Yazar "Dilber, Caner" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 3 / 3
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe İslami finans ve ekonomik büyüme ilişkisi: Türkiye ve seçilmiş ülkeler üzerine karşılaştırmalı bir analiz(Kırıkkale Üniversitesi, 2022) Dilber, Caner; Işik, Haci BayramBu çalışmada katılım bankaları özelinde İslamî finansın gelişmesi ile ekonomik büyüme arasında bir ilişki olup olmadığı araştırılmıştır. Bu sebeple İslamî finans uygulamalarının yaygın olduğu ülkelerden 11 ülkenin (BAE, Kuveyt, Umman, Bahreyn, Türkiye, Malezya, Endonezya, Pakistan, Sudan, Mısır ve Ürdün) 2013-2018 yılları arasındaki verileri kullanılarak panel veri hazırlanmıştır. Çalışmada iki farklı model kurulmuştur. Birinci model için sabit etkiler, ikinci model için tesadüfi etkiler tahmincilerinin uygun olduğu görülmüştür. Kurulan modellerdeki temel varsayımlara ilişkin sapmalar nedeniyle her iki model, Arellano, Froot ve Rogers dirençli standart hatalar tahmincileriyle tahmin edilmiştir. Bu çalışmada ayrıca, İslamî finansın özellikleri, araştırma ülkelerinde uygulanan fıkhi danışma kurulu modelleri, ekonomik büyüme kavramı ve İslam İktisadında uluslararası ekonomik büyüme değişkenlerinin yeri tartışılmıştır. Analiz sonuçlarına göre; katılım bankalarının şube sayısı, toplam finansmanları ve ekonomideki sermaye oluşumu ile ekonomik büyüme arasında pozitif ve anlamlı bir ilişki bulunmaktadır. Diğer taraftan araştırma ülkelerinde faaliyet gösteren katılım bankalarının performans göstergeleri [Likit Varlıklar /Toplam Varlık Oranı (LR), Varlık Getirisi (ROA), Öz Sermaye Getirisi (ROE), Toplam Yasal Sermaye /Riskli Varlıklar Oranı (CAR), Sermaye / Toplam Varlıklar Oranı (CA)] ve iş gücüne katılım oranları ile ekonomik büyüme arasında istatistiki olarak anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Çalışmada elde edilen sonuçlar, katılım bankalarının toplam finansmanları ve şube sayısındaki artışın, ekonomik büyümeyi desteklediğini göstermektedir. Diğer taraftan katılım bankalarının brüt gelir getirmeyen finansman kalemleri bilanço bozulmalarına sebebiyet vererek ekonomik büyümeyi olumsuz etkilemektedir. Bu sebeple, katılım bankalarının daha yüksek parasal hacimle faaliyetlerini sürdürebilmeleri için gerekli hukuki altyapının oluşturulması, ulusal, bölgesel ve uluslararası alanda rekabete imkân sağlayacak işbirliklerinin yapılması ve finansman risk yönetiminin profesyonel anlamda ele alınması gerekmektedir.Öğe Katılım Bankaları ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: Seçilmiş Ülkeler Üzerine Panel Veri Analizi(2021) Dilber, Caner; Işık, Hacı BayramBu çalışmanın amacı; İslami finansın, katılım bankaları özelinde gelişmesi ile ekonomik büyüme arasında bir ilişki olup olmadığının araştırılmasıdır. Bu sebeple İslami finans uygulamalarının yaygın olduğu ülkelerden 11 ülkenin (BAE, Kuveyt, Umman, Bahreyn, Türkiye, Malezya, Endonezya, Pakistan, Sudan, Mısır ve Ürdün) 2013-2018 yılları arasındaki verileri kullanılarak panel veri hazırlanmıştır. Çalışmada iki farklı model kurulmuştur. Birinci model için sabit etkiler, ikinci model için tesadüfi etkiler tahmincilerinin uygun olduğu görülmüştür. Kurulan modellerdeki temel varsayımlara ilişkin sapmalar nedeniyle her iki model, Arellano, Froot ve Rogers dirençli standart hatalar tahmincileriyle tahmin edilmiştir. Çalışmanın sonuçlarına göre; katılım bankalarının şube sayısı, toplam finansmanları ve ekonomideki sermaye oluşumu ile ekonomik büyüme arasında pozitif ve anlamlı bir ilişki bulunmaktadır.Öğe Temel Solow Modeli Bağlamında Verimlilik ve İstihdam İlişkisi: Seçilmiş İslam Ülkeleri Üzerine Panel Veri Analizi(2022) Dilber, Caner; Işık, Hacı BayramUlusal ekonomiler için, büyük önem arz eden ekonomik büyüme kavramı, emek, sermaye ve teknolojinin yanında, işgücü verimliliği ile de oldukça yakın ilişkilidir. Bir ülkede üretim gerçekleştiren, kamu ve özel sektör firmalarının, üretimin hangi bölgesinde faaliyet gösterdiğini tespit edebilmek optimum faktör bileşeninin tahmini açısından oldukça önemlidir. Bilindiği gibi faktör bileşiminde optimizasyonu sağlamak, üretim kaynaklarının etkin kullanımını ve daha yüksek çıktı düzeyine ulaşılmasını beraberinde getirmektedir. Diğer taraftan, bir üretim faktörü olan işgücünün verimliliği ile ilgili tahminler yapabilmek, emek piyasasına ilişkin uygulanacak politikalarda daha isabetli kararlar alınmasına yardımcı olacaktır. Bu sebeple, bu çalışmada işgücü başına çıktının, işgücüne katılım oranı ile olan ilişkisi, temel Solow modeli kapsamında incelenmiştir. Çalışmada seçilmiş İslam ülkelerinin (BAE, Umman, Bahreyn, Türkiye, Malezya, Endonezya, Pakistan, Sudan, Mısır ve Ürdün) 2001-2019 yılları arasındaki verileri yıllık frekansta kullanılmıştır. Temel Solow modeline işgücüne katılım oranı değişkeni eklenmiş ve işgücü başına çıktı ile olan ilişkisi araştırılmıştır. Kurulan modele ilişkin varsayım sapmaları sebebiyle model, Driscoll-Kraay Standart Hatalar tahmincisi ile analiz edilmiştir. Çalışmanın sonuçlarına göre, söz konusu ülkelerde belirtilen dönem için temel Solow modeli geçerlidir. Ayrıca, işgücü başına çıktı ile işgücüne katılım oranı arasında anlamlı ve negatif bir ilişki bulunmaktadır. Diğer bir ifade ile işgücüne katılım oranı %1 arttığında işgücü başına çıktı yaklaşık olarak, %1,8 azalmaktadır.
