Yazar "Kültür, Turgut" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 11 / 11
  • Küçük Resim
    Öğe
    Anatomical Considerations: The Relationship Between The Vertebral Artery And Transverse Foramina At Cervical Vertebrae 1 To 6 In Patients With Vertigo
    (2018) Kültür, Turgut; Muluk, Nuray Bayar; Iyem, Cihan; Inal, Mikail; Burulday, Veysel; Alpua, Murat; Çelebi, Umut Orkun
    Objective: In this study, we aimed to investigate the relationship between the size of the vertebral artery and that of the transverse foramina at the C1 to C6 vertebral level in patients suffering from vertigo thought to be related to vertebrobasilar insufficiency (VBI). Materials and Methods: In this retrospective study, two groups were compared in terms of cervical computed tomography (CT): 22 adult patients with vertigo; and a control group consisting of 23 healthy adult indivıduals. Measurement of the vertebral artery and transverse foramina (i.e. sagittal and transverse dimensions, plus area) were performed bilaterally at levels C (cervical vertebra) 1 to C6. Results: For the cases group, at C6 level the right vertebral artery area, sagittal and transverse diameter were larger than in the control group at the level of statistical significance. At C1 level, the area of the right transverse foramina in the cases group was significantly higher than in the control group. At levels C1 to C5, the values obtained for vertebral artery area were positively correlated with the values for the ipsilateral transverse foramina (transverse foramen sagittal and transverse dimensions plus areas). Where the sagittal or transverse dimensions of the transverse foramina, or the area of the transverse foramina were found to be decreased, vertebral artery areas were also observed to have decreased at C1 to C5 levels. Conclusion: We concluded that a decrease in diameter of the bony structures or transverse foramina may cause a decrease in the cross-sectional area of the vertebral artery on the ipsilateral side. Since it is only the left vertebral artery which is dominant for cerebral blood flow, any compensatory increase in right vertebral artery area cannot offset decreased cerebral blood flow. Decreased blood flow (i.e. VBI) on the left side may play a role in the development of vertigo.
  • [ X ]
    Öğe
    Biseps Tendon Patolojilerinde Ultrasonografi ve Manyetik Rezonans Görüntüleme Bulgularının Karşılaştırılması
    (Kırıkkale Üniversitesi, 2016) Yiğitel, Gözde; Komut, Erdal; Cılız, Deniz; Kültür, Turgut; Sakman, Bülent
    Çalışmamızda omuz eklemine bağlı hastaneye başvuru şikâyetlerinin sık nedenlerinden biri olan biseps tendon patolojilerinin değerlendirilmesinde ultrasonografi (USG) ve Manyetik Rezonans (MR) görüntüleme yöntemlerini karşılaştırdık. Çalışmamızda tanı değeri tartışılmayan ve pek çok patolojide tanıda altın standart kabul edilen MR bulgularına USG incelemeyle hangi oranda yaklaşabileceğimizi araştırdık. Böylelikle hastaların inceleme konforu, maliyet etkinlik, inceleme süresi açısından öncelikle USG ile değerlendirilmesi gerekliliğini vurguladık.Çalışmamıza Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi Radyoloji bölümüne omuz MR incelemesi yapılan omuz ağrısıyla başvurmuş 105 hasta dâhil edilmiştir. Hastaların USG incelemeleri Kazan Devlet Hastanesi ve Ankara Numune Hastanesi’nde MR görüntülemeden bağımsız değerlendirilmiştir. USG inceleme GE logiq9 ve Toshiba applio cihazlarında 7-12 MHz lineer transduserlerle yapıldı. MR görüntüleme GE 1,5 Tesla Signa Excite MR cihazıyla gerçekleştirildi.MR’da biseps tendinozisi saptanan 3 olguda, USG’de tendinozis saptanamamıştır. USG’de tendinozis saptanan 8 olgu MR’da tendinozis açısından negatif bulunmuştur (Tablo 2). Kappa uyum katsayısı 0,614 olup, istatistiksel olarak uyumsuz bulunmuştur. USG’nin özgüllük değeri %92,duyarlılık değeri %0’dır (Tablo 3). MR’da biseps tendonu parsiyel rüptürü olan 5 hastanın 2’si USG’de saptanmıştır (Tablo 4). USG’de biseps tendonu parsiyel rüptürü için duyarlılık %40, özgüllük  %100 bulunuştur (Tablo 5). Bu bulgular kappa uyum katsayısına göre orta derecede uyumludur. MR’da 40 hastada biseps sinoviti veya effüzyonu görülürken, USG’de 14 hastada saptanmıştır. USG’de tenosinovit veya effüzyon saptanan 4 hastada MR’da tenosinovit veya effüzyon saptanmamıştır (Tablo 6). USG’nin biseps tendon tenosinoviti veya effüzyonu için duyarlılık değeri  %35, özgüllük değeri  %93’tür (Tablo 7).USG ucuz, non-invaziv, uygulayıcının tecrübesine bağlı olarak biseps tendon patolojilerinde tanı koydurucu bir yöntemdir. Omuz ağrısıyla başvuran hastalarda MR’dan önce veya MR’la birlikte kullanılmalıdır. Böylece biseps tendon patolojilerinde maliyet etkinliği sağlanacak ve tanı konulması hızlanacaktır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    THE EFFECT OF CERVICAL MANIPULATION TREATMENT IN BENIGN PAROXYSMAL POSITIONAL VERTIGO PATIENTS WITH NECK PAIN
