Yazar "Öcal, İlkay Çorak" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 8 / 8
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Agelena orientalis (Araneae: Agelenidae: Ageleninae) Huni Ağ Örümceğinin Ağ Yapısı ve Örü Aygıtının Morfolojisi(2023) Kayhan, Nazife Yiğit; Öcal, İlkay Çorak; Aktaş, Ümmügülsüm HanifeÖrümceklerin ağ yapma özelliği çok eski yıllardan beri insanoğlunu etkilemiştir. Ancak bütün örümcekler ağ örmezler. Örümcekler ağ örme yeteneklerini örü aygıtlarına sahip olmalarına borçludur. Örü aygıtı ipek salgısını üreten ağ bezleri ve bu bezlere bağlı örü memelerinden oluşmaktadır. Örü memeleri, ipeğin çıkartılması ve iplik haline getirilerek işlenmesi için kullanılmaktadır. Örümceklerin ağları çok dikkat çekse de örü aygıtları hakkında çok fazla çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışmada, oldukça dikkat çekici ağ yapısına sahip olan Agelena orientalis (C.L. Koch, 1837) huni ağ örümceğinin ağ yapısı ve ağ örme aygıtının morfolojisi taramalı elektron mikroskobu (SEM) ile çalışılmıştır. Çalışmamızda, A. orientalis’in ağ yapısı, örü memeleri ve spigotların yapısı gösterilmiş ve elde edilen veriler tartışılmıştır.Öğe Antalya ili otbiçenlerinin sistematiği ve biyoekolojisi (Arachnida: Opiliones)(Kırıkkale Üniversitesi, 2010) Öcal, İlkay Çorak; Yiğit, NazifeBu çalışma, 2005-2009 yılları arasında bölgede farklı vejetasyon tipleri, habitat, deniz seviyesinden yükseklik ve denizden uzaklık gibi faktörler dikkate alınarak Antalya ilinin otbiçen faunasını belirlemek amacıyla yapılmıştır. İncelenen otbiçen birey sayısı toplam 1178 olup, bunlardan 590'ı dişi, 166'sı erkek ve 422'si nimftir. Ergin oranı % 64,18 (% 21.95'i ? ve % 78.05'i ?), nimf oranı % 35,82 olarak bulunmuştur. Ergin bireylere ait örneklerin sistematik ve biyoekolojik yönden değerlendirilmesi sonucu, 5 familya içinde 11 cinse ait 14 otbiçen türü tespit edilmiştir. Arazi çalışmalarında elde edilen örneklerin; % 48,64'ü Phalangiidae'ye, %5,86'sı Leiobunidae'ye, %1,11'i Trogulidae'ye, %2,21'i Dicranolasmatidae'ye, %6,36'sı ise Nemastomatidae'ye ait olup, geri kalan % 35,82'si nimf olarak bulunmuştur. Her bir tür için türlerin tanımı, morfolojisi, habitatı, ekolojisi ve toplama bilgileri verilmiş, türlerin dünyadaki ve Türkiye'deki yayılışları ele alınmıştır. Literatür taramalarında şimdiye dek, Türkiye'den toplam 50 otbiçen türünün yerli ve yabancı araknologlar tarafından kayıt edilmiş olduğu saptanmıştır. Bu çalışmada, Phalangiidae içinde Lacinius ephippiatus, Odiellus lendli, Metaplatybunus hypanicus, Phalangium punctipes, Opilio lederi, Opilio saxatilis, Opilio parietinus, Zacheus crista; Leiobunidae içinde Leiobunum albigenum, Leiobunum rotundum; Trogulidae içinde Trogulus uncinatus; Dicranolasmatidae içinde Dicranolasma scabrum; Nemastomatidae içinde ise Pyza anatolica, Histricostoma dentipalpe tespit edilmiştir. Bu araştırmada Metaplatybunus hypanicus, Odiellus lendli ve Leibunum albigenum türleri Türkiye otbiçen faunası için yeni kayıttır. Böylece Türkiye otbiçen tür sayısı 50'den 53'e yükselmiştir.Anahtar Kelimeler: Otbiçen, Opiliones, Sistematik, Biyoekoloji, Fauna, Antalya.