Yazar "Şimşek, Tülay Tarsuslu" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 6 / 6
  • Küçük Resim
    Öğe
    Determination of the validity and reliability of the Turkish version of the self-rated fall risk questionnaire in older individuals
    (University School of Physical Education in Wroc?aw, 2020) Sertel, Meral; Şimşek, Tülay Tarsuslu; Yümin, Eylem Tütün; Aras, Bahar
    Introduction. The aim was to determine the validity and reliability of the Turkish version of the self-rated fall risk questionnaire (FRQ). Methods. The study included 100 individuals aged over 65 years. For test-retest reliability, firstly, the questionnaire was applied to volunteers, and, after 15–20 days, the individuals were asked to fill in the questionnaire again. For internal consistency, its correlation was evaluated with the Berg Balance Scale and Timed Up and Go test, of which Turkish reliability and validity studies had been previously performed in older individuals. Results. The internal consistency of FRQ results obtained in the first (test results) and second (retest results) tests was found to be moderate (Cronbach’s alpha coefficient: 0.771 and 0.854, respectively). The test-retest reliability of the FRQ total score and the total score of the other scales was excellent and turned out to be statistically significant. in the statistical analysis, correlations were observed between both the test results and the retest results (p < 0.05). Conclusions. in this study, the Turkish version of FRQ, which provides essential data for evaluating fall risk in older individuals and for consulting a specialist for detailed examination if necessary, was found to be highly valid and reliable. © University School of Physical Education in Wroc?aw
  • Küçük Resim
    Öğe
    The effect of age and body mass index on plantar cutaneous sensation in healthy women
    (Society of Physical Therapy Science (Rigaku Ryoho Kagakugakkai), 2016) Yümin, Eylem Tütün; Şimşek, Tülay Tarsuslu; Sertel, Meral; Ankaralı, Handan
    [Purpose] This study was conducted to examine the effects of age and body mass index on plantar cutaneous sensation in healthy women. [Subjects and Methods] Two hundred and three healthy female volunteers over the age of 20 were included in the study. The statistical analyses were performed by considering the age and body mass index values of the individuals. The individuals were divided according to their ages and body mass index values. Foot pain was measured with a visual analogue scale and plantar cutaneous sensation using Semmes-Weinstein monofilaments. [Results] Fifty-six (27.5%) of the participants had normal weights, 67 (33%) were overweight, and 80 (39%) were obese. Statistical analysis revealed that as age and body mass index values increased, plantar sensitivity decreased and the frequency and severity of pain increased. [Conclusion] It is possible that healthy women may experience a decrease in foot plantar sensation with increasing weight and age. If women do not have any health problems, proprioception and sensory training must be focused on in order to prevent balance and falling problems. © 2016 The Society of Physical Therapy Science. Published by IPEC Inc.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Kronik Engelli Çocuğa Sahip Annelerde Ştres-Kaygı ve Yorgunluk Düzeylerinin Yaşam Kalitesi Uzerine Etkisi
    (2016) Bayraktaroğlu, Filiz; Yümin, Eylem Tütün; Şimşek, Tülay Tarsuslu; Sertel, Meral
    Amaç: Bu çalışmada, engelli çocuğa sahip annelerde yorgunluk stres-kıgrgı düzeyi veyaşam kalitesi arasındaki ilişkinin incelenmesi hedeflenmiştir. Yöntem: Çalışmaya gönüllü 62 kronik engelli çocuğun annesi dahil edildi. Çalışmaya katılan bireylerin sosyo-demografik bilgileri hazırlanan değerlendirmeformu ile sorgulandı. Bireylerin stres ve kaygı düzeyini belirlemek için, durumluk kaygı (STAI-- state, DKÖ)-- sürekli kaygı ölçeği (STAI-trate, SKÖ); yorgunluklarını ölçmek için Yorgunluk Şiddeti Ölçeği (YŞÖ) ve sağlıkla ilgili yaşam kalitesini değerlendirmek için Nottingham SağlıkProfili (NHP) kullanıldı. Bulgular: Bireylerin yaş ortalaması 40. 08:l:8. 09 yıl idi. Bireylerin YŞÖ'den aldıkları toplam puan 29.98zk14.93 puan, SKÖ'den aldıkları toplam puan 57. 79i10. 69, DKÖ'den aldıkları toplam puan 22.30zk6.48 ve NHP'den aldıkları toplam puan ise 124.94i143. 65 olarak tespit edildi. Yapılan korelasyon analizi sonucunda, yorgunluk düzeyi ile SKÖ ve DKÖ arasında bir ilişki bulunmadı 07>0. 05). Fakatyorgunluk düzeyi ile NHP'nin bütün alt parametreleri ve toplam NHP arasında pozitif yönde bir ilişki bulundu GKD. 05). Tartışma: Kronik engelli çocuklarının bakımını üstlenen annelerde yaşanan stres--kaygı düzeyi ve yorgunluk seviyelerinin annenin yaşam kalitesini etkilediği gözlendi.
