Makale Koleksiyonu

Bu koleksiyon için kalıcı URI

https://hdl.handle.net/20.500.12587/17875

Listeleniyor 1 - 20 / 205

Can subcoracoid effusion be a more specific finding for subscapularis tear among rotator cuff pathologies on magnetic resonance imaging?
(Mosby-Elsevier, 2023) Bahadir, Batuhan; Sarikaya, Baran; Kaya, İbrahim; Oklaz, Burak; Sarikaya, Pelin Zeynep Bekin; Kanatli, Ulunay
Hypothesis and Background: Magnetic resonance imaging (MRI) is a well-known, noninvasive diagnostic method for rotator cuff tendon pathologies that are not very sensitive for subscapularis tendon tears. Subcoracoid effusion (SE) is an easily recognizable radiologic sign on MRI. In this study, we aimed to examine the relationship of SE with rotator cuff tear and to investigate whether SE could be a supportive finding in the diagnosis of subscapularis tear in preoperative MRI. Our hypothesis was that SE was a more specific finding of subscapularis tear than other rotator cuff tears. Methods: The data of patients who underwent shoulder arthroscopy in our clinic between 2017 and 2021 were analyzed retrospectively. Four groups were included in the study: patients with a rotator cuff tear accompanied by a subscapularis tear (group 1, n = 273), patients with isolated subscapularis tear (group 2, n = 57), patients with rotator cuff tear with intact subscapularis tendon (group 3, n = 190), and patients without any rotator cuff pathology (group 4, n = 263). Arthroscopic video records and MRIs of all patients were evaluated retrospectively. Subscapularis tendon tears were classified according to the Lafosse classification. Results: There was a statistically significant difference between the groups in terms of the presence of SE on MRI (P = .001). The presence of SE in group 1 and group 2 was statistically significantly higher than that in both group 3 and group 4 (P = .001), and there was no significant difference between group 3 and group 4 (P > .05). A significant relationship was found between Lafosse classification and SE (P = .001). When the diagnostic powers of the detection of SSC tear and the presence of SE on MRI for SSC tear were compared, Kappa values were 0.615 (P = .001) and 0.701 (P = .001), and overall diagnostic accuracy rates were 80.3% and 85.5%, respectively. Conclusion: We conclude that SE is a more specific finding for subscapularis tears than other rotator cuff pathologies. We suggest that SE on MRI should also be considered in patients with a rotator cuff tear in whom a subscapularis tear was not detected in preoperative MRI and that the subscapularis tendon should be carefully evaluated during surgery in cases where the effusion is positive. (c) 2022 Journal of Shoulder and Elbow Surgery Board of Trustees. All rights reserved.
Aseptic meningitis caused by Coronavirus OC43 in a child: A case report
(Bayrakol Medical Publisher, 2022) Demirbaş, Yasemin; Alpcan, Ayşegül; İnal, Mikail; Güney, Şeyma; Tursun, Serkan; Kandur, Yaşar
Human coronavirus OC43 (HCoV-OC43) is one of the coronaviruses that cause the mild cold. On the other hand, extra-respiratory manifestations such as cen-tral nervous system infections with HCoV-OC43 are very rarely reported. We present a case of a previously healthy immunocompetent child with acute aseptic meningitis, as a result of HCoV-OC43 who admitted to the emergency department with a complaint of unconsciousness.. Respiratory tract and cerebrospinal fluid culture showed HCoV-OC43 in viral screening. During the follow-up period, the patient was completely asymptomatic, with normalized consciousness. The clinicians should keep in mind that HCoV-OC43 can be the etiological agent in the differential diagnosis of aseptic meningitis in immunocompetent individuals with reversible neurological symptoms.
Idiopathic Hypereosinophilic Syndrome as a Rare Cause of Stroke: A Case Report
(Turkish Neurological Soc, 2021) Turğut, Esra; Alpua, Murat; Yalçın, Selim; Coşkun, Oya; Bilgili, Mirace Yasemin Karadeniz; Açıkgöz, Ergin Ayaşlıoğlu; Coşkun, Özlem
Hypereosinophilic syndrome (HES) is a rare hematological disease that causes organ damage by eosinophil infiltration in the tissue with increased eosinophil production in the bone marrow. HES is a rare but important cause of stroke. Central nervous system involvement findings can be serious and life-threatening. Eosinophil values should be examined as the cause of stroke, and hypereosinophilia should be suspected, especially in young patients with no etiology. Reported herein is a case of a 47-year-old female patient who was followed up with the diagnosis of acute cerebrovascular disease due to idiopathic HES.
