Yazar "Güven, Kübra Avcı" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim
    Öğe
    Türkiye'de kadın edebiyatçıların romanlarında kadın öğesinin ve duygusal ilişkilerin sosyolojik tahlili
    (Kırıkkale Üniversitesi, 2014) Güven, Kübra Avcı; Özyurt, Cevat
    Tanzimat'la başlayıp Cumhuriyet'le devam eden modernleşme anlayışının daha ziyade Batılılaşma olarak tezahür ettiği bu süreçte "kadın", bu hareketin adeta bir ölçeri olarak karşımıza çıkmaktadır. Öncesinde yıkılmakta olan bir imparatorluğu kurtarmak, sonrasında yeni kurulan bir devleti uluslararası arenada kabul edilir kılmak uğruna icra edilen reformların vitrindeki teması hep "kadın"dır. Yegâne kurtuluşun kadının eğitilmesinden geçtiğine inanan Tanzimat aydınlarının ve Kemalist ideolojinin ülkenin en ücra noktasına değin yayılması yolunda gayret sarf eden Cumhuriyet aydınlarının modernleştirirken özgürleştirmek istediği yine "kadın"dır. Tanzimat'la "özel" alanda özgürleşen kadın musikiden yabancı dile, modadan edebiyata değin zengin bir çerçevede eğitim imkânı bulmuş, Cumhuriyet'le beraber ise "kamusal" alanda özgürleşerek edindiği resmi haklar neticesinde toplumsal yaşamda bugüne değin uzanan görünürlüğünü kazanmıştır. Hâlbuki tüm bu modernleşme hareketleri, "kadın"ı özgürleştirdiği iddiasının ardında kadının toplumsal yaşamdaki edilgenlik halinin devamına katkıda bulunan ve özünde, kadının "insan" olmaktan doğan haklarının iadesi anlamı taşımayan; bilakis kadının işlevsel yanına değer veren ideolojik yaklaşımlara hizmet eden eylemlerdir. Dolayısıyla bu paradoks kendi reaksiyonunu zaman içerisinde kendi içinden meydana çıkarmış, modernleşme sürecinin yarattığı "güçlü" kadınlar, 70'lerde "kadın romancılar" olarak varlığını ortaya koymuş ve güçlerini aldıkları reformların "kadın"ı edilgenleştirme halini, döneme damgasını vuran yeni sol zihniyet Sosyalist doktrin etrafında sorgular hale gelmişlerdir. Fakat burada dikkate değer olan "hamiyetperver" ve "ülküdaş" kadının "yoldaş bacı"ya evrildiği bu süreçte kadının bir diğer ideolojik anlayışa hizmet etmek üzere özgürleştirildiğinin görmezden gelinmesidir. Bu araştırmada, işte bu toplumsal değişim sürecinde "kadın"ın ve buna bağlı olarak "aile" ve "mahremiyet" olgularının yaşam içinde aldığı seyir, 70'li yıllar Türkiye'sinde öne çıkan bazı kadın romancıların eserlerinden yola çıkarak edebiyat sosyolojisi ekseninde tahlil edilmiş ve tarihsel gerçekliğe sadık kalınarak çeşitli siyasal olayların etkileri ışığında döneme ayna tutmaya çalışılmıştır. Araştırmaya kaynak teşkil eden romanlar Adalet Ağaoğlu'nun Ölmeye Yatmak, Füruzan'ın Kırk Yedi'liler, Sevgi Soysal'ın Şafak ve Pınar Kür'ün Yarın Yarın isimli eserleridir.