Yazar "Dikici, Oğuzhan" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 8 / 8
  • Küçük Resim
    Öğe
    Does subjective tinnitus cause sexual disturbance?
    (B C Decker Inc, 2007) Muluk, Nuray Bayar; Başar, Mehmed Murad; Oğuztürk, Ömer; Dikici, Oğuzhan
    Objective: Tinnitus can cause psychological problems, which can affect sexual performance. The aim of this study was to investigate sexual disturbance related to the psychological problems of patients with subjective tinnitus. Materials and Method. The subjective tinnitus group with normal hearing levels consisted of 20 patients (10 male, 10 female) who were nonpsychiatric. The control group consisted of 20 healthy patients (10 male, 10 female) with normal hearing levels who did not have tinnitus and were nonpsychiatric. All subjects were married and had an active sexual life. Using a questionnaire, the subjective tinnitus loudness level score (STLL-Sc) was found. Using Zung Anxiety and Depression Scale, self-rating depression scale (SDS) was found in the study and control groups. Sexual function was assessed in all male subjects with the International Index of Erectile Functions (IIEF) and in all female subjects with the Female Sexual Function Index (FSFI). Results: In females, the satisfaction subscore was slightly lower than normal limits in both the study and control groups. In males, the IIEF showed an insignificant, negative correlation with the STLL-Sc and the SDS and a positive correlation with tinnitus duration. In females, the FSFI showed an insignificant negative correlation with the STILL-Sc and a positive correlation with tinnitus duration and the SDS. Conclusion: Sexual disturbance is seen in very quiet-and intermediate-level tinnitus sufferers in the early period of the disease. Over time, they become used to living with their tinnitus, and no loss in sexual performance is seen. In the future, we plan to investigate the sexual disturbance of patients with severe STLL-Scs.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Effects of pregnancy on olfaction
    (Deomed Publ, Istanbul, 2017) Dikici, Oğuzhan; Muluk, Nuray Bayar; Şahin, Ethem; Altıntoprak, Niyazi
    In this review, we aimed to report the effects of pregnancy on olfaction function of the women. Since estrogen and progesterone levels change in specific physiological conditions, pregnancy and postmenopausal period exert an effect on the capability to sense and identify smells. Nasal stuffiness increased during pregnancy. 66.6% of the pregnant women were suffering olfactory dysfunction in the second trimester; while 95.8% in the first and third trimesters. Olfactory function was lessened following birth and throughout the first 6-12 weeks; however, it seemed to improve entirely. In pregnant women, olfactory dysfunction was observed in all trimesters; while it was less in the second trimester and high in the first and third trimesters. The smell abnormalities were almost absent at postpartum period. As olfactory functions improved after delivery of the baby, olfactory changes during pregnancy may be accepted as physiological changes which were observed in many pregnant women.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Hamileliğin koku alma üzerindeki etkileri
    (2017) Dikici, Oğuzhan; Muluk, Nuray Bayar; Şahin, Ethem; Altıntoprak, Niyazi
    Hamileliğin koku alma üzerindeki etkileri Bu derlemede, gebeliğin kadınların koku alma fonksiyonuna etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır. Gebelik ve postmenopozal dönemde,östrojen ve progesteron seviyeleri spesifik fizyolojik koşullarda değiştiğinden, koku algılama ve tanımlama yeteneği üzerinde etkili olmaktadırlar. Hamilelik sırasında burun tıkanıklığı artmaktadır. Hamilelerin %66.6'sı 2. trimesterde olfaktör bozukluktan rahatsızken; %95.8'ibirinci ve üçüncü trimesterde rahatsızdır. Koku alma fonksiyonu doğumdan sonra azalmakta ve ilk 6-12 hafta içinde tamamen düzeldiğigörünmektedir. İkinci trimesterde daha az, birinci ve üçüncü trimesterde daha yüksek olmak üzere, hamile kadınlarda tüm trimesterlerdekoku alma bozukluğu gözlenmektedir. Postpartum dönemde kokuanormallikleri neredeyse tamamen kaybolmaktadır. Koku alma fonksiyonları bebeğin doğumundan sonra iyileştiği için, hamilelik süresince birçok gebede görülen olfaktör değişiklikler fizyolojik değişikliklerolarak kabul edilebilir.