Pancreas and kidney changes in type 2 diabetes patients: the role of diffusion-weighted imaging
(Tubitak Scientific & Technological Research Council Turkey, 2021) Şahan, Mehmet Hamdi; Özdemir, Adnan; Asal, Nese; Karadeniz Bilgili, Yasemin Mirace; Doğan, Adil; Güngüneş, Aşkın
Background/aim: The aim of this study was to compare renal and pancreatic apparent diffusion-coefficient (ADC) values of diabetic patients and control subjects and to examine their potential association with several diabetes-related clinical parameters. Materials and methods: A total of 80 sex-and age-matched patients were included in the study. Of them, 40 were patients with type 2 diabetes and 40 were nondiabetic participants. Abdominal diffusion-weighted MRIs of both groups were retrospectively reviewed. Diabetes-related clinical parameters were recorded. Results: The difference between the mean ADC values of the patient group and the control group was significant (p = 0.012). It was also found that the mean pancreatic ADC values of diabetic patients and the control group significantly differed (p = 0.02). Besides, there were positive correlations between the mean pancreatic ADC values and age, Hb1Ac level, treatment type, and disease duration (p < 0.05). While eGFR values positively correlated with the mean renal ADC values (p < 0.05), there were negative correlations between such values and age, serum creatinine level, and disease duration (p < 0.05). Conclusion: Renal and pancreatic ADC values of diabetic patients could potentially play a role, as markers of renal and pancreatic functions, in clinical decisions in the follow-up of such patients.
Unilateral isolated alar ligament rupture in an adult female patient
(Kare Publ, 2021) Keskil, Semih; Yüksel, Ulaş; Bilgili, Yasemin Karadeniz; Babacan, Avni
Only seven cases of isolated unilateral rupture of the alar ligament had been previously reported. The authors report the first adult female case of this rare injury. The patient in their case, a 36-year-old female presented after a trauma due to falling, and at that moment, she had fainted due to a sudden pain between the neck and head. The radiological examinations [magnetic resonance imaging (MRI) and X-rays] had been interpreted as normal. She had a positive Alar ligament test at the right side, and a thin section craniovertebral junction computed tomography was obtained which revealed an asymmetrically left-sided odontoid process and a new MRI revealed a right-sided alar ligament rupture. Th us she underwent a bilateral greater occipital nerve block together with pulse radiofrequency and trigger point injection at splenius capitis, levator scapula, and trapezius followed by the application of a halo orthosis to be worn for 3 months. The patient was found to be pain-free in the follow-up examinations. With pure unilateral alar ligament rupture, the atlantooccipital joint is not disrupted and the craniovertebral junction is not destabilized. To date, only eight cases of isolated unilateral alar ligament rupture have been reported one of which was a 25 years old male; all of whom presented with marked neck pain and treated by external immobilization for 4 weeks to 4 months and our case is the first adult female patient.
Differentiation of benign and malignant superficial soft tissue lesions using real-time strain elastography
(Tubitak Scientific & Technological Research Council Turkey, 2021) Annaç, Gökçe; Canyigit, Murat; Tan, Sinan; Aksam, Ersin; Süngü, Nuran; Arslan, Halil
Background/aim: To evaluate benign and malignant cutaneous-subcutaneous lesions using real-time strain elastography (RTSE) and to compare the findings with histopathologic results. Materials and methods: Over a period of 10 months, 72 patients (38 with benign and 34 with malignant cutaneous and subcutaneous lesions) were prospectively included in this study. Elasticity patterns and strain ratios were examined for each lesion. Lesions were evaluated in 4 groups as yellow-red (soft; pattern-1), green-yellow (moderate; pattern-2), blue-green (hard; pattern-3) and blue (hardest; pattern-4). The stiffness of the lesions was displayed with strain ratios by comparing of a nearby reference tissue. The recorded images were compared with histopathologic findings. Results: On sonoelastograms, considering patterns 1-2 as benign and patterns 3-4 as malignant, the sensitivity, specificity, and positive and negative predictive values for the differentiation of malignant from benign lesions were 100%, 68.5%, 74%, and 100%, respectively. Considering a cut-off value of the strain ratio as > 3.05, the sensitivity, specificity, and positive and negative predictive values were 91%, 89%, 88%, and 92%, respectively. The area under the curve (AUC: 0.972) showed the excellent ability of strain elastography to differentiate benign and malignant lesions. Conclusion: RTSE is an important imaging tool to differentiate benign and malignant superficial soft tissue lesions. Our results suggest that RTSE can be used to predict malignancy since malignant lesions are more confidentially diagnosed than benign superficial soft tissue lesions on elastograms.
