Yazar "Özdemir, Alemiddin" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 7 / 7
  • [ X ]
    Öğe
    Alt servikal omurga dislokasyonlarında olası prognostik belirteçler
    (2019) Öğden, Mustafa; Özdemir, Alemiddin; Yüksel, Ulaş; Bakar, Bülent; Özveren, Mehmet Faik
    Amaç: Bu çalışmanın amacı prognozlarını etkileyen faktörleri belirlemeye yönelik olarak servikal dislokasyon tespit edilen hastaların tedavi sonuçlarını incelemektir.. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada servikal dislokasyon nedeniyle opere edilen hastaların yaş, cinsiyet, dislokasyon sebebi, “Japanese Orthopedic Association (JOAS)” ölçeği puanı, dislokasyon gelişen omurga seviyesi, faset kilitlenmesi, spondilolistesiz derecesi, cerrahi tedavi bilgileri, yoğun bakım ünitesine (YBU) ve hastane tedavi bilgileri ve hastaneden ayrılış nörolojik düzeylerine ait bilgiler (Modifiye Rankin Skalası, mRS) geriye dönük incelendi. Bulgular: Çalışmaya alınan 13 hastada dislokasyonun çoğunlukla faset kırığına ikincil C5-6 ve C6-7 segmentlerinde oluştuğu görüldü. Çoğu hastada (9 tane) anterior yaklaşımla omurga stabilizasyonu yapıldığı, hastaların %50 kadarında çok seviyeli stabilizasyon uygulandığı saptandı. Korelasyon analizi sonunda JOAS puanları düşük olduğunda spinal şok gelişme olasılığının, ventilatör desteği ihtiyacının, YBU kalma süresinin ve mRS puanlarının artabileceği öngörüldü. Spondilolistezis derecesi arttığında stabilizasyon uygulanan omurga sayısının, ventilatör desteği ihtiyacının, YBU ve hastanede kalma süresinin artabileceği düşünüldü. Spinal şok gelişen hastalarda ventilatör desteği ihtiyacının artabileceği, YBU ve hastanede kalma sürelerinin uzayabileceği ve mRS puanlarının artabileceği varsayıldı. Sonuç: Çalışma sonunda yapılan cerrahi girişimin türünün prognoza etkisinin olmadığı; buna karşılık düşük JOAS puanlarının, spinal şok gelişmesinin, ventilatör desteği verilmesinin, uzun süre yoğun bakım ünitesinde kalmanın hastaların prognozunu kötü etkileyebileceği öngörüldü.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Analysis of Biochemical, Hormonal and Radiological Morphological Measurement Values in Patients with Empty Sella: A Clinical Study
    (Georg Thieme Verlag Kg, 2024) Özdemir, Alemiddin; Erdoğan, Ahmet Melih; Sevimoğlu, Özge; Durgun, Efe Barış; Ermiş, Süha Alp; Yalçın, Rümeysa; Karaca, Yusuf Emin
    Objective This study investigated the relationship between radiological morphological findings and hormone levels in patients with empty sella. Methods Patients (32 female, 3 male) with empty sella detected on radiological images were grouped as partial empty sella (PBS) group (subarachnoid space volume < 70%) and total empty sella (TBS) group (subarachnoid space volume > 70%). Age, gender, sella volume, pituitary gland thickness, the ratio of subarachnoid space height to pituitary gland height, and diaphragm sellae diameter were measured on radiological images. All patients' blood count results, biochemistry results, and serum hormone values were recorded. Results Age, complete blood count, serum biochemistry parameters, and hormone levels were not different between PBS and TBS groups. Correlation analysis revealed a negative correlation between gender and subarachnoid space invasion volume, between gender and sagittal width of the sella turcica (ST), between cortisol level and ST axial diameter, between progesterone level and ST axial diameter, between testosterone level and ST axial diameter, between adrenocorticotropic hormone level and ST axial diameter, between TSH level and subarachnoid space invasion rate, between free T4 level and diaphragm sellae sagittal width, and between free T4 level and ST sagittal width. Conclusion This study showed that some serum hormone values may decrease when the sella tursica dimensions or the volume of subarachnoid space invading the sella tursica increase in patients with empty sella, and therefore, periodic follow-up of hormone levels and radiological images of these patients would be appropriate.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Can Routine Blood Biochemistry Parameters be Predictive Prognostic Marker(s) in Operated Patients with Meningioma WHO Grade 1?