  • [ X ]
    Öğe
    KRONIK ENGELLI ÇOCUĞA SAHIP ANNELERDE VÜCUT ALGISI, DEPRESYON DÜZEYI VE YAŞAM MEMNUNIYETI ARASINDAKI İLIŞKININ İNCELENMESI
    (2016) Sertel, Meral; Şimşek, Tülay Tarsuslu; Yümin, Eylem Tütün; Bayraktaroğlu, Filiz
    Amaç: Bu çalışma, engelli çocuğa sahip annelerde vücut algısı, depresyon düzeyi ve yaşam memnuniyeti arasındaki ilişkiyi değerlendirmek amacıyla planlanmıştır. Yöntem: Çalışmaya 62 kronik engelli çocuğa sahip anne katılmıştır. Çalışmaya dâhil edilen bireylerin demografik bilgileri alındıktan sonra, depresyon düzeyini belirlemek için Beck Depresyon Skalası, vücut algısını belirlemek için Vücut Algısı Ölçeği ve yaşam memnuniyetini belirlemek için ise Yaşam Doyumu Ölçeği kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan bireylerin yaş ortalaması 40.08±8.09 yıl idi. Yapılan korelasyon analizinde, kronik engelli çocuğa sahip annelerde depresyon ile vücut algısı arasında pozitif yönde ve depresyon ile ve yaşam memnuniyeti arasında negatif yönde bir ilişki bulunmuştur. (p<0.05). Vücut algısı ile yaşam memnuniyeti arasında bir ilişki bulunamamıştır (p>0.05). Sonuç: Çalışmanın sonunda, engelli çocuk annelerinin yaşam memnuniyetleri ile depresyon düzeyi arasında bir ilişkinin olduğu, fakat yaşam memnuniyeti ile vücut algısı arasında bir ilişkinin olmadığı tespit edilmiştir. Engelli çocuk annelerinde yaşanabilecek olumsuzluklar annenin beden algısında bozulmaya ve yaşam kalitesinde azalmaya da neden olabilmektedir. Engelli çocuğa sahip anneler yararlı olabilecek gerekli yardım ve hizmetleri alabilmeleri için teşvik edilmelidir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Kronik Engelli Çocuğa Sahip Annelerde Vücut Algısı, Depresyon Düzeyi Ve Yaşam Memnuniyeti Arasındaki İlişkinin İncelenmesi
    (2016) Sertel, Meral; Şimşek, Tülay Tarsuslu; Yümin, Eylem Tütün; Bayraktaroğlu, Filiz
    Amaç: Bu çalışma, engelli çocuğa sahip annelerde vücut algısı, depresyon düzeyi ve yaşam memnuniyeti arasındaki ilişkiyi değerlendirmek amacıyla planlanmıştır. Yöntem: Çalışmaya 62 kronik engelli çocuğa sahip anne katılmıştır. Çalışmaya dâhil edilen bireylerin demografik bilgileri alındıktan sonra, depresyon düzeyini belirlemek için Beck Depresyon Skalası, vücut algısını belirlemek için Vücut Algısı Ölçeği ve yaşam memnuniyetini belirlemek için ise Yaşam Doyumu Ölçeği kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan bireylerin yaş ortalaması 40.088.09 yıl idi. Yapılan korelasyon analizinde, kronik engelli çocuğa sahip annelerde depresyon ile vücut algısı arasında pozitif yönde ve depresyon ile ve yaşam memnuniyeti arasında negatif yönde bir ilişki bulunmuştur. (p0.05). Vücut algısı ile yaşam memnuniyeti arasında bir ilişki bulunamamıştır (p0.05). Sonuç: Çalışmanın sonunda, engelli çocuk annelerinin yaşam memnuniyetleri ile depresyon düzeyi arasında bir ilişkinin olduğu, fakat yaşam memnuniyeti ile vücut algısı arasında bir ilişkinin olmadığı tespit edilmiştir. Engelli çocuk annelerinde yaşanabilecek olumsuzluklar annenin beden algısında bozulmaya ve yaşam kalitesinde azalmaya da neden olabilmektedir. Engelli çocuğa sahip anneler yararlı olabilecek gerekli yardım ve hizmetleri alabilmeleri için teşvik edilmelidir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Migren ve Gerilim Tipi Baş Ağrısı Hastalarında Ağrı İle Sağlıkla İlgili Yaşam Kalitesi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi
    (2016) Yümin, Eylem Tütün; Sertel, Meral; Şimşek, Tülay Tarsuslu
    Amaç: Bu çalışmanın amacı, gerilim tipi baş ağrısı (GTBA) ve migren hastalarında ağrı özelliği ile sağlıkla ilgili yaşam kalitesi (SİYK) arasındaki ilişkiyi incelemektir. Gereç ve yöntem: Çalışmaya 64 GTBA ve 34 migren tanısı konmuş 98 birey dahil edildi. Çalışmaya dahil edilen bireylerin sosyo-demografik ve klinik özellikleri kaydedildi. Bireylerin son 6-12 ay içerisindeki ağrının sıklığı, lokalizasyonu, ağrının özelliği ve ev yaşantısını etkileyip etkilemediği değerlendirildi. Bireylerin ağrı şiddeti, Visual Analog Skalası ile (VAS), sağlıkla ilgili yaşam kaliteleri Notthingham Sağlık Profili (NSP) ile değerlendirildi. Sonuçlar: Bireylerde ağrı ortalamasının 6,601.77 olduğu gözlendi. Son altı ayda hissedilen ağrı ile NSP'nin emosyonel reaksiyon ve sosyal izolasyon parametresi arasında (p0,05), son on iki ayda hissedilen ağrı ile de emosyonel reaksiyon parametresi arasında pozitif yönde bir ilişkinin olduğu saptandı (p0,05). VAS ile NSP'nin uyku parametresi arasında pozitif yönde bir ilişki belirlendi (p0,05). Tartışma: Kronik baş ağrısı günlük yaşam aktivite düzeyi ve toplumsal katılımı etkileyerek sağlıkla ilişkili yaşam kalitesini düşürebilmektedir.