Yazar "Duyar, Zeynep" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 5 / 5
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe CUMHURBAŞKANLIĞI SEÇİMİNDE SEÇMENLER TARAFINDAN ADAY GÖSTERİLME BİÇİMİNE ALTERNATİF BİR MODEL ÖNERİSİ: E-DEVLET KAPISI SİSTEMİ(Kırıkkale Üniversitesi, 2023) Duyar, Zeynep; Bekleviş, MetehanTürkiye Cumhuriyeti'nde Cumhurbaşkanı, meclisteki milletvekilleri tarafından seçilirken, 2007 yılında yapılan referandum sonucunda Cumhurbaşkanının halk tarafından seçilmesi kabul edildi. 2014 yılında, Cumhurbaşkanı ilk kez halkoylaması ile seçilerek göreve geldi. Türkiye’de 2017 yılında gerçekleşen referandumla hükümet sistemi değiştirilerek Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi'ne geçiş yapıldı. Cumhurbaşkanlığı için aday gösterme hakkının seçmenlere tanınması, yeni hükümet sistemi düzenlemesinin en dikkat çekici yönlerinden biridir. Bu düzenlemeye göre, Yüksek Seçim Kurulunca belirlenecek süre içinde Cumhurbaşkanı adayı olma niteliklerini taşıyan kişi veya kişilerin en az 100.000 kişi tarafından aday gösterilerek Cumhurbaşkanlığı seçim yarışına girmesi mümkündür. Seçmenlerin imza atarak aday gösterme süreçleri kayıtlı oldukları ilçe seçim kuruluna gitme, bizzat başvuru yapma ve yalnızca bir aday için imza atma hakkı olarak işlemektedir. Seçmenlerin aday gösterme sürecine bizzat katılması, hem seçmenler hem de ilçe seçim kurulu çalışanları açısından ciddi bir yük getirmektedir. Ayrıca hem zamanın hem de kamu kaynaklarının tasarruflu kullanılmamasına ve verimlilik ilkesini zedeleyici bir unsur haline gelmektedir. Bu çalışma, genel itibariyle Türkiye’de gerçekleştirilen Cumhurbaşkanı seçimlerinde seçmenlerin aday gösterme sürecini e-devlet kapısı sistemine taşıyarak hızlı ve düşük maliyetle ilerlemesini sağlamayı amaçlamaktadır. Bu doğrultuda Cumhurbaşkanlığı seçiminde seçmen tarafından aday gösterilme sürecinin bürokratik yükünün azaltılmasına yönelik bir model önerisi sunulmaktadır. Geçmişten bugüne cumhurbaşkanı seçilme usulüne ayrıntılı olarak yer verilip ardından model önerisi detaylandırılmaktadır.Öğe FÂRÂBÎ’NİN “EL-MEDİNETÜ’L FAZILA” ADLI ESERİNDE ‘TAHAYYÜL ETME’ VE ‘AKIL’ ANLAYIŞININ SİYASET VE YÖNETİM DÜŞÜNCESİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ(Kırıkkale Üniversitesi, 2023) Çelik, Fikret; Duyar, ZeynepFârâbî (870-950), hem İslam düşünce tarihi, hem de Batı düşünce tarihi adına aynı önem derecesinde günümüzde de üzerinde ayrıntılı olarak çalışılan/analizler yapılan bir düşünürdür. Akıl üzerine geliştirmiş olduğu felsefe ve aklın birey ile toplum hayatına etkileri üzerine fikirleri, özellikle yaşadığı dönem ve sonrası için evrensel nitelikte olduğu kabul gören Fârâbî, Antik Yunan düşüncesi ile İslam düşüncesini belli noktalarda sentezleme gayreti içinde olmuştur. O, bu bağlamda günümüzde de önemli bir siyaset felsefesi eseri olarak görülen “El-Medinetü’l Fazıla”’da, tahayyül etme ve akıl anlayışı üzerinden tutarlı bir siyaset ve yönetim düşüncesi üreterek, İslam siyasal düşüncesi için önemli bir anlayışı ortaya koyan bir metin üretmeyi başarmıştır. Bu anlayış, onun İslam siyasi düşüncesi içinde “özgün” olarak kabul edilen bir “lider,” “imam” ve “yönetici” figürünü ortaya çıkarmasını doğurmuştur. Bu özgün düşüncenin oluşmasında Fârâbî’nin temel olarak akıl üzerinden kuramını ortaya koymuş olması önemlidir. Bu bağlam ve anlayışı kabul üzerinden yapılan bu araştırmanın temel amacı, Fârâbî’nin El-Medinetü’l