Yazar "Erbahçeci, Fatih" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 5 / 5
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Bel Ağrısında Farklı Fizyoterapi Programlarının Ağrı, Endurans ve Yaşam Kalitesi Üzerine Etkinliği(2016) Arslan, Saniye Aydoğan; Erbahçeci, FatihAmaç: Çalışmamız, bel ağrısında farklı fizyoterapi programlarının ağrı, kas kuvveti, endurans ve yaşam kalitesi üzerine etkinliğini belirlemek amacıyla yapıldı. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 18-65 yaş arası, klinik ve radyolojik incelemeler sonucunda MBA tanısı konan 40 kadın olgu alındı. Çalışmamıza alınan olgular basit rastgele örnekleme yöntemi ile 20 kişilik 2 gruba ayrıldı. Çalışmaya dahil edilen olguların sosyo demografik verileri kaydedildi. Kas kuvveti (manuel kas testi), kassal endurans (curl-up ve modifiye sorenson testi), ağrı (VAS) ile fonksiyonel yetersizlik (Oswestry Bel Ağrısı Anketi), yaşam kalitesi (SF-36) değerlendirildi. Gruplar tedavi öncesi ve sonrası değerlendirildi. Birinci gruba ilk 2 hafta haftada 5 gün 10 seans, hotpack (HP), ultrason ve Proprioseptif Nöromuskuler Fasilitasyon (PNF) egzersizleri ve endurans eğitimi uygulandı. Devamında haftada 3 gün 4 hafta PNF egzersizlerine ve endurans eğitimine devam edildi. İkinci gruba ilk 2 hafta haftada 5 gün 10 seans, hotpack(HP), ultrason uygulandı ve PNF egzersizleri yaptırıldı. Devamında haftada 3 gün 4 hafta PNF egzersizlerine devam edildi. Bulgular: Tedavi sonrası iki grupta da ağrı şiddeti, kas kuvveti, gövde enduransı, fonksiyonel düzey ve yaşam kalitesi değerlendirmelerinde düzelme olduğu görüldü (p0,05). Gruplar karşılaştırıldığında ise anlamlı bir fark bulunamadı (p0,05). Sonuç: Bu çalışmamızda her iki fizyoterapi programının ağrıyı azalttığı, esnekliği, lumbal bölge hareket genişliği, kas kuvveti, gövde enduransını arttırdığı, yaşam kalitesinde iyileşme sağladığı ve fonksiyonel kapasiteyi arttırdığı görüldüÖğe Clinical effectiveness of rigid or kinesio taping and manual therapy on pain and function in patients with shoulder impingement syndrome(2021) Arslan, Saniye Aydoğan; Erbahçeci, Fatih; Yorulmaz, Elem; Baltacı, Yaşar GülPurpose: The purpose of the study was to compare the effect of two taping techniques and manual therapy, applied in additionto the conventional physiotherapy program, on pain and function in patient with subacromial impingement syndrome.Methods: A total of 55 patients participated in this study. Patients were divided into four groups; Kinesio taping group,McConnell taping group, manual therapy group, and control group. Conventional physiotherapy (5 days a week for four weeks)was applied to the patients in all groups. The level of pain was assessed by the Visual Analogue Scale, and the functional activitylevel was assessed by the Disabilities of the Arm, Shoulder, and Hand-DASH Questionnaire. The patients were assessed beforetreatment and after treatment.Results: There was a significant difference in terms of pain severity and functional activity levels after treatment when comparedto the pre-treatment period in all groups (p<0.05). When the treatment groups were compared with the control group, asignificant difference was observed in terms of pain severity and functional activity levels after treatment when compared to thepre-treatment period (p<0.05). However, when the treatment groups were compared with each other, it was observed that therewas no difference in terms of changes in pain severity and functional activity levels after treatment when compared to the pretreatment period (p>0.05).Conclusions: There was a significantly greater decrease in pain intensity after all three applications than the control group. Itwas observed that they did not have significant superiorities over one another in terms of pain and functionality parameters.