Öğe Argiope bruennichi (Scopoli, 1772) Örümceğinin Ağ Yapısı ve Örü Aygıtının Morfolojisi(2021) Öcal, İlkay Çorak; Kayhan, Nazife Yiğit; Aktaş, Ümmügülsüm HanifeÖrümcekler, omurgasız hayvanlar içinde karasal hayata en iyi şekilde uyum sağlamış gruplardan birisidir ve dünya üzerinde yaklaşık 48.000 tür ile temsil edilmektedir. Her ne kadar bütün örümcekler ağ örmeseler de örümceklerin ağları tam anlamıyla bir sanat eseridir. Örümceklerin ağ örmesindeki başlıca sebep avlanmaktır. Doğadaki bazı örümcek türleri ağlara bağımlı olarak yaşarken bazıları ağlara bağımlı olmayarak yaşamlarını sürdürürler. Temel taksonomik özellikler genellikle değişmeden kalmasına rağmen, bazı örümceklerin ağ örme aygıtları adaptif varyasyonlara uğrayabilirler. Bu çalışmada, oldukça dikkat çekici ağ örücü bir örümcek olan Argiope bruennichi’nin (Scopoli, 1772) ağ yapısı ve ağ örü aygıtının yapısal organizasyonu, taramalı elektron mikroskobu (SEM) kullanılarak incelenmiştir. A. bruennichi’nin ağ yapısı, örü memeleri özellikle posterior örü memeleri ve spigotların düzenlenmesi gösterilmiş ve elde edilen veriler literatür ışığında tartışılmıştır.Öğe Mesobuthus gibbosus (Brullé, 1832) (Scorpiones: Buthidae) Akrep Türünün Tarak Organının Fonksiyonel Morfolojisi ve Histolojisi(2018) Öcal, İlkay Çorak; Kayhan, Nazife Yiğit; Oruç, MerveAkrepler, Arachnida sınıfında zehirli arthropodlardan olup; örümcekler, keneler veakarlar ile akraba oldukları düşünülmektedir. Ancak; akrepler, tarak organ (pektin) adıverilen duyu organı taşırlar ve bu yapılarıyla diğer akrabalarından ayrılırlar. Buçalışmanın amacı, ışık mikroskobu ve taramalı elektron mikroskop (SEM) kullanarakMesobuthus gibbosus (Brullé, 1832) (Scorpionidae: Buthidae) akrep türünün tarakorganının (pektin) morfolojik ve histolojik özelliklerini belirlemektir. Tarak organıoluşturan dişlerin detaylı morfolojik ve histolojik yapıları rutin yöntemlerle parafinegömülerek, kesitler alınmış ve alınan kesitler hematoksilen-eosin ile boyanarak ışıkmikroskobunda mikrografları kayıt edilmiştir. M. gibbosus’un pektinleri bir çift olarakmesosomal ikinci segmentin ventrolateral yerleşmiş olup, tarak şeklindeki her bir pektinorgan marjinal lamella, farklı sayılardaki median lamella ve dişler olmak üzere üçkısımdan oluşmaktadır. Pektinlerde, çeşitli kutikular duyu kılları ve her bir dişin uçkısmında çok sayıda peg sensilla gözlenmiştir. M. gibbosus’un pektin organından alınanenine kesitlerde her bir peg sensilumun çok sayıda sinir hücresi ile ilişkili olduğugözlenmiştir.Öğe A new record for the harvest spider fauna of Turkey: Dicranolasma giljarovi Silhavy,1966 (Opilionida, Dicranolasmatidae)(2007) Bayram, Abdullah; Öcal, İlkay ÇorakBu çalışmada, Türkiye otbiçen faunası için yeni kayıt olan Dicranolasma giljarovi Silhavy 1966'nin taksonomik özellikleri ve çizimleri verilmiştir. Ayrıca türün habitat, fenolojisi ve coğrafi dağılışı verilmiştir. Türe ait örnekler Türkiye'nin farklı yerlerinden toplanmışlardır.