Makale Koleksiyonu

Bu koleksiyon için kalıcı URI

https://hdl.handle.net/20.500.12587/17824

Listeleniyor 1 - 20 / 165

The preoperative analgesic effect of 3-in-1 block on postoperative pain and tramadol consumption in total hip arthroplasty
(Kare Publ, 2008) Köroğlu, Süleyman; Takmaz, Suna Akın; Kaymak, Çetin; Narlı, Altuğ; Karalezli, Kubilay; Dikmen, Bayazıt
We studied the effect of preoperative 3-in-1 block for total hip replacement surgery on postoperative pain and tramadol consumption during patient-controlled analgesia. Thirty ASA I-II patients undergoing elective total hip arthroplasty (THA) were included in the study. Patients were randomly divided into 2 groups; Group I: Patients who received 3-in-1 block with 40 ml of 0.25% bupivacaine 30-minutes before surgery and later received general anesthesia, Group II: Patients who received only a simple needle puncture at the operation site 30-minutes before surgery and later received general anesthesia. All patients received intravenous tramadol at the end of surgery via a PCA device. Pain was evaluated at 0,1/2,1,4,8,12,24 and 48h at rest and on movement of the hip, using a 10cm VAS. The average intraoperative fentanyl consumption was lower in Group I than in Group II. VAS scores were significantly lower in group I, both at rest and during movement at all timepoints over in the first postoperative 12h and also during movement 24h postoperatively. However differences in VAS scores weren't clinically significant after 4 hours. In the recovery room, Group I VAS scores were only a third of Group II, both at rest and movement (p=0.0001). Total tramadol consumption was lower in GroupI (633.0 +/- 119.3 mg) than in GroupII (991.1 +/- 41.0 mg). Patient satisfaction scores were higher in GroupI than in GroupII. We concluded that preoperative 3-in-1 block with 40 ml-0,25% bupivacaine provides effective postoperative pain relief for elective THA, reducing intra-and postoperative analgesic consumption without increase in side effects.
The Efficacy of Gabapentin+ Dexamethasone for Postoperative Analgesia Following Septoplasty: A Prospective Randomized Placebo-Controlled Tria
(Sage Publications Inc, 2023) Kandemir, Süheyla; Pamuk, A. Erim; Özel, Gökçe; Gencay, Işın; Kılıç, Rahmi
Aims: This study aimed to compare the efficacy of gabapentin, dexamethasone, and gabapentin + dexamethasone for pain control after septoplasty. Materials and Methods: This prospective randomized trial included 120 patients that underwent septoplasty and were randomly divided into 4 groups: group G (preoperative gabapentin 600 mg p.o.); group D (intraoperative dexamethasone 8 mg i.v.); group GD (preoperative gabapentin 600 mg p.o. + intraoperative dexamethasone 8 mg i.v.); group C (placebo control). Results: The median VAS score was significantly lower in groups G and GD at 1, 2, 4, 6, 12, and 24 hours postsurgery than in group C (P < .008 for all). The median VAS score was significantly lower in group D than in group C at 1, 2, and 4 hours postsurgery (P < .008 for all). There weren't any significant differences in the VAS score between groups D, G, and GD at any time point. Groups G, D, and GD had a significantly lower frequency of rescue analgesic use than group C; however, there were no differences between groups G, GD, and C (P < .001 and P = .108, respectively). Conclusion: Gabapentin, dexamethasone, and gabapentin + dexamethasone are equally more effective analgesics during the first 4 hours postsurgery than placebo. The addition of dexamethasone to gabapentin does not provide extra analgesia. Both gabapentin and gabapentin + dexamethasone have a more prolonged analgesic effect than dexamethasone alone.
The effects of preoperative reactions of emotional distress on headache and acute low back pain after spinal anesthesia: A prospective study
(Pergamon-Elsevier Science Ltd, 2021) Peker, Kevser; Polat, Reyhan
Objectives: To address the effect of preoperative symptoms of depression and anxiety on headache and low back pain after spinal anesthesia. Methods: This prospective observational cohort study included 370 patients who underwent spinal anesthesia before elective surgeries at a university hospital. The patients were evaluated in terms of symptoms of depression (Beck Depression Inventory) and anxiety (Beck Anxiety Scale) while in their wards. The patients were evaluated via telephone calls for headache and low back pain after the operation. Results: Eighty-two (82/362) (23%) patients were determined as having headache and 28 (28/362) (7.8%) were determined as having low back pain. There was a significant association between preoperative depression scores and anxiety scores and VAS scores of headache (respectively, eta-squared = 0.19, p < .001; eta-squared = 0.14, p < .001). There was a significant association between preoperative depression scores and anxiety scores and VAS scores of low back pain (respectively, eta-squared = 0.02, p = .08; eta-squared = 0.03, p = .01). Conclusions: Preoperative symptoms of anxiety and symptoms of depression affect headache after spinal anesthesia. Preoperative symptoms of depression affect acute low back pain after spinal anesthesia. This trial was also registered at http://www.ClinicalTrials.gov. (Protocol Registration Receipt NCT03427372).
