Yazar "Özcan, Ayşen Günel" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Adhesion of beta 1 integrin to fibronectin regulates CAM-DR phenotype via p21 in HL60 acute myeloid leukemia (AML) cells
    (2008) Canpınar, Hande; Esendağlı, Güneş; Kansu, Emin; Özcan, Ayşen Günel; Güç, Dicle
    Genel Bilgiler: İlaç direnci, kanser tedavisinin başarısında büyük zorluktur. Hücre adezyon aracılı ilaç direnci (CAM-DR), kanser hücrelerinin mikroçevre ile ilişkisiyle gelişen, çeşitli tümörlerde gösterilen yeni bir ilaç direncidir. Bu çalışma da, HL60 AML hücrelerinde CAM-DR fenotipi analiz edildi. Yöntem: HL60 hücrelerin fibronektine bağlanması kolorimetrik adezyon deneyi ile yapıldı. Doksorubisin ile indüklenen apoptozis ve hücre siklusu akım sitometrik analiz ile belirlendi. [3H]-timidin inkorporasyon deneyi ile proliferasyon hızı değerlendirildi. Hücre siklusunu kontrol eden proteinler, western blot ve RT-PCR analizi ile belirlendi. Bulgular: HL60 hücrelerinin a4pM and oc5pi integrin aracılığı ile fibronektine bağlanmasıyla CAM-DR fenotipi oluşmuştur, aderent HL60 hücreleri doksorubisin ile tetiklenen apoptozise dirençli hale geçmiştir. Fibronektine aderan/yapışan HL60 hücrelerinde hücre siklusunun GQ/G, fazında birikimi ile hücre proliferasyonu durmuştur. Buna karşılık, fibronektinden" sökülen hücreler 8 saat sonra tekrar sentez fazına girerek apoptozise duyarlı hale gelmiştir. Hücre siklusunun GQ/G, kontrol noktalarının analizi, CAM-DR fenotipinin p21waf/cıp proteini ile düzenlendiğini göstermiştir. Sonuç: Bu çalışmada, CAM-DR fenotipininin AML blastlarında apoptozisi azaltan ve proliferasyonu durduran geri dönüşümlü bir ilaç direnci mekanizması olabileceğini gösterdik.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Gen tedavisi ve biyogüvenlik
    (2007) Özcan, Ayşen Günel
    Gen tedavisi hastalıkları tedavi etmek veya önlemek amacıyla bir kişinin genlerinin ekspresyonunun değiştirilmesi olarak tanımlanabilir. Akademik ve ticari laboratuvarların zorlu çalışmaları ile 2006 yılı verilerine göre 1273 gen tedavisi klinik deneme protokolü etik çevrelerce onaylanmıştır. Ancak henüz sadece baş-boyun kanserleri için geliştirilen bir gen tedavisi ürünü rutin kullanım için Çin'de lisans alabilmiştir. Gen tedavisi denemelerindeki başarısızlıklar terapötik genlerin yetersizliğinden kaynaklanmamaktadır. Başanlı gen tedavisinin önündeki en önemli engel toksik olmayan gen aktarım sistemlerinin olmayışıdır. Gen tedavisinde viral ve viral olmayan çeşitli vektör sistemleri kullanılmaktadır ve her biri kendine özgü avantaj ve dezavantajlara sahiptir. Günümüzde en etkili gen aktarım araçları, genlerini hedef hücreye aktarma özellikleri nedeniyle, virüslerdir. Gen tedavisi kalıtsal tek gen hastalıkları ve kardiyovasküler hastalıkları da içine alan bir dizi hastalığın tedavisi amacıyla geliştirilmekteyse de özellikle kanser tedavisi daha öne çıkmaktadır. Gen tedavisinin pratikte yaygın uygulama alanı bulabilmesi tedavi genlerinin hücrelere yeterli dozlarda aktarılabilmesine, genin hastalıklı hücreleri hedefleyebilmesine ve aktarılan yeni genlerin vücut tarafından sıkı kontrol altında tutulabilme yollarının geliştirilmesine ve dolayısıyla da biyogüvenlik problemlerinin aşılmasına bağlıdır. Bu derlemede gen tedavisinde kullanılan vektör sistemleri anlatılacak ve biyogüvenirlik açısından değerlendirme kriterleri tartışılacaktır.