Yazar "Bakar, Bülent" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 20 / 27
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Alt servikal omurga dislokasyonlarında olası prognostik belirteçler(2019) Öğden, Mustafa; Özdemir, Alemiddin; Yüksel, Ulaş; Bakar, Bülent; Özveren, Mehmet FaikAmaç: Bu çalışmanın amacı prognozlarını etkileyen faktörleri belirlemeye yönelik olarak servikal dislokasyon tespit edilen hastaların tedavi sonuçlarını incelemektir.. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada servikal dislokasyon nedeniyle opere edilen hastaların yaş, cinsiyet, dislokasyon sebebi, “Japanese Orthopedic Association (JOAS)” ölçeği puanı, dislokasyon gelişen omurga seviyesi, faset kilitlenmesi, spondilolistesiz derecesi, cerrahi tedavi bilgileri, yoğun bakım ünitesine (YBU) ve hastane tedavi bilgileri ve hastaneden ayrılış nörolojik düzeylerine ait bilgiler (Modifiye Rankin Skalası, mRS) geriye dönük incelendi. Bulgular: Çalışmaya alınan 13 hastada dislokasyonun çoğunlukla faset kırığına ikincil C5-6 ve C6-7 segmentlerinde oluştuğu görüldü. Çoğu hastada (9 tane) anterior yaklaşımla omurga stabilizasyonu yapıldığı, hastaların %50 kadarında çok seviyeli stabilizasyon uygulandığı saptandı. Korelasyon analizi sonunda JOAS puanları düşük olduğunda spinal şok gelişme olasılığının, ventilatör desteği ihtiyacının, YBU kalma süresinin ve mRS puanlarının artabileceği öngörüldü. Spondilolistezis derecesi arttığında stabilizasyon uygulanan omurga sayısının, ventilatör desteği ihtiyacının, YBU ve hastanede kalma süresinin artabileceği düşünüldü. Spinal şok gelişen hastalarda ventilatör desteği ihtiyacının artabileceği, YBU ve hastanede kalma sürelerinin uzayabileceği ve mRS puanlarının artabileceği varsayıldı. Sonuç: Çalışma sonunda yapılan cerrahi girişimin türünün prognoza etkisinin olmadığı; buna karşılık düşük JOAS puanlarının, spinal şok gelişmesinin, ventilatör desteği verilmesinin, uzun süre yoğun bakım ünitesinde kalmanın hastaların prognozunu kötü etkileyebileceği öngörüldü.Öğe Bilateral Chronic Subdural Hematoma Contaminated with Klebsiella Pneumoniae: An Unusual Case(Korean Neurosurgical Soc, 2009) Bakar, Bülent; Sungur, Cem; Tekkok, İsmail HakkiThis article presents the case of a bilateral chronic subdural hematoma which was contaminated with Klebsiella pneumoniae and resulted in a life-threatening central nervous system infection. After repeated of bilateral burr-hole drainage, the patient became hyperpyrexic and drowsy. Suppuration within the subdural space was suspected and then the patient underwent bilateral fronto-temporo-parietal craniotomies, and pus was evacuated. Its cultures revealed Klebsiella pneumoniae. Intravenous meropenem was given for 6 weeks. He recovered completely. Microorganisms like Klebsiella pneumoniae may directly infect the subdural space with iatrogenic contamination.Öğe Decompressive craniectomy for intractable intracranial hypertension(2012) Bakar, Bülent; Sümer, Mehmet Murat; Tekkök, İsmail HakkıAmaç: Bu retrospektif klinik çalışmada çeşitli sebeplerle ortaya çıkmış olan intrakranial hipertansiyon tedavisinde dekompresif kraniektominin yeri ve etkileri incelenmiştir. Gereç ve Yöntem: 18 ile 75 yaş arası 9 hasta çalışmaya alınmıştır. Dört hasta travmatik beyin yaralanması, iki hasta subaraknoid kanama ve üç hasta ise malign orta serebral arter tıkanıklığı ile takip ve tedavi edilmiştir. Bulgular: Dokuz hastaya dekompresif kraniektomi tedavisi uygulanmıştır. Bu hastaların ilk başvurularındaki intrakranial basınç (ICP) değerleri ortalaması 22.6 ± 6.7 mmHg; ortalama ameliyat öncesi ICP değeri 40.8 ± 16.3 mmHg ve cerrahi tedavi sonrası ICP ortalama değeri 9.3± 3.6 mmHg olarak ölçülmüştür. İki hastaya bilateral ve kalan yedi hastaya unilateral frontotemporoparietal kraniektomi uygulanmıştır. Kraniektomi kemik flebinin tekrar yerine konması için ortalama 25.75±10.0 gün beklenmiştir. Subaraknoid kanama ile takip edilen bir hasta cerrahi tedavi sonrası ölmüştür (mortalite oranı %11.1). Otuz altı aylık takip sonrası hastaların ortalama Glasgow iyileşme skala puanı yaklaşık 4 olarak hesaplanmıştır. Sonuç: Eğer zamanında ve dikkatli bir şekilde uygulanabilirse bu cerrahi teknik akut ya da gecikmiş dirençli intrakranial hipertansiyon tedavisinde başarılı sonuçlar verir.