The effects of perioperative low-moderate doses of dexmedetomidine infusion on hemodynamic and neuroendocrine parameters
(Tubitak Scientific & Technological Research Council Turkey, 2008) Kaymak, Çetin; Başar, Hülya; Doğancı, Nur; Sert, Özgür; Apan, Alpaslan
Aim: The aim of this study was to determine the effects of low and moderate doses of dexmedetomidine infusions by evaluating hemodynamic and neuroendocrine responses in patients undergoing elective transurethral surgery. Materials and Methods: Fifty patients were randomly allocated to receive 0.45 (Group 1) or 0.6 (Group 2) mu g kg(-1) hr(-1) dexmedetomidine infusion 10 minutes before induction of anesthesia. Heart rate, blood pressures, ETCO2 and peripheral oxygen saturation values and parameters of non-invasive cardiac output were monitored. Measurement times were baseline (I), after dexmedetomidine infusion (II), after thiopental induction (III), after intubation (IV) and at 10-minute intervals during desflurane anesthesia. Anesthesia (2L min(-1) 50% N2O+O-2) was maintained with 4-6% desflurane corresponding to a bispectral index (BIS) value of 40-60. Venous blood samples were collected prior to intubation (I), at the 30(th) min intraoperatively (II) and after extubation (III) to determine plasma adrenaline and noradrenaline levels. Chi-square, Student's t-test and repeated measures of variance were used for statistical analysis. Results: Two different doses of dexmedetomidine infusion produced similar hemodynamic effects. The cardiovascular and neuroendocrine parameters were suppressed more in Group 2 than in Group 1. Conclusions: These findings suggest that intraoperative 0.45 and 0.6 mu g kg(-1) hr(-1) doses of dexmedetomidine result in similar intubation, recovery and hemodynamic responses. Cardiovascular and neuroendocrine parameters were suppressed more by the moderate dose of dexmedetomidine.
The effect of preemptive retrolaminar block on lumbar spinal decompression surgery
(Springer, 2024) Peker, Kevser; Aydın, Gülçin; Gencay, Isin; Saraçoğlu, Ayşe Gizem; Şahin, Ahmet Tuğrul; Öğden, Mustafa; Peker, Seydi Ali
Purpose Spinal decompression surgery causes severe pain. Retrolaminar block (RLB) is block, which is done by infiltration of local anesthetic to block spinal nerves between the lamina and superior costotransversospinalis muscle. The primary aim of this study is to evaluate the effectiveness of RLB on postoperative analgesia in patients undergoing spinal surgery. Secondary aims are effects on additional anesthetic and analgesic consumption. Methods The sixty (60) patients who underwent lumbar spinal surgery between May 2020 and May 2021 under general anesthesia with or without applied preemptive RLB for postoperative analgesia were included in this prospective observational study. Group I received ultrasound-guided preemptive RLB. In Group II, no intervention was performed. Postoperative VAS scores were compared in groups as primary outcome, perioperative additional anesthetic and analgesic needs were compared as secondary outcome. Results There was a significant difference between the groups in favor of the RLB group in terms of postoperative VAS scores at rest [1.33 (0.33-3.509)] and movement [2.40 (1.20-4.00)] (p < 0.001). Perioperative sevoflurane consumption was significantly low in block group (p < 0.001). Postoperative tramadol consumption was lower in Group I compared with Group II [Group 1: 200 (100-300); Group 2: 37.5 (0-200); p < 0.001]. Conclusion Preemptive RLB may be used to reduce patients' pain in lumbar decompression surgery as well as to be part of a multimodal analgesia and anesthesia regimen to reduce anesthetic and analgesic drug consumption. Trial registration numberClinicalTrials.gov (No. NCT04209907). Conclusion Preemptive RLB may be used to reduce patients' pain in lumbar decompression surgery as well as to be part of a multimodal analgesia and anesthesia regimen to reduce anesthetic and analgesic drug consumption. Trial registration numberClinicalTrials.gov (No. NCT04209907).
