Makale Koleksiyonu

Bu koleksiyon için kalıcı URI

https://hdl.handle.net/20.500.12587/17824

Listeleniyor 1 - 20 / 160

Yüksek Voltaj Elektrik Çarpmasında Amantadin Tedavisi
(2018) Aydın, Gülçin; Gençay, Işın; Çolak, Selim
Yüksek voltaj elektrik yaralanmaları (YVEY) travmatik beyin hasarı (TBH) ile birlikte olabilir. Amantadin son yıllarda TBH’da sıklıkla kullanılmaktadır. 32.000 voltaj elektrik çarpması ile bilinç kaybı gelişen 26 yaşında erkek hastanın yoğun bakıma kabulünde Glasgow Koma Skalası (GKS):12 idi. Konfüzyon-ajitasyon ve görme bulanıklığı olan hastanın pupilleri izokorik, ışık refleksi bilateral pozitif idi. Göz dibi muayenesinde herhangi bir patoloji saptanmadı. Servikal, toraks ve abdomen tomografileri normal iken beyin tomografisinde sağ oksipital bölgede cilt altı hematom mevcuttu. Her iki el palmar yüz ve parmaklarda giriş- çıkış yerleri olan hastanın %36 oranında 2. ve 3. derece yanık mevcuttu. Kompartman sendromu tanısı ile acil ameliyata alınarak sağ ayakta fasiyotomi yapıldı. Kreatin fosfokinaz (CPK) değeri 933 IU/L, idrar dansitesi yüksek ve miyoglobinürik olması üzerine agresif sıvı tedavisi ve alkali diürez sağlanarak, 1 ml/kg/saat idrar çıkışı sağlandı. Amantadin sülfat 2x1 intravenöz (iv) tedavisine ilk gün başlanan hastanın 3. günde hastanın ajitasyonları düzeldi ve GKS 15 idi. Postoperatif 6. günde Plastik Cerrahi bölümüne devredildi. Sonuç olarak TBH’nın eşlik ettiği YVEY’da amantadin standart tedaviye eklenmesi gereken bir ajandır. Erken dönemde başlanması ile konfüzyon, mental esneklik kaybı, irritabilite ve ajitasyonda hızlı bir şekilde düzelme ile nörolojik stabilite sağlanabileceğini düşünmekteyiz.
Postoperative prolonged apnea in weill marchesani syndrome
(2003) Özcan, Şaziye; İnan, Nurten; Kaymak, Çetin
Weill Marchesani Sendromu (WMS), nadir, görülen bir sistemik konnektif doku hastalığıdır. Sendrom karakteristik olarak mikroseferofaki, ektopik lens, glokom, brakiodaktili ve brakiomorfı içermektedir. Bu olgu sunumunda, glokom cerrahisi geçiren, belirgin rezidüel blok ve postoperatif apne gelişen 17 ve 18 yaşlarında iki kız kardeş bildirilmektedir. Her iki hastamnda bir sonraki anestezi uygulamaları farklı anestezîk ajanlar kullanılarak sorunsuz tamamlanmıştır. Bu yazıda, uygulanan ilaçlar arasındaki muhtemel reaksiyonlar, konjenital sendrom ve uzamış apne nedenleri araştırılarak, tartışılmıştır.
Prilocaine induced methemoglobinemia after tube thoracostomy: case report
(2015) Özpolat, Berkant; Soyer, Tutku; Günal, Nesimi; Büyükkoçak, Ünase; Çakmak, Ahmet Murat
Çocuklarda toraks ampiyemi tedavisi genellikle lokal anestezi altında tüp torakostomisi ile gerçekleştirilir. En sık tercih edilen lokal anestetik ajan olan prilokain, terapötik dozlarda dahi akkiz toksik methemoglobineminin en yaygın nedenidir. Bu yazıda, ampiyem nedeniyle lokal anestezi altında göğüs tüpü takılması sonrası siyanoz gelişen ve toksik methemoglobinemi tanısı konulan 10 yaşında bir erkek çocuk sunuldu. Methemoglobin seviyesi %18.7 olarak ölçülen hasta askorbik asit ile başarıyla tedavi edildi.