    (Georg Thieme Verlag Kg, 2021) Yüksel, Ulaş; Özdemir, Alemiddin; Kısa, Üçler; Ogden, Mustafa; Bakar, Bülent
    Background Today, there is a need for new and independent additional advanced markers that can predict the prognosis of meningioma patients, postoperatively. The present study aimed to find out postoperative short-term prognostic markers in patients with meningioma using their demographic data and routine blood biochemistry findings evaluated preoperatively. Methods The Glasgow Coma Scale (GCS), and Glasgow Outcome Scale (GOS) scores of the patients were recorded. Additionally, preoperatively obtained serum glucose, C-reactive protein (CRP), sodium, potassium, creatinine, blood urea nitrogen, aspartate aminotransferase (AST), alanine aminotransferase, and hemoglobin level values, platelet, leukocyte, neutrophil, lymphocyte, eosinophil, basophil, and monocyte count results, erythrocyte sedimentation rate (ESR), neutrophil-lymphocyte ratio, platelet-lymphocyte ratio (PLR) and lymphocyte-monocyte ratio (LMR) values were evaluated. Results In the present study, 23 operated patients with meningioma World Health Organization (WHO) grade 1 (17 females, 6 males) were included. Correlation test results revealed that the GCS score, platelet count, and serum potassium level values could directly predict the short-term prognosis of these patients. Additionally, these test results suggested that the lymphocyte, monocyte, and eosinophil count values, PLR, LMR, ESR, serum glucose, CRP, and AST level values could be indirect markers in predicting the short-term prognosis. However, likelihood ratio test results revealed that only monocyte count value, LMR value, and serum CRP level value could be the markers for prediction of the short-term prognosis. Conclusion At the end of the present study, it was concluded that the monocyte count value, LMR value, and serum CRP level value could be the best markers in predicting the short-term prognosis of the operated meningioma patients.
  • [ X ]
    Öğe
    PREDICTIVE MARKER(S) OF SHORT-TERM PROGNOSIS AND MORTALITY RISK IN TRAUMATIC ACUTE SUBDURAL HEMATOMA PATIENTS AND STROKE PATIENTS AFTER DECOMPRESSIVE CRANIECTOMY
    (2021) Öğden, Mustafa; Say, Bahar; Yüksel, Ulaş; Özdemir, Alemiddin; Akkaya, Süleyman; Bakar, Bülent
    Objective: Decompressive craniectomy can reduce mortality in selected patients with stroke and traumatic acute subdural hematoma. This study aimed to explore predictive markers for short-term prognosis and mortality risk in patients who underwent decompressive craniectomy due to traumatic acute subdural hematoma or malignant middle cerebral artery occlusion using clinical, radiological, and routine blood biochemistry findings.Material and Methods: Eleven traumatic acute subdural hematoma patients and 11 stroke patients were included in this study. On admission to hospital, for each patient, age, gender, Glasgow Coma Scale scores, anisocoria, time elapsed for decompressive craniectomy administration, midline shift level, duration of stay in Intensive Care Unit and in hospital, and Glasgow Outcome Scale scores on discharge from hospital and blood biochemistry findings were examined.Results: The Glasgow Outcome Scale score was found 3.5 (2-5) in surviving patients and it was seen that short-term prognosis of patients could be associated with lymphocyte, neutrophil, and platelet count, neutrophil-lymphocyte ratio, and serum C-reactive protein level. However, mortality rate in both groups was found 77.2%, and it was thought that age, leukocyte, monocyte and platelet count, and serum blood urea nitrogen level could be associated with mortality risk.Conclusion: As a result, it could be said that decompressive craniectomy could not reduce mortality risk in both groups. However, it was suggested that lymphocyte, neutrophil, and platelet counts, neutrophil-lymphocyte ratio, and serum C-reactive protein levels could be assumed as markers for short-term prognosis. Furthermore, it was concluded that age, leukocyte, monocyte, and platelet counts, and serum blood urea nitrogen levels could be predictors of mortality risk.