Evaluation of the anterior shoulder instability using ultrasound shear wave elastography
(Turkish Joint Diseases Foundation, 2023) Sarıkaya, Pelin Zeynep Bekin; Sarıkaya, Baran; Bozkurt, Celal; Dere, Osman; Batur, Elif Balevi; Duşak, Abdurrahim
Objectives: This study aims to evaluate the soft tissue stiffness which has a prominent role in shoulder instability using ultrasound (US) shear wave elastography (SWE) and to compare the results with healthy shoulders. Patients and methods: Between December 2018 and January 2020, a total of 33 male patients (mean age: 26 +/- 4.3 years; range, 18 to 35 years) who underwent arthroscopic repair for traumatic isolated anterior glenohumeral instability were included in this prospective study. The shoulder girdle was evaluated with US SWE in patients with traumatic anterior instability. Deltoid (D), supraspinatus (SS), infraspinatus (IS), subscapularis (SSC), and long head of biceps (LHB) tendons forming the shoulder girdle and anterior labrum (L) were evaluated with SWE. The elasticity and velocity of the tissues were quantitatively measured. The operated shoulders of 33 patients due to isolated traumatic anterior instability were named Group 1, while the healthy shoulders of these patients were named Group 2. Thirty volunteers with healthy shoulders were considered as the control group (Group 3, n=30). Results: All three groups were compared in terms of SS, D, LHB, and SSC tendon velocity and elasticity; however, no statistically significant difference was observed among the groups (p < 0.05). The anterior labrum of these three groups did not significantly differ in terms of SWE measurements (p < 0.05). Conclusion: The stiffness of shoulder girdle muscle tendons and labrum measured with US SWE does not constitute a risk factor for traumatic anterior shoulder instability.
Anatomical Considerations: The Relationship Between The Vertebral Artery And Transverse Foramina At Cervical Vertebrae 1 To 6 In Patients With Vertigo
(2018) Kültür, Turgut; Muluk, Nuray Bayar; Iyem, Cihan; Inal, Mikail; Burulday, Veysel; Alpua, Murat; Çelebi, Umut Orkun
Objective: In this study, we aimed to investigate the relationship between the size of the vertebral artery and that of the transverse foramina at the C1 to C6 vertebral level in patients suffering from vertigo thought to be related to vertebrobasilar insufficiency (VBI). Materials and Methods: In this retrospective study, two groups were compared in terms of cervical computed tomography (CT): 22 adult patients with vertigo; and a control group consisting of 23 healthy adult indivıduals. Measurement of the vertebral artery and transverse foramina (i.e. sagittal and transverse dimensions, plus area) were performed bilaterally at levels C (cervical vertebra) 1 to C6. Results: For the cases group, at C6 level the right vertebral artery area, sagittal and transverse diameter were larger than in the control group at the level of statistical significance. At C1 level, the area of the right transverse foramina in the cases group was significantly higher than in the control group. At levels C1 to C5, the values obtained for vertebral artery area were positively correlated with the values for the ipsilateral transverse foramina (transverse foramen sagittal and transverse dimensions plus areas). Where the sagittal or transverse dimensions of the transverse foramina, or the area of the transverse foramina were found to be decreased, vertebral artery areas were also observed to have decreased at C1 to C5 levels. Conclusion: We concluded that a decrease in diameter of the bony structures or transverse foramina may cause a decrease in the cross-sectional area of the vertebral artery on the ipsilateral side. Since it is only the left vertebral artery which is dominant for cerebral blood flow, any compensatory increase in right vertebral artery area cannot offset decreased cerebral blood flow. Decreased blood flow (i.e. VBI) on the left side may play a role in the development of vertigo.
