Yazar "Karaca, Şahika Burcu" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 9 / 9
  • [ X ]
    Öğe
    Acute Effect of Kinesiology Taping on Muscle Activation, Functionality and Proprioception in Patients With Knee Osteoarthritis: A Randomized Controlled Trial
    (Sage Publications Inc, 2024) Ataş, Aylin; Abit Kocaman, Ayşe; Karaca, Şahika Burcu; Kaşıkcı Çavdar, Merve
    Data on the mechanism of kinesiology taping (KT) for providing mechanical support, facilitating or inhibiting muscles, and increasing functionality in the treatment of knee osteoarthritis (OA) have been contradictory, with no study evaluating acute muscle activation. Our aim in this study was to determine the acute effect of KT applied to the rectus femoris muscle on this muscle's activation, functionality and proprioception in patients with knee osteoarthritis. We divided 40 individuals diagnosed with knee osteoarthritis into two groups: (a) KT group (taping with tension facilitation) and (b) a placebo group (taping with no tension facilitation). We applied taping to the participants' left and right side rectus femoris muscles for 30 minutes, but with muscle facilitation in the KT group and without tension in the placebo group. We assessed participants for muscle activation with surface electromyography (sEMG), for functionality with the Timed Up and Go Test (TUG), and for proprioception/joint sense with the Five Times Sit-to-Stand Test (5TSTS) before and after taping. Demographic and clinical characteristics of the groups before these interventions were similar (p > .05). Muscle activation did not change significantly in either group compared to before taping (p > .05), but there were improvements in both knees for proprioception/joint sense (p < .05). Both groups were similar in terms of functionality (5TSTS, TUG) results (p > .05). We concluded that KT applied bilaterally to the rectus femoris did not affect rectus femoris muscle activation and functionality in patients with knee OA, but it did improve proprioception.
  • [ X ]
    Öğe
    COUSIN SYNDROME; UNUSUAL GENETIC DISEASE PELVISCAPULAR DYSPLASIA AND CRANIOFACIAL DYSMORPHISM: A CASE REPORT AND REVIEW THE LITERATURE
    (2023) Ağır, Hatice; Karaca, Şahika Burcu
    Cousin Syndrome; also called pelviscapular dysplasia, is a genetic disease caused by TBX15 gene mutation, which is characterized by craniofacial dysmorphism and various musculoskeletal anomalies. Cousin Syndrome was first described in the literature by Cousin et al. in 1982 in two North African siblings. So far only three unrelated individuals have been reported in the literature with otozomal recessive mutations in TBX15. In our case, a 50-year-old female patient with Cousin syndrome who had pelvic and scapular hypoplasia accompanied by craniofacial dysmorphism, short stature and extremity, scoliosis, humeroradial synostosis, and rehabilitation results are presented. We wanted to contribute to the literature by describing the clinical features of a patient with Cousin Syndrome, which is very rare in the world. At the same time, we wanted to emphasize the importance of rehabilitation in this patient who has a wide range of musculoskeletal deformities and limitation in daily living activities due to a genetic skeletal dysplasia.
  • [ X ]
    Öğe
    DİZ OSTEOARTRİTİ TEDAVİSİNDE KOMBİNE FİZİK TEDAVİ VE KAPLICA TEDAVİSİNİN ETKİNLİĞİ
    (2019) Karaca, Şahika Burcu; Kuzan, Nursel Doğanyiğit
    Amaç: Bu çalışmanın amacı diz osteoartritili hastalarda hotpack (HP), trankütanöz elektriksel sinir stimülasyonu (TENS)ve kısa dalga diatermi (KDD)’den oluşan fizik tedavi ilekombine kaplıca tedavisinin sadece fizik tedaviye göre ağrı,tutukluk ve fonksiyonel durum üzerine etkisini araştırmaktır.Gereç ve Yöntemler: Diz osteoartriti olan 32 hastanın (Grup1: fizik tedavi+kaplıca tedavisi alan hastalar) ve 31 hastanın(Grup 2: fizik tedavi alan hastalar ) tedavi öncesi (0.gün) vetedavi sonrası (10.gün) Western Ontario and McMasterUniversities Arthritis Index (WOMAC) ağrı, WOMACtutukluk, WOMAC fonksiyonel durum ve WOMAC toplamskorları değerlendirildi.Bulgular: Tedavi sonrası WOMAC ağrı, WOMAC tutukluk,WOMAC fonksiyonel durum ve WOMAC toplam skorlarındatedavi öncesi değerlere göre her iki grupta da istatistikselolarak anlamlı gelişme saptandı (p<0.001). Ancak tedavisonuçları arasında gruplar arası istatistiki olarak anlamlı farksaptanmadı.Sonuç: Diz osteoartritli hastalarda hem HP, TENS veKDD’den oluşan fizik tedavi hem de fizik tedavi ile kombinekaplıca tedavisi ağrı, tutukluk ve fonksiyonel durum üzerineetkilidir. Ancak iki tedavi grubunun birbirine üstünlüğüsaptanmamıştır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    THE EFFECTIVENESS OF COMBINED PHYSICAL THERAPY AND BALNEOTHERAPY TREATMENT ON CHRONIC LOW BACK PAIN
    (2017) Karaca, Şahika Burcu; Arslan, Sevgi Özyeğen
    Introduction: Low back pain is the most commonly reported individual complaint of musculoskeletal origin. It is generally repetitive, and leads to important socioeconomic outcomes. The aim of this study is to investigate the effects of physical therapy involving hot pack (HP), transcutaneous electrical nerve stimulation (TENS) and therapeutic ultrasound (US) combined with balneotherapy on patients hospitalized due to chronic low back pain. Material and Methods: The Oswestry Disability Index (ODI) scores of 31 patients with chronic low back pain were evaluated before (Day 0) and after (Day 10) treatment. Results: Statistically significant improvements were determined in post-treatment ODI scores when compared with pre-treatment values (p= 0.002). Conclusion: Physical therapy with HP, TENS, and US combined with balneotherapy has a positive effect on disability of patients hospitalized due to chronic low back pain.
