Yazar "Büyükkayaer, Seyhan" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 2 / 2
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Deneysel kronik toksoplazmoz fare modeli: Beyin lezyonlarının davranış değişiklikleri ile ilişkilendirilmesi(2012) Koçak, Orhan Murat; Atmaca, Hasan Tarık; Terzi, Osman Safa; Büyükkayaer, Seyhan; Rezaki, Hatice Özdemir; Uzunalioglu, Tuba; Cağdaş, Güngör DinçelAmaç: Bu çalışmada; kist oluşturan T. gondii ME 49 suşu ile enfekte farelerde oluşan anksiyete ile ilişkili davranış değişiklikleri ve beyin lezyonlarıyla ilişkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Uygulama öncesi serumlarında anti-T. gondii antikorlarının olmadığı gösterilen 2 aylık 21 adet erkek Swiss albino fareden deney grubundaki 14’üne; intraperitoneal (IP) (n=8) ve oral (n=6) yollarla 2x102 Toxoplasma gondii ME49 ookisti verildikten 4 hafta sonra, anksiyete veya korku ile ilişkili davranışları T. gondii ile enfekte fareler ile kontrol grubu sağlıklı farelerde karşılaştırmalı olarak değerlendirildi. Deney bitiminde (inokulasyon sonrası 45’inci gün) farelere ötenazi yapılarak, beyinleri histopatolojik olarak ve T. gondii doku kisti antijeni yönünden immunoperoksidaz test ile incelendi. Bulgular: T. gondii ile enfekte farelerin daha düşük düzeyde anksiyeteye sahip olduklarını, enfekte olmayan kontrol grubundaki farelere göre daha yüksek oran ve süreyle açık kolu tercih ettiklerini ortaya koydu. Patolojik olarak; enfekte grupta özellikle parietal ve temporal loblar, kornu ammonis, amigdala, talamus ve çevresinde, beynin diğer bölümlerine oranla daha yüksek derecede gliozis, perivasküler hücre infiltrasyonu, meningitis ve nöron nekrozları gözlendi. Beyinde T. gondii doku kisti yerleşimi de anılan lezyon şiddeti ile doğru orantılı olarak diğer alanlara oranla daha yüksek sayıdaydı. Sonuç: Kronik toksoplazmozlu farelerin beyinlerinde şekillenen T. gondii doku kistleri ve nöropatolojik değişikliklerin doğrudan anksiyetenin azaltılmasına yönelik davranış manipülasyonu ile ilişkili olduğu öne sürülebilir.Öğe Farelerde Toxoplasma Gondii ME49 suşu ile deneysel enfeksiyonda patolojik bulgular, kist lokalizasyonu ve kist büyüklüklerinin incelenmesi(Kırıkkale Üniversitesi, 2010) Büyükkayaer, Seyhan; Kul, OğuzToksoplazmoz insan dahil memeli hayvanlar ile kanatlılarda Toxoplasma gondii tarafından oluşturulan, atık, ölü doğum ve ölümcül enfeksiyonlarla karakterize sistemik protozoer bir enfeksiyondur. Toxoplasma gondii doku kistleri, parazitin konak savunmasından kolaylıkla saklanabildikleri ve yavaş çoğalan dinlenme aşaması olarak bilinirler. Toksoplazmozun doku kistleri üzerine yapılan deneysel invivo çalışmalarda, etkenin ookistleri oral ya da intraperitoneal yolla verilerek enfeksiyon şekillendirilebilmektedir. Özellikle, bir molekül ya da ilacın doku kistine etkinliğinin araştırıldığı deneysel çalışmalarda, deney hayvanlarının beyinlerinde kist varlığı, yerleşimi, büyüklüğü ve sayısının önceden bilinmesi büyük önem taşımaktadır. Benzer şekilde değişik inokülasyon yollarında, beynin hangi bölgesinde daha çok doku kisti oluştuğu ya da herhangi bir patolojik anatomik bölge seçimi olup olmadığı konularının aydınlatılmasına ihtiyaç bulunmaktadır.Bu çalışmada, oral ve intraperitoneal yollarla T. gondii ME49 suşu verilerek, inokülasyon sonrası 30 ve 60 ıncı günlerde şekillenen doku kistlerinin; beyinde yerleşimi, büyüklükleri, sayılarının belirlenmesi ve beyinde şekillenen histopatolojik değişikiklerle birlikte değerlendirilmesi amaçlandı. Çalışmada 28 adet 2 aylık Swiss albino dişi fare kullanıldı. Her birinde 7 fare yer alacak şekilde 4 ayrı grup oluşturuldu. Grup 1 (n=7) ve Grup 2 (n=7) `ye oral yolla, Grup 3 (n=7) ve Grup 4 (n=7) `e ise intraperitoneal