Yazar "Pehlivan, Ozan" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 5 / 5
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe HIGH RATES OF REDUCTION IN CONSERVATIVE TREATMENT OF GERIATRIC DISTAL RADIUS FRACTURES(2020) Canbeyli, İbrahim Deniz; Oktaş, Birhan; Pehlivan, OzanObjective: The aim of this study is to evaluate the earlyreduction results in conservative treatment of distal radialfractures in geriatric patients.Material and Methods: Patients aged over 60 years withdisplaced distal radius fractures who were treated withconservative treatment were included in the study. Follow-up Xraysof the patients at the 1st week were evaluated. Patients’ datawere obtained from hospital information management system.We evaluated the patient's age, sex, fracture side, the mechanismof injury, type of AO/OTA classification, loss of reduction, andtreatment methods.Results: One hundred and nineteen patients of 132 geriatricpatients with distal radius fracture were elligible for theinclusion criteria. 97.6% of patients with AO type 2R3Afracture were found to be within acceptable degrees of reductionin the 1st week of conservative treatment. Seven patients had aloss of reduction. Six had a high degree of dorsal angulation,and one had over 2mm step off. There was no significantdifference in terms of conservative treatment success betweenextra-articular fractures and partial and complete intra-articularfractures (p=0.584).Conclusion: We demonstrated that initial closed reduction andcast immobilization is an effective treatment method in themanagement of elderly patients with AO type 2R3A, 2R3B, and2R3C distal radius fractures.Öğe KRONİK EL BİLEK AĞRISININ DEĞERLENDİRİLMESİ(Kırıkkale Üniversitesi, 2022) Çırpar, Meriç; Pehlivan, OzanKronik el bilek ağrısı sık karşılaşılan, yarattığı fonksiyonel kayıplarla ciddi iş gücü ve maddi kayıplara yol açan bir klinik problemdir. El bileği eklem kompleksinin anatomik olarak karmaşıklığı ve bu karmaşık yapının biyomekanik nitelikleri, doğru teşhis ve uygun tedavinin planlanması konusunda zorluklar ortaya çıkarmaktadır. Kronik el bilek ağrısına yol açabilen çok sayıda hastalık ve klinik tablo mevcuttur. Bunların el bileğinin anatomik özelliklerine ve ağrının lokalizasyonuna göre radial taraf, merkezi, ulnar taraf ve yaygın el bilek ağrısı başlıkları altında kategorize edilebilir. El bilek ağrısının ayırıcı tanının yapılabilmesi için, sistematik bir yaklaşım gereklidir. Eksiksiz bir anamnez, iyi yapılmış fizik muayene, tekniğe uygun çekilmiş radyografiler, bilgisayarlı tomografi, magnetik rezonans ve tanısal el bilek artroskopisi gibi görüntüleme yöntemleri sayesinde kronik el bilek ağrısı nedenleri daha objektif kriterlere dayandırılarak ortaya konabilmekte, spesifik ağrı nedenlerinin saptanması ve nedene yönelik tedavi ile daha başarılı klinik sonuçlar elde edilebilmektedir.Öğe KRONİK EL BİLEK AĞRISININ DEĞERLENDİRİLMESİ(2022) Çırpar, Meriç; Pehlivan, OzanKronik el bilek ağrısı sık karşılaşılan, yarattığı fonksiyonel kayıplarla ciddi iş gücü ve maddi kayıplara yol açan bir klinik problemdir. El bileği eklem kompleksinin anatomik olarak karmaşıklığı ve bu karmaşık yapının biyomekanik nitelikleri, doğru teşhis ve uygun tedavinin planlanması konusunda zorluklar ortaya çıkarmaktadır. Kronik el bilek ağrısına yol açabilen çok sayıda hastalık ve klinik tablo mevcuttur. Bunların el bileğinin anatomik özelliklerine ve ağrının lokalizasyonuna göre radial taraf, merkezi, ulnar taraf ve yaygın el bilek ağrısı başlıkları altında kategorize edilebilir. El bilek ağrısının ayırıcı tanının yapılabilmesi için, sistematik bir yaklaşım gereklidir. Eksiksiz bir anamnez, iyi yapılmış fizik muayene, tekniğe uygun çekilmiş radyografiler, bilgisayarlı tomografi, magnetik rezonans ve tanısal el bilek artroskopisi gibi görüntüleme yöntemleri sayesinde kronik el bilek ağrısı nedenleri daha objektif kriterlere dayandırılarak ortaya konabilmekte, spesifik ağrı nedenlerinin saptanması ve nedene yönelik tedavi ile daha başarılı klinik sonuçlar elde edilebilmektedir.