    (2020) Kültür, Turgut; Şimşek, Gökce; Agir, Hatice
    Objective: Recurrence is common in the treatment of Benign Paroxysmal Positional Vertigo (BPPV) with an Epley maneuver. Methods such as manipulation are also effective in treatment. The study was aimed to determine the effect of cervical manipulation added to the Epley maneuver in treatment of patients with BPPV who has cervical lordosis and neck pain. Material and Methods: Patients diagnosed with BPPV who has flattened cervical lordosis with at least level 6 neck pain in VAS and over 18 years of age were included in the study. Patients were stratified into two groups according to age and gender. In the first and control examination one month later, cervical manipulation was performed in addition to Epley maneuver to the first group (combined therapy), and only Epley maneuver to the second group. Patients were examined with video-head-impulse test (VHIT), the severity of neck pain determined with VAS and symptoms were questioned with the vertigo symptom scale (VSS) prior and after treatment. Results: There was no difference between the groups in terms of VAS-pain, VSS and VHIT parameters before treatment (p? 0.05). While there was no difference in vestibulo-ocular reflex (VOR) gains between the study groups (p? 0.05), there was a significant difference in terms of VSS and VAS-pain (p = 0.01), after treatment. When compared by pathological VHIT findings, there was a significant difference in terms of improvement in favor of the combined treatment group after treatment (p = 0.02). At intragroup comparisons, VSS, VAS-pain, values were significantly decreased after treatment in both groups (p=0.01). While intragroup pathologic VHİT findings were considered before and after treatment, there was no significant difference in improvement after treatment in the Epley group (p?0.05). Contrarily difference was significant in the combined treatment group (p=0.01). Conclusion: Epley and manipulation therapy are more successful when applied together.
  • [ X ]
    Öğe
    Evaluation of hip angles with magnetic resonance imaging in femoroacetabular impingement syndrome
    (2020) Kültür, Turgut; İnal, Mikail
    Introduction: It was aimed to compare the patients having clinical and radiological diagnosis of femoroacetabular impingement syndrome with the control group by magnetic resonance imaging, and alpha angle and the central corner angle described by Wiberg. Material and Method: Routine hip MRIs were analyzed retrospectively between January 2016 and May 2019. Clinically and radiologically, patients diagnosed with cam, pincer, and mixed FAI were recorded. A control group matching age and sex was created. The alpha angle was determined as the angle between the line drawn from the center of the femoral neck to the center of the femoral head in axial T1A magnetic resonance imaging, and the line drawn from the center of the femoral head to the point where the femoral head begins to turn towards the neck.Central corner angle of Wiberg’s was measured as the angle between the perpendicular line drawn from the center of the femoral head to the acetabulum on the coronal T1A images and the line connecting the outermost point of the acetabulum. Measurements were compared statistically in both groups. p<0.05 was considered statistically significant. Results: 16 of 28 patients (18 men, 10 women) with FAI had impingement in both hips and a total of 44 hips were examined. There were 9 cam, 23 pincer and 12 mixed impingement cases in the patient group. When FAI and control groups were compared, alpha and Wiberg’s angles were found to be significantly different (p<0.05). In subgroup analysis, there was a significant difference between cam type and control group, mixed type and control group, pincer type and cam type, pincer type and mixed type in terms of alpha angles (p<0.05). For Wiberg’s angles, a significant difference was found between pincer type and control group, mixed type and control group, pincer type and cam type, mixed type and cam type (p<0.05). Cut off values were 54.45 (auc=0.64) for alpha angle and 37.30 (auc=0.83) for Wiberg angle. Conclusion: Alpha angle measurement cam type and Wiberg angle measurement provide useful information for the diagnosis of pincer type impingement with MRI.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Fibromiyalji ve Tiroid Disfonksiyonu
    (2015) Kültür, Turgut; Arıkan, Şenay Durmaz
    Fibromyalji sendromu sık rastlanan bir romatizmal hastalıktır. Fibromyaljide tanımlanan bulgular ile otoimmun tiroid hastalıkları ve özellikle de hipotiroidi arasında yakın benzerlik bulunmaktadır. Fibromiyalji sendromu ve tiroid hasta- lıkları arasındaki fizyopatolojik bağlantıyı açıklayacak daha ileri araştırmaların yapılması gerekmektedir.