Hemangioma Turned Into a Gigantic Tongue: A Rare Case of Maffucci Syndrome
(Erciyes Univ Sch Medicine, 2021) Peker, Kevser
Background: This is a rare case of Maffucci syndrome who underwent orthopedic surgery owing to enchondroma and who had hemangiomas in the tongue tip. Case Report: After anesthesia induction, a 60-year-old male patient was intubated with direct laryngoscopy without any trauma to the hemangioma. However, before extubation, the edema in the patient's tongue was observed to slightly increase. After the endotracheal tube was removed, the patient had stridor, the airway was obstructed, the patient could not tolerate this condition, and he was subsequently reintubated. It was observed that the hemangioma in the tongue tip was dilated. The patient was followed up in the intensive care unit for 1 day and was extubated the following day with the reduction of hemangioma and tissue edema. Conclusion: The examination of hemangiomas, especially in the upper airway, requires careful attention from an anesthetic point of view.
Yüksek Voltaj Elektrik Çarpmasında Amantadin Tedavisi
(2018) Aydın, Gülçin; Gençay, Işın; Çolak, Selim
Yüksek voltaj elektrik yaralanmaları (YVEY) travmatik beyin hasarı (TBH) ile birlikte olabilir. Amantadin son yıllarda TBH’da sıklıkla kullanılmaktadır. 32.000 voltaj elektrik çarpması ile bilinç kaybı gelişen 26 yaşında erkek hastanın yoğun bakıma kabulünde Glasgow Koma Skalası (GKS):12 idi. Konfüzyon-ajitasyon ve görme bulanıklığı olan hastanın pupilleri izokorik, ışık refleksi bilateral pozitif idi. Göz dibi muayenesinde herhangi bir patoloji saptanmadı. Servikal, toraks ve abdomen tomografileri normal iken beyin tomografisinde sağ oksipital bölgede cilt altı hematom mevcuttu. Her iki el palmar yüz ve parmaklarda giriş- çıkış yerleri olan hastanın %36 oranında 2. ve 3. derece yanık mevcuttu. Kompartman sendromu tanısı ile acil ameliyata alınarak sağ ayakta fasiyotomi yapıldı. Kreatin fosfokinaz (CPK) değeri 933 IU/L, idrar dansitesi yüksek ve miyoglobinürik olması üzerine agresif sıvı tedavisi ve alkali diürez sağlanarak, 1 ml/kg/saat idrar çıkışı sağlandı. Amantadin sülfat 2x1 intravenöz (iv) tedavisine ilk gün başlanan hastanın 3. günde hastanın ajitasyonları düzeldi ve GKS 15 idi. Postoperatif 6. günde Plastik Cerrahi bölümüne devredildi. Sonuç olarak TBH’nın eşlik ettiği YVEY’da amantadin standart tedaviye eklenmesi gereken bir ajandır. Erken dönemde başlanması ile konfüzyon, mental esneklik kaybı, irritabilite ve ajitasyonda hızlı bir şekilde düzelme ile nörolojik stabilite sağlanabileceğini düşünmekteyiz.
Postoperative prolonged apnea in weill marchesani syndrome
(2003) Özcan, Şaziye; İnan, Nurten; Kaymak, Çetin
Weill Marchesani Sendromu (WMS), nadir, görülen bir sistemik konnektif doku hastalığıdır. Sendrom karakteristik olarak mikroseferofaki, ektopik lens, glokom, brakiodaktili ve brakiomorfı içermektedir. Bu olgu sunumunda, glokom cerrahisi geçiren, belirgin rezidüel blok ve postoperatif apne gelişen 17 ve 18 yaşlarında iki kız kardeş bildirilmektedir. Her iki hastamnda bir sonraki anestezi uygulamaları farklı anestezîk ajanlar kullanılarak sorunsuz tamamlanmıştır. Bu yazıda, uygulanan ilaçlar arasındaki muhtemel reaksiyonlar, konjenital sendrom ve uzamış apne nedenleri araştırılarak, tartışılmıştır.
Prilocaine induced methemoglobinemia after tube thoracostomy: case report
(2015) Özpolat, Berkant; Soyer, Tutku; Günal, Nesimi; Büyükkoçak, Ünase; Çakmak, Ahmet Murat
Çocuklarda toraks ampiyemi tedavisi genellikle lokal anestezi altında tüp torakostomisi ile gerçekleştirilir. En sık tercih edilen lokal anestetik ajan olan prilokain, terapötik dozlarda dahi akkiz toksik methemoglobineminin en yaygın nedenidir. Bu yazıda, ampiyem nedeniyle lokal anestezi altında göğüs tüpü takılması sonrası siyanoz gelişen ve toksik methemoglobinemi tanısı konulan 10 yaşında bir erkek çocuk sunuldu. Methemoglobin seviyesi %18.7 olarak ölçülen hasta askorbik asit ile başarıyla tedavi edildi.