Öğe Deneysel Tek Taraflı Üreter Obstrüksiyonu Oluşturulan Ratlarda Dimetilsülfoksit Ve Pirasetam’ın Böbrek Hasarına Etkisi(2018) Yuvanç, Ercan; Tuğlu, Devrim; Kısa, Üçler; Bozdoğan, Önder; Bakar, Bülent; Batislam, Ertan; Yılmaz, ErdalAmaç: Dimetil Sülfoksit (DMSO) ve Pirasetam’ın deneysel unilateral üreter obstrüksiyonu (UÜO) oluşturulan ratlarda böbrek hasarını azaltıcı etkilerinin incelenmesi. Gereç ve Yöntem: Çalışma her biri 6 Sprague-Dawley rattan oluşan 4 deney grubunda yürütüldü. Grup 1: sham, Grup 2: UÜO (kontrol grubu), Grup 3: UÜO DMSO 3.8 g/kg grubu, Grup 4: UUO Piracetam 500 mg/kg grubu olarak tanımlandı. Total antioksidan kapasite (TAK) ve total oksidan seviye (TOS) ölçümleri ve histopatolojik inceleme için doku ve kan örnekleri alındı. Doku örnekleri histopatolojik olarak da incelendi. Bulgular: Biyokimyasal ve histopatolojik böbrek hasarı incelendi. Doku Total Antioksidan Kapasite (TAK) düzeyleri değerlendirildiğinde Grup 1 ve Grup 2’ye göre Grup 3 ve 4’de istatiksel olarak anlamlı bir artış olduğu görüldü. Grup 3 ve Grup 4 arasında ise istatiksel olarak anlamlı bir artış olduğu saptandı (p0.001). Doku Total Oksidan Seviye (TOS) değerleri incelendiğinde Grup 1 ve Grup 2’ye göre Grup 3 ve Grup 4’de oksidan düzeyinde istatiksel olarak anlamlı bir azalma olduğu; aynı zamanda Grup 3 ve Grup 4 arasında da istatiksel olarak anlamlı bir azalma olduğu saptandı (p0.001). Doku Oksidatif Stres Indeksi (OSI) parametresi incelendiğinde Grup 1 ve Grup 2’ye göre Grup 3 ve 4’de OSI değerlerinde istatiksel olarak anlamlı bir azalma olduğu tespit edildi. Histopatolojik inceleme de böbrek dokusunda Grup 2’ye göre Grup 3 ve 4’te histopatolojik olarak istatistiksel olarak bir fark saptanmadı. Sonuç: Dokuda biyokimyasal düzeyde DMSO ve Pirasetam’ın antioksidan etkili olduğu aynı etkinin histolojik olarak koruyucu etkinlik oluşturmadığı saptanmıştır. Bununla birlikte bu ilaçların farklı doz ve sürelerle yapılacak çalışmalar ile doku antioksidan özelliklerinin saptanabileceği düşünülmektedir.Öğe Diffuse idiopathic skeletal hyperostosis (DISH): a clinical study(2019) Öğden, Mustafa; Yüksel, Ulaş; Akkaya, Süleyman; Oppong, Jonathan; Kısa, Üçler; Bakar, Bülent; Özveren, Mehmet FaikAim: Diffuse idiopathic skeletal hyperosteosis (DISH) characterized by formation of disseminated osteofites on vertebra in the absence of traumatic or post infectious changes is a chronic disease of unknown etiology. This study was aimed to investigate the biochemical relationship of DISH in patients with DISH.Material and Method: Eleven patients diagnosed with DISH (DIH group) and eleven patients with axial pain but without any vertebral disease (Control group) who applied to the neurosurgery clinic between the years 2016-2017 were enrolled in this retrospective study. HLA-B27 antigen positivity, erythrocyte sedimentation rate, leukocyte, basofil and eosinophil counts, C-reactive protein, phosphorus and calcium levels, and their results in individuals were investigated. Anteroposterior and lateral pelvis, knee, lateral foot radiograms showing extra-axial involvement were viewed.Results: Of the patients with DISH, one owing to difficulty in swallowing and another owing to quadriplegia as a result of cervical trauma underwent surgical therapy. Radiological investigations of this group revealed iliac involvement in four patients and patellar joint involvement in one patient. There was no difference between groups with respect to age, sex, leucocyte, basophil and eosinophil count, C-reactive protein, phosphorus and calcium levels. However there was a significant difference with respect to dysphagia and extra-axial involvement. No individual was positive for HLA-B27 antigen.Conclusion: Present study findings suggested that both acute and/ or chronic inflammatory processes have no place in the etiology of this disease.