Yazar "Sevinç, Hüseyin Fatih" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim
    Öğe
    Comparison of functional outcomes in patients fixed with dynamic hip screw and proximal femur nail-anti-rotation in A1 and A2 type intertrochanteric femur fractures
    (2020) Sevinç, Hüseyin Fatih; Çırpar, Meriç; Canbeyli, İbrahim Deniz; Dağlar, Bülent; Oktaş, Birhan; Durusoy, Serhat
    BACKGROUND: We aimed to compare clinical and functional outcomes between patients treated with Dynamic hip screw (DHS) and Proximal Femoral Nail-Antirotation (PFN-A) implants. METHODS: This study included 122 patients (66 men [54.1%] and 56 women [45.9%]) who underwent surgery with DHS and PFN-A for an intertrochanteric femur fracture and had at least 12 months follow-up. Reduction assessment, femoral neck-shaft angle and tip-apex distance measurements were performed in early postoperative radiographs. On control visits in months 1, 3, 6 and 12, range of motion, thigh or hip pain, and Trendelenburg positivity were assessed in clinical examination and reduction assessment, femoral neck-shaft angle and tip-apex distance measurements were performed on radiographs after the union. Patients were assessed using Hip Harris Score after the union. RESULTS: Regardless of implant type used, mean tip-apex distance measured at the immediate postoperative period was 27.6 in patients with implant failure, whereas 21.6 in patients without, indicating a significant difference. Again, mean femoral neck-shaft angle measured at the immediate postoperative period was 123 degree in patients with implant failure, whereas 130 degree in those without, indicating a significant difference. It was found that the femoral neck-shaft angle was <128 degree in all patients with implant failure whereas it was >128 degree in 94% of patients without implant failure at immediate postoperative period. CONCLUSION: The findings regarding femur neck-shaft angle at the immediate postoperative period was <128 degree in all patients with implant failure and that it was ?128 degree in 94% of patients without implant failure emphasize the importance of anatomic restoration in femur neck-shaft angle during surgery. The finding that mean tip-apex distance was 27.6 mm in patients with implant failure and 21.6 mm in patients without implant failure indicates that the technique is as important as implant type selected for treatment success of the implantation.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Femur intertrokanterik kırıklarında kayan kalça vidası ve proksimal femur çivisi-antirotasyon ile tespit sonrası lag vidası yerleşiminin ve hastaların fonksiyonel sonuçlarının karşılaştırılması
    (Kırıkkale Üniversitesi, 2016) Sevinç, Hüseyin Fatih; Çırpar, Meriç
    Pek çok epidemiyolojik çalışma göstermiştir ki, son birkaç dekadda, genel olarak toplumun yaşam beklentisinin artmasına bağlı olarak, proksimal femur kırıklarının insidansı artmaktadır. Bu kırıklarının tedavisinde amaç, hastanın mümkün olan en kısa sürede mobilize olmasını sağlayarak hastayı kırık öncesi yaşamına geri döndürmek ve hareketsizliğe bağlı meydana gelebilecek komplikasyonların oluşmasını önlemektir. Tedavide öncelikli amacın stabil bir tespit elde ederek erken hareket sağlanması olduğu üzerinde fikir birliği bulunmaktadır. Ancak tespit yönteminde seçilecek olan implant türü konusunda tartışmalar devam etmektedir. Kayan kalça vidaları, stabil femur intertrokanterik kırıklarının tedavisinde altın standard olarak kabul edilmektedir. Stabil intertrokanterik kırıklarda kayıcı plak-vida implantları ile tedavideki başarıya rağmen bu implantların instabil kırıklardaki yetersizliği proksimal femoral çivilere olan ilgide artışa neden olmuştur. İntertrokanterik kırık tedavisinde lag vidası yerleşimi, implant yetmezliği ve kaynama sorunları gibi komplikasyonların birincil nedenlerindendir. Bizde bu çalışmamızda, Proksimal Femur Çivisi-Antirotasyon (PFÇ-A) ve Kayan