Total kalça protezinde preoperatif 3-1 bloğun postoperatif ağrı ve tramadol tüketimi üzerine etkisi
(2008) Köroğlu, Süleyman; Takmaz, Suna Akın; Kaymak, Çetin; Narlı, Altuğ; Kalezli, Kubilay; Dikmen, Beyazıt
Bu çalışmada total kalça cerrahisinde preoperatif 3-1 bloğun postoperative ağrı ve hasta kontrollü analjezi ile tramadol tüketimi üzerine olan etkisi çalışıldı. Elektif total kalça protezi ameliyatı geçirecek ASA I-II grubundan 30 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar rastgele 2 gruba ayrıldı; Grup I: Cerrahiden 30 dk önce 40ml-%0,25 bupivakain ile 3-1 blok yapılıp, sonrasında genel anestezi verilen hastalar, Grup II: Cerrahiden 30 dk önce blok lokalizasyonuna basit iğne ponksiyonu yapılıp genel anestezi verilen hastalar. Tüm hastalara ameliyat sonunda PCA ile iv-tramadol başlandı. Ağrı, postoperative 0,1/2,1,4,8,12,24 ve 48. saatlerde, istirahatte ve harekette, 10 cm’lik VAS skalası ile değerlendirildi. Ortalama intraoperatif fentanil tüketimi I. Grupta, II. Gruba göre daha düşüktü. VAS skorları istirahatte postoperatif 12 saat, harekette postoperatif 24 saat süresince tüm ölçüm zamanlarında, I. grupta, II. gruba göre daha düşüktü. Ancak VAS skorlarındaki fark, 4. saatten sonra klinik olarak önemsizdi. Uyanma odası ağrı skorları istirahatte ve harekette, I. Grupta II. Gruba göre 3 kat daha azdı (p=0.0001). Total tramadol tüketimi I. Grupta (633.0±119.3 mg), II. Gruba (991.1±41.0 mg) göre daha düşüktü. Hasta memnuniyet skorları I. Grupta, II. Gruba göre yüksekti. Sonuç olarak, elektif TKP ameliyatlarında, 40 ml-%0,25 bupivakain ile preoperatif 3-1 blok uygulamasının, yan etki sıklığını artırmaksızın intraoperatif ve postoperatif analjezik tüketimini azaltarak, efektif postoperatif analjezi oluşturduğu kanaatine varıldı.
The effects of ketamine and lidocaine on free radical production after tourniquet-induced ischemia-reperfusion injury in adults
(2019) Peker, Kevser; Ökesli, Selmin; Kıyıcı, Aysel; Deyişli, Cemile
BACKGROUND: The primary aim of this study was to compare the effects of a small-dose infusion of 2 antioxidant agents, ketamine and lidocaine, on ischemia-reperfusion injury (IRI) in patients undergoing elective lower limb surgery. Ischemia-modified albumin (IMA), lactate, and blood gas levels were all measured and assessed. METHODS: A total of 100 patients who underwent lower extremity surgery were randomized into 3 groups. After spinal anesthesia, the ketamine group (Group K, n=33) was given a ketamine infusion, a lidocaine infusion was administered to the lidocaine group (Group L, n=33), and in the control group (Group C), 0.9% a sodium chloride infusion was performed. Blood samples were obtained for IMA analysis before anesthetic administration (baseline), at 30 minutes of tourniquet inflation (ischemia), and 15 minutes after tourniquet deflation (reperfusion). Arterial blood gas measurements were determined before anesthetic administration and 15 minutes after tourniquet deflation. RESULTS: The lactate and IMA levels at reperfusion were significantly lower in both the ketamine group and the lidocaine group when compared with the control group. CONCLUSION: The administration of both ketamine and lidocaine infusions significantly decreased skeletal muscle IRI-related high lactate and IMA levels. These results suggest the possibility of the clinical application of ketamine or lidocaine infusions in cases of skeletal muscle-related IRI.
May dexpanthenol, platelet-rich plasma, and thymoquinone provide new hope to maintain liver regeneration after partial hepatectomy?