Total kalça protezinde preoperatif 3-1 bloğun postoperatif ağrı ve tramadol tüketimi üzerine etkisi
(2008) Köroğlu, Süleyman; Takmaz, Suna Akın; Kaymak, Çetin; Narlı, Altuğ; Kalezli, Kubilay; Dikmen, Beyazıt
Bu çalışmada total kalça cerrahisinde preoperatif 3-1 bloğun postoperative ağrı ve hasta kontrollü analjezi ile tramadol tüketimi üzerine olan etkisi çalışıldı. Elektif total kalça protezi ameliyatı geçirecek ASA I-II grubundan 30 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar rastgele 2 gruba ayrıldı; Grup I: Cerrahiden 30 dk önce 40ml-%0,25 bupivakain ile 3-1 blok yapılıp, sonrasında genel anestezi verilen hastalar, Grup II: Cerrahiden 30 dk önce blok lokalizasyonuna basit iğne ponksiyonu yapılıp genel anestezi verilen hastalar. Tüm hastalara ameliyat sonunda PCA ile iv-tramadol başlandı. Ağrı, postoperative 0,1/2,1,4,8,12,24 ve 48. saatlerde, istirahatte ve harekette, 10 cm’lik VAS skalası ile değerlendirildi. Ortalama intraoperatif fentanil tüketimi I. Grupta, II. Gruba göre daha düşüktü. VAS skorları istirahatte postoperatif 12 saat, harekette postoperatif 24 saat süresince tüm ölçüm zamanlarında, I. grupta, II. gruba göre daha düşüktü. Ancak VAS skorlarındaki fark, 4. saatten sonra klinik olarak önemsizdi. Uyanma odası ağrı skorları istirahatte ve harekette, I. Grupta II. Gruba göre 3 kat daha azdı (p=0.0001). Total tramadol tüketimi I. Grupta (633.0±119.3 mg), II. Gruba (991.1±41.0 mg) göre daha düşüktü. Hasta memnuniyet skorları I. Grupta, II. Gruba göre yüksekti. Sonuç olarak, elektif TKP ameliyatlarında, 40 ml-%0,25 bupivakain ile preoperatif 3-1 blok uygulamasının, yan etki sıklığını artırmaksızın intraoperatif ve postoperatif analjezik tüketimini azaltarak, efektif postoperatif analjezi oluşturduğu kanaatine varıldı.
The effects of ketamine and lidocaine on free radical production after tourniquet-induced ischemia-reperfusion injury in adults
(2019) Peker, Kevser; Ökesli, Selmin; Kıyıcı, Aysel; Deyişli, Cemile
BACKGROUND: The primary aim of this study was to compare the effects of a small-dose infusion of 2 antioxidant agents, ketamine and lidocaine, on ischemia-reperfusion injury (IRI) in patients undergoing elective lower limb surgery. Ischemia-modified albumin (IMA), lactate, and blood gas levels were all measured and assessed. METHODS: A total of 100 patients who underwent lower extremity surgery were randomized into 3 groups. After spinal anesthesia, the ketamine group (Group K, n=33) was given a ketamine infusion, a lidocaine infusion was administered to the lidocaine group (Group L, n=33), and in the control group (Group C), 0.9% a sodium chloride infusion was performed. Blood samples were obtained for IMA analysis before anesthetic administration (baseline), at 30 minutes of tourniquet inflation (ischemia), and 15 minutes after tourniquet deflation (reperfusion). Arterial blood gas measurements were determined before anesthetic administration and 15 minutes after tourniquet deflation. RESULTS: The lactate and IMA levels at reperfusion were significantly lower in both the ketamine group and the lidocaine group when compared with the control group. CONCLUSION: The administration of both ketamine and lidocaine infusions significantly decreased skeletal muscle IRI-related high lactate and IMA levels. These results suggest the possibility of the clinical application of ketamine or lidocaine infusions in cases of skeletal muscle-related IRI.
May dexpanthenol, platelet-rich plasma, and thymoquinone provide new hope to maintain liver regeneration after partial hepatectomy?