  • [ X ]
    Öğe
    PROGESTERONE INCREASES THE ISCHEMIC DAMAGE IN MALE RATS WITH CEREBRAL ISCHEMIA REPERFUSION INJURY
    (2019) Öğden, Mustafa; Bakar, Bülent; Altunkaya, Canan; Dağlı, Ahmet Turan; Özdemir, Alemiddin; Özveren, Mehmet Faik
    Objective: In the current literature, there are few acceptedpharmacological treatment methods for acute ischemic stroke.This study was conducted to investigate the effects ofprogesterone on transient ischemia / reperfusion injury in malerats.Material and Methods: A total of 25 Wistar albino male andyoung rats were divided into 5 groups called Control group,acute stage groups (Sham-A and PRG-A), and chronic stagegroups (Sham-C and PRG-C), randomly and their internalcarotid arteries were compressed using temporary aneurysmclips for 30 minutes. At 4 hours after removal of the clips,progesterone was injected to the animals of the PRG-A andPRG-C group via intraperitoneal route. After sacrifice of allanimals, pyknotic and necrotic neuronal cells were counted inhippocampal cornu amnonis (CA)1, CA2, CA3 and parietalcortical regions, histopathologically. Tissue interleukin (IL)-6,IL-10, caspase-3, and hypoxia-inducible factor-1 (HIF1) geneexpression levels were evaluated using real time polymerasechain reaction assay.Results: Histopathological and biochemical findings revealedthat progesterone has no healing effects on ischaemic neuronaltissue damage in either acute or chronic period. Moreover,progesterone was found to significantly increase symptoms ofischaemia in both acute and chronic periods compared tohealthy control group and even compared to Sham groups whereI/R injury was applied and no experimental agent wasadministered.Conclusion: At the end of this study, it was thought thatprogesterone had no therapeutic effect on cerebral ischemia /reperfusion injury in male sex rats and it could lead to increase itfurther, unfortunately.
  • [ X ]
    Öğe
    Ratlarda beyin hipoksi reperfüzyon yaralanmasında kalsiyum dobesilatın etkilerinin araştırılması
    (Kırıkkale Üniversitesi, 2022) Özdemir, Alemiddin; Öğden, Mustafa
    Serebral iskemi (inme) arteryel kan damarlarının daralması, tıkanması veya hipotansiyon sonrası beyne kan akışının yetersiz kaldığı ciddi bir klinik durum olup dünya çapında önemli bir ölüm ve maluliyet sebebidir. Hipoksi/reperfüzyon hasarında oksidatif stres, inflamasyon, nekroz, apoptoz ve otofaji önemli rol oynamaktadır. Literatürde serebral hipoksi/reperfüzyon hasarını azaltabilmeye yönelik birçok farmakolojik ajan hem deneysel hem de klinik çalışmalarda araştırılmış ancak etkinliği ispatlanmış bir farmakolojik ajan henüz tarif edilememiştir. Kalsiyum dobesilatın anti-trombotik, anti-inflamatuar, anti-oksidan, anti-otofajik ve anti-apoptotik etkilerinin olduğu bildirilmiştir. Ancak literatürde kalsiyum dobesilatın serebral hipoksi/reperfüzyon hasarındaki etkilerine yönelik herhangi bir çalışma bulunamamıştır. Bu çalışmada serebral hipoksi/reperfüzyon hasarının birçok basamağına etki edebileceği düşünülen kalsiyum dobesilatın oluşan hasar sonrasındaki nöroprotektif ve iyileştirici etkilerini araştırmak amaçlandı. Çalışmada 40 adet, 300-350 gr ağırlığında, Wistar albino erkek rat Kontrol grubu (cerrahi girişim uygulanmadı ve hiçbir farmakolojik ajan verilmedi, n=6+2); SHAM-A grubu (sadece cerrahi girişim uygulandı; n=6+2); DBL-A grubu (cerrahi girişim uygulandı ve 3 gün intraperitoneal 100 mg/kg/gün kalsiyum dobesilat verildi; n=6+2); SHAM-K grubu (sadece cerrahi girişim uygulandı; n=6+2); DBL-K grubu (cerrahi girişim uygulandı ve 10 gün intraperitoneal 100 mg/kg/gün kalsiyum dobesilat verildi; n=6+2) şeklinde gruplara ayrıldı Kontrol grubu dışındaki tüm ratlara sedasyon anestezisi sonrası ön boyun bölgelerine orta hattan vertikal insizyonla girildi ve her iki ana karotid arter ortaya konulup nervus vagustan ayrıldı. Daha