Fazıla adlı önemli eserinin bu anlayış üzerinden bir değerlendirmesini yapabilmek ve görüşlerinin dayandığı temelleri anlayabilmektir. Bu çalışmada bir sosyal bilimler yöntemi olarak “derinlemesine içerik analizi” yöntemi kullanılmış ve ana kaynak olarak da onun El-Medinetü’l Fazıla eserindeki görüşleri temel alınmıştır. Bu bağlamda yürütülen çalışmada, Fârâbî’nin bu eseri özelinde direk kendi görüşleri ile onunla ilgili çalışmalar yapmış olan çağdaş araştırmacıların yorumları üzerinden, onun akıl ve tahayyül etme anlayışının, siyaset ve yönetim düşüncesi üzerindeki etkilerinin bir analizi ortaya koymaya çalışılacaktır.Öğe Türk yönetim kültüründe siyasetnamelerde etik değerler ve 2000 yılı sonrası Türk kamu yönetiminde etik anlayış üzerine karşılaştırmalı bir analiz'(Kırıkkale Üniversitesi, 2019) Duyar, Zeynep; Çelik, Vasfiyeİyi yönetimin temel unsurlarından birisi olan ve 1980'li yıllardan itibaren gerek kamu yönetimini etkin, saydam ve verimli bir yapıya kavuşturmak için gerekse halkın hizmet alma noktasında devlete ve kamu görevlilerine karşı olan güvenlerini yeniden tesis edebilmek için gündemde yer almaya başlayan etik, yeni bir olgu olarak görülmesine rağmen kökeni çok eskiye dayanmaktadır. Zira Türk yönetim kültürü ve devlet geleneğinin oluşturulma sürecine bakıldığında ahlaki değer ve ilkeler ile birlikte etik değer ve ilkelerin önemli bir konumda yer aldığı açıkça görülmektedir. Özellikle adalet, liyakat, iyilik gibi temel etik değerler iyi yönetiminin gerekli şartları arasında sıralanmaktadır. Ayrıca Türk yönetim kültürünün temel yapı taşlarından olan siyasetnamelerde de etik değer ve ilkeler üzerinde durulmaktadır. Bu etik değer ve ilkelerden çoğu zaman yönetim ilkeleri olarak bahsedilmekte ve yönetim/ yöneticinin istikrarı ve devletin bekası açısından önemine dikkat çekilmektedir. Bu çerçevede teorik olarak yürütülen çalışmada, kökeni çok eskiye dayanan etik olgusunun belirlenen dört siyasetnamede (Farabi-El-Medinetü'l Fazıla, Yusuf Has Hacip-Kutadgu Bilig, Nizamülmülk- Siyer'ul Mülk ve Koçi Bey-Koçi Bey Risalesi) nasıl ele alındığına dair bir değerlendirme yapılmakta, 2000'li yılların başında belirlenen etik değer ve ilkelerin bu siyasetnamelerde nasıl ele alındığı incelenmektedir. Bu sayede ele alınan bu dört siyasetnamenin yazıldıkları dönemin ve yazarların etik anlayışı da ortaya konulmaktadır. Bu doğrultuda öncelikle etik kavramının tanımı ve kökeninden yola çıkılarak, etiğe ilişkin kavramlar üzerinde durulmakta, düşünürlerin öğretileri, etik değer ve ilkeler ile yolsuzluk ve türleri irdelenmektedir. Devamında ise Türk yönetim kültüründe siyasetten yönetime, edebiyattan felsefeye birçok alanda önemli bir konumda bulunan dört siyasetnamede 2000 yılı sonrası belirlenen etik değer ve ilkelerin varlığı ile bu siyasetnamelerin yazıldıkları dönemin etik anlayışı ortaya konulmaktadır. Son olarak Türkiye'de 2000'li yılların başında itibaren hızlanan etik konusu ile ilişkili olarak politikalara etkisi olan uluslararası kuruluşlar, etik altyapıyı oluşturan ve kurumsal çerçeve olarak yasal mevzuat ve Kamu Görevlileri Etik Kurulu üzerinde durulmaktadır.