Yazar "Okatan, Damla" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim
    Öğe
    Antibiyotik G 418'in toxoplasma gondii üzerine etkisinin in vitro olarak araştırılması
    (Kırıkkale Üniversitesi, 2017) Okatan, Damla; Kul, Oğuz
    Toksoplazmoz insanların da arasında bulunduğu tüm memeli hayvanlar ve kanatlılarda enfeksiyon oluşturabilen protozoan bir parazittir. Toksoplazmozisin yaygınlığı, konak immunitesi ile karşılıklı kurduğu ılımlı bir enfeksiyon dengesi nedeniyle tahmin edilenin üzerinde gerçekleşmektedir. Bu nedenle ölümcül toksoplazmoz olgularının çoğunda virülent T.gondii suşları rol alırken, daha düşük virulense sahip suşlarla konağın hayatı boyunca devam eden subklinik formda seyreder. Primatlar, koyun ve keçilerde T.gondii plasental bariyeri geçerek abort ve yenidoğan enfeksiyonuna yol açabilmektedir. Sığırlarda toksoplazmozise karşı tür düzeyinde direnç olduğu bildirilmiştir. Günümüzde toksoplazmozun standart tedavisinde kullanılan antibiyotikler; primethamine- sülfadiazine kombinasyonu, spiramisin ve klindamisindir. Alternatif tedavide ise primethamine ile yeni makrolidlerin kombinasyonu veya trimethoprime sulfametoksazol kullanılmaktadır. Son yıllarda, üzerinde çalışmaların yoğunlaştığı yeni makrolid grubu antibiyotiklerin doku kistlerine de etki edebileceği üzerinde durulmaktadır. Gebelik döneminde, toksoplazmozis tanısı alan bireylerde izlenecek tedavi seçenekleri oldukça sınırlıdır ve hem yavru hem de anne için güvenilir ve en az yan etkiye sahip ilaçla tedavi seçenekleri aranmasına halen devam edilmektedir. İnsanlarda en yaygın kullanılan antibiyotik tedavisi sulfomaid ve trimetoprim kombinasyonudur, ancak uzun süreli kullanımında yavruda folat eksikliğine yolaçmaktadır. Özellikle erişkin göz toksoplazmozunda olduğu kadar konjenital olarak enfekte yeni doğanlar ve çocukların tedavileri için de daha az toksik ve daha etkili yeni ilaçlara ihtiyaç duyulmaktadır. Bu çalışmada; T.gondii tedavisi için, kullanımda olan sülfadiazine ve trimetoprime ile yeni bir makrolid antibiyotik olan G418 karşılaştırılarak daha az toksik ve daha etkili alternatif tedavi ajanı bulunması amaçlanmıştır. Bu çalışmada; öncelikle Vero-6 hücre kültürü hattında, konak hücreye zarar vermeyecek her bir antibiyotik dozu sitotoksisite testi (MTT) ile belirlenmiştir. Sonrasında ise T. gondii'nin RH suşu ile enfekte edilen hücre kültürüne uygulanarak ilaç etkinliğinin ortaya konulması amacıylaparazit proliferasyon indeksi, invazyon derecesi ve parazit sayısı; May Grunwald giemsa ve immunositolojik olarak anti-T.gondii antikorları ile işaretlendikten sonra floresan mikroskopta görüntülendi. Sülfadiazine, Trimetoprim ile G418 etken maddelerinin in-vitro T. gondii üzerine etkisinin hangi düzeyde olduğu ve tedavi amacı ile güvenle kullanılıp kullanılamayacağı araştırıldığında; G418'in, T.gondii RH suşu takizoitlerine karşı daha etkili ve hücre üzerinde daha az toksik olabileceği gösterildi. MTT sonuçlarına göre verileri ile, yapılacak yeni çalışmalarda kullanılabilme olanağını düşündürmüştür.