(2019) Aydın, Oktay; Pehlivanlı, Faruk; Karaca, Gökhan; Aydın, Gülçin; Altunkaya, Canan; Bulut, Huri; Aydınuraz, Kuzey
Background/Aims: Complete liver regeneration may not always be possible after liver injuries and/or partial liver resection. The present study investigated the effects of dexpanthenol, platelet-rich plasma (PRP), and thymoquinone on liver regeneration in rats after partial hepatectomy (PH). Materials and Methods: A total of 34 Wistar albino rats, each weighing 250-280 g, were randomly separated into four groups. PH was performed, and except for the control group, intraperitoneal dexpanthenol, PRP, or thymoquinone was administered to the relevant groups for 7 days. All rats were then sacrificed, and the liver tissues were examined histopathologically and biochemically. Results: PRP reduced all oxidant-antioxidant parameters in rats that experienced liver regeneration, but did not create histopathological improvement in the liver tissue. Dexpanthenol had a histopathological improving effect on the liver tissue, but had no effect on biochemical parameters. Thymoquinone showed no histopathological or biochemical effects on liver regeneration. Conclusion: Although dexpanthenol did not affect biochemical oxidative parameters, it was considered to have improving effects on liver regeneration histopathologically. In addition, it was thought that PRP may be used for treatment of ischemia-reperfusion injury and cholestatic damage of the liver. Nevertheless, further studies are required on these subjects.
C-Reaktif Protein/Prealbumin Oranı Yoğun Bakım Hastalarının 48 Saatlik Mortalitesini Tahmin Edebilir mi? Retrospektif Kohort
(2020) Doğu, Cihangir; Yılmaz, Pakize Özçiftçi; Çakır, Esra; Akçaboy, Zeynep Nur; Bindal, Ahmet; Turan, Işıl Özkoçak
Amaç: Yoğun bakımdan taburculuk sırasında devam eden inflamasyonun mortalite üzerindeki önemi yeterince tanımlanmamıştır. C-reaktif protein (CRP) ve albümin seviyeleri, inflamasyonu göstermek için iyi belirteçlerdir. Yüksek inflamasyon ve inflamasyonla birlikte görülen yetersiz beslenme, mortaliteyi daha da artırır. Prealbumin düzeyleri de çeşitli hasta gruplarında mortalite tahmini için kullanılmıştır. Çalışmamızda hastaların prealbumin, CRP ve albümin düzeylerinin yoğun bakım mortalitesini 48 saat önce tahmin etmesini öngörmeyi amaçladık. Yöntemler: Hastaların demografik özellikleri, APACHE (Acute Physiology and Chronic Health Evaluation) II skorları, CRP, albümin ve prealbumin değerleri yoğun bakıma kabul ve yoğun bakım ünitesinden taburculuktan 48 saat önce değerlendirildi. Bulgular: Hastaların 103’ü kadın ve 124’ü erkekti. 128 hasta kaybedildi ve 99 hasta taburcu edildi. Gruplar arasında APACHE II skorları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu. Prealbumin (7.8 mg / dL) (P ? 0.0001) ve albümin (2.1 g / dL) (P ? 0.0001) düzeyleri, sağkalım grubuna göre kaybedilenler grubunda anlamlı olarak düşüktü. Kaybedilen hasta grubunda CRP (P ? 0.0001), CRP / Albumin (P ? 0.0001) ve CRP / Prealbumin (P ? 0.0001) düzeyleri anlamlı olarak yüksekti. CRP / Prealbumin düzeylerinin mortalitenin öngörülmesinde yüksek duyarlı (% 82.8) ve yüksek özgül (% 89.9) olduğu bulunmuştur. Sonuç: CRP / Prealbumin düzeyi yoğun bakım ünitesinde 48 saat öncesinde mortaliteyi öngörmede etkili bir parametredir.
