Yazar "Arslan, Tayfun" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim
    Öğe
    Detection of hip osteoarthritis by using plain pelvic radiographs with deep learning methods
    (SPRINGER, 2020) Ureten, Kemal; Arslan, Tayfun; Gultekin, Korcan Emre; Demir, Ayse Nur Demirgoz; Ozer, Hafsa Feyza; Bilgili, Yasemin
    Objective The incidence of osteoarthritis is gradually increasing in public due to aging and increase in obesity. Various imaging methods are used in the diagnosis of hip osteoarthritis, and plain pelvic radiography is the first preferred imaging method in the diagnosis of hip osteoarthritis. In this study, we aimed to develop a computer-aided diagnosis method that will help physicians for the diagnosis of hip osteoarthritis by interpreting plain pelvic radiographs. Materials and methods In this retrospective study, convolutional neural networks were used and transfer learning was applied with the pre-trained VGG-16 network. Our dataset consisted of 221 normal hip radiographs and 213 hip radiographs with osteoarthritis. In this study, the training of the network was performed using a total of 426 hip osteoarthritis images and a total of 442 normal pelvic images obtained by flipping the raw data set. Results Training results were evaluated with performance metrics such as accuracy, sensitivity, specificity, and precision calculated by using the confusion matrix. We achieved accuracy, sensitivity, specificity and precision results at 90.2%, 97.6%, 83.0%, and 84.7% respectively. Conclusion We achieved promising results with this computer-aided diagnosis method that we tried to develop using convolutional neural networks based on transfer learning. This method can help clinicians for the diagnosis of hip osteoarthritis while interpreting plain pelvic radiographs, also provides assistance for a second objective interpretation. It may also reduce the need for advanced imaging methods in the diagnosis of hip osteoarthritis.
  • [ X ]
    Öğe
    Kinolon ilişkili nadir bir komplikasyon: Uzun QT sendromu
    (2019) Arslan, Tayfun; Erdin, Rıdvan; Kandemir, Hüseyin; Çifci, Aydın; Güngüneş, Aşkın; Yalçın, Selim; Sarak, Taner
    Enfekte diyabetik ayak ülserlerinin tedavisinde antibiyotikler sık kullanılan tedavi ajanları arasında yer almaktadır. Ancak antibiyotiklere bağlı bazen hayatı tehdit edebilecek boyutta ciddi yan etkiler görülebilir. Bu yazıda enfekte diyabetik ayak ülseri nedeniyle kinolon grubu antibiyotik tedavisi başlanan bir hastada bu tedaviyi takiben gelişen uzun QT sendromu ve devamında kardiyopulmoner arrest gelişen ve defibrilasyon tedavisi ile reanimasyonu sağlanan oldukça nadir bir vaka tartışılarak nadir görülen komplikasyon üzerine dikkat çekmeyi amaçladık.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Prolaktinomalı hastalarda bisfenol A düzeyi
    (Kırıkkale Üniversitesi, 2020) Arslan, Tayfun; Güngüneş, Aşkın
    Amaç: Endokrin bozucu kimyasallar endokrin sistem hormon ve reseptörlerini etkileyebilirler. Bu çalışmanın amacı, endokrin bozucu bir kimyasal olan bisfenol A (BPA)'nın prolaktinoma gelişiminde bir etkisi olup olmadığını araştırmaktır. Materyal ve Metod: Çalışmaya Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları polikliniğinde prolaktinoma tanısıyla takip edilen 35 hasta ile Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları polikliniği ve İç Hastalıkları polikliniğine başvuran ek hastalığı olmayan 35 sağlıklı kontrol grubu dahil edildi. Serum BPA düzeyi ölçümü için alınan kan örnekleri -80 C'de buzdolabında saklandı. Toplanan bu kanlardan ELİSA tekniği kullanılarak serum BPA düzeyleri ölçüldü. Bulgular: Çalışma gruplarının yaş, cinsiyet ve vücut kitle indeksi benzerdi. Prolaktinomalı hastaların tanısal testleri hastane bilgi kayıt sisteminden kaydedildi. Çalışmamızda prolaktinomalı hastalarda ölçülen serum BPA düzeyi 4,60 (1,85-17,9) ng/ml, sağlıklı kontrol grubunda ölçülen serum BPA düzeyi 3,86 (1,11-28,58) ng/ml olup; prolaktinomalı hastalar ile kontrol grubu arasında serum BPA düzeyleri açısından anlamlı farklılık saptanmadı (p=0,288). Çalışmamızda hasta grubunda serum BPA düzeyleri ile trigliserid [105 (116-262) mg/dl (r=-0,407; p=0,015)] arasında negatif korelasyon ve HDL kolesterol [55,1 (14,95) mg/dl (r= 0,450; p=0,007)] düzeyleri arasında pozitif korelasyon saptanmıştır. Sonuç: Mevcut literatürde BPA'nın prolaktinoma gelişiminde etkili olabileceğini gösteren deneysel çalışmalar olmakla birlikte; bizim çalışmamızda hasta ve kontrol grubu arasında BPA düzeyleri açısından anlamlı fark saptanmamıştır. Bununla birlikte çalışmamızın sonuçlarına göre BPA'nın trigliserid düzeyleri ile negatif, HDL kolesterol düzeyleri ile pozitif korelasyonunun olması; metabolik süreçlerde etkili olabileceğini akla getirmektedir. Prolaktinomalı hastalarda BPA maruziyetinin incelendiği daha fazla sayıda hastanın dahil edildiği prospektif dizaynda çalışmalara ihtiyaç vardır.