Palyatif Bakım Ünitesinde Yatan Hastalar İçin Yapılan Harcamalara Genel Bakış: Tek Merkez Deneyimi
(2020) Karahan, İrfan; Özdemir, Adnan
AMAÇ: Palyatif bakım, yaşamı tehdit eden hastalıkları olan bireylerde yaşam kalitesini artırmayı hedefleyen yaklaşım olarak özetlenebilir. Ülkemizde palyatif bakım ünitelerinin sayısı son zamanlarda artmış olup, harcamalarıyla ilgili ayrıntılı veri bulunmamaktadır. Bu çalışmada hastanemiz palyatif bakım ünitesindeki harcama gruplarının belirlenmesi amaçlanmıştır. GEREÇ VE YÖNTEM: Kırıkkale Üniversitesi, Tıp Fakültesi, İbn-i Sina Palyatif Bakım Ünitesi’nde Mart 2019-Aralık 2019 arasında yatan 333 hastanın arşiv kaydı hasta harcamaları açısından retrospektif olarak incelendi. Harcamalar; ilaçlar ve medikal tedavi, laboratuvar incelemeleri, radyolojik inceleme ve girişimler, tıbbi malzemeler ve diğer harcamalar olarak gruplandı. BULGULAR: Gruplar arasında en pahalı harcama türü ilaç ve medikal tedaviydi. İlaçların içerisinde de en pahalı grubun antibiyotikler olması dikkati çekti. SONUÇ: Giderlerin belirlenmesi; palyatif bakımın doğru kullanımı ve düzgün planlama için önemli olabilir. İlaç ve özellikle antibiyotik giderlerinin ön planda olması akılcı ilaç kullanımının önemini vurgulayabilir.
Biseps Uzun Başı Tendon Subluksasyonunda Biseps-Glenoid Açısı Ve Subskapularis Tendon Patolojileri Arasındaki İlişkinin Mrg İle Değerlendirilmesi
(2018) Şahan, Mehmet Hamdi; Asal, Neşe
Amaç: Manyetik rezonans görüntülemede (MRG) biseps uzun başı tendonunda (BUBT) subluksasyon tespit edilen olgularda biseps-glenoid açısındaki değişkenliklerin tespiti ve subskapularis tendon patolojileri ile ilişkisinin değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Ocak 2014-Mart 2018 tarihleri arasında Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyoloji Anabilim Dalı’nda çekilen omuz manyetik rezonans görüntüleri incelendi. BUBT’da subluksasyon olan 30 hasta ve subluksasyon olmayan 32 kontrol hastası karşılaştırıldı. T2 ağırlıklı oblik-koronal MRG görüntülerde, BUBT’un supraglenoid tuberküle yapışma düzeyinden geçen kesitte, biseps tendonuna çizilen paralel çizgi ile glenoid kemik çatıya çizilen teğet çizgi arasındaki biseps glenoid açısı ölçüldü. Ayrıca subskapularis tendon patolojileri normal, parsiyel ve tam kat yırtık açısından analiz edildi. Bulgular: BUBT’da subluksasyon olan grupta 12 erkek, 18 kadın olup yaş ortalaması 61.0±13.6 yıl idi. BUBT’da subluksasyon olmayan grupta 14 erkek, 18 kadın olup yaş ortalaması 55.9±14.0 yıl idi. Subluksasyon olan grupta bisepsglenoid açı ortalaması 84.1º±4.9º ve subluksasyon olmayan grupta 92.8º±4.7º idi (p<0.05). BUBT’da subluksasyon olan olguların da %80’inde subskapularis tendon patolojisi mevcuttu. Sonuç: BUBT’da subluksasyon olan hastalarda, bisepsglenoid açı değerleri, subluksasyon olmayanlara göre düşüktür. BUBT subluksasyonu tanısında arada kalınan olgularda biseps-glenoid açı ölçümü yardımcı olabilir. Ayrıca BUBT subluksasyonuna, subskapularis tendon patolojileri sıklıkla eşlik etmektedir.
Korpus Kallosumun Difüzyon Ağırlıklı Ve Konvansiyonel Manyetik Rezonans Görüntüleme İle Yaşa Göre Değerlendirilmesi
(2018) Karasu, Rabia; Bilgili, Yasemin
Amaç: Difüzyon ağırlıklı görüntüleme, beyin dokusunun canlılığı hakkında fikir veren önemli bir yöntem olup kuvvetli manyetik alan gradientleri kullanılmaktadır. Buna bağlı olarak difüzyon ağırlıklı görüntüleme tekniği su moleküllerinin mikroskopik hareketlerindeki değişikliklerin saptanmasını mümkün kılmaktadır. Çalışmamızda, difüzyon ağırlıklı görüntüleme ile su moleküllerinin aksonlar boyunca olan hareketlerinden yararlanarak elde edilen Apparent Diffusion Coefficient (ADC) değişikliklerinin yaşa göre değişiminin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza dahil edilen 94 olgunun ADC haritaları üzerinden korpus kallosumun farklı bölgelerinden ADC değerleri değerlendirildi. Bulgular: ADC değerinin minimum ve maksimum değerleri 0.589-0.819 mm²/sn x 10-³, ortalama ADC değeri ise 0.735 ± 0.043 mm²/sn x 10-³ olarak bulunmuştur. Çalışmamızda yaş arttıkça, korpus kallosumun ortalama ADC değerlerinde istatistiksel olarak belirgin derecede artış bulunmuştur (p <0.01). Sonuç: İlerleyen yaşla beyaz cevherdeki suyun difüzyon kabiliyetindeki artış yönündeki teorimiz, verilerimizdeki istatistiksel olarak anlamlı sonuçlarla desteklenmiştir. Yani suyun korpus kallosumda difüzyon kabiliyetinin yaş ilerledikçe arttığı saptanmıştır. Sonuç olarak, fonksiyonel bir görüntüleme yöntemi olan difüzyon ağırlıklı görüntüleme, yaşlanmaya bağlı değişiklikleri sayısal olarak da ortaya koyabilen bir yöntemdir.
