Yazar "Gözütok, Serdar" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 4 / 4
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe C- and NOR stained karyotypes of mole rat, Nannospalax xanthodon (2n = 54) from Kırıkkale, Turkey(2011) Arslan, Atilla; Toyran, Kubilay; Gözütok, Serdar; Yorulmaz, TarkanBu çalışmada, Kırıkkale’deki Nannospalax xanthodon üsttürüne ait kör farelerin 2n = 54 kromozomal formu araştırıldı. Kör fare örnekleri üzerine standart kromozom boyama, Ag-NOR (Nükleolar Organizatör Bölge) boyama ve C-bantlama analizi uygulandı. Karyotip üç çift metasentrik (no. 1-3), üç çift submetasentrik (no. 4-6), üç çift subtelosentrik (no. 7-9) ve onyedi çift akrosentrik (no. 10-26) kromozom içerir (NFa = 70). C-heterokromatin bölgeler bazı iki kollu otozomal çiftlerin sentromerik, perisentromerik ve kısa kollarında bulundu ve C-heterokromatin birkaç akrosentrik kromozomun perisentromerik bölgesinde lokalize olmuştu. X kromozom sentromerik bir C-pozitif banda sahiptir ve Y kromozomunun tek tip ve C-negatif boyandığı ortaya çıktı. NOR’lar çalışılan bütün örneklerde dört çift (no. 4, 5, 8, 9) iki kollu otozomların kısa kollarının heterokromatin bölgelerinde lokalize olmuştur.Öğe Comparison of the Morphometric Characteristics of Some Species of the Genus Microtus Schrank, 1798 (Mammalia: Rodentia) in the Central Anatolia Region of Turkey(2020) Gözütok, Serdar; Albayrak, İrfanThe aim of this study was to determine and compare some morphometric characteristics of Microtus species occurring in the central Anatolia, Turkey. This study is based on 209 specimens of Microtus spp. collected the central Anatolia between 2003 and 2010. Some features concerning pelage coloration, cranial characters, tooth morphotype, and baculum morphology of the species were recorded to determine and evaluate their taxonomic characteristics. It was determined that four species of the genus Microtus occur in the study area, including Microtus dogramacii, Microtus guentheri, Microtus hartingi, and Microtus mystacinus. Microtus hartingi has been found to be widespread throughout central Anatolia. Microtus guentheri is located in the type locality and nearby provinces. M. guentheri and M. hartingi were not found to be sympatric. Among species, M. hartingi has the longest hind foot and M. mystacinus has the longest tail. The UPGMA trees were constructed for each sex, using skull and external measurements of Microtus specimens. As a result, M. dogramacii and M. guentheri being the most similar, and M. mystacinus is the sister species to these. But, it was determined that M. hartingi is distinctively from the these species.Öğe Kırıkkale ili microtus (Schrank, 1798) cinsi türlerinin biyolojisi ve ekolojisi (Mammalia: Rodentia)(Kırıkkale Üniversitesi, 2004) Gözütok, Serdar; Albayrak, İrfanÖZET KIRIKKALE İLİ MICROTUS (SCHRANK, 1798) CİNSİ TÜRLERİNİN BİYOLOJİSİ VE EKOLOJİSİ (MAMMALIA: RODENTIA) GÖZÜTOK, Serdar Kırıkkale Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi Danışman: Prof. Dr. İrfan Albayrak Ocak 2004, 68 sayfa Bu araştırma 2001 ve 2003 yıllan arasında Kırıkkale ilinden elde edilen Microtus cinsinin iki türüne ait toplam 94 örneğe dayanmaktadır. Örnekler ölü ve canlı yakalama kapanlanyla elde edilmiştir. Microtus cinsini temsil eden türlerin ekolojik, biyolojik ve taksonomik özelliklerini ortaya koymak için habitat, kürk rengi, üreme, beslenme, kıl morfolojisi, karyoloji ve baculum özellikleri ile ilgili bilgiler kaydedilmiştir. Bu araştırma sırasında hayvanların beslenme davranışlarını gözlemek ve karyolojik analizleri yapmak amacıyla 17 birey laboratuarda cam kafes içinde beslenmiştir. Türlerin beslenme ve üreme ile ilgili bilgileri hem doğadan hem de laboratuarda kaydedilmiştir. Örneklerin baş iskeleti Mursaloğlu (1965)'na, baculum Lidicker (1968)'e ve karyoloji Patton (1967)'a göre hazırlanmıştır. Kırıkkale ilinde Microtus cinsine ait iki tür, Microtus guentheri (Danford ve Alston, 1880) ve Microtus rossiaemeridionalis Ognev, 1924'in yaşadığı saptanmıştır. Microtus guentheri'de gebe bireylere Nisan, Haziran, Temmuz ve Eylül aylarında rastlanmıştır. Microtus guentheri ve Microtus rossiaemeridionalis' 'de diploidkromozom sayısı 54 dür. Her iki türde temel kromozom kol sayısı 54, otozomal kromozomların kol sayısı 52 olarak tespit edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Microtus guentheri, Microtus rossiaemeridonalis, Ekoloji, Biyoloji, Kırıkkale, Türkiye.Öğe Orta Anadolu Bölgesi mıcrotus (Schrank, 1798) cinsinin taksonomik durumu (mammalıa: Rodentıa)(Kırıkkale Üniversitesi, 2010) Gözütok, Serdar; Albayrak, İrfanBu araştırma 2005 ila 2010 yılları arasında, Orta Anadolu Bölgesi'nden canlı ve ölü kapanlarla toplanan 242 ve daha önce koleksiyonda bulunan 102 örnekle birlikte toplam 344 Microtus örneğine dayanmaktadır. Örnekler standart müze örneği tipinde doldurulmuş ve koleksiyonda saklanmaktadır. İstatistiki değerlendirmeler için her örnekten ağırlıkla birlikte 7 dış ve 15 iç karakter ölçüsü kaydedilmiştir. Örneklerin baculumları hazırlanmış ve ölçüsü alınmıştır. Örneklerin tür seviyesinde teşhisleri yapılmış ve Orta Anadolu Bölgesi'nde 5 türün, Microtus dogramacii Kefelioğlu ve Kry?tufek, 1999, Microtus guentheri (Danford ve Alston 1880), Microtus hartingi Barrett-Hamilton, 1903, Microtus levis Miller, 1908 ve Microtus subterraneus (de Selys-Longchamps, 1836) 'un bulunduğu tespit edilmiştir.Her türün ayırıcı özelliği ile birlikte kürk rengi, kıl morfolojisi, bazı üreme özellikleri ve karyotipleri yanında habitat özellikleri de kaydedilmiştir. Morfometrik ölçülerin istatistikî değerlendirilmeleri yapılmış ve türler birbiriyle karşılaştırılmıştır. Orta Anadolu Bölgesi'ndeki Microtus cinsi türleri için teşhis anahtarı oluşturulmuştur. Türlerin özellikleri literatür bilgisi ile de karşılaştırılarak coğrafik varyasyonların varlığı araştırılmıştır.Araştırma bölgesinden ilk defa Microtus hartingi albayrakii subsp n. ile bir alttür tanımlanarak ilk defa bilim alemine sunulmuştur.