Yazar "Akkaya, Merva Aydemir" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 6 / 6
  • [ X ]
    Öğe
    Akciğer adenokarsinomu, akciğer skuamöz hücreli karsinomu ve plevral mezotelyoma olgularında BCL-2 ve survivin ekspresyonunun değerlendirilmesi
    (Kırıkkale Üniversitesi, 2021) Akkaya, Merva Aydemir; Devrim, Tuba
    Amaç: Dünyada, akciğer karsinomu ve plevral mezotelyoma sıklığı giderek artmakta ve yılda yaklaşık 2,2 milyon yeni akciğer karsinomu vakası ile 14.200 yeni plevral mezotelyoma vakasının olduğu bildirilmektedir. Programlanmış hücre ölümünde ortaya çıkan anormallikler karsinomların oluşumunda ve progresyonunda önemli rol oynar. Genetik yolaklarla düzenlenen programlı hücre ölümünde yolakların çalışma ve kontrol edilme süreçlerinde oluşacak bozulmalar kontrolsüz hücre büyümesine ve tümör gelişimine neden olur. Söz konusu süreçlerde görev alan bcl-2, apopitozu inhibe ederek programlı hücre ölümüne engel olduğu tespit edilmiş ilk proteindir. Survivin ise apopitozu düzenleyen öneml b r prote n ailesinin mensubu olup, belirlenen ilk inhibitörlerden biridir. Çalışmamızda, akciğer adenokarsinomu, skuamöz hücreli karsinom (SHK) ve plevral mezotelyomalarda, survivin ve bcl-2 ekspresyonları ve tümörü infiltre eden lenfositlerin (TIL) progresyondaki rollerinin incelenmesi amaçlandı. Ayrıca, klinikopatolojik parametrelerle söz konusu belirteçlerin karşılaştırılması da hedeflenmiştir. Metod: Bu çalışmada akciğer adenokarsinomu, SHK ve plevral mezotelyomada immunohistokimyasal bcl-2 ve survivin ekspresyonları, TIL varlığı ve TIL'lerde bcl-2 ekspresyonu araştırıldı. Elde edilen verilerin klinikopatolojik parametrelerle karşılaştırılması ve immun belirteçlerin korelasyonları değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışma grupları; 29 akciğer adenokarsinomu, 18 SHK, 10 plevral mezotelyoma ve kontrol grubu olarak 12 normal akciğer parankiminden oluşmaktadır. Solid tip adenokarsinomlarda asiner tipe göre LVİ, plevral invazyon ve lenf nodu metastazı yüksek saptandı (sırasıyla p=0,001, p<0,001, p=0,039). Adenokarsinom grubunda, plevra invazyonu bulunmayan olgularda invazyon bulunanlara göre daha yüksek TIL varlığı tespit edilmiştir (p=0,013). SHK grubunda, adenokarsinom grubuna göre anlamlı şekilde daha yüksek TIL varlığı saptandı (p=0,04). İleri evredeki SHK'da TIL'lerin anlamlı ölçüde azaldığı izlenmiştir (p=0,004). SHK'da TIL'lerdeki bcl-2 ekspresyonu, evre I olan olgularda evre II-III'e göre daha fazla saptandı (p=0,045). SHK'da survivin ile TIL'lerdeki bcl-2 ekspresyonu arasında pozitif korelasyon tespit edilmiştir (p=0,001, rho=0,693). SHK'da survivin ile TIL'lerde bcl-2 koekspresyonu bulunan olguların, daha düşük pT (p=0,025) ve daha düşük klinik evrede (p=0,019) bulundukları saptanmıştır. TIL'lerdeki bcl-2 ekspresyonu adenokarsinom grubunda 70 yaş üzeri olgularda daha az (p=0,01) ve erkeklerde daha fazla (p=0,04) olarak bulundu. Adenokarsinom ve plevral mezotelyoma arasında survivin ile TIL'lerdeki bcl-2 ekspresyonu arasında korelasyon saptanmamıştır. Gruplar arasında, tümörde survivin ile bcl-2 ekspresyonu bakımından anlamlı fark saptanmamıştır. Normal akciğer parankiminde her iki belirteç ile ekspresyon izlenmemiştir. Sonuç: Elde ettiğimiz bulgular bir arada değerlendirildiğinde, erken evre SHK olgularında bcl-2 bakımından pozitif TIL varlığının yüksek düzeyde saptanmış olması ayrıca tümörde survivin ve TIL'de bcl-2 koekspresyonlarının tespit edilmiş olmaları söz konusu belirteçlerin SHK'da iyi bir prognostik faktör olabileceğini düşündürmektedir.