Kalça Vidası (KKV) sistemlerinin lag vidalarının femur başı içindeki yerleşimlerini, KKV ve PFÇ-A implantları ile tedavi edilen hastaların klinik ve fonksiyonel sonuçlarını karşılaştırmayı amaçladık. Çalışmaya Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalında femur intertrokanterik kırığı nedeniyle kayan kalça vidası (KKV) ve proksimal femur çivisi-antirotasyon (PFÇ-A) kullanılarak ameliyat edilen toplam 70 hasta dahil edildi. KKV uygulanan hastalarda lag vida yerleşimlerinin 19'u çok iyi, 6'sı orta, 4'ü kötü, PFÇ-A uygulanan hastalarda lag vida yerleşimlerinin 21'i çok iyi, 6'sı orta, 14'ü kötü olarak değerlendirildi. Hastaların yapılan takiplerinde KKV uygulanan hastaların 1'inde implant yetmezliği görülürken PFÇ-A uygulanan hastaların 11'inde implant yezmezliği görüldü ve istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptandı. (p=0,011) Kullanılan implanttan bağımsız olarak implant yetmezliği görülen grupta erken postoperatif ölçülen artikulo trokanter majör mesafesi ortalaması 12,33 iken implant yetmezliği görülmeyen grupta 14,87 idi ve istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı. (p=0,237) Kullanılan implanttan bağımsız olarak implant yetmezliği görülen grupta erken postoperatif ölçülen artikulo trokanter minör mesafesi ortalaması 87,16 iken implant yetmezliği görülmeyen grupta 97,8 idi ve istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptandı. (p=0,004) Sonuç olarak artikulo trokanter minör mesafesinin femur intertrokanterik kırıkların tedavisinde intraoperatif dönemde ve takiplerinde dikkat edilmesi gereken bir parametre ve tedavi sonuçlarını etkileyen bir etken olduğu göstermektedir. KKV uygulamalarında PFÇ-A'ya göre lag vidasının femur başı içerisine daha uygun pozisyonda ve daha kolay bir şekilde yerleştirilmesi klinik sonuçlarının daha iyi olmasını sağlamaktadır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Use of deep learning methods for hand fracture detection from plain hand radiographs
    (Turkish Assoc Trauma Emergency Surgery, 2022) Üreten, Kemal; Sevinç, Hüseyin Fatih; İğdeli, Ufuk; Onay, Aslıhan; Maraş, Yüksel
    BACKGROUND: Patients with hand trauma are usually examined in emergency departments of hospitals. Hand fractures are frequently observed in patients with hand trauma. Here, we aim to develop a computer-aided diagnosis (CAD) method to assist physicians in the diagnosis of hand fractures using deep learning methods. METHODS: In this study, Convolutional Neural Networks (CNN) were used and the transfer learning method was applied. There were 275 fractured wrists, 257 fractured phalanx, and 270 normal hand radiographs in the raw dataset. CNN, a deep learning method, were used in this study. In order to increase the performance of the model, transfer learning was applied with the pre-trained VGG-16, GoogLeNet, and ResNet-50 networks. RESULTS: The accuracy, sensitivity, specificity, and precision results in Group 1 (wrist fracture and normal hand) dataset were 93.3%, 96.8%, 90.3%, and 89.7% , respectively, with VGG-16, were 88.9%, 94.9%, 84.2%, and 82.4%, respectively, with Resnet-50, and were 88.1%, 90.6%, 85.9%, and 85.3%, respectively, with GoogLeNet. The accuracy, sensitivity, specificity, and precision results in Group 2 (phalanx fracture and normal hand) dataset were 84.0%, 84.1%, 83.8%, and 82.8%, respectively, with VGG-16, were 79.4%, 78.5%, 80.3%, and 79.7%, respectively, with Resnet-50, and were 81.7%, 81.3%, 82.1%, and 81.3%, respectively, with GoogLeNet. CONCLUSION: We achieved promising results in this CAD method, which we developed by applying methods such as transfer learning, data augmentation, which are state-of-the-art practices in deep learning applications. This CAD method can assist physicians working in the emergency departments of small hospitals when interpreting hand radiographs, especially when it is difficult to reach qualified colleagues, such as night shifts and weekends.