Yazar "Şahin, Ethem" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 5 / 5
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Antileukotrienes in Upper Airway Inflammatory Diseases(Current Medicine Group, 2015) Cingi, Cemal; Muluk, Nuray Bayar; Ipci, Kağan; Şahin, EthemLeukotrienes (LTs) are a family of inflammatory mediators including LTA(4), LTB4, LTC4, LTD4, and LTE4. By competitive binding to the cysteinyl LT1 (CysLT(1)) receptor, LT receptor antagonist drugs, such as montelukast, zafirlukast, and pranlukast, block the effects of CysLTs, improving the symptoms of some chronic respiratory diseases, particularly bronchial asthma and allergic rhinitis. We reviewed the efficacy of antileukotrienes in upper airway inflammatory diseases. An update on the use of antileukotrienes in upper airway diseases in children and adults is presented with a detailed literature survey. Data on LTs, antileukotrienes, and antileukotrienes in chronic rhinosinusitis and nasal polyps, asthma, and allergic rhinitis are presented. Antileukotriene drugs are classified into two groups: CysLT receptor antagonists (zafirlukast, pranlukast, and montelukast) and LT synthesis inhibitors (5-lipoxygenase inhibitors such as zileuton, ZD2138, Bay X 1005, and MK-0591). CysLTs have important proinflammatory and profibrotic effects that contribute to the extensive hyperplastic rhinosinusitis and nasal polyposis (NP) that characterise these disorders. Patients who receive zafirlukast or zileuton tend to show objective improvements in, or at least stabilisation of, NP. Montelukast treatment may lead to clinical subjective improvement in NP. Montelukast treatment after sinus surgery can lead to a significant reduction in eosinophilic cationic protein levels in serum, with a beneficial effect on nasal and pulmonary symptoms and less impact in NP. Combined inhaled corticosteroids and long-acting beta-agonists treatments are most effective for preventing exacerbations among paediatric asthma patients. Treatments with medium-or high-dose inhaled corticosteroids, combined inhaled corticosteroids and LT receptor antagonists, and low-dose inhaled corticosteroids have been reported to be equally effective. Antileukotrienes have also been reported to be effective for allergic rhinitis.Öğe Effects of pregnancy on olfaction(Deomed Publ, Istanbul, 2017) Dikici, Oğuzhan; Muluk, Nuray Bayar; Şahin, Ethem; Altıntoprak, NiyaziIn this review, we aimed to report the effects of pregnancy on olfaction function of the women. Since estrogen and progesterone levels change in specific physiological conditions, pregnancy and postmenopausal period exert an effect on the capability to sense and identify smells. Nasal stuffiness increased during pregnancy. 66.6% of the pregnant women were suffering olfactory dysfunction in the second trimester; while 95.8% in the first and third trimesters. Olfactory function was lessened following birth and throughout the first 6-12 weeks; however, it seemed to improve entirely. In pregnant women, olfactory dysfunction was observed in all trimesters; while it was less in the second trimester and high in the first and third trimesters. The smell abnormalities were almost absent at postpartum period. As olfactory functions improved after delivery of the baby, olfactory changes during pregnancy may be accepted as physiological changes which were observed in many pregnant women.