between the ozone group and the control group (p = 0.444). The ozone group was detected as having the best shear bond strength values in groups which were applied to cavity disinfectants.Öğe Cleidocranial dysplasia: Etiology, clinicoradiological presentation and management(2012) Toptancı, İsmet Rezani; Çolak, Hakan; Köseoğlu, SerhatKleidokranial displazi anormal klavikula, genişlemiş suturlar ve fontaneller, süpernumeral dişler, kısa boy ve diger bir çok iskeletsel değişiklikle karakterize otozomal dominant iskeletsel displazidir. Kleidokranial displazi, gen 6p21 genindeki şifreleme çevirme faktörü CBFA1 ve runtrelated transcription factor 2 (RUNX2) de meydana gelen mutasyonlardan kaynaklanır. Kleidokranial displazi tek başına bir uzman ekibi tarafından izlenmeli veya sorunları bilen bir uzman tarafından takip edilmelidir.Öğe Prevalence of burning mouth syndrome in adult Turkish population(2011) Çolak, Hakan; Bayraktar, Yusuf; Hamidi, Mehmet Mustafa; Uzgur, Recep; Toptancı, İsmet Rezani; Dallı, MehmetAğız yanması sendromu (AYS) kronik bir orofasiyal ağrı olarak tanımlanır ve semptomatik olarak dilde ve dudakta veya bütün ağız boşluğu içinde yangı tarzında bir ağrıyla karakterizedir. Uluslararası çalışmalarda Ağız yanması sendromunun prevalansının %0,6 ile %15 arasında değiştiği rapor edilmektedir. Bu çalışmada Türk toplumunda AYS prevalansının belirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: Demografik özellikler, tıbbi öykü ve hastalar tarafından alınan ilaçlar ile birlikte klinik verileri de içeren bir anket formu oluşturuldu. Bu kesitsel çalışma Kırıkkale Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Restoratif Diş Hekimliği bölümüne başvuran katılımcılar arasından rastgele seçilen 1000 hasta (500 kadın ve 500 erkek) üzerinde gerçekleştirilmiştir. Sonuçlar: 12 hastada ağız yanması sendromu tespit edilmiştir prevelansı %0,12 olarak bulunmuştur. Bu hastaların 2’ si erkek ve 10’u kadındır. Erkek kadın oranı 1:5 olarak bulunmuştur. Ağız yanması sendromu en çok dilde görülmüştür. Parafonksyonel alışkanlıklar en yaygın faktor olarak gözlemlenmiştir. Görsel analog skala (VAS) sonuçlarına göre ortalama (SD) yangı şiddeti seviyesi 5,45(1,69) olarak bulunmuştur. Sonuç: Ağız yanması sendromunun Türk toplumunda prevalansı düşük olup kadınlarda daha sık rastlanmaktadır.Öğe Prevalence of three-rooted mandibular permanent first molars among the Turkish population(Wolters Kluwer Medknow Publications, 2012) Çolak, Hakan; Özcan, E.; Hamidi, Mehmet MustafaBackground: This retrospective study was undertaken to determine the prevalence of three-rooted permanent mandibular first molars in digital periapical radiographic images obtained from a Turkish patient. Materials and Methods : Periapical radiographs of 640 subjects, which had been obtained in the Department of Oral Diagnosis Radiology, Kirikkale University Dental Faculty, Kirikkale, Turkey from June 2010 to March 2011, were screened and examined retrospectively. All radiographs were evaluated under optimal conditions using double magnifying glasses. Each radiograph was separately evaluated by two authors (H.C. and M.M.H.). Comparison of the incidence and the correlations between males and females and left- and right-side occurrences were analyzed by using the Pearson