Yazar "Tepe, Ali" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 1 / 1
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Radius distal uç kırıklarında teardrop açısı ve yükseklik restorasyonun fonksiyonel sonuçlara etkisi(Kırıkkale Üniversitesi, 2022) Tepe, Ali; Çirpar, MeriçGiriş ve Amaç: Distal radius kırıkları ortopedi ve travmatoloji pratiğinde en sık görülen kırıklar arasında yer almaktadır. Genç yaş grubunda yüksek enerjili, ileri yaş grubunda osteoporoza bağlı düşük enerjiyle meydana gelir. Distal radius kırıklarının yarısı stabildir ve konservatif tedavi edilebilir. Diğer yarası instabildir ve cerrahi tedaviye ihtiyaç duyulabilir. Distal radius kırıklarının takip ve tedavisinde direkt grafide ölçülen parametreler sıklıkla kullanılır. Bu çalışmada radius distal uç kırığı geçiren hastalarda ön arka ve yan grafilerde ölçülen radial yükseklik, volar tilt ve gözyaşı damlası açısının restorasyonun fonksiyonel sonuçlara etkisini saptamak amaçlanmıştır. Gerekçe ve Yöntem: Çalışmamızda, Şubat 2012-Ağustos 2021 tarihleri arasında Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji kliniğinde radius distal uç kırığı nedeniyle cerrahi ya da konservatif tedavi edilen 15-85 yaş arası hastalar dahil edilmiştir. Bu hastalarda klinik olarak el bilek hareketleri, DASH ve hasta bazlı el bileği değerlendirme skorları, JAMAR dinamometre ile kaba kavrama gücü ölçümleri yapılmıştır. Çekilen el bilek grafilerinde kaynamış kırığın nihai radial inklinasyon, radial yükseklik, teardrop ve volar tilt açıları ölçülmüştür. Çalışmanın ilk aşamasında teardrop açısının, volar tiltin ve radial yüksekliğin kaba kavrama gücü ve el bilek hareketleri üstüne etkisine bakılmıştır. Çalışmamızın ikinci aşamasında ise teardrop açısının, volar tiltin ve radial yüksekliğin el bilek fonksiyonlarının üstüne etkisi karşılaştırmış olup hangi değerin daha duyarlı olduğu tespit edilmiştir. Bulgular: Çalışmamızda cerrahi ve ya da konservatif tedavi uygulanan hasta grupları arasında hasta yaşı, cinsiyet, tutulan taraf, dominant taraf, kırık tarihi, açısından istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır. Katılımcıların etkilenen tarafında tedavi öncesi TDA değeri cerrahi yapılanlarda konservatif tedavi edilenlere göre istatistiksel anlamlı derecede düşükken (p=0.024) tedavi sonrası bu değer cerrahi yapılanlarda istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek ölçülmüştür (p=0.036). Tüm hasta grupları değerlendirildiğinde etkilenen tarafın tedavi sonrası TDA'sı ile HGST değişimi (r=0.342, p=0.041) arasında pozitif korelasyon ortaya konmuştur. Cerrahi yapılan hastalarda da tedavi sonrası TDA'sı ile HGST puanı arasında pozitif korelasyon olduğu görülmüştür (r=0.805, p=0.002). Konservatif yöntemle tedavi edilen hastlarda tedavi sonrası TDA değeri ile HGST değişimi açısından istatiksel anlamlı fark tespit edilmemiştir. Hastaların cerrahi ya da konservatif tedavi sonrası ölçülen volar tilt, TDA, radial yükseklik, radial inklinasyon ve tedavi öncesi TDA değerlerinin hiçbirinin DASH puanı üzerine etkisi istatiksel olarak anlamlı bulunmamıştır (p=0.154 p=0.370, r=-0.11 p=0.499, r=0.22 p=0.186, r=-0.69 p=0.691, r=-0.251 p=0.14). Sonuç: Çalışmamızda, distal radius kırıklarında kırık redüksiyonu değerlendirilmesinde en fazla kullanılan ölçümler olan volar tilt ve radial yükseklik değerlerinin, tedavi yönteminden bağımsız olarak el bilek fonksiyonlarının geri kazanılmasında önemli bir etkiye sahip olmadığını tespit edilmiştir. Fakat TDA'nın karşı tarafla kıyaslandığında normal değerlere yakın restore edildiğinde kaba kavrama gücünün de o oranda iyi restore edildiği tespit edilmiştir. TDA üç kolon teorisine göre yük taşıyan alan olan ve sigmoid çentik aracılığıyla distal radiulnar eklemi ilgilendiren lunat faset bölgesinin restorasyonu açısından volar tilt açısına göre çok daha önemli bilgiler vermektedir. Anahtar kelimeler: Distal radius kırığı, TDA, kaba kavra gücü, volar tilt