Öğe TEK TARAFLI DİZ ÜSTÜ AMPUTELERDE UYGULANAN EGZERSİZ PROGRAMININ PROTEZLE İLGİLİ MEMNUNİYET DÜZEYİNE ETKİSİ(2015) Anaforoğlu, Bahar; Erbahçeci, Fatih; Tüzün, Emine Handan; Sönmezer, EmelAmaç: Fizyoterapist gözlemi altında yaptırılan egzersiz programının tek taraflı diz üstü am- putelerde protezle ilgili memnuniyet düzeyi üzerine etkisinin araştırılmasıydı. Yöntemler: Çalışmaya yaş ortalamaları 39.3±12.8 yıl olan 19 unilateral diz üstü amputekatıldı. Olguların sosyodemografik, klinik ve proteze ait özellikleri kaydedildi. Olgular 10 seansboyunca egzersiz programına katıldı. Olgular, program bittikten sonra da egzersizlere devamettiler. Protezin rahatlığı, görünüşü, ağırlığı ve protezle yürümeye ilişkin hastaların memnu- niyet düzeyi tedavi öncesi ve tedaviden 2 ay sonra olmak üzere Vizüel Analog Skalası (VAS)ile değerlendirildi.Sonuçlar: Tedavi öncesi ve sonrası değerlendirmeler karşılaştırıldığında protezin rahatlığı(p=0.048), görünüşü (p=0.010) ve protezle yürüme (p=0.033) ile ilgili hastaların memnuniyetdüzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Tartışma: Çalışmamızda, tek taraflı diz üstü amputelere uygulanan egzersiz programı, ampu- telerin protezle ilgili memnuniyet düzeylerini olumlu yönde etkilemiştir.Öğe Tek Taraflı Diz Üstü Amputelerde Uygulanan Egzersiz Programının Protezle İlgili Memnuniyet Düzeyine Etkisi. Türk Fizyoterapi ve Rehabilitasyon(2015) Anaforoğlu, Bahar; Erbahçeci, Fatih; Tüzün, Emine Handan; Sönmezer, EmelAmaç: Fizyoterapist gözlemi altında yaptırılan egzersiz programının tek taraflı diz üstü am- putelerde protezle ilgili memnuniyet düzeyi üzerine etkisinin araştırılmasıydı. Yöntemler: Çalışmaya yaş ortalamaları 39.3±12.8 yıl olan 19 unilateral diz üstü ampute katıldı. Olguların sosyodemografik, klinik ve proteze ait özellikleri kaydedildi. Olgular 10 seans boyunca egzersiz programına katıldı. Olgular, program bittikten sonra da egzersizlere devam ettiler. Protezin rahatlığı, görünüşü, ağırlığı ve protezle yürümeye ilişkin hastaların memnu- niyet düzeyi tedavi öncesi ve tedaviden 2 ay sonra olmak üzere Vizüel Analog Skalası (VAS) ile değerlendirildi. Sonuçlar: Tedavi öncesi ve sonrası değerlendirmeler karşılaştırıldığında protezin rahatlığı (p=0.048), görünüşü (p=0.010) ve protezle yürüme (p=0.033) ile ilgili hastaların memnuniyet düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Tartışma: Çalışmamızda, tek taraflı diz üstü amputelere uygulanan egzersiz programı, ampu- telerin protezle ilgili memnuniyet düzeylerini olumlu yönde etkilemiştir.Öğe Transtibial amputelerde sanal gerçeklik uygulamasının kinezyofobi, depresyon ve ağırlık aktarma üzerine etkileri(2018) Sahan, Tezel Yıldırım; Erbahçeci, FatihAmaç: Sanal gerçeklik uygulaması; bireylere gerçekmiş hissi veren, bilgisayarlar tarafından yaratılan dinamik bir ortamla karşılıklı iletişim olanağı tanıyan, üç boyutlu bir benzetim modelidir. Bu çalışmanın amacı; sanal gerçeklik uygulamasının transtibial amputasyonu olan bireylerde kinezyofobi, depresyon ve ağırlık aktarma üzerine etkilerini belirlemekti. Yöntem: Bu çalışmaya yaş ortalaması 36.4±7.6 yıl olan 19 transtibial amputasyonu olan birey dâhil edildi. Bireylerin tümü aynı tip protez ve süspansiyon sistemi kullanmaktaydı. Bireyler iki gruba ayrıldı. Birinci gruba sanal gerçeklik uygulamaları yapılırken, diğer gruba standart fizyoterapi yöntemleri uygulandı. Bireyler 4 hafta boyunca haftada 3 gün tedaviye alındı. Tedavi öncesi ve sonrası değerlendirmeler yapıldı. LASAR Postür Cihazı (Ottobock, Almanya, 1997) ile ağırlık aktarma miktarları, Beck Depresyon Anketi ile depresyon durumu ve Tampa Kinezyofobi Skalası ile kinezyofobi düzeyleri belirlendi. Bulgular: Bireylerin grup içinde tedavi öncesi ve tedavi sonrası depresyon, kinezyofobi düzeylerinde her iki grupta da fark bulundu (p<0,05). Sanal gerçeklik uygulamaları ve standart fizyoterapi yöntemleri gruplarında, tedavi öncesi ve sonrası kinezyofobi, depresyon ve ağırlık aktarma farkları açısından fark yoktu (p>0,05). Sonuç: Sanal gerçeklik uygulamaları ve standart fizyoterapi yöntemleri transtibial amputasyonu olan bireylerde hareket korkusu, depresyon ve ağırlık aktarma üzerine etkili bulundu. Sanal gerçeklik uygulamalarının, standart fizyoterapi yöntemlerine ilave olarak rehabilitasyon sürecine dâhil edilebileceği düşünülmektedir.