chi-square test with SPSS (15.0; SPSS Inc., Chicago, IL, USA). Results : The periapical radiographs of 9 patients, 4 females and 5 males, had three-rooted mandibular first molars. Of these three-rooted mandibular first molars, 7 were found on the right side and 5 on the left side. The overall incidence of patients with three-rooted mandibular first molars was 1.41. The incidence was 1.63 for men and 1.2 for women. Conclusion : The prevalence of three-rooted mandibular first molars from all teeth examined was 1 (12 of 1205), 1.17 (7 of 596) for the right side, and 0.82 (5 of 528) for the left side occurrences.Öğe Restorasyonların yapılma ve yenilenme nedenlerinin üniversite ve ağız diş sağlığı merkezlerine başvuran hastalarda değerlendirilmesi(Kırıkkale Üniversitesi, 2013) Çolak, Hakan; Dülgergil, Çoruh TürkselPratik temelli bu çalışmada; direkt restorasyonların yapılma ve yenilenme nedenlerinin, tercih edilen restoratif materyallerin ve kavite tiplerinin belirlenmesi amaçlandı. Ağız diş sağlığı merkezlerinde çalışmakta olan bir grup diş hekiminden, 4 haftalık süre içerisinde yaptıkları ilk 100 restorasyonu kaydetmeleri istendi. Ayrıca, Kırıkkale Üniversitesi Diş Hekimliği fakültesinde Restoratif Diş Hekimliği Anabilim Dalında yerleştirilen belirli sayıda restorasyon da kaydedildi. Restorasyon yapılma ve yenilenme nedenleri, hastanın yaşı/cinsiyeti ve restore edilen diş numarası gibi parametrelerin toplanmasında özel olarak dizayn edilmiş bir form kullanıldı. Yaşları 15-80 arasında değişen hastalardan, 5000 (%55) tanesi KÜDHF ve 4096?sı (%45) ağız diş sağlığı merkezlerinden olmak üzere toplamda 9096 restorasyonun verisi toplandı. 9096 restorasyonun 7183?si (%78.2) ilk yerleştirmeler, 1983 (%21.8)?ü restorasyon yenilemeleri idi. Diğer kavite tiplerine kıyasla en çok sınıf II kavitelere restorasyon yerleştirildiği tespit edildi (p=0.000). Rezin kompozitler en sık tercih edilen (%76,4) restoratif materyaller olarak belirlendi ve bunu amalgamın (%20,5) takip ettiği görüldü. Amalgamların çoğunlukla sınıf II kompozitlerin ise sınıf I kavitelerde tercih edildiği izlendi. Erkek hastalara kıyasla bayanlara daha düşük oranda amalgam yerleştirildiği bulundu (p=0.000). Genel anlamda, restorasyonların çoğunlukla sekonder çürükler nedeniyle yenilendiği ve bu oranın yenilenen amalgamlarda %40,6, kompozitlerde ise %58 olduğu belirlendi. Sıklıkla restore edilen dişlerin sıralanması ise; alt birinci molarlar (%14,9) üst birinci molarlar (%12,9) ve alt ikinci molarlar (%12,8) şeklinde bulundu. Genç diş hekimlerinin, daha tecrübelilere kıyasla restorasyon yenilenmelerinde daha fazla oranda sekonder çürük teşhis ettikleri tespit edildi (p=0.000). Hasta yaşı ve cinsiyeti ile restorasyon yenilemeleri arasında belirgin ilişki tespit edildi (p=0.000). Erkek hekimlere kıyasla, bayan hekimlerin restorasyon yenilenmelerinde sekonder çürüklere daha fazla oranda atıfta bulundukları tespit edildi (p=0.000). Başta birincil çürükler olmak üzere, ilk restorasyonlarda genç hekimlerin amalgamı daha fazla tercih ettikleri bulundu (p<0.001).Öğe Sınıf V kavitelerde dezenfektanların mikrosızıntı üzerine etkisi: In vitro çalışma(2009) Dallı, Mehmet; İnce, Bayram; Şahbaz, Cafer; Bahşi, Emrullah; Çolak, Hakan; Zorba, Yahya Orçun; Ercan, ErtuğrulAmaç: Bu çalışmanın amacı klorheksidin içerikli üç farklı kavite dezenfektanın sınıf V kavitelerde mikrosızıntı üzerine etkisini in vitro şartlarda değerlendirmekti. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada 80 adet çürüksüz insan dişi kullanılmıştır. Sınıf V kaviteler, her dişin bukkal yüzeylerine mine-sement sınırından 1 mm aşağıda olacak şekilde standardize hazırlandı. Dişler her biri 20 disten oluşan rastgele 4 gruba ayrıldı. 1. Grup: kontrol grubu değerlendirildi herhangi bir dezenfektan uygulanmadı, 2.grupta %1 klorheksidin jel, 3.grupta % 2 klorheksidin glukonat solüsyonu ve 4. grupta % 0,2 klorheksidin glukonat solüsyonu uygulandı. Daha sonra kaviteler Xeno V(Dentsply DeTrey, Konstanz, Germany) adeziv ve Quxfill (Dentsply, Kontstanz, Germany) ile restore edildi. LED (Light Emitting Diode) ile polimerize edildi. Restorasyonların 1 mm. çevresi hariç dişlerin bütün yüzeyleri 2 tabaka tırnak cilası ile kaplandıktan sonra, 24 saat %2’lik metilen mavisi solüsyonunda bekletildi. Daha sonra dişler yıkanıp, bukkolingual yönde dikey olarak kesilerek x30 büyütmede stereomikroskop ile degerlendirildi. Sonuçlar Kruskal-Wallis testi ile istatistiksel olarak değerlendirildi. Bulgular: Kontrol grubu ile deney üç grup arasında mikrosızıntı skorları karşılaştırıldığında gruplar arasında istatistiksel anlamlı bir fark olmadıgı tespit edildi. (p0.05) Sonuç: Sınıf V kavitelerde klorheksidin içerikli değişik form ve oranlardaki kavite dezenfektanlarının self-etching adeziv ( Xeno V) öncesi uygulanmasının mikrosızıntı üzerine olumsuz bir etki göstermediği tespit edildi.Öğe Termal siklusun mikrosızıntıya etkisinin sınıf V kavitelerde kompozit restorasyonlarda in vitro incelenmesi(2010) Dallı, Mahmut; Ercan, Ertuğrul; İnce, Bayram; Çolak, Hakan; Bahşi, Emrullah; Şahbaz, Cafer; Bağlar, SerdarAmaç: Bu çalışmanın amacı, termal siklusun sınıf V restorasyonlarda yeni nesil adeziv sistemlerin mikrosızıntısı üzerine etkisini in vitro koşullarda değerlendirmekti. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada 150 adet çürüksüz insan molar dişi kullanıldı. Dişlerin bukkal yüzeylerinde standardize sınıf V kaviteler hazırlandı. Her grupta 30 adet olacak şekilde dişler rastgele beş gruba ayrıldı. 1.grup: Clearfil S3 Bond, 2.grup: Xeno V, 3.grup: G Bond 4.grup: Optibond All In One 5.grup: iBond. Restorasyonlarda üretici firma tavsiyelerine uyuldu. Daha sonra dişler iki eşit (n15) gruba ayrıldı. Birinci gruptaki dişlere (n15) 55C termal siklus işlemi 10.000 kez uygulandı. 2.gruba ise uygulanmadı. Tüm dişlerdeki dolguların 1 mm çevresi hariç dişler tamamen 2 kat tırnak cilası ile kaplandıktan sonra 24 saat 37 0C de % 0.5’lik metilen mavisinde bekletildi. Örneklerden alınan kesitlerin mikrosızıntı dereceleri stereomikroskop altında skorlandı. Elde edilen sonuçlar istatistiksel olarak Kruskal-Wallis ve Mann Whitney U testleri ile değerlendirildi. Bulgular: Gruplar arası mikrosızıntı skorlarında istatistiksel farklılık olduğu tespit edildi(p0.05). Termal siklus uygulanan ve uygulanmayan dişler arasında mikrosızıntı en fazla iBond uygulanan dişlerde görüldü. Gruplar kendi aralarında karşılaştırıldığında anlamlı fark bulunmamıştır. Sonuç: Çalışmamızda termal siklus ile ağız ortamı taklit edilmeye çalışılırken, termal siklusun mikrosızıntıyı etkilemediği belirlenmiştir.