  • [ X ]
    Öğe
    Comparison of Gleason scoring and the new grade-group system in prostate cancers: a 15-year retrospective study
    (2020) Zengin, Mehmet; Eryol, Merve; Akkaya, Merva Aydemir; Balcı, Mahi; Yalçın, Selim; Tuğlu, Devrim
    Aim: Prostate cancer is the most common malignant tumour in men. The most widely used histological grading scheme for prostate cancer is Gleason scoring. After the original, this system has been modified several times. In this study, we retrospectively investigated the new Grade-group system (GGS). Material and Method: This study includes 486 cases diagnosed with prostate cancer between 2000 and 2015. All cases were re-grouped for the new Grade-group system and its relationship with prognosis was examined. Results: Grade-group system subgroups had a statistically significant relationship between prognostic factors and this relationship was more significant between GGS 2 and GGS 3 [tumor status (p<0.001), age (p=0.045), PN invasion (p<0.001), stage (p=0.004), and LN status (p<0.001)]. In univariable survival analysis, there was a significant difference between Grade-group system subgroups (for GGS 2-GGS 3, RFS: p=0.035 and OS: p=0.012; for GGS 4-GGS 5, RFS: p=0.001 and OS: p=0.001). In multivariable survival analysis, GGS subgroups were found to be an independent survival parameter for prostate cancer (for GGS 2-GGS 3, OS: HR=2.56, p=0.012 and RFS: HR=2.69, p=0.038; for GGS 4-GGS 5, OS: HR=2.84, p=0.011 and RFS: HR=2.59, p<0.001). Conclusions: According to our results, the new Grade-group system performs the prognostic risk grading more accurately than the old classification. Also, the fact that this system contains fewer categories and is simpler has increased the interobserver compatibility.
  • [ X ]
    Öğe
    Evaluation of the therapeutic effects of calcium dobesilate in sciatic nerve crush injury in rats
    (Elsevier Sci Ltd, 2022) Akkaya, Suleyman; Ogden, Mustafa; Kartal, Bahar; Say, Bahar; Ceylan, Asli Fahriye; Akkaya, Merva Aydemir; Bakar, Bulent
    Introduction: Proinflammatory cytokines released from nerve endings and surrounding injured tissue af-ter nerve damage can prolong the inflammation process, delay nerve healing or result in poor quality nerve healing. In this case, due to the loss of function in the muscles innervated by the damaged nerve, the patient may have neurological and functional difficulties which may reduce the patient's quality of life and create an economic burden. Although the attempts of many pharmacological agents to heal crush injury of peripheral nerves have been recorded in literature, a drug that can provide adequate recovery of the crushed nerve and can be applied in daily life has not been defined as yet. This study aimed to assess the effects of calcium dobesilate on sciatic nerve crush injury in a rat model. Methods: A total of 26 male Wistar albino rats were separated into four groups as follows: CONTROL group (healthy subjects, n = 6); SHAM group (crush injury was created, n = 6); MP group (after created crush injury, methylprednisolone was administered, n = 7); and CAD group (after created crush injury, cal-cium dobesilate was administered, n = 7). A crush injury was created, then the electrophysiological find-ings and sciatic nerve functional index (SFI) were recorded before euthanasia. After the euthanasia of all the rats, samples of the crushed nerve and gastrocnemius muscle were evaluated histopathologically, immunohistochemically, and biochemically. Results: Both pharmacological agents were histopathologically effective in axon regeneration and repair. Calcium dobesilate did not preserve total muscle mass but was seen to prevent atrophy microscopically. Immunohistochemistry and biochemistry results showed that calcium dobesilate and methylprednisolone had anti-inflammatory, anti-oxidant, anti-apoptotic, and anti-autophagic activity in the crushed sciatic nerve. Neither calcium dobesilate nor methylprednisolone improved the nerve conductance level. SFI val-ues obtained on day 30 from the CAD group were numerically closer to the values of the healthy animals but not at a statistically significant level. Conclusion: The study results demonstrated that calcium dobesilate could suppress inflammatory pro-cesses and provide histopathological and functional improvements in the injured nerve in rats. Therefore, further clinical studies are recommended to investigate in detail the therapeutic effects of calcium dobe-silate on peripheral nerve crush injury. (c) 2022 Elsevier Ltd. All rights reserved.