yolla 2x10² Toxoplasma gondii ME49 ookisti verildi. Etken inokülasyonundan 30 gün sonra Grup 1 ve Grup 3, 60 gün sonra ise Grup 2 ve Grup 4'deki farelere ötenazi yapılarak beyinleri çıkarıldı. Rutin doku takip yöntemleri ile işlenmek üzere; beyincik, beyin kökü, orta beyinden geçecek şekilde alınan parasagittal kesitler parafine gömülerek, 5 µm kalınlığındaki kesitler alındı ve hematoksilen eozin ile boyandı. Toxoplasma gondii doku kisti antijenine karşı hazırlanan poliklonal fare anti-T.gondii primer antikoru kullanılarak immunoperoksidaz teknikle muayene edildi. Histopatolojik incelemede beynin farklı bölgelerinde meydana gelen; meningitis, perivasküler hücre infiltrasyonu ve gliozis şiddeti skorlanarak karşılaştırıldı. Enfeksiyon sonrası meydana gelen yangısal reaksiyonun, intraperitoneal grup fare beyinlerinde, oral inokülasyon yapılanlara oranla nispeten daha şiddetli olduğu ve inokülasyon sonrası geçen zamanla birlikte yangı şiddetinin azaldığı tespit edildi. Doku kistlerinin dağılımı açısından, orta beyin bölümünün beyin kökü ve beyinciğe oranla daha yoğun doku kisti içerdiği izlendi. Doku kistlerinin etrafında çoğu zaman herhangi bir yangısal reaksiyona rastlanmazken bazı bölgelerde yoğun mikroglia ve astrosit kümeleri içeren fokal alanlara rastlandı.Lezyonlar başlıca sırasıyla; orta beyin, beyin kökü ve beyincikte azalan şiddette tespit edildi. Orta beyinde özellikle ammon boynuzu, perihipokampal bölge ve amigdaloid komplekste lezyonların yoğun bir şekilde meydana geldiği görüldü. Doku kistlerinin özellikle damarlar etrafında yoğunlaştığı ve orta beyin bölgesinde görülen doku kistlerinin birbiriyle temas edecek kadar yakın dizilerek gruplar oluşturduğu gözlendi. Oluşan doku kistlerinin çap ortalaması Grup 1 de 16,29 µm , grup 2 de 17,83 µm, grup 3 te 21,05 µm ve grup 4 te 23,47 µm bulunmuştur. Buna göre intraperitoneal inokülasyon yapılan gruplarda inokülasyon sonrası aynı günlerde oluşan doku kistlerinin, oral inokülasyon yapılan gruplara oranla daha büyük olduğu anlaşıldı.İmmunoperosidaz test sonuçlarına göre; etkilenen bölgelerde dejeneratif ve nekrotik nöron sitoplazmaları, mikroglia ve bazı astrosit sitoplazmalarında T. gondii doku kisti spesifik antijen pozitif reaksiyonlara rastlandı. Özellikle, gliozis alanlarında, noktasal ve granüler tarzda immunreaksiyonlar tespit edildi. Doku kistlerinin, hem bradizoit, hem de daha zayıf olmak üzere kist duvarı anti- Toxoplasma gondii antikoruna karşı immunreaksiyon gösterdi. Doku kistleri içerisindeki bradizoitler, her biri ayrı ayrı seçilebilecek çilek veya üzüm salkımı benzeri bir görüntü gösterirken, immunoreaktivitenin yoğun olduğu doku kistlerinde iç detay seçilemedi.Sonuç olarak; İntraperitoneal inokülasyon yapılan farelerde, oral inokülasyon yapılan farelere oranla gliozis, meningitis ve perivasküler hücre infiltrasyonunun daha şiddetli şekillendiği ve doku kistlerinin daha büyük olduğu görülmüştür. Beyincik, orta beyin ve beyin kökü gliozis açısından incelendiğinde; lezyonların beyincikte en hafif düzeyde seyrettiği görülmüştür. Yine bu üç anatomik bölge lezyonların şiddeti açısından değerlendirildiğinde en şiddetli lezyonların orta beyinde meydana geldiği dikkati çekmiştir. Ayrıca intraperitoneal inokülasyon yapılan farelerde 30. günde nekropsi yapılan farelerde şekillenen perivasküler hücre infiltrasyonunun 60. günde nekropsi yapılan farelere oranla daha şiddetli seyrettiği anlaşılmıştır. Bu çalışmayla birlikte, T. gondii ME 49 suşu ile fare beyinlerinde doku kisti modeli Türkiye'de ilk kez uygulanmıştır. Türkiye'de daha önceden gerçekleştirilen deneysel çalışmaların birçoğu, T. gondii Tip I suşları (RH, Ankara) ile akut ve ölümcül sonlanan deney hayvanı modellerine işaret etmektedir.