(2019) Aydın, Oktay; Pehlivanlı, Faruk; Karaca, Gökhan; Aydın, Gülçin; Altunkaya, Canan; Bulut, Huri; Aydınuraz, Kuzey
Background/Aims: Complete liver regeneration may not always be possible after liver injuries and/or partial liver resection. The present study investigated the effects of dexpanthenol, platelet-rich plasma (PRP), and thymoquinone on liver regeneration in rats after partial hepatectomy (PH). Materials and Methods: A total of 34 Wistar albino rats, each weighing 250-280 g, were randomly separated into four groups. PH was performed, and except for the control group, intraperitoneal dexpanthenol, PRP, or thymoquinone was administered to the relevant groups for 7 days. All rats were then sacrificed, and the liver tissues were examined histopathologically and biochemically. Results: PRP reduced all oxidant-antioxidant parameters in rats that experienced liver regeneration, but did not create histopathological improvement in the liver tissue. Dexpanthenol had a histopathological improving effect on the liver tissue, but had no effect on biochemical parameters. Thymoquinone showed no histopathological or biochemical effects on liver regeneration. Conclusion: Although dexpanthenol did not affect biochemical oxidative parameters, it was considered to have improving effects on liver regeneration histopathologically. In addition, it was thought that PRP may be used for treatment of ischemia-reperfusion injury and cholestatic damage of the liver. Nevertheless, further studies are required on these subjects.
C-Reaktif Protein/Prealbumin Oranı Yoğun Bakım Hastalarının 48 Saatlik Mortalitesini Tahmin Edebilir mi? Retrospektif Kohort
(2020) Doğu, Cihangir; Yılmaz, Pakize Özçiftçi; Çakır, Esra; Akçaboy, Zeynep Nur; Bindal, Ahmet; Turan, Işıl Özkoçak
Amaç: Yoğun bakımdan taburculuk sırasında devam eden inflamasyonun mortalite üzerindeki önemi yeterince tanımlanmamıştır. C-reaktif protein (CRP) ve albümin seviyeleri, inflamasyonu göstermek için iyi belirteçlerdir. Yüksek inflamasyon ve inflamasyonla birlikte görülen yetersiz beslenme, mortaliteyi daha da artırır. Prealbumin düzeyleri de çeşitli hasta gruplarında mortalite tahmini için kullanılmıştır. Çalışmamızda hastaların prealbumin, CRP ve albümin düzeylerinin yoğun bakım mortalitesini 48 saat önce tahmin etmesini öngörmeyi amaçladık. Yöntemler: Hastaların demografik özellikleri, APACHE (Acute Physiology and Chronic Health Evaluation) II skorları, CRP, albümin ve prealbumin değerleri yoğun bakıma kabul ve yoğun bakım ünitesinden taburculuktan 48 saat önce değerlendirildi. Bulgular: Hastaların 103’ü kadın ve 124’ü erkekti. 128 hasta kaybedildi ve 99 hasta taburcu edildi. Gruplar arasında APACHE II skorları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu. Prealbumin (7.8 mg / dL) (P ? 0.0001) ve albümin (2.1 g / dL) (P ? 0.0001) düzeyleri, sağkalım grubuna göre kaybedilenler grubunda anlamlı olarak düşüktü. Kaybedilen hasta grubunda CRP (P ? 0.0001), CRP / Albumin (P ? 0.0001) ve CRP / Prealbumin (P ? 0.0001) düzeyleri anlamlı olarak yüksekti. CRP / Prealbumin düzeylerinin mortalitenin öngörülmesinde yüksek duyarlı (% 82.8) ve yüksek özgül (% 89.9) olduğu bulunmuştur. Sonuç: CRP / Prealbumin düzeyi yoğun bakım ünitesinde 48 saat öncesinde mortaliteyi öngörmede etkili bir parametredir.
