Yazar "Aydoğan, Tolga" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • [ X ]
    Öğe
    Relationship between periodontal disease and vitamin D
    (2022) Aydoğan, Tolga; Hendek, Meltem Karşıyaka; Olgun, Ebru
    Vitamin D is a hormone synthesized by human skin cells or consumed through diet with immunomodulatory, anti-inflammatory, and antiproliferative effects. Vitamin D deficiency may increase the risk of periodontal disease by causing decreased bone mineral density, osteoporosis, progression of periodontal diseases, and resorption of the jawbone. In addition, vitamin D is important for bone metabolism, alveolar bone resorption, and the prevention of tooth loss. It increases the antibacterial defense of gingival epithelial cells, reduces gingival inflammation, accelerates postoperative wound healing after periodontal surgery, and is a key supplement functioning as a prophylaxis in periodontology. The present review study aims to highlight the role of vitamin D in periodontal disease.
  • [ X ]
    Öğe
    Tip 2 diabetes mellitus ve periodontitisli bireylerde cerrahi olmayan periodontal tedaviye ek olarak verilen vitamin d takviyesinin etkisi
    (Kırıkkale Üniversitesi, 2023) Aydoğan, Tolga; Hendek, Meltem; Ünsal, Fatma Berrin
    Periodontal hastalık gelişiminde bakteri-konak ilişkisiyle beraber çeşitli genetik, çevresel ve kazanılmış risk föktörlerinin de rol oynadığı bilinmektedir. Diabetes Mellitus (DM)'un periodontitisin prevalans ve şiddetini artırması ile beraber periodontitis varlığının diyabetli hastalarda glisemik kontrolü zorlaştırması iki hastalık arasında çift yönlü ilişki olduğunu göstermektedir. D vitamini takviyesi Tip 2 DM (T2DM)'li hastalarda glisemik kontrolü ve insülin duyarlılığını iyileştirir. Ayrıca D vitamini, periodontitis tedavisinde takviye edici olarak kullanılabilir ve periodontal sağlığın iyileşmesine katkıda bulunur. K vitamini takviyesi insülin duyarlılığını artırır ve T2DM riskini azaltır. Bu klinik çalışmanın amacı, T2DM ve periodontitisli bireylerde cerrahi olmayan periodontal tedaviye ek olarak verilen vitamin D takviyesinin klinik ve biyokimyasal sonuçlarının araştırılmasıdır. Çalışmaya T2DM ve periodontitisli 38 birey dahil edildi. Tüm bireylerden serum ve diş eti oluğu sıvısı (DOS) örnekleri alınarak sondlama derinliği, klinik ataşman seviyesi, plak ve gingival indekslerini içeren klinik periodontal ölçümler kaydedildi. Çalışmaya dahil edilen bireyler iki gruba ayrıldı: periodontal tedavi ile birlikte D3K2 verilen bireyler test grubuna, periodontal tedavi ile birlikte plasebo verilen bireyler kontrol grubuna dahil edildi. Cerrahi olmayan periodontal tedavisi yapılan bireylerden tüm serum ve DOS örnekleri 3. ve 6. aylarda tekrar alınıp, klinik periodontal ölçümler kaydedildi. Serum örneklerinde glikozillenmiş hemoglobin A1c (HbA1c), açlık kan şekeri (AKŞ), 25(OH)D3, paratiroid hormon (PTH), kalsiyum (Ca) ve magnezyum (Mg) değerleri belirlendi. DOS ve serum IL-1ß ve IL-10 seviyeleri enzim bağlı immunosorbent analiz (ELİSA) yöntemi ile analiz edildi. Her iki grupta da tedavi sonrası 3. ve 6. ayda başlangıca göre klinik periodontal parametrelerde ve DOS hacim değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı azalma görüldü (p<0.05). DOS hacim ve tüm klinik periodontal parametrelerde gruplar arasında tüm zaman noktalarında istatistiksel olarak anlamlı fark gözlenmedi (p>0.05). DOS IL-1ß total miktarı her iki grupta da tedavi sonrası 3.ve 6. aylarda başlangıca göre azalırken, DOS IL-10 total miktarı artış gösterdi. Serum IL-1ß değeri her iki grupta da tedavi sonrası 6.ayda başlangıca göre istatistiksel olarak anlamlı azalma gösterdi (p<0.05). HbA1c değerleri her iki grupta da tedavi sonrası 3. ve 6. aylarda başlangıca göre azaldı (p>0.05). Test grubunda 25(OH)D3 değeri tedavi sonrası 6. ayda başlangıca göre istatistiksel olarak anlamlı artış gösterdi (p=0.035). 25(OH)D3 değeri 6.ayda test grubunda kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı yüksekti (p=0.02). HbA1c, AKŞ, Mg, Ca, ve PTH değerleri gruplar arasında tüm zaman noktalarında istatistiksel olarak anlamlı farklı değildi (p>0.05). Sonuç olarak, bu çalışmanın bulgularına göre, T2DM ve periodontitisli bireylerde cerrahi olmayan periodontal tedaviyle birlikte verilen D vitamininin sınırlı bir ek faydası bulunmaktadır. D vitamini takviyesinin etkisi ve D vitamininin hem DM hem de periodontitis ile ilişkisini gösteren biyolojik mekanizmalar ile ilgili gelecek çalışmalara ihtiyaç vardır. Anahtar Kelimeler: Periodontitis, T2DM, HbA1c, IL-1ß, IL-10, 25(OH)D3, D3K2, AKŞ.