Asperger sendromunda proton manyetik rezonans spektroskopi: Nöropsikolojik testlerle ilişkisi
(2009) Öner, Özgür; Özgüven, Halise Devrimci; Öktem, Ferhunde; Yağmurlu, Banu; Baskak, Bora; Ölmez, Şenay; Munir, Kerim
Amaç: Daha önceki çalışmalarda otizm spektrum bozukluklarında zihin kuramı (ZK) sorunları olduğu gösterilmiştir, ancak bu olgularda ZK performansı ile beyin nörokimyasal bulguları arasındaki ilişki incelenmemiştir. Bu çalışmanın amacı 1H Manyetik Rezonans Spektroskopi (MRS) yöntemiyle dorsolateral prefrontal korteks (DLPFK) ve anterior singulat korteks (ASK) N-Asetil-Aspartat (NAA)/Kolin (Cho), NAA/Kreatin (Cr) ve Cho/Cr değerlerinin ZK performansı ile ilişkisinin incelenmesidir. Yöntem: Onüç sağ elini kullanan, yetişkin erkek Asperger Sendromu (AS) olgusu (yaş 17-37) ve bu olgularla yaş, cinsiyet, el kullanımı ve Weschler Yetişkinler İçin Zeka Ölçeği, Gözden Geçirilmiş Form Toplam Zeka Bölümü bakımlarından benzeştirilmiş 20 sağlıklı kontrol çalışmaya dahil edilmiştir. Bulgular: Bulgular AS olgularının ZK performansının anlamlı şekilde daha düşük olduğunu göstermiştir. DLPFK NAA/Cho düzeyi ZK puanı ile ters korelasyon göstermektedir (r=-.738, p=. 004). Öte yandan ZK performansı ile DLPFK Cho/Cr arasında düz korelasyon bulunmaktadır (r=. 656, p=. 015). ASK MRS değişkenleri ile ZK performansı arasında ise anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Tartışma: Sonuçlar DLPFK Cho düzeyi arttıkça AS olgularında ZK performansının arttığını düşündürmektedir.
Beyin Difüzyon Ağırlıklı Manyetik Rezonans Görüntüleme Tetkikinde Akut İskemili Hastalarda Görünen Difüzyon Katsayısı Ölçümlerinin Değerlendirilmesi
(2018) Hırslı, Canan; Bilgili, Yasemin
Amaç: Difüzyon ağırlıklı görüntüleme ile akut iskemisi olan hastalarda, iskemik “kor” dan ne kadar uzaklıkta görünen difüzyon katsayısı değerlerinin normale ulaştığının tespiti amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Akut iskemisi olan 44 hasta çalışmamıza dahil edildi. Difüzyon ağırlıklı görüntüleme ile iskemi alanı dış sınırına 4mm, 8mm ve 12 mm uzaklıktan dörder ölçüm yapılarak görünen difüzyon katsayısı değerleri elde edildi. Bu değerler simetrik noniskemik hemisfer ile istatistiksel olarak kıyaslandı. Bulgular: Dört ve 8 mm uzaklıktaki dörder ölçümün ortalaması noniskemik hemisferdeki simetrik ölçümlerin görünen difüzyon katsayısı değerlerinden istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düşük olarak saptanırken, 12 mm uzaklıkta elde olunan ölçümler ile noniskemik hemisferdeki ölçümler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı. Sonuç: Çalışmamız verileri ışığında ve mevcut hasta grubunda iskemik kor dokusundan 12 mm mesafede görünen difüzyon katsayısı değerlerinin; hücresel düzeyde difüzyonun karşı hemisferle eş düzeye geldiği sonucuna varılmıştır. Bu mesafenin manyetik rezonans perfüzyon tetkiki ile kurtarılabilir penumbra dokusu ile ne kadar örtüştüğünün saptanması, difüzyon ağırlıklı görüntülemenin kontrastsız ve kısa sürede elde edilebilen bir tetkik olarak penumbra tespitinde kullanılabilme olasılıklarını gündeme getirmektedir
