Yazar "Arslan, Merve" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 6 / 6
  • [ X ]
    Öğe
    AĞIZ İÇİ PORSELEN TAMİR SETLERİNİN KESME BAĞLANMA DAYANIMINA GARGARA KULLANIMININ ETKİSİ
    (2020) Özcan, Nihal; Arslan, Merve
    Amaç: Porselen tamir setlerinin gargara kullanımı durumunda metal ve porselen sistemleri üzerinde başarısının kesme bağlanma dayanımı yöntemi ile değerlendirilmesidir.Gereç ve Yöntem: 7 × 15 × 30 mm boyutlarında 160 Krom-Kobalt örnek; yarısı metal, diğer yarısı porselen olacak şekilde ikiye ayrılmıştır. Porselen kısımlara Vita VM13 ve Ceramco II işlenmiş(n=80),örneklerin diğerkısımları metal kalmıştır (n=160). Örnekler distile su, Klorheksidin, Listerine ve Cervitec ağız gargaraları ile muamele edilmiştir.Her örneğe 2 adet simante edilecek şekilde 5x5x5 mm boyutlarında 320 kompozit rezin blok hazırlanmıştır. Örneklere üniversal test cihazında 1 mm/dk hız ile makaslama kuvveti uygulanmıştır. Veriler iki yönlü ANOVA analizi ve post hoc Tukey testi kullanılarak değerlendirilmiştir.Bulgular: Ortalama değerler Bisco grubunda Vita= 9,23, Ceramco=7,7, Metal=7,02 ve Ultradent grubunda Vita= 7,93, Ceramco=10,1, Metal=5,16 MPa şeklindedir. Ultradent tamir setinde Vita porselende(4,97MPa, p=0,05) ve metalde (3,85Mpa, p=0,05) Klorheksidin anlamlı derecede düşük değerler verirken, Ceramco grubunda gargara kullanımı anlamlı bir fark oluşturmamıştır. Bisco tamir setinde Vita grubunda gargara kullanımı kesme bağlanma dayanımı açısından anlamlı bir farklılık oluşturmazken, Ceramco ve metal gruplarında Klorheksidin ve Cervitec, Kontrol veListerin grubundan anlamlı derecede düşük değerler göstermiştir.Sonuç: Tamir setlerinin başarısını porselen sistemi ve gargara çeşidi etkilemektedir. Metal üzerinde Listerin ve Cervitec anlamlı etki göstermezken, tamir seti fark etmeksizin Klorheksidin kullanımı bağlanma dayanımı açısından dezavantajlıdır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    CAD/CAM sistemi ile farklı yapı ve formdaki bloklardan üretilen tam seramik kronların mikro çatlak analizi ve kırılma dayanımlarının karşılaştırılması
    (Kırıkkale Üniversitesi, 2017) Arslan, Merve; Baran, İlgi
    Bu çalışmada CAD/CAM ile üç farklı bloktan üretilen tam seramik monolitik kronların yüzeyindeki oluşan mikro çatlakların incelenmesi ve kronların kırılma dayanımlarının karşılaştırılması amaçlanmıştır. Feldspatik içerikli (Priticrown-Vita Mark II) ve lityum disilikat içerikli (EmaxCAD) materyallerden (n=30) olmak üzere aynı tasarıma sahip 90 adet kron üretilmiştir. Her grup test(n=15) ve kontrol(n=15) olmak üzere iki gruba ayrılmıştır. Test grubunda CAD/CAM ile üretildikten hemen sonra floresan penetrant yöntemiyle mikro çatlak analizi yapılmış ve Cr-Co daylara çinko fosfat simanla simante edildikten sonra 5°C-55°C arasında 5000 döngü uygulanmıştır. Termal döngünün ardından ikinci mikro çatlak incelemesi yapılmış ve kronlara universal test cihazında 0,5 mm/dk hızla kırılana kadar kuvvet uygulanmıştır. Kontrol grubundaki kronlar da CAD/CAM ile üretim işleminden sonra Cr-Co daylara çinko fosfat simanla simante edilmiş ve kırılma dayanımı testine tabi tutulmuştur. Kırık şekilleri incelendikten sonra taramalı elektron mikroskobuyla fraktografik belirteçler belirlenmeye çalışılmıştır. Mikro çatlak değerleriyle kırılma dayanımı arasındaki ilişki Spearman Korelasyon testiyle, kırılma dayanımı değerleri Kruskal Wallis H testi ve Mann Whitney U testiyle, mikro çatlak değerleri Kruskal Wallis H testi ve Wilcoxon İşaretli Sıralar testiyle değerlendirilmiştir. Mikro çatlak sayısı ile kırılma dayanımı değerleri arasında Priticrown materyalinin termal döngü uygulanmayan grubu(r=-,532) hariç istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmamıştır(p>0.05).EmaxCAD