Öğe ECONOMIC COST, DIAGNOSTIC AND PROGNOSTIC MARKERS IN IATROGENIC LUMBAR SPONDYLODISCITIS(2020) Yüksel, Ulaş; Öğden, Mustafa; Akkaya, Süleyman; Kısa, Üçler; Bakar, Bülent; Özveren, Mehmet FaikObjective: In this study, the economic cost, diagnostic andprognostic laboratory markers of lumbar spondylodiscitis, whichemerged as a complication after surgical intervention in thelumbar region, were investigated.Material and Methods: Age and gender of the patients wererecorded. Furthermore, surgical intervention type (spinalinstrumentation, lumbar discectomy), biopsy results of infectedtissue, concomitant morbidities, duration of hospital stay andmicroorganism growth in culture materials were evaluated inpatients. In addition, values of serum C-reactive protein (CRP)level, erythrocyte sedimentation rate (ESR), leukocyte, neutrophiland lymphocyte count which were obtained from these patients atadmission to hospital and at discharge from hospital wererecorded. Moreover, treatment costs of these patients wereexamined.Results: Nine patients (women=7, men=2) with a mean age of58±14.92 years were included in this study. All parameters ofpatients were not different in terms of surgical intervention type.However, when the patients were discharged from the hospital,their ESR and neutrophil counts decreased and lymphocyte countincreased in all of them. Although CRP level values decreased asnumerical value at discharge, this decrease was not statisticallysignificant. Correlation analysis showed that length of hospitalstay and tissue biopsy performed to the patients increased theeconomic cost.Conclusion: It was concluded that any routine laboratoryparameter investigated in this study could not be a validbiomarker for diagnosis and follow-up of spondylodiscitis thatemerged after surgical intervention. On the other hand, it wasconcluded that diagnosis and treatment of this disease, whoseprevalence is increasing, may have a high economic cost forpatients and countries.Öğe Effects of Intracisternal and Intravenous Dexmedetomidine on Ischemia-Induced Brain Inj ury in Rat: A Comparative study(2013) Köse, Emine Arzu; Bakar, Bülent; Kasımcan, Mustafa Ömür; Atilla, Pergin; Kılınç, Kamer; Müftüoğlu, Sevda Fatma; Apan, AlpaslanAMAÇ: Sıçanlarda inkomplet serebral iskemisi üzerine intrasisternal yolla verilen deksmedetomidinin etkilerinin intravenöz yolla verilen deksmedetomidinin etkileriyle karşılaştırılması amaçlandı. YÖNTEM ve GEREÇLER: Ortak sağ karotid arter oklüzyonu ve hemoraj ik hipotansiyon ile 30 dakika süreyle serebral iskemi oluşturuldu. İntrasisternal gruplarda, iskemiden 30 dakika önce sisterna magna içine 0,1 ml % 0.9 NaCl (Grup SIC, n6) veya 9 µg/kg deksmedetomidin (Grup DIC, n6) verildi.İntravenöz gruplarda ise 9 µg/kg deksmedetomidin (Grup DIV, n6) veya % 0,9 NaCl (Grup CONTROL, n6) 5 ml/kg/h hızla 2 saat süreyle infüze edildi. Yirmi dört saat sonra beyin dokusunda ve plazmada lipid peroksidasyon seviyeleri ölçüldü. Histopatoloj ik incelemeler için hipokampal yapı kullanıldı. BULGULAR: İntravenöz deksmedetomidin ortalama arteriyel basınç ve plazma glukoz seviyelerinde bazale göre bir düşüşe neden oldu. Grup DIV ile Grup DIC, Grup SIC ve CONTROL grupları arasında beyin dokusu lipid peroksidasyon seviyeleri ve piknotik hücre sayıları bakımından anlamlı farklılık vardı (sırasıyla; p0,001, p0,001, p0,001 ve p0,001, p0,01, p0,009). Grup DIV için ortalama plazma lipid peroksidasyon seviyeleri Grup DICınkinden farklı bulundu (p0,003). SONUÇ: İskeminin indüklediği nöronal hasarda sistemik yolla verilen deksmedetomidinin nöroprotektif etkisi varken santral yolla verilen deksmedetomidinin nöroprotektif etkisi yoktur.Öğe Effects of Intracisternal and Intravenous Dexmedetomidine on Ischemia-Induced Brain Injury in Rat: A Comparative Study(Turkish Neurosurgical Soc, 2013) Köse, Emine Arzu; Bakar, Bülent; Kasımcan, Ömür; Atilla, Pergin; Kılınç, Kamer; Muftuoğlu, Sevda; Apan, AlpaslanAIM: To compare the effect of dexmedetomidine administered by intracisternal route with by intravenous route on brain tissue of rat after incomplete cerebral ischemia. MATERIAL and METHODS: Cerebral ischemia was produced by the combination of right common carotid artery occlusion and hemorrhagic hypotension during 30 minutes. Thirty minutes before the ischemia, 0.1 ml 0.9% NaCl (Group SIC, n=6) or 9 mu g/kg dexmedetomidine (Group DIC, n=6) was administered into the cisterna magna. For the intravenous groups, 9 mu g/kg dexmedetomidine (Group DIV, n=6) or 0.9% NaCl (Group CONTROL, n=6) 5 ml/kg/h was given in 2 hours. After 24 hours, the lipid peroxidation levels