  • [ X ]
    Öğe
    Mature cystic teratoma mimicking meningomyelocele
    (Springer, 2021) Balci, Mahi; Yuksel, Ulas; Akkaya, Merva Aydemir; Akkaya, Suleyman; Sagsoz, Nevin
    Teratomas are benign germ cell tumors originating from at least two germ layers, mostly of ectodermal and mesodermal origin. Mature teratomas are the most common subtype and develop from well-differentiated germ cells. Although the location is extragonadal in infants and young children, gonadal involvement occurs in adults. Midline defects can be diagnosed on prenatal imaging. In this case report, a newborn with mature cystic teratoma and a prenatal lumbar midline closure defect was presented. The perinatal preliminary diagnosis was meningomyelocele. However, a cystic sac containing exophytic solid tumoral tissues approximately 5 x 5 x 3 cm in size was seen macroscopically in the lumbar region after the birth, and this tumor was totally resected. After tumor excision, spina bifida aperta and vertebral exophytic bony tissue compatible with diastematomyelia were observed at the bottom of the surgical field and were totally resected. In the short-term follow-up, no additional problem occurred. The histopathological diagnosis was mature cystic teratoma. In conclusion, extragonadal teratoma accompanying diastematomyelia could easily be mistaken for meningomyelocele or other common malformations. Perinatal diagnosis should be provided using radiodiagnostic methods, and total surgical excision and accurate pathological diagnosis are essential to avoid the risk of recurrence.
  • [ X ]
    Öğe
    Meme Kanseri Olgularının Retrospektif Değerlendirilmesi
    (2020) Devrim, Tuba; Akkaya, Merva Aydemir; Atasoy, Pınar; Balcı, Mahi; Altunkaya, Canan; Zengin, Mehmet
    Amaç:Bu çalışma ile meme kanseri tanısı almış kadınlarda klini-kopatolojik parametrelerin retrospektif olarak değerlendirilmesi ve moleküler alt tiplerin araştırılması amaçlandı.Materyal ve Metot:Çalışmamız kapsamında Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı arşivi taranarak Ocak 2007- Haziran 2019 tarihleri arasında meme kanseri tanısı verilmiş 191 hasta incelendi.Bulgular:İncelenen histopatolojik tümör tipleri, meme tümörlerinin Dünya Sağlık Örgütü 2012 sınıflamasına göre, en yüksek oranda (%89) özel tip olmayan (NST, duktal) meme kanseri olgularına ait olduğu belirlendi. Tümör çapı bakımından en büyük grubu (%48,7) 2–5 cm arası olan olguların oluşturduğu anlaşıldı. Modifiye Scarff-Bloom-Richardson ile değerlendirilen meme kanseri derece 2 (%55,5) tümörler, çalışmamızdaki en büyük grubu oluşturdu. Yaş grubu arttıkça tümör derecesinin arttığı istatistiksel olarak anlamlı düzeyde (p<0,001) belirlendi. Tümörlerde, hormon reseptörleri (ER ve PgR) ile yüksek oranda boyanma saptandı. Hastaların %61,2’sin-de lenf nodu invazyonu belirlendi. Bölgesel lenf nodu evresi (pN) 0 olan hastalar %38,8 ile en büyük grubu oluşturdu. Moleküler alt tip bakımından ise en çok (%48,2) luminal A (LA) tipi izlendi. Bunu luminal B (LB) (%37,4), HER2 overeksprese (HO) (%10,8) ve triple negatif (TN) (%4,6) oranları takip etti. LB’nin, LA’ya göre histolojik tümör derecesi bakımından daha ileri olduğu (p<0,001) anlaşıldı. Tümör derecesi HO ve TN’de LA’ya göre daha ileri (p<0,005) dü-zeyde saptandı. Tümör çapı bakımından ise HO, LA’ya göre yüksek düzeyde tespit (p<0,05) edildi. TN’de HO’ya göre daha büyük bir yaş düzeyi (p<0,05) saptandı.Sonuç:Heterojen bir tümör olan meme kanserinde, tümör derece-si en önemli prognostik faktörlerden biridir. Çalışma verilerimiz bir arada değerlendirildiğinde, meme kanseri moleküler alt tiplerinin belirlenmesinin rutin histopatolojik analiz için önemli yararlar sağla-yacağı kanısına varılmış
  • [ X ]
    Öğe
    Non-Sebaceous Lymphadenoma: A Rare Salivary Gland Tumor
    (2020) Balcı, Mahi; Akkaya, Merva Aydemir; Devrim, Tuba
    Lymphadenomas comprise a very rare group of salivary gland tumors, the two types of which are defined as sebaceousand non-sebaceous lymphadenomas. In the case presented here, a patient presented with swelling in the right parotid gland, and themass seen by ultrasonography was suggestive of pleomorphic adenoma. According to fine needle aspiration biopsy, the presence oflymphoid and epithelial cells first suggested a diagnosis of Warthin tumor. However, the presence of cystic degenerated ductalstructures and the solid, benign nature of the epithelial islands intertwined with mature lymphoid cells in the biopsied specimenshowed no sebaceous differentiation, and thus, the case was reported as “non-sebaceous lymphadenoma.” We aimed to present therelevant literature and our case of non-sebaceous lymphadenoma, whose clinicopathological features and etiopathogenesis are notclearly understood, since it is considered to be underreported due to its sonographic and histomorphological similarities topleomorphic adenoma and Warthin tumor.