Öğe Protoiurus kraepilini (Iuridae: Scorpiones) Akrep Türünün Pektin (Tarak) Organının Fonksiyonel Morfolojisi ve Histolojisi(2020) Kayhan, Nazife Yiğit; Öcal, İlkay ÇorakAkrepler, Arachnida sınıfında yer alan zehirli arthropodlardan olup, bilinen en eski karasal eklembacaklılardır ve yaşayan fosiller olarak da tanımlanmaktadırlar. Akrepler kendilerine özgü bir takım özelliklere, özel yapılara sahip olmaları ve zehirlenme vakalarına sebep olmaları nedeniyle çeşitli araştırmalara konu olmuştur. Ancak, akreplere özgü bir duyu organı olan ve tarak organı olarak da bilinen pektin organın yapısı hakkında çok fazla bilgi bulunmamaktadır. Bu çalışmada, Protoiurus kraepelini (von Ubisch, 1922) akrebinin tarak organ yapısı ışık mikroskobu ve taramalı elektron mikroskop (SEM) kullanarak çalışılmış, detaylı morfolojik ve histolojik özellikleri belirlenmiştir. Örnekler Eğirdir (Isparta, Türkiye)’de yapılan arazi çalışmalarında toplanamıştır. P. kraepelini’nin tarak organı diğer akreplerde olduğu gibi bir çift olarak mesosomal ikinci segmentin ventrolateralinde yerleşmiş olup genel mimariye uygun olarak marjinal lamella, median lamella ve pektinal dişler olmak üzere üç kısımdan oluşmaktadır. Aynı zamanda bu yapılar üzerinde yer alan duyusal kılları, pektinal dişler üzerindeki peg sensillanın morfolojileri incelenmiştir. Bu çalışmada, ilk kez P. kraepelini’nin tarak organının histolojisi ortaya konulmuş ve yapı - fonksiyon arasındaki bağlantı uyarınca olası fonksiyonları tartışılmıştır.Öğe Spider fauna of the Argyopiformia group of the nort-east blacksea region (Superfamily: Argyopiformia, Araneae)(2007) Bayram, Abdullah; Sancak, Zafer; Danışman, Tarık; Öcal, İlkay ÇorakIn this research, spiders of the Argyopiformia (web-spinning) group that collected from different localities in the North-east Blacksea Region between 1994 and 1998 were investigated. A total of 283 specimens (159 adults and 124 immatures) belong to the Superfamily Argyopiformia (Theridiidae, Nesticidae, Linyphiidae, Araneidae, Metidae, and Tetragnathidae) were examined and identified at species level. In the research region, a total of 41 species and 27 genera belong to above families were found. Hand aspirator, sweeping net and Japanese beating umbrella were used in the collection. The specimens were preserved in the Zoology Research Laboratory of Kırıkkale University.Öğe Venomous spiders of Turkey (Araneae)(2007) Bayram, Abdullah; Kayhan, Nazife Yiğit; Danışman, Tarık; Öcal, İlkay Çorak; Sancak, Zafer; Ulaşoğlu, DeryaOver 50.000 species have been described on the world. Among them about 100 species are dangerous for human. Members of Latrodectus and Loxosceles share the habitats of human beings. Chemically, spider venom is heterogeneous, and contains poly peptide, poly amine, nucleic acid, free amino acid, monoamine, neurotoxin, enzyme and inorganic elements. In enzymes, proteases, hyaluronidase, sphingo-myelinase, phospholipase and isomerase form necrosis. Venom is neurotoxic, and it causes paralysis. In Turkey, some species of Latrodectus, Steatoda, Loxosceles, Cheiracanthium, Segestria, Agelena, Tegenaria, Araneus and Argiope are venomous. The specimens that collected from different habitats and localities of Turkey were examined under stereo microscope. They were identified as species level, and the venom organs of some spiders were investigated morphologically with the light and electron microscope