were measured in the brain tissue and plasma. Hippocampal formations were used for histopathological examination. RESULTS: Intravenous dexmedetomidine produced a decrease in baseline mean arterial blood pressure and plasma glucose concentrations. There was a significant difference between the DIV group and DIC, SIC, CONTROL groups regarding the brain lipid peroxidation levels (p<0.001, p<0.001, p=0.001, respectively), and regarding the picnotic neuronal cell count (p<0.001, p=0.01, p=0.009, respectively). Mean plasma lipid peroxidation levels of the DIV group was different from the DIC group (p=0.003). CONCLUSION: Systemically administered dexmedetomidine had neuroprotective effect in ischemia-induced neuronal damage, but centrally administered dexmedetomidine did not.Öğe The Effects of Microdecompression on Patients with Lumbar Degenerative Spinal Stenosis with or without Degenerative Spondylolisthesis(2019) Öğden, Mustafa; Yüksel, Ulaş; Akkaya, Süleyman; Kamaşak, Kağan; Daglı, Ahmet Turan; Bakar, BülentAIM: To investigate the mid-term efficacy of bilateral decompression with a unilateral approach (BDUA) on symptoms and quality of life of in patients with lumbar spinal stenosis (LSS), with low grade (with percentage slip <25%) degenerative spondylolisthesis or without spondylolisthesis. MATERIAL and METHODS: The study included patients who underwent BDUA due to one or two-level LSS related to degenerative spondylosis and/ or degenerative spondylolisthesis. Pre- and postoperative data of the Oswestry Disability Index (ODI), Visual Analogue Scale (VAS), and walking distance were compared. RESULTS: Evaluation was made up of a total of 53 patients, comprising 32 males and 21 females with a mean age of 60.6 ± 9.0 years. Compared with the preoperative data, VAS, ODI and walking distance improved significantly in all patients at the 3-year follow-up examination. Furthermore, a significant improvement was determined in the clinical parameters of patients with degenerative spondylolisthesis, with no worsening of slip and no requirement for instrumentation. Moreover, when patients were separated into two groups according to age, as elderly (>60 years) and adult (<60 years), similar improvements were seen in both groups. CONCLUSION: BDUA could be quite effective in reducing pain, improving quality of life and walking distance with no worsening of the grade or degree of slipping.Öğe Effects of the Glutamine on the Neuronal Cell Death in rat Ischemia-reperfusion Model(2014) Kasımcan, Mustafa Ömür; Bakar, Bülent; Köse, Arzu; Atilla, Pergin; Kılınç, Kamer; Müftüoğlu, SevdaAmaç: Bu çalışmada glutamin adlı maddenin ratlardaki deneysel serebral hipoksi/reperfüzyon hasarlanması üzerine etkileri araştırılmaya çalışıldı. Yöntem ve Gereç: Yirmi dört adet Wistar albino ratın sağ ana karotis arterleri geçici anevrizma klibi kullanılarak 30 dakika süre ile kapatıldı. İki saat sonra CONTROL grubundaki hayvanlar hariç glutamin adlı materyal GLIV grubundaki ratlara femoral venden; GLIS grubundakilere ise sisterna magnadan enjekte edildi. SFIS grubundaki ratlara sisterna magnadan serum fizyolojik verildi. Yedi gün sonra tüm hayvanların beyinleri çıkarılıp santral sulkustan ikiye bölündü; sağ hemisfere “hipoksi/reperfüzyon tarafı (HRS)”; karşı hemisfere “toksisite tarafı (TS)” ismi verildi ve dokular histopatolojik ve biyokimyasal analize tabi tutuldu. Bulgular: TS ve HRS için GLIV grubunun dejenere nöron sayım sonuçları diğer gruplara göre yüksek bulundu. Her bir grup için TS sayım sonuçları ile HRS sonuçları karşılaştırıldı ve toksisite tarafı SFIS ile GLIS gruplarının sayım sonuçlarının hipoksi/reperfüzyon tarafı gruplarınkine göre anlamlı derecede düşük olduğu görüldü, ancak her iki tarafın GLIV gruplarının sonuçları arasında anlamlı fark saptanmadı. Her iki taraf doku lipid peroksidasyon (LPO) düzeyi sonuçları arasında istatistiksel anlamlı fark yoktu. Sonuç: Bu çalışma sonunda glutamin adlı maddenin ratlarda oluşturulan hipoksi/reperfüzyon yaralanması üzerinde yararlı etkilerinin bulunmadığı sonucuna ulaşıldı.