  • [ X ]
    Öğe
    Inverted Papillomas Accompanied by Mucocele or Carcinoma: Case Report
    (Ortadogu Ad Pres & Publ Co, 2009) Kazkayası, Mustafa; Arıkan, Osman Kürşat; Dikici, Oğuzhan; Tahran, Filiz Datlı
    Inverted papilloma (IP) is a benign tumor characterized with basal cell hyperplasia and epithelial invasion into the stroma. IP frequently originates from lateral nasal wall, middle turbinate and middle meatus, and rarely from paranasal sinuses. IP can histologically be with different degrees of atypia, dysplasia, carcinoma in situ and carcinoma. Mucoceles are chronic and cystic lesions of the paranasal sinuses formed by chronic obstruction of the sinus ostia due to inflammation, scar formation, osteoma and tumor. Frontal mucoceles are formed by the obstruction of the nasofrontal canal. In this article, two cases of inverted papillomas were presented. In the first case, IP caused mucocele, which had invaded into the orbita leading to proptosis by obstruction of the nasofrontal recess, and had eroded the inferior wall of the frontal sinus. In the other case, squamous cell carcinoma had developed. This article discussed the two cases in the light of the literature.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Left vocal cord paralysis due to lymphadenopathy of mediastinal tuberculosis
    (2013) Dikici, Oğuzhan; Muluk, Nuray Bayar
    Vokal kord paralizisinin travma, kanser ve cerrahi gibi sebepleri bulunmakla birlikte, idiyopatik vakalar da bulunmaktadır. Mediastinal kitle veya tüberküloz gibi mediastende lenfadenopatiye sebep olan durumlarda da vokal kord paralizi görülebilmektedir. Bu yazıda, ses kısıklığı şikâyeti ile başvuran ve sol vokal kord paralizisi tespit edilen bir vaka sunulmuştur. Hastada çekilen toraks bilgisayarlı tomografisinde (spiral) mediastende tespit edilen konglomere lenfadenopatiden alınan biyopsi sonucu, kazeifiye granülomatöz inflamasyon olarak rapor edilmiştir. Hastaya tüberküloz düşünülerek antitüberküloz tedavi başlanmıştır ve takipleri devam etmektedir.
  • [ X ]
    Öğe
    Paranasal Sinus Mucoceles
    (Springer International Publishing, 2019) Dikici, Oğuzhan; Muluk, Nuray Bayar; Passali, Giulio Cesare
    Mucoceles are pseudocystic, expansive, slow-growing nonneoplastic formations that mainly affect the frontal or ethmoidal paranasal sinuses. Mucoceles are caused by the overaccumulation of mucus, often due to sinus obstruction. They can cause the sinus to expand, thereby causing bone resorption. In cases of chronic infection, mucoceles can contain purulent secretions; these are termed “chronic pyocoele, " which should not be confused with acute infection. On occasion, mucoceles filled with pus can rupture, leading to associated osteomyelitis or the spread of infection. Because mucoceles can have many negative consequences, their early detection is quite important. Mucoceles are most often found in adults in their 30s or 40s; however, they have been reported in people of all ages, including children. There is no gender preference for mucoceles. The etiology of mucoceles can be divided into obstructive causes (e.g., polyps, trauma, surgery, and tumor compression), inflammatory causes (e.g., infection, cystic degeneration, and increased mucus secretion), and allergic causes. Histopathologically, mucoceles appear as mucus-containing cystic lesions that are covered by pseudostratified columnar respiratory epithelial tissue; in addition, they can contain chronic inflammatory cell infiltrate. Several factors have been identified that can predispose one to mucoceles, including previous paranasal sinus surgery (the most common predisposing factor), history of facial trauma, fibrosis, inflammation, and having paranasal sinus polyposis or a mass effect (e.g., malignancy, osteoma, fibrous dysplasia, Paget’s disease). In this chapter, paranasal sinus mucoceles are reviewed. © Springer Nature Switzerland AG 2020.