Öğe Hamileliğin koku alma üzerindeki etkileri(2017) Dikici, Oğuzhan; Muluk, Nuray Bayar; Şahin, Ethem; Altıntoprak, NiyaziHamileliğin koku alma üzerindeki etkileri Bu derlemede, gebeliğin kadınların koku alma fonksiyonuna etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır. Gebelik ve postmenopozal dönemde,östrojen ve progesteron seviyeleri spesifik fizyolojik koşullarda değiştiğinden, koku algılama ve tanımlama yeteneği üzerinde etkili olmaktadırlar. Hamilelik sırasında burun tıkanıklığı artmaktadır. Hamilelerin %66.6'sı 2. trimesterde olfaktör bozukluktan rahatsızken; %95.8'ibirinci ve üçüncü trimesterde rahatsızdır. Koku alma fonksiyonu doğumdan sonra azalmakta ve ilk 6-12 hafta içinde tamamen düzeldiğigörünmektedir. İkinci trimesterde daha az, birinci ve üçüncü trimesterde daha yüksek olmak üzere, hamile kadınlarda tüm trimesterlerdekoku alma bozukluğu gözlenmektedir. Postpartum dönemde kokuanormallikleri neredeyse tamamen kaybolmaktadır. Koku alma fonksiyonları bebeğin doğumundan sonra iyileştiği için, hamilelik süresince birçok gebede görülen olfaktör değişiklikler fizyolojik değişikliklerolarak kabul edilebilir.Öğe Nasal tip sutures: Techniques and indications(Sage Publications Inc, 2015) Cingi, Cemal; Muluk, Nuray Bayar; Ulusoy, Seçkin; Söken, Hakan; Altıntoprak, Niyazi; Şahin, Ethem; Ada, ServetObjectives: The surgical anatomy of the nasal tip is determined by intrinsic factors, such as the nasal tip volume, shape, definition, and symmetry. These factors are intimately related to the morphology of the lower lateral cartilages. Tip sutures reduce the need for grafts and allow the surgeon to manipulate the tip with a high degree of precision and better long-term clinical outcomes. In this review, we evaluated common nasal tip suture techniques to clarify the similarities and differences among them. Methods: The following nasal tip suture techniques were investigated: medial crural fixation suture, middle crura suture, transdomal (dome creating, dome binding, domal definition) suture, interdomal suture, lateral crural mattress suture, columella septal suture, intercrural suture, tip rotation suture, craniocaudal transdomal suture, lateral crural spanning suture, suspension suture, tongue-in-groove technique, and lateral crural steal. Results: Tip sutures increase tip projection, narrow the tip, provide stabilization, and provide tip rotation. The sutures may be used separately or together. Conclusion: Nasal tip sutures have long been used as noninvasive suture techniques. Each suture technique has unique benefits, and various key points must be considered when using these techniques.Öğe Otolaryngological findings in mucopolysaccharidosis(2014) Cingi, Cemal; Muluk, Nuray Bayar; Hancı, Deniz; Şahin, Ethem; Acar, MustafaBu derleme makalede MPS hastalarındaki otolarengolojik sorunları raporladık. Mukopolisakkaridozlar (MPS'ler) her biri mukopolisakkaritlerin parçalanmasında rol alan ve şimdilerde glikozaminoglikanlar denilen (GAG'ler) kalıtsal bir enzim eksikliği nedeniyle oluşan bir lizozom depo hastalıkları grubudur. Mukopolisakkaridozlar, mukopolisakkaridoz tip 1-VII diye bilinen 7 metabolizma hastalığı grubunu oluştururlar. Grupların tümünde klinik ve otolaringolojik belirtiler görülür. Mukopolisakkaridoz hastalarında sık görülen otolarengolojik bulgular olarak üst hava yolu obstrüksiyonu, obstrüktif uyku apnesi, ağız açmanın kısıtlanması, orta kulak efüzyonu, işitme ve soluma sorunları vb. bildirilmektedir. KBB uzmanları arasında MPS'ler konusunda farkındalığın artırılması çocuk doktorundan ziyade bir KBB uzmanına giden MPS'den kuşkulanılan hastalar için yaşam kurtarıcı bir çaba olacaktır. Mukopolisakkaridoz hastalarında kısa boyun nedeniyle trakeotomi yapmak zorlaşabilir. Ağız açmanın kısıtlanması nedeniyle tonsillektomi ve adsenoidektomi ameliyatlarından önce hastalar dikkatle değerlendirilmelidir. Anesteziden önce hava yolu sorunları değerlendirilmelidir. Tüm KBB uzmanlarının bu sorunların farkınnda olmaları konusunda dikkati çekilmelidir.