Öğe Evaluation of protective effects of the alpha lipoic acid after spinal cord injury: An animal study(Elsevier Sci Ltd, 2010) Tas, Nilüfer; Bakar, Bülent; Kasımcan, Mustafa Ömür; Gazyağcı, Serkal; Ayva, Şebnem Kupana; Kilinç, Kamer; Evliyaoglu, ÇetinPurpose: Many of the hypotheses have been suggested to explain the mechanism of the secondary effects of traumatic spinal cord injury (TSCI) as follows: ischaemia/reperfusion disability theory, free radicals theory, exitotoxicity theory, immunological destruction theory, apoptosis theory. Recently, free radicals, lipid peroxidation reactions and apoptosis theories have been much more accepted than others. In this study, possible protective effects of the alpha lipoic acid were evaluated in the traumatic spinal cord of rats. Methods: Using a well characterised weight drop technique, spinal cord contusions were formed to 48 Wistar albino rats at thoracal 8-10 level. After alpha lipoic acid and methylprednisolone were administered intraperitoneally, the spinal cord tissues were harvested for histopathological and biochemical studies. Results: Histopathological examination results showed that neither methylprednisolone nor alpha lipoic acid can play an act to decrease or block the neural tissue destruction and necrosis in hyperacute and subacute stage of the TSCI in rats. Biochemical study results showed that alpha lipoic acid was much more decreased the lipid peroxidation levels than methylprednisolone in subacute stage. However, none of the agents was changed the myeloperoxidation level in subacute stage. Interpretation: Alpha lipoic acid and methylprednisolone administrations did not alter the onset or degree of necrosis at the zone of the TSCI in rats. On the other hand, alpha lipoic acid is more effective than methylprednisolone treatment for the prevention of lipid peroxidation after spinal cord injury. (C) 2010 Elsevier Ltd. All rights reserved.Öğe Evaluation of the systemic antiinflammatory effects of levosimendan in an experimental blunt thoracic trauma model(2017) Ateş, Gökay; Yaman, Ferda; Bakar, Bülent; Kısa, Üçler; Büyükkoçak, Ünase; Atasoy, PınarBACKGROUND: Blunt thoracic injury often leads to pulmonary contusion and the development of acute respiratory distress syndrome, which carries a high risk of morbidity and mortality, originating from the local and systemic inflammatory states. This study aimed to investigate the local and systemic antiinflammatory effects of levosimendan in rat models of blunt chest trauma.METHODS: A total of 32 Wistar albino rats were randomly assigned to one of the following four groups: control, sham, low-dose levosimendan (LDL) (5 µg/kg loading dose for 10 min and 0.05 µg/kg/min intravenous infusion), and high-dose levosimendan (HDL) (10 µg/kg loading dose for 10 min and 0.1 µg/kg/min intravenous infusion). Blunt chest trauma was induced, and after 6 h, the contused pulmonary tissues were histopathologically and immunohistopathologically evaluated, serum TNF-?, IL-1?, IL-6, and NO levels were biochemically evaluated.RESULTS: The mean arterial pressure was low throughout the experiment in the LDL and HDL groups, with no statistically difference between the groups. Levosimendan reduced the alveolar congestion and hemorrhage, which developed after inducing trauma. Neutrophil infiltration to the damaged pulmonary tissue was also reduced in both the LDL and HDL groups. In rats in which pulmonary contusion (PC) was observed, increased activation of nuclear factor kappa B was observed in the pulmonary tissue, and levosimendan did not reduce this activation. Both high and low doses of levosimendan reduced serum IL-1? levels, and high doses of levosimendan reduced IL-6 and NO levels. TNF-? levels were not reduced.CONCLUSION: In conclusion, the results showed that in a rat model of PC, the experimental agent levosimendan could reduce neutrophil cell infiltration to damaged pulmonary tissues and the systemic expressions of some cytokines (IL-1?, IL-6, and NO), thereby partially reducing and/or correcting pulmonary damage. Systemic inflammatory response that occurs after trauma could also be reducedÖğe An extreme lateral lumbar disc herniation mimicking L4 schwannoma(Springer Heidelberg, 2009) Bakar, Bülent; Sümer, Murat M.; Cila, Ayşegül; Tekkok, İsmail HakkıObjective: We herein describe a case with an extraspinal mass distorting the right L4 dorsal root ganglion. Initially