Yoğun Bakımda İntoksikasyon Olgularının Retrospektif Analizi
(2018) Aydın, Gülçin; Atasever, Muharrem; Gençay, Işın; Çolak, Selim; Büyükkoçak, Ünase
Amaç: Medikal ilaçlarla intoksikasyonlar önemli bir halk sağlığı sorunudur. Bu çalışmada, “medikal ilaçlarla intoksikasyon” tanısı ile yoğun bakımda izlediğimiz hastaların demografik verileri, geliş Glasgow Koma Skalası (GKS), psikiyatrik tanıları, yoğun bakımdaki yatış süreleri, mortalite oranları hakkında tanımlamayı yapmak ve çoklu ilaç alımının prognoz üzerine etkisini göstermeyi amaçlamaktayız. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda 2015-2017 yılları arasında Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı yoğun bakım ünitesinde “medikal ilaçlarla intoksikasyon” tanısı kriter kabul edilerek 72 hasta retrospektif olarak incelendi. İstatistiksel değerlendirme SPSS 21.0 istatistik programı kullanılarak yapıldı. Gruplar arası farklılıklarda p<0.05 değeri istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Bulgular: Toplam 72 hastanın yaş ortalaması 28.26, geliş GKS’ı 13.38 ve ortalama hastanede yatış süresi 3.09 gün idi. Hastaların %63.9’u kadındı. Kırk yedi hastada psikiyatrik tanı yok iken 25 hastanın psikiyatrik tanısı mevcuttu. Psikiyatrik tanılara bakıldığında, %44.0 hasta depresif bozukluk, %36.0 hasta majör depresyon, %8.0 hasta bipolar affektif bozukluk, %4.0 hasta psikotik bozukluk, %8.0 hasta şizofreni nedeniyle tedavi almakta idi. Hastaların %52.8’i çoklu ilaç alımı nedeniyle başvururken, %29.2 hasta tekli ilaç alımı nedeniyle başvurdu. Onyedi hastanın tedavisinde antidot kullanıldı. Onsekiz hastada entübasyon gereksinimi olurken, 27 hastada hemodiyaliz yapıldı. Sadece bir hasta exitus olarak rapor edildi. En sık intoksikasyon sebebi olan ilaç grubu antidepresanlar (%19.4) idi. Gruplar cinsiyet açısından karşılaştırıldığında intihar girişiminde bulunan kadınların %23.9’unda psikiyatrik tanı mevcutken, erkeklerin %53.8’inde psikiyatrik hastalık tanısı vardı (p<0.05). Çoklu ilaçla meydana gelen intoksikasyonda GKS daha düşük, entübasyon gereksinimi daha fazla, hemodiyaliz ihtiyacı artmış olarak bulundu (p<0.05). Sonuç: Bu çalışmada, medikal ilaç nedenli intoksikasyon vakalarının çoğu kadın hastalar olup en sık karşımıza çıkan tanı depresif bozukluktur. Çoklu ilaçla meydana gelen intoksikasyon vakalarında; GKS daha düşük, entübasyon gereksinimi ve hemodiyaliz ihtiyacı daha fazladır.
Toraks cerrahisinde ultrasonografi eşliğinde yapılan preemptif torakal paravertebral bloğun etkinliği
(2017) Aydın, Gülçin; Gençay, Işın; Çolak, Selim; Günal, Nesimi; Özpolat, Berkant
Amaç: Günümüzde torakotomi ağrısının akut tedavisinde sık kullanılan bölgesel anestezi yöntemlerinden biri torakal paravertebral blok (TPVB) uygulamasıdır. Bu klinik çalışmada, toraks cerrahisinde ultrasonografi eşliğinde "preemptif" yapılan TPVB'un, ameliyat esnasında opioid ilaç tüketimi, ameliyat sonrası ağrı, komplikasyon ve hasta memnuniyeti üzerine etkilerini araştırması amaçlandı.Gereç ve Yöntem: Elektif toraks cerrahisi geçirecek 18-65 yaş arası 25 hasta çalışmaya alındı ve 14 hastaya torakotomi (TKT grubu), 11 hastaya torakoskopi (TKS grubu) uygulandı. Grupların operasyon süreleri ve ameliyat esnasında ek opioid ilaç ihtiyaçları kaydedildi. Ameliyat sonrası dönemde ağrıya yönelik 0-1-2-6-12-24. saatlerdeki "Görsel Analog Ölçeği" (VAS) değerleri, 24 saat içindeki bulantı-kusma, hipotansiyon ve diğer komplikasyonlar kaydedildi. Ayrıca hastalara ameliyat sonrası dönemde "Hasta Memnuniyet Ölçeği" (HMÖ) uygulandı.Bulgular: Çalışmada torakotomi ile videotorakoskopi uygulanan hastalar arasında opioid ilaç kullanımı miktarı, VAS puanı, HMÖ puanı, ameliyat sonrası komplikasyon türü bakımından anlamlı bir fark bulunmadığı saptandı. Ancak operasyon süresi bakımından TKS grubunda sürenin daha kısa olduğu bulundu. Diğer yandan tüm VAS puanı değerleri ile HMÖ sonuçları arasında da negatif korelasyon tespit edildi.Sonuçlar: Çalışma sonunda TPVB işleminin gerek torakotomi gerekse videotorakoskopi yapılacak hastalarda ameliyat sonrası ağrının azaltılmasında, hasta konforunun sağlanmasında ve komplikasyonların azaltılmasında oldukça iyi bir seçenek olabileceği düşünüldü