  • [ X ]
    Öğe
    THE MRI FINDINGS IN PATIENTS WITH IDIOPATHIC CARPAL TUNNEL SYNDROME BEFORE AND AFTER TREATMENT
    (2019) Karaca, Şahika Burcu; Şahin, Rula; Karabekmez, Leman Günbey; Yetiş, Tevfik; Duran, Nihal
    Objective: In this study, while evaluating the effectiveness of splint,injection, paraffin and surgical treatment with Magnetic ResonanceImaging (MRI) in patients with idiopathic carpal tunnel syndrome(CTS), we investigated the consistency between MRI measurementsperformed by different observers.Material and Methods: Boston questionnaires were evaluated, andthe cross-sectional areas (CSA) of the median nerve were measuredby two different observers, in 50 hands of 50 patients withidiopathic CTS.Results: The CSA of the median nerve at the radiocarpal joint levelof the canal were significantly larger than the values at the hamatelevel of the canal when values before treatment and three monthsafter treatment were compared (p<0.001; <0.001 respectively).Measurements of the CSA of the median nerve, taken by the firstobserver, were found to be significantly lower in the post-treatmentperiod at both the radiocarpal joint and hamate level, compared withthe pre-treatment period (p<0.001; 0.002 respectively).Measurements of CSA of the median nerve at the radiocarpal jointand hamate level performed by the observers in the pre- and posttreatment periods, were found to be highly compatible with oneanother.Conclusion: MRI is a valuable investigative technique for use withCTS patients, for the diagnosis of idiopathic CTS. When evaluatingthe efficacy of treatment, measurements of CSA of the median nerveare important, particularly at the proximal regions of the canal. Thecompatibility between the MRI measurements of the differentobservers, led us to consider that the measurements were objective.
  • Küçük Resim
    Öğe
    The relationship between pes planus and venous insufficiency
    (Sage Publications Inc, 2023) Karaca, Şahika Burcu; Ağır, Hatice
    Introduction The presence of pes planus may be responsible for the disorder of venous return during ambulation. Our aim in this study is to reveal that the risk of venous insufficiency may be increased in patients with pes planus. Methods A total of 59 patients with 29 bilateral pes planus and 30 normal arches included in the study. Djian Annonier angle measurement, bilateral lower extremity venous Doppler ultrasonography (USG), foot function index (AFI), Comprehensive Classification System for Chronic Venous Disorders (CEAP) clinical scoring and Short Form-36 (SF-36) was evaluated. Results There was a statistically significant difference in AFI total, AFI pain, AFI disability and AFI activity limitation scores, bilateral lower extremity doppler USG and CEAP clinical scores in the patient group compared to the control group. Conclusion These findings suggest that there may be a relationship between pes planus and venous insufficiency. However, large-scale studies with more patient involvement are needed.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Üriner İnkontinansın Kadın Hastalarda Yaşam Kalitesi Ve Duygu Durum Üzerine Etkisi Ve Hastaların Egzersiz Farkındalık Düzeyleri
    (2019) Karaca, Şahika Burcu; Demir, Ayşe Nur