presumed to be a nerve root schwannoma, the lesion turned out to be a free disc fragment. Methods and Results: A 46-year-old woman presented with a history of mild low back and intense right leg pain. The leg pain was like electrical discharges. Right knee extension was weak together with hyperalgesia and loss of heat sensation in the right L4 dermatome. The right patellar reflex was absent. Electromyography showed acute and chronic denervation of muscles innervated by the right L4 nerve root. MR scan showed a right L4-5 extraforaminal mass distorting the L4 dorsal root ganglion. The mass enhanced homogeneously after gadolinium injection and was thought to be a tumor It was surgically removed using a midline incision and intraspinal, followed by extraspinal dissection. Under the operating microscope, the mass extended between an intact lateral longitudinal ligament and a swollen dorsal root ganglion. Histopathologic examination ruled out a tumor and showed that the mass consisted of degenerated disc material surrounded by a large peripheral zone of neovascularization. Conclusion: Extraforaminal periganglionic free, encapsulated disc fragments may mimic tumoral masses, from which they may not be distinguished on MRI.Öğe Giant chordoid meningioma symptomatic immediately after pregnancy: report of a rare case(Dustri-Verlag Dr Karl Feistle, 2010) Bakar, Bülent; Sav, Aydın; Tekkok, İsmail HakkıBackground: Chordoid meningioma is a very rare subtype of meningioma with less than 90 cases reported in the literature. Meningiomas related with a pregnancy are also very rare. Herein, we present a pregnancy-associated case of a chordoid meningioma and briefly discuss possible mechanisms. Case History: Approximately 10 hours after a Caesarean section, a 37-year-old woman became stuporous with a Glasgow coma scale score of 9 - 10 and the right pupil became dilated without reaction to light. An emergency computed tomography scan showed a right frontotemporal lesion measuring 8 x 7 x 6 cm which enhanced moderately and homogenously after intravenous contrast injection. The patient's hemoglobin level was slightly lower than normal level but there was no dysgammaglobulinemia or lymphoid hyperplasia. The patient was immediately taken to the operating theater and the tumor was gross totally removed. The postoperative period was uneventful; and histopathological diagnosis was chordoid meningioma. Conclusion: The exact mechanism causing a pregnancy-associated increase in the size of meningiomas and the amount of peritumoral edema has not been clearly elucidated. As for this case of chordoid meningioma associated with pregnancy, we think mucin accumulation in tumor could be involved in an increase in the tumor size while delivery procedures with the common anaesthetic and sedative drugs may also have enhanced the peritumoral edema by causing a relative decrease in the cerebral blood flow.Öğe Hidrosefali tanısı konan çocuklarda nöropsikolojik değerlendirme: Literatürün gözden geçirilmesi(2010) Bakar, Bülent; Taner, Işık Yasemen; Bakar, Emel ErdoğanHidrosefali, serebral ventriküllerin tümü veya bir bölümünün genişlemesi ile giden ve içindeki beyin omurilik sıvısı miktarının artması sonucu meydana gelen nörolojik ve nöropsikolojik belirtiler topluluğudur. Hidrosefali tanısı konan bireylerin nörolojik bozukluklarına sıklıkla motor, görsel algısal, görsel motor, dikkat, bellek, dil ve yönetici işlevler gibi bilişsel bozulmaların da eşlik ettiği bilinmektedir. Bu becerilerdeki bozulmalar hidrosefali hastalarının akademik ve sosyokültürel becerilerini olumsuz etkilemekte ve bu sorunlar bireyin tüm yaşamına yayılmaktadır. Bu nedenle, hidrosefali hastası çocukların erken döneminde bilişsel bozulmalarının saptanması, uygun tedavi ve rehabilitasyon programlarının geliştirilmesi büyük önem taşımaktadır. Bu çalışmanın temel amacı, hidrosefali hastası bireylerin bilişsel alanda yaşadıkları güçlükleri tanımlamaya yöneliktir.