  • [ X ]
    Öğe
    Romatoid artritli hastalarda odyolojik testler ve geçici uyarılmış otoakustik emisyonlar
    (Kırıkkale Üniversitesi, 2008) Dikici, Oğuzhan; Muluk, Nuray Bayar
    Bu çalışmanın amacı, Romatoid Artritli hastalarda, işitsel fonksiyonların odyolojik testler ve geçisi uyarılmış otoakustik emisyonlar ile araştırılmasıdır.Romatoid artritli 20 hasta (7 erkek, 13 kadın; 40 kulak) çalışmaya alınmıştır. Kontrol grubunu, RA hastalığı bulunmayan 20 sağlıklı birey (7 erkek, 13 kadın; 40 kulak) oluşturmuştur. Tüm hastalara saf ses odyometrisi, yüksek frekans odyometrisi, timpanometri ve geçici uyarılmış otoakustik emisyon (TEOAE) testleri yapılmıştır. Çalışma ve kontrol grubu arasında saf ses odyometrisi ve yüksek frekans odyometrisi testlerinde fark tespit edilememiştir. Çalışma grubunda TEOAE 1,0-2,0 kHz %; 1,5 ve 3,0 kHz amplitüd değerlerinin kontrol grubuna göre anlamlı şekilde düşük olduğu; ve 1,0 kHz'de, ipsilateral stapes refleks eşik değerinin kontrol grubundan yüksek olduğu saptanmıştır.Yaşlı hastalarda, hastalık süresi uzun olanlarda, romatoid nodülü bulunanlarda ve Metotreksat kümülatif dozu yüksek olan hastalarda, havayolu işitme eşikleri yükselmekte ve TEOAE değerleri düşmektedir. Hastalığın aktif dönemlerinde, işitme eşikleri daha düşük olmakta; ve Brinkman indeksin yüksek olması da TEOAE değerlerinin düşmesine sebep olmaktadır. Hastalık süresi uzun; Ritchie artiküler indeks, CRP, sedimentasyon ve trombosit sayısı yüksek olan hastalarda komplians değerleri azalmaktadır.Romatoid artritli hastalarda esas olarak sensörinöral işitme kaybı görülebilir ve bu durum erken dönemde geçici uyarılmış otoakustik emisyonlar ile tespit edilebilir. Hastalığın aktif dönemlerindeki inflamasyon ve bunun sonucunda gelişen fibrozis, değişik derecelerde iletim komponentinin de görülebilmesine yol açmaktadır. Emisyonlarda düşme saptanan hastalarda, iç kulağı koruma amacı ile vazodilatatör tedavi ve antioksidan ilaçlar kullanılabilir. Romatoid artritli hastaların ve ailelerinin, sigaranın zararları konusunda uyarılmaları, gerekirse eğitici seminer programlarına katılmaları sağlanmalıdır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Submandibüler bezde siyalolityaz ve aktinomikozun seyrek görülen birlikteliği
    (2016) Dikici, Oğuzhan; Muluk, Nuray Bayar
    Siyalolityaz, tükürük bezi veya boflaltım kanalının bir tafl veya siyalolitile tıkanması ile karakterizedir. Bu durum etkilenmifl bezin fliflmesi, ağrıması ve enfeksiyonunu teflvik ederek tükürük bezi ektazisine, hatta daha sonra tükürük bezinin dilatasyonuna neden olmaktadır. Bu olgu raporunun amacı submandibüler bezde siyalolitle birlikte aktinomikozungörüldüğü nadir bir siyalolityaz olgusunu sunmaktır. Bu raporda submandibüler siyalolit ve aktinomikozu olan 35 yaflında erkek hasta literatür taraması eflliğinde raporlanmıfltır. Siyalolityaz nedeniyle sağ submandibüler bez eksize edilmifltir. Patolojik incelemede gözlemlenenkronik siyaladenit, siyalolityaz ve aktinomiçes nedeniyle çapı 1.5 cm tafllarla dolu sağ submandibüler bezin eksizyonunun gerektiği görülmüfltür. Siyalolityazın submandibüler aktinomikozun predispozan faktörüolabildiği, siyalolit veya bezin tümüyle çıkartılmasının son derece önemi olduğu akıldan çıkartılmamalıdır.