kronların kırılma dayanımları diğer iki gruba göre termal döngüden önce ve sonra anlamlı derecede yüksek bulunmuştur(p=0.000). Termal döngünün mikro çatlak sayısı ve kırılma dayanımı üzerinde istatistiksel olarak anlamlı bir etki oluşturmadığı görülmüştür (p>0.05) ve kron formundaki blok yapısına sahip Priticrown materyalinin mikro çatlak oluşumu açısından avantaj sağlamadığı sonucuna ulaşılmıştır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Effect of dentin and fiber post surface treatments with fumaric acid on the bonding ability of fiber posts
    (WILEY, 2020) Saricam, Esma; Arslan, Merve
    This study investigated the effects of fumaric acid on push-out bond strength when applied to dentin surfaces and fiber posts. The root canals of 60 mandibular premolar teeth were instrumented and obturated. After removing two thirds of filling material, teeth were prepared according to six randomized groups (n= 10/group) defined by two fiber post surface treatments (0.7% fumaric acid or 9% hydrofluoric acid) and three dentin conditioning treatments [control (no conditioning); 17% ethylenediamine tetraacetic acid (EDTA); or 0.7% fumaric acid]. After fiber post-cementation, three 1-mm thick discs were obtained from each tooth by transverse sectioning, and each disc underwent push-out bond strength testing. Data were analyzed with a one-way analyses of variance (anova) andttests;p < .05 was considered statistically significant. Failure modes were determined by stereomicroscopy, and the surface characteristics of dentin and fiber posts were observed by scanning electron microscopy. Push-out bond strength was greater for the group in which the post surface treated with hydrofluoric acid and the dentin surface treated with fumaric acid than the nontreated dentin and hydrofluoric acid-treated post group (p < .05). There were no significant differences between other comparison pairs (p > .05). A combination of fumaric acid dentin conditioning and hydrofluoric acid fiber post treatment strengthened the bonding ability of fiber posts.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Effect of different framework materials of resin-bonded bridges on load to fracture values and stress distribution
    (Wolters Kluwer Medknow Publications, 2018) Baran, Ilgi; Arslan, Merve; Gungor, Hamiyet
    Purpose: The aim of this study was to compare in vitro fracture strengths (FSs) of metal- and fiber-reinforced frameworks of resin-bonded bridges and to evaluate stress distribution with finite element analysis (FEA). Materials and Methods: Totally 80 extracted maxillary central and maxillary canine teeth were used for in vitro part of this study as two groups; metal-reinforced framework (n = 20) [(metal-supported resin-bonded bridge (MR-RB)] and fiber-reinforced frameworks (n = 20) [fiber-reinforced resin-bonded bridge (FR-RB) were prepared for three unit resin-bonded bridges. All bridges were loaded from lateral pontic at 1 mm/min crosshead speed and fracture values were recorded. MannuWhitney U-test was used for statistical analysis, and fracture patterns were evaluated visually. FEA was carried out in the second part of the study, and stress distribution of MR-RB and FR-RB structures was analyzed using one of the models from in vitro specimens as main model. Results: The mean FSs of MR-RB and FR-RB were 637.47 151.91 N and 224.86 80.97 N, respectively. Fiber-reinforced specimens were found to distribute stress more homogeneous and connectors in each framework were the regions where stress concentrated mostly. Conclusion: In vitro FSs of MR-RB and the stress concentration of the point that the forces were applied were higher as compared to other parts of the restoration. Furthermore, in contrast to FR-RB specimens, retainer tooth fractures were observed in MR-RB specimens.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Fracture load and microcrack comparison of crowns manufactured from tooth-shaped and traditional blocks
