Yazar "Tuncel, Burçin" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • [ X ]
    Öğe
    Bağışıklık sisteminde rol oynayan bazı gen polimorfizmlerinin hepatit B enfeksiyonuna etkisinin araştırılması
    (Kırıkkale Üniversitesi, 2022) Tuncel, Burçin; Kaygusuz, Sedat
    Hepatit B virüsü enfeksiyonu küresel bir halk sağlığı sorunu olup, dünyanın birçok yerinde endemik olarak görülmektedir. HBV enfeksiyonu akut hepatit, kronik hepatit, siroz, hepatoselüler kanser (HCC) gibi bir dizi karaciğer hastalığına neden olabilmektedir. HBV enfeksiyonunun doğal seyrinde, enfekte bireylerin %90-95'inde enfeksiyon geçirilerek bağışıklık kazanılırken (HBsAg'nin anti-HBs antikorlarına serokonversiyonu), %5-10'unda ise kronik taşıyıcılık gelişmektedir. Taşıyıcıların %20-30'unda karaciğer sirozu, %5'inde ise HCC gelişmektedir. HBV enfeksiyonunun doğal seyrinden sorumlu ana mekanizmalar net olmamakla birlikte, enfekte bireylerin genetik faktörlerinin önemli bir katkısı olduğuna dair güçlü kanıtlar mevcuttur. Son yıllarda genetik yatkınlıklar üzerine yapılan çalışmalar büyük ilgi görmektedir. Yapılan çalışmalarda çeşitli immün sitokinler ve reseptör genlerinde, özellikle tek nükleotid polimorfizmlerinin (SNP) bağışıklık, klinik seyir ve HBV enfeksiyonundan iyileşmede ya da kronikleşme de önemli bir rol oynadığını gösteren kanıtlar vardır. Bu çalışmada amaç, HBV serokonversiyonu gerçekleşen hastalar ile kronik hepatit B hastalığı olup tedavi alan hastalarda, doğal ve kazanılmış bağışıklıkta önemli rol oynadıkları düşünülen CCR5 (CCR5?32) ve TLR3 (rs5743313) gen polimorfizmleri ve IFN-? ile HBV enfeksiyonu arasında bağlantı olup olmadığının araştırılmasıdır. Çalışma Kırıkkale Üniversitesi Klinik Araştırmalar Etik Kurulu tarafından 15.04.2021 tarih ve 2021/04 sayılı karar ile onaylandı. Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Polikliniği'ne başvuran ve hepatit B enfeksiyonunu geçirip bağışıklık kazanan (anti-HBs ve anti-HBc IgG pozitif) 100 hasta ile kronik hepatit B tanılı olup (>6 ay HBsAg pozitif olan hastalar) tedavi alan 100 hasta bilgilendirilmiş gönüllü onam formu alınarak çalışmaya dahil edildi. Araştırmaya dahil edilen gönüllerden biyokimya ve EDTA'lı tüplere kan alındı. Hastalardan biyokimya tüplerine alınan örnekler, 5000 devir/10 dk santrifüj edildikten sonra serum örnekleri epandorf tüplerinde, EDTA'lı tüplerdeki örnekler ise santrifüj edilmeksizin -20°C'de çalışma yapılana kadar saklandı. Serum örnekleri Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Laboratuvarı'nda IFN-gamma araştırmak için ELISA kiti kullanılarak üretici firmanın önerileri doğrultusunda çalışıldı. EDTA'lı tüplerden DNA ekstraksiyonu yapıldı ve CCR5?32 polimorfizmi ''konvansiyonel PCR'' ile, TLR3 rs5743313 polimorfizmi ''real-time PCR'' yöntemi ile araştırıldı. Veri analizi için SPSS 20 paket programı, iki grup arasındaki karşılaştırmalarda Mann Whitney U testi, bağımlı grupların karşılaştırılmasında Wilcoxon testi, kategorik değişkenler arası karşılaştırmalarda Ki-kare testi kullanıldı ve sonuçlarda p<0,05 olan durumlar istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. CCR5?32 polimorfizminin genotip dağılımı incelendiğinde, HBV enfeksiyonundan iyileşenlerde 5 (%5) hastada CCR5?32 heterozigot polimorfizm saptandı. Kronik hepatit B grubunda ise 12 (%12) hastada CCR5?32 heterozigot, 1 (%1) hastada CCR5?32 homozigot polimorfizm tespit edildi. CCR5?32 polimorfizmi, kronik hepatit B'li hastalarda anlamlı derecede yüksek idi (p=0.048). TLR3 geni rs5743313 polimorfizminin genotip dağılımı incelendiğinde ise iyileşen hasta grubunda CC genotipi olan 62 hasta, CT genotipi olan 34 hasta, TT genotipi olan 4 hasta, kronik hepatit B grubunda CC genotipi olan 56 hasta, CT genotipi olan 39 hasta, TT genotipi olan 5 hasta saptandı. TLR3 geni rs5743313 polimorfizmi (CT ve TT) görülme sıklığı kronik hepatit B grubunda %44, iyileşen hasta grubunda %38 olarak saptanmış olup, bu fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı (p=0.388). Serum IFN-? düzeyi, iyileşen hasta grubunda (75±89 ng/ml), kronik hepatit B grubuna göre (4,35±17,27 ng/ml) anlamlı olarak daha yüksek saptandı (p<0.001). Sonuç olarak CCR5?32 polimorfizmi kronik hepatite gidişte bir marker olarak düşünülebilir. İncelenen TLR3 geni rs5743313 polimorfizmi gruplar arasında anlamlı fark göstermese de diğer TLR3 geni SNP'leri kronik hepatit B için araştırılmalıdır. IFN-?'nın, akut hepatit B iyileşmesinde virüsün klirensinin sağlanmasına yardımcı bir marker olduğu düşünüldü. CCR5?32 ve TLR3 geni rs5743313 polimorfizmleri ile hepatit B enfeksiyonu arasında bağlantı olup olmadığını net şekilde belirlemek için farklı bölgelerde ve daha büyük popülasyonlar üzerinde çalışmaların yapılmasına ihtiyaç vardır. Anahtar kelimeler: Gen polimorfizmi, CCR5?32, TLR3 rs5743313, IFN-?