MR ile incelenen lomber disklerdeki difüzyon değerlerinin dejenerasyonla ve yaşla olan ilişkisi
(2008) Yazgan, Hatice Çisel; Kara, Simay; Evliyaoğlu, Çetin
Amaç: Bu çalışmada lomber disklerdeki difüzyon değerlerinin dejenerasyonla ve yaşla olan ilişkisi ADC ölçümleriyle değerlendirildi. Gereç ve Yöntem: Bel ağrısı yakınmasıyla başvuran yaşları 14-64 arasında değişen 50 olguya (24 kadın, 26 erkek) difüzyon ağırlıklı MR görüntüleme uygulandı. T2 ağırlıklı sagital görüntülerde dejenere diskler belirlendi. Dejenere diskler hafif ve ağır olarak gruplandırıldı. Her bir disk düzeyi için ADC değerleri ölçüldü. Normal disklerin ortalama ADC değerlerinin anatomik düzeyle ve yaşla olan ilişkisi değerlendirildi. Dejenere disklerin ortalama ADC değerleri normal disklerle karşılaştırıldı. Bulgular Mann Whitney testi, Kruskal Wallis testi ve Sperman’s korelasyon katsayısıyla analiz edildi. Bulgular: Ortalama ADC değerleri normal disklerde 1.82 ± 0.20 x 10-3 mm2/sn, dejenere disklerde 1.30 ± 0.47 x 10-3 mm2/sn olarak bulundu (p< 0.01). Normal disklerde anatomik düzeyle ortalama ADC değerleri arasında anlamlı ilişki saptanmadı. Yaşla ortalama ADC değerleri arasında negatif korelasyon yönünden anlamlı ilişki mevcuttu. Sonuç: Dejenere disklerin ADC değerleri normal disklere göre belirgin olarak azalmıştır. Dejeneratif disk hastalığının değerlendirilmesinde difüzyon MR görüntüleme son derece faydalı bir yöntem olabilir
MRG ile normal görünümlü beyaz ve gri cevherde yaşlanmanın etkilerinin ADC değerleri ile saptanabilirliği
(2004) Bilgili, Karadeniz Yasemin M.; Ünal, Birsen; Kendi, Tuba; Şimşir, İlknur; Erdal, Haydar; Huvaj, Sinef; Kara, Simay
AMAÇ Çalışmamızda, MRG ile normal görünümlü beyaz ve gri cevherde, yaşlanma ile beyin dokusunda izlenen mikroskopik değişikliklerin, su difüzyonu değerinin matematiksel ölçümü olan ADC değeri (apparent diffusion coefficient= görünürdeki difüzyon katsayısı) ile saptanabilirliği araştırılmıştır. GEREÇ VE YÖNTEM MRG ve difüzyon ağırlıklı tetkikleri doğal olan, dekadlara göre sekiz alt gruba ayrılan 45 hastanın, "trace" ağırlıklı ADC haritaları kullanılarak, frontal ve oksipital beyaz cevherden ve talamustan ADC değerleri elde olundu. Elde olunan ADC değerlerinin artan hasta yaşı ile istatistiksel fark gösterip göstermediği araştırıldı. ADC ortalama değeri frontal beyaz cevherde 0.753±0.054 x 10-3 mm2/sn, okspital beyaz cevherde 0.673±0.085 x 10-3 mm2/sn, talamusta 0.763±0.063 x 10-3 mm2/sn olarak saptanmıştır. Frontal ve oksipital beyaz cevherde yaşla birlikte ADC değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı artış saptanmış olmakla birlikte, talamusta yaşla ADC değerlerinde saptanan artış istatistiksel olarak farklılık oluşturmamaktadır. SONUÇ İlerleyen yaşla birlikte, MRG ile normal olarak saptanan beyaz cevherde, difüzyon ağırlıklı seriler ile su difüzyonunda artış saptanmış olup, bu veri yaşlanmanın getirdiği yapısal değişikliğin yansıması olarak düşünülmüştür.