    (WILEY, 2021) Arslan, Merve; Tosun, İlgi
    This study intended to analyze microcracks and fractographic markings on the surface of all ceramic crowns after milling and compare the fracture loads. 90 crowns were manufactured from two feldspathic (Priticrown-Pr and Vita Mark II-Vi) and a lithium disilicate (EmaxCAD-Em) blocks (n= 30). Two groups (n= 15) were prepared for each ceramic. In the first group, crowns were analyzed twice via the fluorescent penetrant method for microcrack detection, after the manufacturing process and thermal cycles. The load to fracture test was applied at a crosshead speed of 0.5 mm/min until catastrophic failure. Second group crowns were directly cemented onto the Co-Cr dies following the manufacturing process and loaded to fracture. Fractographic markings were analyzed through scanning electron microscope. Spearman correlation analysis, Kruskal-WallisHtest, Mann-WhitneyUtest, and Wilcoxon Signed Rank test were applied (alpha= .05). Fracture loads of Em crowns were higher than other groups (p <.05), with and without the aging procedure. Except for second group Pr (r= -.532), no significant relationship was found between microcrack numbers and fracture loads (p > .05). Thermal cycling did not affect microcrack numbers and fracture loads (p > .05). Tooth-shaped multilayered Pr blocks did not provide an advantage in terms of microcrack and fracture loads.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Repair bond strength and surface topography of resin-ceramic and ceramic restorative blocks treated by laser and conventional surface treatments
    (WILEY, 2020) Bayraktar, Yusuf; Arslan, Merve; Demirtağ, Zülfikar
    This study intended to compare the repair bond strength of computer-aided design/computer-aided manufacturing (CAD/CAM) blocks consisting of resin and feldspathic ceramics following different surface treatments using the microtensile bond strength (mu TBS) test. Ten specimens were prepared with 4 mm height for Vita Enamic (VE), Lava Ultimate (LU), Vita Mark II (VM), and thermocycled (10,000 cycle, 5-55 degrees C). Each material was categorized into one of five subgroups according to following surface treatments: (a) bur grinding (BG), (b) hydrofluoric acid etching (HF), (c) neodymium-doped yttrium aluminum garnet (Nd:YAG or NY), (d) erbium-doped yttrium aluminum garnet (Er:YAG or EY), and (e) erbium, chromium-doped yttrium, scandium, gallium, and garnet (Er,Cr:YSGG or ECY) laser conditioning. After surface treatment procedures, specimens were properly restored to 4 mm high with a micro-hybrid composite resin. Bar specimens (1 x 1 x 8 mm) were obtained using a low-speed cutting machine and then thermocycled (10,000 cycle, 5-55 degrees C). The mu TBS was tested at 1 mm/min crosshead speed, and failure modes were evaluated. Data were analyzed with two-way ANOVA and post hoc Tukey tests. LU-BG showed significantly higher mu TBS (32.94 +/- 5.80 MPa) compared to LU-laser groups (p < .05). VE-BG showed significantly higher mu TBS (22.06 +/- 4.26 MPa) compared to other VE groups (p < .05). Among the laser groups, the NY laser produced the lowest (p < .05) mu TBS for LU (13.42 +/- 3.44 MPa) and VE (2.27 +/- 0.85 MPa), while EY showed the highest (p < .05). Laser-treated VM groups were all prefailured. VM-HF produced a higher mu TBS (18.73 +/- 3.75 MPa) than VM-BG (5.05 +/- 1.76 MPa) (p < .05).