Epidural tramadol infiltration decreases postoperative analgesic consumption after lumbar microdiscectomy
(2012) Şahin, Yasemin; Apan, Alparslan; Öz, Gökşen; Evliyaoğlu, Çetin Ayhan
Amaç: Çalışmanın amacı epidural tramadol infi ltrasyonunun postoperatif analjezik etkilerini araştırmak. Tramadol lokal anestezik ve antienfl amatuvar özellikleri de bilinen zayıf opioiddir. Yöntem ve gereç: Genel anestezi altında lomber mikrodiskektomi operasyonu geçiren ASA I veya II sınıfı 60 hasta çalışmaya alındı. Anestezi indüksiyonu 2-2.5 mg kg–1 propofol, 0.5 mg kg–1 roküronyum bromid, ve 1 ?g kg–1fentanil ile sağlandı. Anestezi idamesinde % 2-2,5 sevofl uran ve N2O/O2 (FiO2 = % 35) karışımı kullanıldı. Hastalar rastgele iki gruba ayrıldı. Çalışma grubunda operasyonun sonunda cerrahi saha kapanmadan önce epidural bölgeye 5 mL salin içinde 1 mg kg–1 tramadol verilirken, kontrol grubunda hastalara eşit volümde salin uygulandı. Ağrı vizüel analog skala (VAS) ile (0 ila 10 cm) her 4 saatte bir postoperatif ilk 24 saat boyunca değerlendirildi. Hasta kontrollü analjezi (HKA) cihazı 15 ?g fentanil bolus istek 10 dakika kilitli kalacak şekilde ayarlandı. Bulgular: Her iki grup arasında VAS değerleri açısından fark yoktu. Postoperatif ilk 24 saat fentanil tüketimi kontrol grubunda 328,5 ± 221,8 ?g ve tramadol grubunda 194,5 ± 147,4 ?g bulundu (P = 0,030). HKA bolus istek gereksinimi ise kontrol grubunda 51,2 ± 77,9 ve tramadol grubunda 20,1 ± 23,7 tespit edildi (P = 0,02). Yan etki profilleri arasında fark bulunmadı. Sonuç: Mikrodiskektomi operasyonu geçiren hastalarda epidural bölgeye uygulanan tramadol infi ltrasyonu analjezik gereksinimi belirgin ölçüde azaltmaktadır.
Bir Üniversite Hastanesinde Üçüncü Basamak Yoğun Bakım Hastalarında Tanıya Göre Maliyet Analizi
(2019) Peker, Kevser
Amaç: Bu araştırmada, hastane maliyetleri içinde çok önemli bir yer tutan yoğun bakım ünitele- rinde (YBÜ) tanıya göre maliyetleri ortaya çıkarmak için YBÜ’lerinde gelir ve giderler arasındaki farkları hesaplayarak maliyet kontrolü ve verimliliğin yükseltilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: YBÜ’de tedavi edilen hastaların gelir ve gider verileri bilgi işlem ve fatura bölümlerinden alınarak hasta tanısına göre maliyetler analiz edilmiştir. Hastaların demografik verileri, yatış süreleri, yoğun bakım sonuçları, yoğun bakımın toplam gelir ve giderleri ile hastaların tahlil, tedavi ücretleri, ilaç ve sarf malzeme ücretleri ayrı ayrı değerlendirilmiştir. Bulgular: Bu araştırmaya toplam 115 hasta dahil edilmiştir. Hastaların yatış tanı grupları akut repiratuvar distres sendromu, pulmoner ödem, zehirlenme, trafik kazası, kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH), pnömoni, pulmoner emboli, postoperatif hasta ve nedeni bilinmeyen kardiyak arrest şeklindedir. Doğrudan ilk malzeme ve ilaç giderleri hesap edildiğinde yoğun bakımda KOAH grubunda hasta başına elde edilen gelirin 619.47 Türk lirası olduğu, postoperatif grupta ise mali- yet kaybı olduğu gözlendi. Sonuç: YBÜ’lerinde maliyet analizi yöntemlerinin kullanılması hem mevcut tedavilerin devamını hem de ihtiyaca göre yeni düzenleme yapmayı olası kılabilir. Aynı zamanda kısıtlı kaynakların en verimli şekilde kullanılması sağlanabilir. Böylece yoğun bakım hastalarının gelişmiş tedavilere ulaşması daha kolay olabilir.