Öğe HİDROSEFALİLİ BİR HASTADA VENTRİKÜLOPERİTONEAL ŞANT KATETERİNİN DİSTAL UCUNUN İNGUİNAL HERNİ KESESİNE MİGRASYONU(2017) Yüksel, Ulaş; Akgül, Mehmet Hüseyin; Günal, Yasemin Dere; Özmen, İsmail; Bakar, BülentLiteratürde ventriküloperitoneal (VP) şant kataterinin intestinal perforasyon, inguinal herni, peritonit gibi abdominal komplikasyonlara neden olabileceği bildirilmiştir. Hidrosefali nedeniyle VP şant takılmış 2 aylık erkek hastanın klinik takibinde, şant ameliyatından otuz gün sonra sol kasığında şişlik saptandı. Yapılan abdominal ultrasonografi ve direkt grafi tetkiklerinde hastanın sol skrotumu içerisinde VP şant kateterinin distal ucunun izlenmesi üzerine hasta Çocuk Cerrahisi Bölümü tarafından değerlendirildi. Hastaya sol inguinoskrotal herni tanısı koyularak ameliyat edildi. Kateter ucu karın içerisine redükte edilerek yüksek ligasyon ile inguinal herni onarımı yapıldı. Hastanın ameliyat sonrası üç aylık takibi sonunda nüks ve/veya komplikasyon izlenmedi. Sonuç olarak VP şant takılan hastalarda inguinoskrotal komplikasyonlar akılda tutulmalıdır. VP şant ameliyatı sonrası kasık bölgesindeki şişlikler inguinal herni açısından değerlendirilmeli ve erken tanı ve tedavi için aile bilgilendirilmelidir.Öğe İlaç Tedavisine Dirençli Depresyonda Bir Alternatif Tedavi Yöntemi: Vagal Sinir Uyarımı(2014) Buturak, Şadiye Visal; Bakar, BülentAmaç: Tedaviye direnç ile ilgili değişik tedavi yöntemleri ileri sürülmesine rağmen bir grup hastada bu alternatif yöntemlerle klinik başarı sağlanamamaktadır. Tedaviye dirençli epilepsi tedavisinde vagus sinir uyarımı (VSU) tedavisinin erken gözlemleri arasında genel mizaç düzelmelerinin gözlenmesi bu tedavi yönteminin bu grup hasta da etkili olabileceğini akla getirmiştir. Bu konu ile ilgili deneysel ve klinik çalışmalar yapılmış ve bu tekniğin depresyon tedavisinde seçenek olarak kullanılabileceği gösterilmiştir. Bu derleme çalışmasında tedaviye dirençli majör depresif bozukluklarda alternatif tedavi yöntemi olarak kullanılan VSUnun etki mekanizmaları ve etkinliği incelenmeye çalışılmıştır. Yöntem: Bu derleme yazısında Medline/Index Medicus (PubMED)da yayınlanan VSU tedavisinin uygulama yöntemleri, etki mekanizmaları, tedaviye dirençli depresif hecme tedavisin- de etkinliği ve güvenirliği ile ilgili çalışmalar gözden geçirilmiştir. Bulgular: VSUnun tedaviye dirençli depresif dönemlerde nasıl etki ettiği ile ilgili literatürde çok fazla sayıda çalışma vardır. Ancak bu çalışmalarda beynin hangi bölgesine nasıl etki ettiği tam olarak gösterilememiştir. VSU yönteminin tedaviye dirençli depresif dönemlerde etkinliği ve güvenirliği ile ilgili farklı yöntemler ve çalışma desenleri kullanılarak araştırmalar yapılmıştır. Bunların bir kısmında VSUnun tedaviye dirençli depresif dönemlerin tedavisinde yanıt ve iyileşme oranlarında artış yaptığı gösterilmişken bazı çalışmalarda ise sadece tedaviye yanıt oranlarında artışa neden olduğu saptanmıştır. Bu çalışmalarda araştırma grubuna alınan hastaların büyük kısmını tedaviye dirençli depresif dönemler geçiren tek uçlu bozukluğu olan hastalar oluştururken daha az kısmını iki uçlu bozukluğu olan hastalar oluşturmuştur. Çalışmalarda VSU uygulanan hastalarda en sık bildirilen yan etkiler ameliyat yerinde ağrı, ses değişikliği, boyun ağrısı, baş ağrısı, öksürük, yutma güçlüğü ve nefes darlığı olmuştur. VSU etkinliği ile ilgili sonuçlar arasında farklılıkların çalışmalarda kullanılan yöntemsel farklılıklardan, araştırmaya alınan hastaların saf bir grup olmamasından, VSU ile birlikte kullanılan geleneksel tedavilerin farklı olmasından ve bunların sonuçlar üzerine etkilerinin dışlanmamasından kaynaklandığı düşünülmüştür. Çalışmalarda iki uçlu bozukluğu olanların sayısının az olduğu için bu alanda VSUnun etkinliğine ve güvenirliğine dair örneklem sayısının daha fazla olduğu araştırmaların yapılmasının uygun olacağı ileri sürülmüştür. Sonuç: Literatür incelendiğinde VSUnun tedaviye dirençli depresyon dönelerinde kullanımı etkin ve güvenilir gibi görünmekle birlikte bu yöntemi daha yaygın olarak kullanabilmek için bu konu ile ilgili daha fazla kontrollü ileriye dönük çalışmaya ihtiyaç olduğu görülmektedir.