Yazar "Mevliyaoğullari, Ercan" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim
    Öğe
    İsraf edilen ekmeklerin köpek yemlerinde yeni bir hammadde olarak kullanımı ve ürünlerin fiziko-kimyasal özellikleri ile invitro sindirilebilirliklerinin belirlenmesi
    (Kırıkkale Üniversitesi, 2022) Mevliyaoğullari, Ercan; Karsli, Mehmet Akif; Mert, Behiç
    Evcil hayvan maması sektörü düzenli bir biçimde üretim hacminin arttığı milyarlarca liralık bir endüstridir. Özellikle köpek maması üretiminde önemli oranda tahıl kullanılabilmektedir. Günümüzde artan gıda fiyatları gıda israfının önemini bir kez daha vurgulamakta ve önemli bir karbon ayak izine sahip olan mama üretiminde gıda artıklarının değerlendirilmesi için araştırmalar yapılması gerektirmektedir. Ekmek atığı, dünyanın birçok bölgesinde gıda israfının önemli bir bölümünü oluşturmaktadır. Genellikle, fırınlar ve perakendeciler arasında oluşturulan iade sistemi, diğer gıda atık maddeleri ile kontamine olmayan ekmek atıklarının geri toplanabilmesine olanak vermektedir. Bu durum ekmek atıklarının köpek maması üretiminde kullanılmasına olanak sağlamaktadır. Bu çalışmanın amacı, tüketilmeyen ekmek artıklarının ekstrüde köpek mamalarında kullanım olanaklarının araştırılması ve yine yeni bir yöntem olarak fırınlanmış mama üretim prosesinin araştırılmasıdır. Ekstrüde ve fırınlanmış ürünlerde pirinç, mısır, buğday gibi tahılların ekmekle ikame edilerek bir deney planı oluşturulmuştur. Mamalardaki besinsel içeriği mümkün olduğunca sabit tutabilmek için ekmek tahıllar yerine kullanılmıştır. Elde edilen ekstrüde ve fırınlanmış ürünler fiziksel ve kimyasal özellikler bakımından kapsamlı bir şekilde analiz edilmişlerdir. Kütlece %0 %11,0 %29,5 ve %47,5 ekmek içeren ekstrüde ve fırınlanmış mama örnekleri pilot ölçekli cihazlar kullanılarak üretilmiştir. Ürünlerin genleşme oranı, renk, tekstür nitelikleri ve sindirilebilirlik gibi araştırılan özellikler, herhangi bir ekmek içermeyen kontrol örneğiyle karşılaştırılmıştır. Diyet formülasyonlarındaki ekmek içeriği arttığında numuneler daha yüksek genleşme oranlarına, daha fazla kalınlığa, daha açık bir renge ve daha gözenekli bir yapıya sahip olmalarına neden olmuştur. Formülasyonlarda bulunan ekmek içeriği, ham protein ve yağın sindirilebilirliğinde kısmi bir azalmaya neden olmuş, ancak nişastanın daha yüksek bir sindirilebilirliğe (%29,5 ve %47,5 oranlarında) sahip olmasına neden olmuştur. Dolayısıyla tahılların %30 ve daha az oranlarda ekmek ile yer değiştirmesinin ürünlerde önemli bir değişikliğe neden olması beklenmemektedir.