Yoğun Bakımda İntoksikasyon Olgularının Retrospektif Analizi
(2018) Aydın, Gülçin; Atasever, Muharrem; Gençay, Işın; Çolak, Selim; Büyükkoçak, Ünase
Amaç: Medikal ilaçlarla intoksikasyonlar önemli bir halk sağlığı sorunudur. Bu çalışmada, “medikal ilaçlarla intoksikasyon” tanısı ile yoğun bakımda izlediğimiz hastaların demografik verileri, geliş Glasgow Koma Skalası (GKS), psikiyatrik tanıları, yoğun bakımdaki yatış süreleri, mortalite oranları hakkında tanımlamayı yapmak ve çoklu ilaç alımının prognoz üzerine etkisini göstermeyi amaçlamaktayız. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda 2015-2017 yılları arasında Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı yoğun bakım ünitesinde “medikal ilaçlarla intoksikasyon” tanısı kriter kabul edilerek 72 hasta retrospektif olarak incelendi. İstatistiksel değerlendirme SPSS 21.0 istatistik programı kullanılarak yapıldı. Gruplar arası farklılıklarda p<0.05 değeri istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Bulgular: Toplam 72 hastanın yaş ortalaması 28.26, geliş GKS’ı 13.38 ve ortalama hastanede yatış süresi 3.09 gün idi. Hastaların %63.9’u kadındı. Kırk yedi hastada psikiyatrik tanı yok iken 25 hastanın psikiyatrik tanısı mevcuttu. Psikiyatrik tanılara bakıldığında, %44.0 hasta depresif bozukluk, %36.0 hasta majör depresyon, %8.0 hasta bipolar affektif bozukluk, %4.0 hasta psikotik bozukluk, %8.0 hasta şizofreni nedeniyle tedavi almakta idi. Hastaların %52.8’i çoklu ilaç alımı nedeniyle başvururken, %29.2 hasta tekli ilaç alımı nedeniyle başvurdu. Onyedi hastanın tedavisinde antidot kullanıldı. Onsekiz hastada entübasyon gereksinimi olurken, 27 hastada hemodiyaliz yapıldı. Sadece bir hasta exitus olarak rapor edildi. En sık intoksikasyon sebebi olan ilaç grubu antidepresanlar (%19.4) idi. Gruplar cinsiyet açısından karşılaştırıldığında intihar girişiminde bulunan kadınların %23.9’unda psikiyatrik tanı mevcutken, erkeklerin %53.8’inde psikiyatrik hastalık tanısı vardı (p<0.05). Çoklu ilaçla meydana gelen intoksikasyonda GKS daha düşük, entübasyon gereksinimi daha fazla, hemodiyaliz ihtiyacı artmış olarak bulundu (p<0.05). Sonuç: Bu çalışmada, medikal ilaç nedenli intoksikasyon vakalarının çoğu kadın hastalar olup en sık karşımıza çıkan tanı depresif bozukluktur. Çoklu ilaçla meydana gelen intoksikasyon vakalarında; GKS daha düşük, entübasyon gereksinimi ve hemodiyaliz ihtiyacı daha fazladır.
Toraks cerrahisinde ultrasonografi eşliğinde yapılan preemptif torakal paravertebral bloğun etkinliği
(2017) Aydın, Gülçin; Gençay, Işın; Çolak, Selim; Günal, Nesimi; Özpolat, Berkant
Amaç: Günümüzde torakotomi ağrısının akut tedavisinde sık kullanılan bölgesel anestezi yöntemlerinden biri torakal paravertebral blok (TPVB) uygulamasıdır. Bu klinik çalışmada, toraks cerrahisinde ultrasonografi eşliğinde "preemptif" yapılan TPVB'un, ameliyat esnasında opioid ilaç tüketimi, ameliyat sonrası ağrı, komplikasyon ve hasta memnuniyeti üzerine etkilerini araştırması amaçlandı.Gereç ve Yöntem: Elektif toraks cerrahisi geçirecek 18-65 yaş arası 25 hasta çalışmaya alındı ve 14 hastaya torakotomi (TKT grubu), 11 hastaya torakoskopi (TKS grubu) uygulandı. Grupların operasyon süreleri ve ameliyat esnasında ek opioid ilaç ihtiyaçları kaydedildi. Ameliyat sonrası dönemde ağrıya yönelik 0-1-2-6-12-24. saatlerdeki "Görsel Analog Ölçeği" (VAS) değerleri, 24 saat içindeki bulantı-kusma, hipotansiyon ve diğer komplikasyonlar kaydedildi. Ayrıca hastalara ameliyat sonrası dönemde "Hasta Memnuniyet Ölçeği" (HMÖ) uygulandı.Bulgular: Çalışmada torakotomi ile videotorakoskopi uygulanan hastalar arasında opioid ilaç kullanımı miktarı, VAS puanı, HMÖ puanı, ameliyat sonrası komplikasyon türü bakımından anlamlı bir fark bulunmadığı saptandı. Ancak operasyon süresi bakımından TKS grubunda sürenin daha kısa olduğu bulundu. Diğer yandan tüm VAS puanı değerleri ile HMÖ sonuçları arasında da negatif korelasyon tespit edildi.Sonuçlar: Çalışma sonunda TPVB işleminin gerek torakotomi gerekse videotorakoskopi yapılacak hastalarda ameliyat sonrası ağrının azaltılmasında, hasta konforunun sağlanmasında ve komplikasyonların azaltılmasında oldukça iyi bir seçenek olabileceği düşünüldü