Öğe LOW LOSS OF REDUCTION RATES IN PEDIATRIC DISTAL RADIUS FRACTURES WITH CONSERVATIVE TREATMENT(2020) Canbeyli, İbrahim Deniz; Baysan, Caner; Pehlivan, OzanObjective: We aimed to assess the outcomes of conservativetreatment (closed reduction and cast immobilization) in themanagement of pediatric distal radius fractures.Material and Methods: A total of 138 pediatric patients aged 3to 16 years who sustained a distal radius fracture and underwentclosed reduction and cast immobilization in emergencydepartment were included in this retrospective study. The meanage of patients at the time of close reduction was 11.47 ± 3.60(range, 3-16) years. Age, gender, classification of fracture, side,and mechanism of injury were documented. In addition,displacement and angulation data were recorded from PACSintegrated hospital information management system. Weevaluated demographic characteristics of patients andradiographic loss of reduction.Results: A total of 50 patients were female, whereas 88 patientswere male. Thirty-one patients (22.5%) had loss of reduction.Colles fractures had significantly higher varus-valgus deformity(p<0.001; <0.001; <0.001 and <0.001, respectively) and APangulation (p=0.013; <0.001; <0.001 and <0.001, respectively)than SH type-2 and Torus/Buckle fractures at the first, second,4th, and 6th weeks follow-up views. There is no significantdifference in terms of varus-valgus deformity (p=0.160; 0.283;0.263 and 0.744, respectively) and AP angulation (p=0.996,0.943, 0.816 and 0.237, respectively) at each follow-up periodbetween female and male patients. We did not find anycorrelation between age and varus-valgus and AP angulation atthe follow-up views.Conclusion: We demonstrated that closed reduction and castimmobilization is an effective treatment method for colles, SHtype II, and Torus/Buckle distal radius fractures.Öğe MR görüntülemede ayak bileği morfolojisi ile talusun osteokondral lezyonlarının ilişkisinin araştırılması(Kırıkkale Üniversitesi, 2022) Pehlivan, Ozan; Serbest, SancarTalusun osteokondral lezyonları, talusun ayak bileği eklem yüzeyinde kıkırdak ve subkondral kemiği ilgilendiren lezyonlarıdır. Sık görülen bir durum olmasına karşın, tedavisi, kıkırdak dokunun özelliklerine bağlı olarak zorluklar içermektedir. Bu çalışmanın amacı, ayak bileği morfoloji ve biyomekaniğini değerlendirmek amacıyla kullanılan parametrelerin, TOL gelişimi üzerine etkisi olup olmadığını göstermektir 2015-2021 yılları arasında Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji AD.'na başvuran ve ayak bileği MR görüntülemesi yapılmış olan hastaların kayıtları geriye dönük olarak incelendi. MR incelemede TOL izlenen 111 hasta TOL (+) grubunu, 111 TOL izlenmeyen hasta TOL (-) hasta grubunu oluşturdu. Her iki hasta grubunda Tibiotalar Surface Angle, Tibial Anterior Surface Angle, Joint Line Convergence Angle, Tibia-Medial Malleol Angle, Tibial Lateral Surface Angle, Anterior Opening Angle of Talus, Troklea Tali Uzunluğu, Tibial Plafond Posterior Dudağı ile Talar Dom Arası Mesafe ölçüldü, Troklea Tali/Eklem Aralığı Mesafesi, Troklea Tali Uzunluğu/Plafond Anterior-Posterior Uzunluğu oranları bulundu. Bulunan değerler istatistiksel olarak analiz edildi. TOL (-) ve TOL (+) grup arasında Tibial Lateral Surface Angle (p=0.005), Tibia-Medial Malleol Angle (p<0.001), Joint Line Convergence Angle (p<0.001), Anterior Opening Angle of Talus (p<0.001), Troklea Tali Uzunluğu (p=0.002), Troklea Tali Uzunluğu/Eklem Aralığı Mesafesi oranı (p=0.019) ve yaş açısından anlamlı farklılık vardı. Lojistik Regresyon Analizi sonrası Joint Line Convergence Angle, Tibia-Medial Malleol Angle, Anterior Opening Angle of Talus, Troklea Tali Uzunluğu değerlerinin TOL tanısı koyabilmede anlamlı etkileri olduğu ve "en iyi belirteç" olarak kullanılabileceği bulundu. TOL (+) tanısı koyabilmede 'JLC', 'TMM', 'AOT' ve 'LOT' değerlerinin geçerli parametreler olsalar da TOL tanısını koyabilmede yeterli güvenirliğe sahip parametreler olamayabilir. Talusun doğumsal ya da kazanılmış morfolojik değişikliklerinin osteokondral lezyonların gelişimi üzerinde etiyolojik bir faktör olarak rol oynayabilir. Anahtar kelimeler: Talusun osteokondral lezyonu, ayak bileği morfolojisi, osteokondral defekt