  • [ X ]
    Öğe
    İNME, SPİNAL KORD YARALANMASI VE SEREBRAL PALSİ HASTALARINDA ALT EKSTREMİTE ORTEZ KULLANIMINI ETKİLEYEN NEDENLER
    (2019) Kültür, Turgut; Suna, Gizem
    Amaç: Rehabilitasyon uygulamalarında sıklıkla kullanılanortezlerin reçetelenmesi, yapımı veya kullanımındaki hatalarönemli sorunlara yol açabilmektedir. Bu çalışmada inme,spinal kord yaralanması (SKY) veya serebral palsi (SP) tanılıhastaların alt ekstremite ortezlerini hatalı kullanmalarına ya dakullanmaktan vazgeçmelerine neden olan faktörleriaraştırmayı amaçladık.Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya Ocak 2017-Temmuz 2018tarihleri arasında Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi FizikselTıp ve Rehabilitasyon Kliniği’nde yatırılarak alt ekstremiteortezi reçetelenmiş 43 inme (%38.7), 22 SKY (%19.8), 46 SP(%41.4) tanılı, 59 kadın (%53.15), 52 erkek (%46.85) toplam111 hasta dahil edildi. Taburculuk sonrasındaki ortezkullanımı üzerine tanı, demografik veriler, klinik özellikler,ambulasyon düzeyleri, tıbbi, estetik–psikolojik, fonksiyonellikve cihaz ile ilgili nedenlerin etkileri araştırıldı.Bulgular: Ortezini önerildiği gibi kullanan 68 (%61.3),önerildiğinden farklı kullanan 19 (%17.1), kullanmayı bırakan24 olgu (%21.6) olduğu belirlendi. Ortez kullanma durumunahastaların yaşı, cinsiyeti, tanısı, hastalık süresi, ortez reçetesüresi, tekerlekli sandalye kullanımı, ortez tipi, spastisitedurumu, inme hastaları için etyoloji, fonksiyonel ambulasyonskoru (FAS), Brunnstrom evresi, SKY hastaları için etyoloji,ambulasyon seviyesi, ASIA evrelemesi, lezyonun komplet yada inkomplet olması, SP hastaları için tutulum tipi, KabaMotor Fonksiyon Sınıflama Sistemi skorunun istatistikselanlamlı etkisi saptanmadı (p>0.05). Ortez reçete süresinin vecihazla ilgili nedenlerin ortez kullanma durumunu istatistikselolarak anlamlı etkilediği bulundu (p?0.05).Sonuç: Çalışmamızdaki bulgulara göre hastaların ortezikullanmım durumunu etkileyen en önemli faktörler cihazabağlı nedenler ve ortez reçete süresidir Bu yüzden, reçeteedilen ortez hastaya uygun, hafif ve kullanımı kolay olmalıdır.Kısa süre kullanıp bırakmaların önüne multidisiplineryaklaşım, düzenli takip ve gerektiğinde cihazda uygunmodifikasyonun sağlanması ile geçilebilir.