Öğe Maternal Filicide in Turkey(Wiley, 2015) Eke, Salih Murat; Başoglu, Saba; Bakar, Bülent; Oral, GökhanFilicide occurs in every socioeconomic stratum around the world. This study was conducted to evaluate motives, psychopathological aspects, and socio-demographic factors of 74 filicide cases of women in Turkey. Mean age of mothers, most of whom committed infanticide, was 26years, and breakdown of criminal offenses are as follows: to get rid of unwanted babies (24.3%), acute psychotic-type filicide (21.6%), fatal child abuse and neglect (17.6%), to get revenge (12.2%), protect the lonely child from the harm and badness after suicide (10.8%), and pity (9.5%) motives. Results showed that maternal filicide cannot be reduced to only mental instability or environmental factors and indicates deficiencies in the capacity of the mothers' role in connecting with their child and with parenting skills. Finally, with regard to defendants' motives, similar factors that contribute to committing maternal filicide should be considered while making an assessment of the data and determining employee risk groups.Öğe Multipl Servikal Foraminal Perinöral Kistler. Olgu Sunumu(2017) Yüksel, Ulaş; Akgül, Mehmet Hüseyin; Öğden, Mustafa; Bakar, BülentPerinöral kistler içi beyin omurilik sıvısıyla dolu olup epinörium ve perinöriumda kistik dilatasyonlar sonucu oluşur. En sık sakral bölgede görülen perinöral kistler nadiren servikal bölgede görülür. Çoğunlukla asemptomatiktir fakat sinir kökü veya spinal kord basısı meydana gelirse semptomatik hale dönüşebilir. Bir yıldır devam eden boyunda ağrı ve kasılma şikayetleri ile başvuran hastanın muayenesinde boyun hareketleriyle mevcut şikayetlerinin artığı fakat herhangi bir nörolojik defisitin olmadığı saptandı. Servikal manyetik rezonans görüntülemede multipl servikal foraminal perinöral kistler gözlendi. Elektromyelografisi normal gelen hastaya medikal tedavi ve istirahat önerildi. Üç ay sonrasında hastanın aktif şikayetlerinin tama yakın azaldığı gözlendi. Sonuç olarak, günümüzde nadir saptanan servikal perinöral kistlerin asemptomatik olmakla beraber spinal kord ve / veya kök basısı nedeniyle semptomatik hale dönebileceği akılda tutulmalı ve hastalar takip edilmelidir.Öğe Neuroprotective effects of racemic ketamine and (S)-ketamine on spinal cord injury in rat(Elsevier Sci Ltd, 2012) Köse, Emine Arzu; Bakar, Bülent; Ayva, Şebnem Kupana; Kılınç, Kamer; Apan, AlpaslanBackground: The aim of this study was to investigate and to compare the potential neuroprotective effects of racemic ketamine, (S)-ketamine and methylprednisolone after an experimental spinal cord injury model in rats. Methods: Fifty-nine Wistar albino rats were divided into three main groups as acute stage (A), subacute stage (SA) and sham groups and then acute and subacute stage groups were divided into four groups regarding the used drug as control (CONT), racemic ketamine (RK), (S)-ketamine (SK) and methylprednisolone (MP) groups. A dorsal laminectomy was performed; and spinal cord injury was induced by using a temporary aneurysm clip. Four hours later from the clip compression, except those of the sham and control groups, the drugs (60 mg/kg racemic ketamine, 60 mg/kg (S)-ketamine or 30 mg/kg methylprednisolone) were administered intraperitoneally. At 72th h and 7th days of the study, the spinal cords of rats were removed from T8 level to the conus medullaris level. The specimens were and evaluated histopathologically, tissue lipid peroxidation (LPO) and myeloperoxidation (MPO) levels were measured and biochemically. Results: The histopathological results were similar both in the acute and in the subacute stage groups. There was a statistically significant difference among all groups regarding the tissue LPO levels (p < 0.001). There was a statistically significant difference between the CONT-A group and the MP-A, RK-A and SK-A groups (p = 0.004, p < 0.001 and p = 0.007, respectively) in acute stage and between the CONT-SA group and SK-SA group (p = 0.002) in subacute stage. There was a statistically significant difference among all groups regarding the tissue MPO levels (p = 0.001). The median MPO levels were similar among acute stage groups (p = 0.057), but there was a statistical difference among subacute stage groups (p = 0.046). Conclusion: (S)-ketamine is more effective than methylprednisolone and racemic ketamine to reduce the LPO levels in subacute stage of spinal cord injury in rats. And, it is as effective as methylprednisolone in preventing secondary spinal cord injury histopathologically. (c) 2012 Elsevier Ltd. All rights reserved.