Epidural tramadol infiltration decreases postoperative analgesic consumption after lumbar microdiscectomy
(2012) Şahin, Yasemin; Apan, Alparslan; Öz, Gökşen; Evliyaoğlu, Çetin Ayhan
Amaç: Çalışmanın amacı epidural tramadol infi ltrasyonunun postoperatif analjezik etkilerini araştırmak. Tramadol lokal anestezik ve antienfl amatuvar özellikleri de bilinen zayıf opioiddir. Yöntem ve gereç: Genel anestezi altında lomber mikrodiskektomi operasyonu geçiren ASA I veya II sınıfı 60 hasta çalışmaya alındı. Anestezi indüksiyonu 2-2.5 mg kg–1 propofol, 0.5 mg kg–1 roküronyum bromid, ve 1 ?g kg–1fentanil ile sağlandı. Anestezi idamesinde % 2-2,5 sevofl uran ve N2O/O2 (FiO2 = % 35) karışımı kullanıldı. Hastalar rastgele iki gruba ayrıldı. Çalışma grubunda operasyonun sonunda cerrahi saha kapanmadan önce epidural bölgeye 5 mL salin içinde 1 mg kg–1 tramadol verilirken, kontrol grubunda hastalara eşit volümde salin uygulandı. Ağrı vizüel analog skala (VAS) ile (0 ila 10 cm) her 4 saatte bir postoperatif ilk 24 saat boyunca değerlendirildi. Hasta kontrollü analjezi (HKA) cihazı 15 ?g fentanil bolus istek 10 dakika kilitli kalacak şekilde ayarlandı. Bulgular: Her iki grup arasında VAS değerleri açısından fark yoktu. Postoperatif ilk 24 saat fentanil tüketimi kontrol grubunda 328,5 ± 221,8 ?g ve tramadol grubunda 194,5 ± 147,4 ?g bulundu (P = 0,030). HKA bolus istek gereksinimi ise kontrol grubunda 51,2 ± 77,9 ve tramadol grubunda 20,1 ± 23,7 tespit edildi (P = 0,02). Yan etki profilleri arasında fark bulunmadı. Sonuç: Mikrodiskektomi operasyonu geçiren hastalarda epidural bölgeye uygulanan tramadol infi ltrasyonu analjezik gereksinimi belirgin ölçüde azaltmaktadır.
Bir Üniversite Hastanesinde Üçüncü Basamak Yoğun Bakım Hastalarında Tanıya Göre Maliyet Analizi
(2019) Peker, Kevser
Amaç: Bu araştırmada, hastane maliyetleri içinde çok önemli bir yer tutan yoğun bakım ünitele- rinde (YBÜ) tanıya göre maliyetleri ortaya çıkarmak için YBÜ’lerinde gelir ve giderler arasındaki farkları hesaplayarak maliyet kontrolü ve verimliliğin yükseltilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: YBÜ’de tedavi edilen hastaların gelir ve gider verileri bilgi işlem ve fatura bölümlerinden alınarak hasta tanısına göre maliyetler analiz edilmiştir. Hastaların demografik verileri, yatış süreleri, yoğun bakım sonuçları, yoğun bakımın toplam gelir ve giderleri ile hastaların tahlil, tedavi ücretleri, ilaç ve sarf malzeme ücretleri ayrı ayrı değerlendirilmiştir. Bulgular: Bu araştırmaya toplam 115 hasta dahil edilmiştir. Hastaların yatış tanı grupları akut repiratuvar distres sendromu, pulmoner ödem, zehirlenme, trafik kazası, kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH), pnömoni, pulmoner emboli, postoperatif hasta ve nedeni bilinmeyen kardiyak arrest şeklindedir. Doğrudan ilk malzeme ve ilaç giderleri hesap edildiğinde yoğun bakımda KOAH grubunda hasta başına elde edilen gelirin 619.47 Türk lirası olduğu, postoperatif grupta ise mali- yet kaybı olduğu gözlendi. Sonuç: YBÜ’lerinde maliyet analizi yöntemlerinin kullanılması hem mevcut tedavilerin devamını hem de ihtiyaca göre yeni düzenleme yapmayı olası kılabilir. Aynı zamanda kısıtlı kaynakların en verimli şekilde kullanılması sağlanabilir. Böylece yoğun bakım hastalarının gelişmiş tedavilere ulaşması daha kolay olabilir.