  • [ X ]
    Öğe
    Kronik böbrek hastalığında kemik-mineral metabolizması bozuklukları (renal osteodistrofi) ve tedavi yaklaşımı
    (2016) Kültür, Turgut; Çifci, Aydın; İnanır, Ahmet
    Kronik böbrek hastalığında devam eden parankim kaybı nedeniyle böbrek fonksiyonları azaldıkça kemik-mineral metabolizmasında bozulmalar olmaktadır. Bu durumu oluşturan temel neden sekonder hiperparatiroididir ve bu tabloya da renal osteodistrofi denilmektedir. Bu tabloda vitamin D eksikliği, fosfat retansiyonu, hipokalsemi, sekonder hiperparatiroidinin oluşturduğu mineral metabolizması bozukluğu, kemik yapısında bozulma ile beraber vasküler ve/veya yumuşak doku kalsifikasyonları, metastatik kalsifikasyonlar söz konusudur. Renal osteodistrofi kronik böbrek hastalarında hem yaşam kalitesini düşürmesi hem de yaşam süresini kısaltıyor olması nedeniyle önem arz etmektedir
  • [ X ]
    Öğe
    Kronik venöz yetmezlik ve güncel tedavi seçenekleri
    (2017) Kabalcı, Mehmet; Kültür, Turgut
    Kronik venöz yetmezlik (KVY) hem kozmetik sebepler hem de komplikasyonları nedeniyle yaşam kalitesini düşüren epidemiyolojik ve sosyoekonomik sonuçlarıyla önemli bir sağlık sorunudur. Konservatif tedavi ile semptomları azaltmak/kontrol altında tutmak ve komplikasyonları önlemek hedeflenirken, girişimsel tedavinin hedefi minimum komplikasyonla, venöz hipertansiyon kaynağının yok edilmesi, tüm varikozitlerin eksize edilmesi, tatminkar bir kozmetik sonuç sağlamaktır. KVY tedavisi için klasik tedavi yöntemlerinin yanı sıra perkütan uygulamalar da yaygınlaşmaya devam etmektedir. Endovenöz lazer ablasyon tedavisi, radyofrekans ablasyon tedavisi, buhar balsyon tedavisi, siyanoakrilat ile ablasyon tedavisi ve sklerozan madde ile ablasyon bu güncel yöntemlerin en bilinenlerindendir. Daha az invaziv olan bu yöntemler daha erken taburculuk ve daha konforlu bir tedavi süreci sunmaktadır. Ancak teknik açıdan yeni zorluklar ve yüksek maliyetler bu güncel seçeneklerin rutin bir uygulama olmasını engellemektedir. Öte yandan nüks ve başarılı sonuç anlamında kısa ve orta dönem sonuçları literatürde açık cerrahiye benzer olarak bildirilmeye başlamış olsa da henüz uzun dönem sonuçları için net veriler yoktur. Sonuçta, KVY için altın standart hala klasik açık cerrahi teknik olsa da yakın gelecekte değişik perkütan yöntemlerin ağırlık kazanacağı muhtemeldir.
  • [ X ]
    Öğe
    Prolotherapy Versus Corticosteroid Injections and Phonophoresis for the Treatment of Plantar Fasciitis: A Randomized Controlled Trial
    (Wiley-Blackwell, 2015) Demir, Gülseren; Okumuş, Müyesser; Karagöz, Aynur; Kültür, Turgut
    …
  • [ X ]
    Öğe
    The Effectiveness of Wet Cupping Therapy andEvaluation of Changes in Lactic Acid Levels inPatients with Myofascial Pain Syndrome
    (2020) Aras, Müyesser; Badem, Nermin Dindar; Kültür, Turgut; Boyunağa, Hakan; Keskin, Esra Dilek; Rajput, Kaleem Ullah; Dursun, Gamze
    Objective: Wet cupping therapy is used as a traditional and complementary therapy with a wide application all around the world for especially pain conditions. The aim of this study was to evaluate the effectiveness of wet cupping therapy (WCT) and to assess the changes in lactic acid (LA) levels in isolated leucocyte of the venous and cupping blood samples in patients with myofascial pain syndrome (MPS). Material and Methods: Patients aged between 18 and 65, and diagnosed with MPS were included the study. The Visual Analogue Scale (VAS) was recorded baseline, at 1st and 3rd months, Nothingham Health Profile (NHP) and Beck Depression Index (BDI) scores were recorded at baseline and 1st month follow-up in patients. The level of LA in isolated leucocyte of venous and cupping blood were also measured before and after 15 days WCT. Results:There was a significant decrease in VAS level from baseline to 1 and 3 months (p<0.001) and in BDI, NHP from baseline to 1 month (p <0.05). We found a significant decrease in the concentration of LA in isolated leucocyte of cupping blood 15 days after WCT (p<0.05). The median level of LA in isolated leucocyte of venous blood was lower than the levels before WCT but it wasn’t statistically significant (p>0.05). Conclusion: In conclusion, WCT is found to be effective in clinical improvements of VAS, BDI and NHP scores in our study. This study also suggests that WCT may be beneficial for pain through reducing LA levels in cupping blood in patients with MPS.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Topuk Ağrısı
    (2016) Kültür, Turgut; Sarıkaya, Baran; İnanır, Ahmet
    Topuk ağrısı, toplumda yaygın olarak görülen ve klinisyenlerle hasta popülasyonunu sıkça karşı karşıya getiren klinik bir durumdur. Topuk ağrısının lokal ve sistemik etkenler başlığı altında bir çok nedeni olabilir. Yumuşak doku kökenli lokal ağrı nedenleri arasında başta plantar fasiit, topuk yağ yastığı atrofisi olmak üzere tendinopatiler, tuzak nöropatiler ve bursit sayılabilir. Lokal kemik doku nedenleri arasında ise öncelikle haglund deformitesi, apofizit ve kalkaneus stres kırıkları sayılabilir. Sistemik nedenler etiyolojide çok fazla yer almazlar