Yazar "Sezer, Refia" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • [ X ]
    Öğe
    Laser Therapy in Knee Osteoarthritis: An Experimental Study
    (Gazi Univ, Fac Med, 2022) Ozbay, Kadri Koray; Atalar, Ebru; Karahan, Siyami; Orkun, Sevim; Ide, Tayfun; Tugcu, Ilknur; Sezer, Refia
    Aim: In this study, it is aimed to examine the effects of Infrared Gallium-Arsenic (Ga-Ar) laser therapy in rat osteoarthritis (OA) model that is formed chemically on the knee joint cartilage. Material and methods: Fifty-six female Wistar Albino rats having weights between 250 and 300 grams were used and the rats were divided in 3 groups. Group 1 and group 2 are the control (C) groups. In group 1 (C-1), 0.9% saline solution was aplied to the left knee joint of 32 rats and in group 2 (C-2), 1 mg monoiodoacetate (MIA) is applied to the right knee joint of the same 32 rats. Group 3 is the experimental (E) group and in this group, 1 mg MIA application to the right knees of 24 rats. Ga-Ar laser therapy was started after 24 hours for group 3 and it was applied for 15 days with 24-hour intervals. In all 3 groups, knee bending test was applied daily. Euthanasia was applied on 1st,7th and 15th days to 8 rats in C-1 and C-2 and on 7th, 15th and 30th days to 8 rats in group E. Their knee joints were removed, and they were histopathologically assessed under a light microscope. Results: As a result of the statistical assessment, in the assessment between the total scores between C-1 and C-2 groups, scores of the C-2 group were found higher at all the time points (p=0.001, p=0.002). Also when the E and C-2 groups were compared, no statistically significant difference was observed (p>0.05). There was no correlation between the pain assessment of knee bending test and the level of histopathological findings. Conclusions: We found no effect of laser therapy in the treatment of early knee osteoarthritis.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Primer fibromiyaljili hastalarda oksidatif stres ve eritrosit deformabilite değişikliklerinin değerlendirilmesi
    (Kırıkkale Üniversitesi, 2010) Sezer, Refia; Aydın, Gülümser
    Fibromiyalji sendromu (FMS) yaygın musküloskelatal ağrı ve spesifik anatomik bölgelerde hassas noktaların varlığı ile karakterize; uyku bozukluğu, sabah tutukluğu, yorgunluk, parestezi ve subjektif şişlik gibi pek çok semptomun eşlik ettiği, eklem dışı, kronik romatizmal bir hastalıktır. Etiyopatogenezi henüz tam olarak bilinmemektedir. Geçerli genel kanı multifaktöryel olduğu yönündedir. Genetik faktörler, kas anormallikleri, otonomik ve santral sinir sistemi bozuklukları, psikolojik faktörler, nöroendokrin anormallikler ve uyku bozuklukları nedensel faktörler olarak araştırılmıştır. Son zamanlarda oksidatif stres (OS)'in de etiyopatogenezde rolü olabileceği üzerinde durulmaktadır. Bu nedenle çalışmamızda primer fibromiyaljili hastalarda OS ve OS'yle ilişkili olabilecek eritrosit deformabilite değişikliklerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla çalışmaya yaş ortalaması 34,69 ± 8,14 yıl olan 23 primer FMS'li kadın hasta (fibromiyalji grubu) ve yaş ortalaması 34,95 ± 7,76 yıl olan 20 sağlıklı kadın (kontrol grubu) dahil edildi. Tüm olgulara klinik değerlendirme ölçekleri olarak Fibromiyalji Etki Sorgulaması (FES), Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ) ve Vizüel Analog Skala (VAS) uygulandı ve fizik muayenede tespit edilen hassas nokta sayıları kaydedildi. Her iki grupta OS'yi değerlendirmek için plazma ve eritrositte oksidan durum paramatreleri olarak malondialdehit (MDA) ve nitrik oksit (NO), antioksidan durum parametreleri olarak ise süperoksit dismutaz (SOD) ve katalaz (CAT) düzeylerine bakıldı. Eritrosit deformabilite değişikliklerini saptamak için de eritrosit deformabilite indeksi (EDİ) ölçümleri yapıldı. Elde edilen tüm parametreler fibromiyalji ve kontrol grubu arasında istatistiksel olarak Mann-Whitney U testi ile karşılaştırıldı ve verilerin istatistiksel ilişkisini incelemek için Spearman korelasyon analizi kullanıldı. Fibromiyalji grubunda kontrol grubuna göre EDİ değeri anlamlı yüksek (p=0,034), eritrosit SOD düzeyi anlamlı düşük (p=0,005) ve eritrosit NO seviyesi anlamlı yüksek (p=0,035) saptandı. Diğer oksidan/antioksidan parametrelerde ise iki grup arasında anlamlı fark tespit edilmedi (p>0,05). Fibromiyalji grubunda EDİ değerleri ile oksidan/antioksidan durum parametreleri arasında herhangi bir korelasyon saptanmazken, SOD plazma ile VAS skoru değerleri arasında ve hassas nokta sayısı ile SOD ve CAT plazma değerleri arasında negatif bir korelasyon saptandı. Bu bulgular fibromiyaljili hastalarda OS varlığını ve OS ile eritrosit deformabilitesi değişikliklerinin bir sebep-sonuç ilişkisi içinde FMS etiyopatogenezinde rolü olabileceğini düşündürmektedir. Bu konuda daha kesin bir sonuca varmak için geniş serilerde ve OS ile ilişkili daha çok değişkenin araştırıldığı ileri klinik çalışmalara gereksinim olduğu kanaatindeyiz.Anahtar Kelimeler: Fibromiyalji, oksidatif stres, MDA, NO, SOD, eritrosit deformabilitesi