Pre-versus postoperative tramadol instillation: both are effective for decreasing pain and/or agitation in pediatric adenotonsillectomy
(2013) Aydın, Gülçin; Apan, Alparslan; Köse, Emine Arzu; Öz, Gökşen
Aim: The present study aimed to investigate the possible influence of nasopharyngeal preoperative or postoperative tramadol instillation on postoperative pain and agitation in pediatric patients undergoing adenoidectomy, with or without tonsillectomy and tube placement. Materials and methods: Ninety pediatric patients were included in the study. Induction of anesthesia was achieved with 2.5 mg kg−1 propofol and 0.6 mg kg−1 rocuronium bromide. To maintain the anesthesia, 2%–2.5% sevoflurane in an oxygen-N2 O mixture (FiO2 = 35%) was administered. In Group I (n = 30), 1 mg kg−1 tramadol was given 10 min before adenoidectomy, and in Group II (n = 30) it was administered 10 min after adenoidectomy was achieved on the adenoid tissue. Saline, at the same volume, was injected as a control in Group III (n = 30). Patients were evaluated for postoperative pain, agitation score, and modified Aldrete score (MAS) in recovery. Results: When compared with the treatment groups, pain scores and analgesic requirements in the control group significantly increased (P < 0.001). Agitation scores were also significantly higher in the same group. Time-related MASs were significantly lower in the control group in the early recovery period. Conclusion: Preoperative or postoperative tramadol instillation administered to the adenoidectomy area significantly decreased postoperative analgesic requirements and agitation.
Which Is More Effective for Minimally Invasive Pectus Repair: Epidural or Paravertebral Block?
(MARY ANN LIEBERT, INC, 2020) Aydın, Gülçin; Şahin, Ahmet Tugrul; Gencay, Işın; Akçabay, Zeynep Nur; Günal, Nesimi; Dural, Koray; Özpolat, Berkant
Objective: The aim of this study was to compare the effectiveness of epidural block (EDB) and paravertebral block (PVB) for minimally invasive pectus repair with the conventional method in terms of pain control during and after pectus operations, patient comfort, and length of stay in hospital. Materials and Methods: A retrospective review was made of patients who underwent minimally invasive pectus repair. The patients were allocated into three groups as follows: PVB group (Pre-emptive ultrasound-guided bilateral thoracic single injection PVB, n=15); EDB group (Pre-emptive landmark-guided single injection thoracic EDB, n=8); and Control group (Neither PVB nor EPB, n=9). The intraoperative analgesic requirement was recorded, and a visual analog scale (VAS) for pain evaluation and the Postoperative Patient Satisfaction Scale were applied to all patients. Results: The intraoperative analgesic requirement, VAS scores, postoperative satisfaction level, and time to first requirement for postoperative analgesia were different between the control and PVB groups (P<.001) and between the control and EDB groups (P<.001), but not different between the PVB and EDB groups. Although the length of stay in hospital was shorter in the PVB and EDB groups compared to the control group, the difference was not statistically significant (P=.422). Conclusion: Epidural and bilateral paravertebral blockades performed in conjunction with general anesthesia decrease the intraoperative and postoperative need for analgesics, and might be beneficial for pain management and contribute to a shorter length of hospital stay for patients undergoing minimally invasive pectus repair operations. Both blockades also significantly improved the patient satisfaction.