Öğe TÜRKİYE’DE CUMHURİYET ÖNCESİ VE SONRASINDA “YURTTAŞLIĞIN TEMELLENDİRİLMESİ” GİRİŞİMLERİ ÜZERİNE SOSYAL, SİYASAL VE YÖNETSEL BAĞLAMDA BİR ANALİZ DENEMESİ(2023) Çelik, Fikret; Çelik, Vasfiye; Duyar, ZeynepTürk modernleşmesinin sosyo-politik bağlamda önemli sorun alanlarından ve olgusal olarak da Türkiye’de hala “yapısal” bağlamda yetkinliğe ulaşma noktasında teorik ve tarihsel olarak tartışmaların son bulmadığı “yurttaşlık”, temellendirilebilmesi açısından siyaset biliminin sorun alanlarından birisidir. Batı’dan alınan siyasal ve toplumsal bir model olarak yurttaşlık anlayışı, Osmanlı’daki hukuki ve siyasal olarak temellendirilme gayretleri neticesinde, ülkenin kurtuluşu bağlamındaki amaçlara hizmet etmese/edemese de belli bir olgunluğa ulaştırabilmiş konulardandır. Cumhuriyet olarak kurulan yeni Türk devletinde de “ulus inşa süreci” üzerinden incelenen ve “siyasal katılım”ın sınırlarıyla “hak ve sorumluluk” düşüncesinin uyumu üzerinden yürütülen/yürütülmeye çalışılan bir proje haline getirilen yurttaşlık anlayışının, “yapısal” olarak anlamlandırmalarının ortaya konması/konulabilmesi önemlidir. Çalışmanın temel amacı da budur. Yurttaşlığın modern dönem ile günümüzdeki küresel çapta yaşanan ve ülkemizi de etkileyen siyasal ve toplumsal sorunlar üzerinden değerlendirildiğinde, olgunun ülkemizde ele alınış şeklinin öncelikle “hukuki”, sonra “ulus inşa süreci” açısından “temellendirilmesi” mümkündür. Çalışmada, tarihsel olarak konunun ele alınışı devletin ortaya koyduğu girişimler üzerinden değerlendirilirken, teorik olarak ise konuyla ilgili çalışmalarıyla ön plana çıkan çağdaş yazarların doğrudan/dolaylı alıntılar üzerinden görüşleriyle konu irdelenmeye çalışılmıştır. Çalışmada, “içerik analizi” yöntemi kullanılmıştır. Bu yöntemle birlikte çalışma, Türk modernleşmesi bağlamında Cumhuriyet öncesi ve sonrasındaki çabalar çerçevesinde yurttaşlığın sosyal, siyasal ve yönetsel anlamlandırmaları üzerinden sınırlandırılmaya çalışılmıştır.Öğe Ürk Yönetim Kültüründe Temel Etik Değerlerin İncelenmesi: Bir Siyasetname ÖrneğiOlarak El Medinet’ül Fazıla(2020) Çelik, Vasfiye; Duyar, ZeynepTürk yönetim kültürüne ve devlet geleneğinin oluşturulma sürecine bakıldığında ahlaki değerler yanında etik değerlerin de oldukça önemli olduğu görülmektedir. Yönetsel süreç, ahlaki ve etik değerler anlamında incelendiğinde ise adalet, liyakat, iyilik gibi temel değerlerin iyi yönetiminin gerekli şartları arasında sayılması devlet geleneği hakkında da bilgi verici nitelikte olmaktadır. Zira yönetim kültürünün temel yapı taşlarından birisi olarak kabul edilen siyasetnamelerde de etik değer ve ilkeler üzerinde durulmakta, bu etik değer ve ilkelerden çoğu zaman yönetim ilkeleri olarak bahsedilmekte ve yönetim/ yöneticinin istikrarı ve devletin bekası açısından bu değerlerin önemine dikkat çekilmektedir. Günümüzde her ne kadar etik olgusu, siyasetnamelerde belirtilen ilkeler yanında hesapverebilirlik, şeffaflık, açıklık, profesyonellik gibi yeni kabul edilebilecek kavramlarla değerlendirilse de siyasetnameler örneğinde görüldüğü üzere kökeni çok eski zamanlara dayanmaktadır. İlk siyasetname örneklerinden biri olarak kabul edilen Farabi’nin El Medinet’ül Fazıla (Erdemli Şehir) eserinin içeriğinde ise yönetim ve yöneticinin nasıl olması gerektiğine dair söylemlerde, etik değer ve ilkelerin önemi üzerinde fazlasıyla durulduğu görülmektedir. Bu çerçevede ve teorik olarak yürütülen bu çalışmada, kökeni çok eskiye dayanmakla birlikte net ifadelerini 2000’li yılların başında kazanan etik değer ve ilkelerin, Farabi’nin El Medinet’ül Fazıla (Erdemli Şehir) adlı eserinde nasıl ele alındığına dair bir değerlendirme yapılmakta ve bu doğrultuda Farabi’nin etik anlayışı ortaya konulmaya çalışılmaktadır.