sonra her iki ana karotid artere 30 dakika süreyle geçici anevrizma klibi yerleştirildi ve takiben anevrizma klipleri çıkarılıp reperfüzyon sağlandı. Cerrahi işlemden dört saat sonra ilgili gruplara kalsiyum dobesilat planlanan sürelerde verildi. Daha sonra belirlenen süreler sonunda tüm deneklere ötenazi uygulandı ve beyinleri tamamen çıkarılıp sol beyin hemisferleri histopatolojik (hemotoksilen ve eosin boyama) ve immünohistokimyasal (Beclin-1, anti-MHC class II ve anti-CD-68 boyama) inceleme için ve sağ hemisferleri biyokimyasal ("Enzyme Linked Immunoabsorbent Assay", "Western Blot" ve spektrofotometri teknikleri) incelemeler için uygun şartlarda saklandı. Patolojik preparatlarda hipokampal kornu ammonis (CA1, CA2, CA3) bölgelerinde ve komşu paryetal korteks tabakasında nekrotik ve piknotik nöronlar sayıldı. Ayrıca immünohistokimyasal boyamalarla mikrogliaların M1 fenotip sayıları ve apopitoz düzeyleri belirlendi. Biyokimyasal incelemelerle TNF-?, IL-1?, IL-6, kaspaz-3, GSH/GSSG, malondialdehit, protein karbonil, LC3II/LC3I ve beclin-1 düzeyleri ölçüldü. Elde edilen verilere istatistiksel analizler uygulandı. Normal dağılan veriler ortalama±standart sapma ve normal dağılmayan veriler medyan (minimum-maksimum) olarak sunuldu. Akut ve kronik dönem grupları arasında normal dağılım gösteren bulgular One Way-Analysis of Variance (ANOVA) testi kullanılarak karşılaştırıldı ve post hoc değerlendirmede Tukey Multiple Comparisons testi kullanıldı. Normal dağılım göstermeyen veriler Krusskal-Wallis testi kullanılarak karşılaştırıldı ve ikili grup karşılaştırmalarında Mann-Whitney U testi kullanıldı. p<0.05 değeri istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Histopatolojik incelemelerde kalsiyum dobesilatın hipoksik dokularda nekrozu azaltarak akut ve kronik dönemde hipoksi/reperfüzyon hasarını azaltabildiği görüldü. Ayrıca immünohistokimyasal incelemelerde kalsiyum dobesilatın hipoksik dokuda akut ve kronik dönemde mikrogliaların M1 fenotipine polarizasyonunu ve apopitozu azaltabildiği saptandı. Biyokimyasal analizlerde kalsiyum dobesilatın hasarlı dokularda serbest oksijen radikallerini, protein karbonillenmesini, lipid peroksidasyonunu, IL-1?, IL6, TNF-?, kaspaz-3, beclin-1 ve LC3B düzeylerini azaltabildiği saptandı. Bu sonuçlarla ratlarda oluşturulan hipoksi/reperfüzyon modelinde kalsiyum dobesilat tedavisinin hipoksik beyin dokularında nekrozu azaltabildiği, anti-inflamatuar, anti-oksidan, anti-apopitotik ve anti-otofajik etkiler oluşturabildiği görüldü. Bu özellikleri ile bu farmakolojik ajanın serebral hipoksi/reperfüzyon hasarını azaltabilmek için klinik uygulamalarda yer alabileceği düşünüldü.
  • [ X ]
    Öğe
    SERVİKAL LAMİNEKTOMİ SONRASI EPİDURAL HEMATOM VE LHERMİTTE BULGUSU: OLGU SUNUMU
    (2019) Öğden, Mustafa; Akkaya, Süleyman; Özdemir, Alemiddin; Özveren, Mehmet Faik
    Boyun fleksiyonu ile ekstremitelere ve gövdeye yayılanelektriklenme hissi Lhermitte bulgusu olarak tanımlanmaktadırve spinal kordun servikal bölgede etkilenmiş olabileceğinidüşündürmektedir. Altmış dokuz yaşında erkek hastaya servikalspinal stenoz ve myelopati nedeniyle yapılan C3-4-5 unilateralhemilaminektomi bilateral dekompresyon sonrası 12. saattehastanı kollara ve bacaklara yayılan elektriklenme hissitariflemesi üzerine yapılan servikal manyetik rezonansgörüntülemesinde operasyon bölgesinde hematom görülmesiüzerine tekrar operasyona alındı. Hematom boşaltılmasını takibenbu bulgu kayboldu. Lhermitte bulgusunun görüldüğü klinikdurumlar çok çeşitli olabilmektedir. Servikal kordun posteriorkısımlarındaki demiyelinizasyon sonucu ortaya çıktığı düşünülür.Sensitif bir bulgu olmamasına rağmen servikal kompresifmyelopati için spesifitesi yüksektir. Operasyon sonrası Lhermittebulgusunun görülmesi kord kompresyonuna işaretedebileceğinden dikkatli olunmalı ve ileri tetkiklerdüşünülmelidir.