Pediatric dog bite injuries of head and neck: An algorithm for the treatment of our clinic
(WOLTERS KLUWER MEDKNOW PUBLICATIONS, 2020) Sanli, Elif; Altay, Berkan
Background: Dog bite injuries are more frequent injuries than they are supposed to be in our country. Aims and Objectives: This study presents our pediatric dog bite injuries of head and neck and a simple algorithm of the treatment. Materials and Methods: A retrospective screening was done of the cases, and data was collected. Descriptive statistical analysis was done about age, sex, type of injury, time of injury, type of dog breed, and closure options. Results: A total of ten children were enrolled to the study. The mean age was 6.4 years, and most of the cases were preschool-aged children. Scalp was the most affected region at head and neck. Pit bull was the only known dog breed. The common time of the injuries was morning. Major injuries were more than minor ones, and they were closed with graft or flaps. Conclusion: We think that dog bite injuries are an important problem in our country. Therefore, further detailed multi-centered studies should be done.
The effect of insulin resistance on mortality in critically ill patients in the intensive care unit
(INDIAN ANAESTHETISTS FORUM, 2020) Bakkal, Ayse Gulcan; Buyuksekerci, Murat; Gencay, Isin; Aydin, Gulcin; Caglayan, Osman; Buyukkocak, Unase
Background and Aims: Insulin resistance can be described as a subnormal biological response to a specific insulin concentration or deterioration of an accepted response to insulin in glucose homeostasis and deficiency of insulin response. The aim of this study is to evaluate the effect of insulin resistance on mortality in critically ill patients. Methods: Over 18-year-old and nondiabetic 150 patients that had been hospitalized in an intensive care unit (ICU) between September 2013 and October 2014 were enrolled in this study. The Acute Physiology and Chronic Health Enquiry II (APACHE II), Glasgow Coma Scale, and Richmond Agitation and Sedation Scale were calculated on the day of admission to the ICU, and following 4th day and 1st, 2nd, 3rd, and 4th weeks. Insulin resistance was calculated using the HOMA formula. Infection and other complications during ICU stay, the requirement of mechanical ventilation (MV), nutritional status (parenteral and/or enteral), vasopressor, steroid, and insulin treatment were also recorded. Patients followed in the ICU were recorded as survivors and nonsurvivors. Results: Glucose levels were found to be higher in nonsurvivor group at the 1st week and there was a significant positive relationship between APACHE II score and insulin resistance at the 3rd week. There was a significant relationship between mortality and requirement of MV, vasopressor medication, complications, and infection. Conclusion: We conclude that the effect of insulin resistance seems to affect the mortality in critically ill patients after at least a 3 weeks long follow-up time.
The Effect of Erector Spinae Plane Block on Laparoscopic Cholecystectomy Anesthesia: Analysis of Opioid Consumption, Sevoflurane Consumption, and Cost
(MARY ANN LIEBERT, INC, 2020) Peker, Kevser; Akçaboy, Zeynep Nur; Aydin, Gülçin; Gencay, Işın; Şahin, Ahmet Tugrul; Koçak, Yahya Fatih; Peker, Seydi Ali
Background: Erector spinae plane (ESP) block has been increasingly suggested for laparoscopic cholecystectomy (LC) as a part of multimodal analgesia in many studies. However, there is not any study that investigated the perioperative effects of ESP block on anesthetic agent consumption and cost of LC anesthesia. This is the first study that evaluates the effect of ESP block in terms of cost-effectiveness, intraoperative consumption of inhalation agents, and perioperative consumption of opioids. Materials and Methods: In this prospective observational study, 81 patients who underwent LC were included. Patients were divided into two groups: In Group ESP (n = 39) bilateral ultrasound-guided ESP block was performed in preoperative period and in Group non-ESP (n = 42) ESP block was not performed. After standard general anesthesia protocol, anesthesia was maintained with 2% sevoflurane in 50% air and 50% oxygen with controlled ventilation in both groups. All patients were monitored with electrocardiography, noninvasive blood pressure, pulse oximetry, end-tidal carbon dioxide, and bispectral index. The consumption of sevoflurane and opioids in the intraoperative and postoperative 24 hours was recorded. The costs of drugs were determined by multiplying total consumed amounts with unit prices. Results: The costs and the consumed amounts of remifentanyl, sevoflurane, and tramadol were significantly higher in non-ESP group in the perioperative period (respectively, P < .001, P = .01, and P < .001). Conclusions: ESP block for LC decreased the consumed amount and cost of inhaled agents and opioids in the perioperative period.
