Yazar "Dinçer, Can" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 4 / 4
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe The effect of nasal packing and suture technique on systemic oxygen saturation and patient comfort after septoplasty(2007) Kazkayası, Mustafa; Dinçer, Can; Arıkan, Osman Kürşat; Kılıç, RahmiOBJECTIVES: We investigated the effect of intranasal packing placed after septoplasty or alternatively suturing the septum without inserting a packing on systemic oxygen saturation and patient comfort. PATIENTS AND METHODS: The study involved 37 patients who underwent septoplasty for isolated septum deviation. Intranasal packing was used in 18 patients (5 women, 13 men; mean age 30+/-10 years; range 18 to 47 years), while 19 patients (5 women, 14 men; mean age 31+/-12 years; range 18 to 54 years) underwent nasal septal suturing. To evaluate systemic oxygen saturations, partial oxygen saturations were measured pre- and postoperatively by pulse oximetry. The effect of intranasal packing and suturing on patient comfort was assessed by a visual analog scale before and 48 hours after surgery, five days after removal of nasal packing, and 30 days after surgery. RESULTS: Postoperative systemic oxygen saturations exhibited higher levels in the sutured group, but this did not reach significance (p>0.05). The incidence of nasal obstruction was significantly higher with nasal packing (p<0.05). In general, headache and facial pain were more common with nasal packing, while suturing was associated with a higher frequency of nasal crusting, postnasal discharge, and reduced sense of smell (p>0.05). CONCLUSION: Considering that, albeit not significantly, intranasal packing used after septoplasty decreases systemic oxygen saturation more than suturing and thus, has more adverse effects on patient comfort, suturing the septum may be a better alternative, particularly in elderly patients with chronic systemic diseases.Öğe Effects of extracorporeal shock wave lithotripsy treatment on transient evoked otoacoustic emissions in patients with urinary lithiasis(B C Decker Inc, 2006) Muluk, Nuray Bayar; Yılmaz, Erdal; Dinçer, CanObjective: The aim of this prospective study was to investigate the effects of electrohydraulic extracorporeal shock wave lithotripsy (ESWL) on the transient evoked otoacoustic emissions (TEOAEs) of the patients on whom ESWL was applied for urinary stones. Methods: The study group consisted of 10 patients (7 male, 3 female) with unilateral urinary lithiasis on whom ESWL was applied in one course and 20 of their ears. The control group was chosen from patients who attended the Otolaryngology and Urology departments. Ten patients (7 male, 3 female) without urinary stones and ear problems and 20 of their ears constituted the control group. Only patients with normal hearing levels were included in the study. TEOAEs were recorded before the ESWL application (B-ESWL), on the first day (A-ESWL-1), and on day 15 (A-ESWL-15). Results: At B-ESWL, the mean stimulus for the control group was significantly higher than that of the study group. Three kilohertz percentage values were significantly decreased on A-ESWL-1. The difference between A-ESWL-1 and A-ESWL-15 and between B-ESWL and A-ESWL-15 of the study group at 3.0 kHz% was not significant. Conclusion: It was thought that the reason for only temporary damage at 3.0 kHz was a result of the resonance effect of the external auditory canal. It was concluded that no damage on the other frequencies was due to protective earheadings and short exposure time to the noise. Since all of our patients had protective earheadings on both ears during the ESWL procedure, they may have been protected from any permanent damage of the inner ear and hairy cells of the cochlea.Öğe Septoplasti ameliyatlarında dikiş tekniği ve nazal tampon uygulamasının oksidatif stres üzerine etkisi(2008) Kazkayası, Mustafa; Dinçer, Can; Sezikli, Hayrünisa; Arıkan, Osman Kürşat; Çağlayan, OsmanAmaç: Septoplasti sonrası burun tamponu konulması ya da septuma dikiş atılmasının oksidatif stres üzerine etkileri araştırıldı. Hastalar ve Yöntemler: Çalışmaya izole septum deviyasyonu nedeniyle septoplasti ameliyatı yapılan 37 hasta alındı. Ameliyat bitiminde, rastgele seçimle 18 hastanın (5 kadın, 13 erkek; ort. yaş 3010; dağılım 18-47) burnuna tampon konulurken, 19 hastanın (5 kadın 14 erkek; ort. yaş 3112; dağılım 18-54) septumuna dikiş atıldı. Tamponlar 48 saat sonra çıkarıldı. Hastalarda oksidatif stres göstergesi olarak malondialdehit (MDA), sülfidril (SH) ve nitrik oksit (NO) düzeyleri dört farklı zamanda ölçüldü. Bulgular: Grup içi karşılaştırmalarda ölçülen parametrelerin hiçbirinde zamana bağımlı önemli bir değişim gözlenmedi (p0.05). Tampon ve dikiş grupları arasında MDA ve NO değerlerinde dört farklı zamanda anlamlı farklılık görülmezken, ameliyat sonrası SH değerleri dikiş grubunda anlamlı derecede yüksek bulundu (p0.05). Sonuç: Dikiş grubunda gözlenen SH yüksekliği, oksidan-antioksidan sistemler açısından bu tekniğin tampon uygulamasına göre daha olumlu olduğunu düşündürmektedir.Öğe Septoplasti sonrası nazal tampon veya dikiş tekniğinin sistemik oksijen satürasyonu ve hasta konforu üzerine etkisi(2007) Kazkayası, Mustafa; Dinçer, Can; Arıkan, Osman Kürşat; Kılıç, RahmiAmaç: Septoplasti sonrası konulan intranazal tampon veya tampon konulmaksızın sadece septuma dikiş atılmasının, sistemik oksijen satürasyonu ve hasta konforu üzerine olan etkileri araştırıldı. Hastalar ve Yöntemler: Çalışmaya, izole septum deviyasyonu tanısıyla septoplasti ameliyatı yapılan 37 hasta alındı. On sekiz hastaya (5 kadın, 13 erkek; ort. yaş 3010; dağılım 18-47) intranazal tampon konulurken, 19 hastada (5 kadın 14 erkek; ort. yaş 3112; dağılım 18-54) septuma dikiş atıldı. Sistemik oksijen satürasyonunu değerlendirmek için, ameliyat öncesi ve sonrası dönemlerde puls oksimetri cihazı ile parsiyel oksijen satürasyonu ölçüldü. İki yöntemin hasta konforuna etkisi, ameliyattan önce, 48 saat sonra, tampon alındıktan beş gün sonra ve ameliyattan 30 gün sonra görsel analog skala ile değerlendirildi. Bulgular: İstatistiksel olarak anlamlı olmasa da, sistemik oksijen satürasyonu dikiş grubunda tampon grubuna göre daha yüksek bulundu (p0.05). Tampon grubunda anlamlı derecede daha fazla burun tıkanıklığı izlendi (p0.05). Genel olarak, baş ağrısı ve fasiyal ağrı tampon grubunda daha fazla izlenirken, dikiş grubunda burunda kabuklanma, geniz akıntısı ve koku alma duyarlılığında azalma daha fazlaydı.(p0.05). Sonuç: Septoplasti ameliyatı sonrası kullanılan intranazal tamponun sistemik oksijen satürasyonunu anlamlı derecede olmasa da, dikiş kullanımından daha fazla düşürmesi ve hasta konforunu olumsuz etkilemesi nedeniyle, özellikle kronik sistemik rahatsızlıkları olan yaşlı hastalarda septuma dikiş atılması daha uygun olabilir.