    AMAÇ: Üriner inkontinans (Üİ); kadınlarda ve yaşlılarda oldukça sık görülen, objektif olarak gösterilebilen istemsiz idrar kaçırma durumu olarak tanımlanmaktadır. Tedavisi planlanırken mutlaka pelvik taban kas egzersizini (PTKE) içermelidir. Biz bu çalışmada Üİ’ı olan hastaların yaşam kalitesi, duygu durumu ve etkileyen faktörler ile egzersiz farkındalıklarını ortaya koymayı amaçladık. GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmaya Üİ’ı olan 40 kadın hasta dahil edildi. Hastaların demografik özellikleri, İnkontinans Şiddet İndeksi (İŞİ), Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ) ve İnkontinans Yaşam Kalitesi Ölçeği (İYKÖ) formları dolduruldu. BULGULAR: Hastaların yaş ortalaması 57,2 (36-79) idi. Hastaların %5’inin tedavisi PTKE içeriyordu. İŞİ skorları, %12,5 hafif, %45 orta, %25 şiddetli %17,5 çok şiddetli olarak saptandı. BDÖ skorlarına göre hastaların %32,5’inin skorları normalken, %30’unda hafif, %32,5’inde orta, %5’inde ağır depresyon saptandı. İYKÖ total skor medyan değerleri 66.3 iken, davranışların sınırlanması (DS) alt skoru 57.5, psikososyal etkilenme (PS) alt skoru 81.1, sosyal izolasyon (SI) alt skoru 66 olarak saptandı. İnkontinanslı hastalarda yaşam kalitesi ile inkontinans şiddeti arasında istatistiksel olarak anlamlı korelasyon saptandı (p<0,05). BDÖ ile İYKÖ arasında istatistiksel olarak anlamlı korelasyon saptandı (p <0,05). SONUÇ: Üriner inkontinans kadın hastaların yaşam kalitesini ve duygu durumunu olumsuz olarak etkilemektedir. Hastaların büyük bir kısmı egzersiz ile tedaviden haberdar değildir. Pelvik rehabilitasyonun önemi ve gerekliliği konusunda interdisipliner bakış açısıyla daha başarılı sonuçlar alınacağına inanmaktayız.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Yoğun Bakım Ve Ameliyathane Çalışanlarında Kas İskelet Sistem Ağrıları
    (2019) Karaca, Şahika Burcu; Aydın, Gülçin
    Amaç: Kas iskelet sistemi bozuklukları (KİSB) hastane çalışanlarında mesleğe bağlı görülen en önemli sağlık sorunlarından birisidir. Biz bu çalışmada ameliyathane ve yoğun bakım çalışanlarında eklem, ekstremite ve omurga bozukluklarını değerlendirip; bu bireylerin günlük yaşam aktivitelerini, ilaç kullanım sıklıklarını ve dizabilitelerini ortaya koymayı amaçladık. Gereç Ve Yöntem: Ameliyathane ve yoğun bakımda çalışan 65 personelin demografik özellikleri, mesleği, çalıştığı birim, çalışma süresi, çalışma yılı, vücut kitle indeksi ve ayakta kalma süresi sorgulanmış ve katılımcılar tarafından Genişletilmiş Nordic Kasiskelet Sistemi Anketi doldurulmuştur. Bulgular: Çalışanlarda en sık bel, diz, boyun ve sırt ağrıları en sık saptanmıştır (sırasıyla %66.2, %63.1, %53.8, %53.8). Hastaneye yatış sıklığı değerlendirildiğinde boyun, sırt ve kalça/uyluk ağrıları ön plandadır (sırasıyla %8.6, %8.6, %8.3). Bel, boyun ve diz ağrısı nedeniyle son 12 ay içinde ev veya ev dışı aktivitelerde kısıtlılık ve ağrı kesici kullanımı daha sık saptanmıştır. Son 12 ay içinde istirahat raporu kullanımında ise ayak/ayak bileği, bel ve kalça/uyluk ağrıları ön plana çıkmaktadır. Sonuç: Yoğun bakım ve ameliyathane çalışanlarında KİSB özellikle bel, diz, boyun ve sırt ağrıları; ev ve iş aktivitelerinde kısıtlılık, doktora başvuru, ağrı kesici kullanımında artış ve istirahat raporu kullanımında artışla beraber önemli bir dizabilite kaynağıdır.
  • [ X ]
    Öğe
    YÜKSEK YOĞUNLUKLU LAZER TEDAVİSİNİN KAS İSKELET SİSTEMİ HASTALIKLARINDA KULLANIMI
    (2023) Karaca, Şahika Burcu; Ayan, Fazilet
    Yüksek yoğunluklu lazer, fizik tedavi uygulamaları arasında kullanımı giderek artan, etkili, noninvaziv, ağrısız bir tedavi yöntemidir. Düşük yoğunluklu lazer tedavisine göre, kısa sürede derin doku penetrasyonu ile yüksek lazer enerjisi sunabilen, yeni ve güçlü bir tedavi şekli olarak ortaya çıkmıştır. Fotokimyasal, fototermal ve fotomekanik etkilere sahip olan yüksek yoğunluklu lazer tedavisinin analjezik, antienflamatuar, antiödem ve miyorelaksan gibi birçok etkisi vardır. Bu terapötik etkilerinden dolayı çeşitli kas iskelet sistemi hastalıklarında sıklıkla kullanılmaktadır. Yüksek yoğunluklu lazer tedavisinin subakromiyal sıkışma sendromu, adeziv kapsülit, diz osteoartriti, lateral epikondilit, karpal tünel sendromu, servikal ve lomber disk hernilerinde etkinliği kanıtlanmıştır. Ancak plantar fasiit tedavisinde kullanımında çelişkili sonuçlar mevcuttur.