Propofol-fentanil anestezisinin tavşanlarda aorta ve renal hemodinami üzerine etkilerinin Doppler US ile değerlendirilmesi
(2004) Apan, Alpaslan; Bilgili, Karadeniz M. Yasemin; Çağlayan, Fatma
AMAÇ Anestezik ajanlardan propofol ve fentanilin hemodinamik etkileri, sistemik arter basıncı ve kalp hızında azalma ile karakterizedir. Çalışmamızda, hayvan modeli kullanarak, bu hemodinamik değişikliklerin aorta ve renal arter kan akımı üzerine olan etkilerinin, Doppler US ile belirlenmesi amaçlandı. GEREÇ VE YÖNTEM Çalışma, 8 adet "New Zealand White" cinsi erkek tavşanda planlandı. Hayvanların, bazal aorta ve renal arter Doppler parametreleri (rezistif indeks, pulsatilite indeksi, maksimal ve minimal hızlar) intramüsküler 30 mg/kg ketamin ile sedasyon sonrası elde olundu. Bu esnada sağ femoral arter kanülasyonu ile arter basıncı ve kulaktan puls oksimetre değerleri izlendi. Kulak veninden 5-7 mg/kg propofol ve 1-2 µg/kg fentanil uygulamasından sonra renal arter ve aortaya ait Doppler parametre ölçümleri tekrarlandı. Tavşanların bazal ölçüm değerlerine göre propofol ve fentanil anestezisi sırasında arter basıncı ve solunum hızında belirgin bir azalma (sırası ile %27 ve %53, p<0.05) saptanmasına rağmen aorta ve renal arter Doppler parametrelerinde istatistiksel farklılık saptanmadı. SONUÇ Propofol-fentanil anestezisi renal arter ve aorta Doppler parametrelerinde istatistiksel olarak anlamlı farklılık yaratmamaktadır; postoperatif dönemde rezistif indeks ve pulsatilite indeksi değerlerinde değişiklik saptanması durumunda bu değişikliğin propofol-fentanil anestezisi kökenli olmadığının bilinmesi klinik olarak önem taşımaktadır.
Relation between optic and carotid canals with sphenoid sinus in patients with communicant hydrocephalus: a computed tomography evaluation study
(SAGE PUBLICATIONS LTD, 2020) Sencan, Ziya; Muluk, Nuray Bayar; Yilmazsoy, Yunus; Özdemir, Adnan; Mutlucan, Havva Meltem
Background There are neuro-ophthalmologic findings in patients with communicant hydrocephalus (CH). Purpose To investigate the relationships of the optic canal and carotid canal classifications at sphenoid sinus and anterior clinoid process (ACP) pneumatization in patients with CH. Material and Methods In this multicentric retrospective cross-sectional study, the cranial computed tomography (CT) images of 38 patients with CH (20 men, 18 women) and 40 controls (25 men, 15 women) were included. Optic and carotid canal classification at sphenoid sinus, ACP pneumatization, and sphenoid sinus septation were evaluated. Results In the CH group, type 3 optic canal was detected in 21.1% of the patients and type 4 optic canal was detected in 2.6% of the patients on the left side which was significantly different from the control group (P<0.05). In the CH group, type 3 carotid canal was detected in 21.1% of the patients (left) and 18.4% of the patients (right). ACP pneumatization was present in 13.2% of the patients in the CH group bilaterally. There were positive correlations between optic canal classifications and ACP pneumatization (P<0.05). There were also positive correlations between the right and left carotid canal classifications and ACP pneumatization (P<0.05). Conclusion To avoid complications, CT should be evaluated carefully in patients with CH before surgical interventions in sphenoid sinuses and surgeons should work carefully in the sphenoid sinus or adjacent structures. The protrusion possibility of the optic canal or carotid canal to the sphenoid sinus may be higher in pneumatized ACP patients.