Effects of intravenous and mask induction on post-operative emergence delirium in pediatric patients undergoing tonsillectomy with or without adenoidectomy
(SPRINGER LONDON LTD, 2020) Peker, Kevser; Polat, Reyhan
Background Emergence delirium occurs in children during recovery from general anesthesia. The aim of the study was to examine the effects of mask and intravenous sevoflurane anesthesia induction on emergence delirium in children undergoing tonsillectomy with or without adenoidectomy. Methods This single-blinded, prospective, randomized clinical trial was conducted in the operating room and the post-operative recovery area at a university hospital. Sixty-seven children (aged 3-12 years) were randomly assigned to receive either mask induction (group M) or intravenous induction (group IV). Vascular access was provided in group M after 8% sevoflurane and 60% nitrous oxide in oxygen were given through a mask. In the IV cohort, an intravenous cannula was inserted prior to induction. The incidence of emergence delirium was assessed using the Pediatric Anesthesia Emergence Delirium (PAED) scale after arrival in the post-anesthesia care unit. Post-operative pain was assessed using the Face, Legs, Activity, Cry, and Consolability (FLACC) scale. Results PAED scores were significantly higher in group M at 5 min (group M = 12.2 +/- 4.215, group IV = 9.1 +/- 4.0; mean difference = 3.094, 95% CI [1.108; 5.081]; P = 0.003), at 15 min (group M = 8.0 +/- 2.6, group IV = 5.1 +/- 2.3; mean difference = 2.942, 95% CI [1.586-4.301]; P < 0.001), and at 30 min (group M = 5.1 +/- 2.8, group IV = 2.5 +/- 1.8; mean difference = 2.620, 95% CI [1.457; 3.783]; P < 0.001) than in group IV. The FLACC scale scores were similar between the two groups. Conclusion Mask induction for pediatric patients undergoing tonsillectomy with or without adenoidectomy increased Pediatric Anesthesia Emergence Delirium scores more than intravenous induction.
Extracavally Malpositioned Central Venous Catheter
(COLL PHYSICIANS & SURGEONS PAKISTAN, 2020) Aydin, Gulcin; Akcaboy, Zeynepnur
[Özet Yok]
Effect of delivery mode and anaesthesia methods on cardiac troponin T
(ELSEVIER MASSON, CORP OFF, 2020) Bakirci, Sukru; Tulmac, Murat; Dag, Zeynep Ozcan; Sayan, Cemile Dayangan; Isik, Yuksel; Gencay, Isin; Boyunaga, Hakan
[Özet Yok]
The Wastage and Economic Effects of Anaesthetic Drugs and Consumables in the Operating Room
(AVES, 2020) Peker, Kevser
Objective: Anaesthesia is a branch in which new anaesthetic drugs, devices, instruments and new treatment methods have been developed. Because of these innovations, health expenditures have escalated. Anaesthetic drugs and consumables constitute the majority of these expenses. Some waste of used drugs and consumables in the operating room is unavoidable. However, excessive drug wastage can be controlled. One of the ways to reduce the financial burden of this wastage is to know the loss cost. This study aimed to discuss the effect of the wastage of drugs and consumables. Methods: This prospective observational study was conducted in a hospital operating room over a six-week period. At the end of each operation and at the end of each operation day, the amount of wasted and consumables was recorded. The total wastage of the drugs and consumables was calculated by multiplying unit prices. Results: Data of 363 cases were collected during the study period. The total loss cost calculated during the study period was 2543.77 TL. The highest total loss cost was rocuronium (29.95%) and propofol (27.99%). The least loss was neostigmine (0.06%). The consumption rate of consumables was lower than that of drugs. Conclusion: A significant amount of drug wastage was recorded during the study period. This can be reduced by simple means. These applications vary from physician behavioural change to the preparation of standard doses of single-dose preparations. Cost training programmes at regular intervals can also be used as a cost-reduction strategy.

Güncel Gönderiler