Pre-versus postoperative tramadol instillation: both are effective for decreasing pain and/or agitation in pediatric adenotonsillectomy
(2013) Aydın, Gülçin; Apan, Alparslan; Köse, Emine Arzu; Öz, Gökşen
Aim: The present study aimed to investigate the possible influence of nasopharyngeal preoperative or postoperative tramadol instillation on postoperative pain and agitation in pediatric patients undergoing adenoidectomy, with or without tonsillectomy and tube placement. Materials and methods: Ninety pediatric patients were included in the study. Induction of anesthesia was achieved with 2.5 mg kg−1 propofol and 0.6 mg kg−1 rocuronium bromide. To maintain the anesthesia, 2%–2.5% sevoflurane in an oxygen-N2 O mixture (FiO2 = 35%) was administered. In Group I (n = 30), 1 mg kg−1 tramadol was given 10 min before adenoidectomy, and in Group II (n = 30) it was administered 10 min after adenoidectomy was achieved on the adenoid tissue. Saline, at the same volume, was injected as a control in Group III (n = 30). Patients were evaluated for postoperative pain, agitation score, and modified Aldrete score (MAS) in recovery. Results: When compared with the treatment groups, pain scores and analgesic requirements in the control group significantly increased (P < 0.001). Agitation scores were also significantly higher in the same group. Time-related MASs were significantly lower in the control group in the early recovery period. Conclusion: Preoperative or postoperative tramadol instillation administered to the adenoidectomy area significantly decreased postoperative analgesic requirements and agitation.
Which Is More Effective for Minimally Invasive Pectus Repair: Epidural or Paravertebral Block?
(MARY ANN LIEBERT, INC, 2020) Aydın, Gülçin; Şahin, Ahmet Tugrul; Gencay, Işın; Akçabay, Zeynep Nur; Günal, Nesimi; Dural, Koray; Özpolat, Berkant
Objective: The aim of this study was to compare the effectiveness of epidural block (EDB) and paravertebral block (PVB) for minimally invasive pectus repair with the conventional method in terms of pain control during and after pectus operations, patient comfort, and length of stay in hospital. Materials and Methods: A retrospective review was made of patients who underwent minimally invasive pectus repair. The patients were allocated into three groups as follows: PVB group (Pre-emptive ultrasound-guided bilateral thoracic single injection PVB, n=15); EDB group (Pre-emptive landmark-guided single injection thoracic EDB, n=8); and Control group (Neither PVB nor EPB, n=9). The intraoperative analgesic requirement was recorded, and a visual analog scale (VAS) for pain evaluation and the Postoperative Patient Satisfaction Scale were applied to all patients. Results: The intraoperative analgesic requirement, VAS scores, postoperative satisfaction level, and time to first requirement for postoperative analgesia were different between the control and PVB groups (P<.001) and between the control and EDB groups (P<.001), but not different between the PVB and EDB groups. Although the length of stay in hospital was shorter in the PVB and EDB groups compared to the control group, the difference was not statistically significant (P=.422). Conclusion: Epidural and bilateral paravertebral blockades performed in conjunction with general anesthesia decrease the intraoperative and postoperative need for analgesics, and might be beneficial for pain management and contribute to a shorter length of hospital stay for patients undergoing minimally invasive pectus repair operations. Both blockades also significantly improved the patient satisfaction.
Pediatric dog bite injuries of head and neck: An algorithm for the treatment of our clinic
(WOLTERS KLUWER MEDKNOW PUBLICATIONS, 2020) Sanli, Elif; Altay, Berkan
Background: Dog bite injuries are more frequent injuries than they are supposed to be in our country. Aims and Objectives: This study presents our pediatric dog bite injuries of head and neck and a simple algorithm of the treatment. Materials and Methods: A retrospective screening was done of the cases, and data was collected. Descriptive statistical analysis was done about age, sex, type of injury, time of injury, type of dog breed, and closure options. Results: A total of ten children were enrolled to the study. The mean age was 6.4 years, and most of the cases were preschool-aged children. Scalp was the most affected region at head and neck. Pit bull was the only known dog breed. The common time of the injuries was morning. Major injuries were more than minor ones, and they were closed with graft or flaps. Conclusion: We think that dog bite injuries are an important problem in our country. Therefore, further detailed multi-centered studies should be done.

Güncel Gönderiler