Important landmarks and distances for posterior fossa surgery measured by temporal MDCT
(SPRINGER, 2020) Burulday, Veysel; Bayar Muluk, Nuray; Komurcu Erkmen, Selmin Perihan; Akgul, Mehmet Huseyin; Ozdemir, Adnan
In this retrospective study, we aimed to present important anatomical structures and distances for posterior fossa surgery by temporal multidetector computed tomography (MDCT). The temporal MDCT images of 317 adult patients (158 males and 159 females) were retrieved from the hospital's picture archiving and communication system (PACS). In the coronal temporal MDCT views, the cochlea-carotid canal and jugular bulb-mastoid bone outer surface were measured. In the axial MDCT views, the carotid canal-jugular bulb and carotid canal-posterior fossa distances were measured; the carotid canal and jugular bulb anterior-posterior (AP) and transverse dimensions were also measured. The bilateral cochlea-carotid canal, jugular bulb-mastoid bone outer surface, and right carotid canal-jugular bulb distances were significantly greater in the males than those in the females (p < 0.05). The carotid canal-posterior fossa distance was not different in both genders (p > 0.05). The carotid canal-jugular bulb and the carotid canal-posterior fossa distances were greater on the left side than those on the right side in both genders (p < 0.05). In males, the outer surface distance was greater on the left jugular bulb-mastoid bone than that on the right side of that bone (p < 0.05). The difference between the carotid canal AP dimensions was not significant between males and females (p > 0.05). However, the carotid canal transverse dimension, jugular bulb AP, and transverse dimensions were significantly greater in the males than those in the females, bilaterally (p < 0.05). In each gender separately, the carotid canal AP and transverse dimensions were greater on the left side and the jugular bulb AP and transverse dimensions were greater on the right side than those on the left side (p < 0.05). Positive correlations were found between the cochlea-carotid canal, the jugular bulb-mastoid bone outer surface, and the carotid canal-jugular bulb distances as well as between the jugular bulb-mastoid bone outer surface and the carotid canal-posterior fossa distances (p < 0.05). In older patients, the carotid canal-posterior fossa distances were shorter on the left side (p < 0.05). Vascular and neural localizations should be well understood in the operative area before applying the surgical approach in the posterior fossa. Computed tomography (CT) has a greater role in the evaluation of bone structures and vascular canals in this area.
Evaluation of the medial rectus muscle and optic nerve using strain and shear wave elastography in Graves' patients
(SPRINGER, 2020) Ozdemir, Adnan; Sahan, Mehmet H.; Asal, Nese; Inal, Mikail; Gungunes, Askin
Purpose The purpose of this study was to describe the elastic properties of the medial rectus muscle and optic nerve in Graves' patients without clinically apparent ophthalmopathy using strain elastography (SE) and shear wave elastography (SWE) and to determine whether these elastic properties could be used to aid in the diagnosis of the medial rectus muscle or optic nerve involvement. Materials and methods Thirty participants diagnosed with Graves' disease without ophthalmopathy and 30 healthy volunteers (control group) were prospectively examined between November 2018 and August 2019. SE and SWE findings in both groups were compared using the chi(2)test and the independent samplesttest. Results A statistically significant softening of the medial rectus muscle was observed in the SE patterns of the Graves' patients (p = 0.009). A statistically appreciable distinction was observed between the medial rectus muscle (7.64 +/- 2.1 and 9.20 +/- 1.7 kPa,p = 0.000) and the optic nerve (8.35 +/- 2.8 and 9.37 +/- 1.5 kPa,p = 0.019) in the SWE modulus of the Graves' patients and healthy volunteers. Conclusion SE and SWE can be used to identify structural alterations to the medial rectus muscle and optic nerve before clinically apparent Graves' ophthalmopathy has developed.
Assessment of the optic nerve using strain and shear-wave elastography in patients with pseudotumour cerebri
(W B SAUNDERS CO LTD, 2020) Asal, N.; Inal, M.; Sahan, M. H.; Say, B.
AIM: To evaluate the optic nerve using strain elastography (SE) and shear-wave elastography (SWE) in idiopathic intracranial hypertension (IIH) patients in comparison to participants in the control group. MATERIALS AND METHODS: Eighty eyes were evaluated in 40 cases consisting of 20 IIH patients and 20 participants in the control group. This study was conducted using SE and SWE in addition optic nerve sonography measurements of participants in the IIH patient group and the control group. SE patterns were categorised using three main types and two subtypes. Quantitative measurements of optic nerve stiffness with SWE were expressed in kilopascals. RESULTS: In the IIH patient group, type 2 and type 1 elasticity patterns were primarily observed, followed by type 3 patterns. In the control group, type 3 elasticity patterns were most often observed, while type 2 elasticity patterns were seen less frequently. Statistically significance differences in the types of elasticity strain patterns were observed between the groups (p<0.01). Quantitative analysis was also performed, and the SWE moduli were obtained for the control group (10.1 +/- 0.28 kPa) and the IIH patient group (26.97 +/- 1 kPa). A statistically significant difference in the SWE modulus was found between the groups (p<0.01). CONCLUSION: Biomechanical changes may have occurred in the optic nerve secondary to increased intracranial pressure in IIH patients. Strain and shear elastography may have potential as assistive diagnostic techniques for the detection and follow-up of these changes. (C) 2020 The Royal College of Radiologists. Published by Elsevier Ltd. All rights reserved.

Güncel Gönderiler