Makale Koleksiyonu
Bu koleksiyon için kalıcı URI
Güncel Gönderiler
Öğe Prenatal Diagnosis Preferences of Turkish Women and the Association of their Choices with Temperament(Bentham Science Publ Ltd, 2022) Tulmaç, Özlem Banu; Buturak, VisalObjectives: The purpose of this study is to explain which choices Turkish women prefer for prenatal diagnosis more frequently and to find out if there is an association between temperament and decisions through the prenatal diagnostic steps or consistency of decision. Materials and Methods: This is a cross-sectional study on pregnant women who were admitted to our outpatient clinic based on the responses to a self-administered questionnaire at the time of combined test or triple test as the first prenatal screening test. 198 pregnant women completed self-administered questionnaires comprising 131 questions including Temperament Evaluation of Memphis, Pisa, Paris, and San Diego questionnaire (TEMPS-A). Results: Overall, 88.4% of women were willing to learn if there was an anomaly, whereas 4.5% did not, and 7.5% were uncertain. Of the included patients, 87.9% would decide on the screening tests to be performed, 23.2% had a positive attitude on diagnostic tests, and only 13.1% were in favour of termination. No association was found between the temperament scores and positive, negative, and indecisive attitudes of the patients. In addition, there was no relation between being decisive and indecisive, and the temperament scores except for cyclothymic scores. Indecisive attitude to termination was associated with higher cyclothymic scores (5 (1-13) for decisive patients, 7 (0-17) for indecisive patients, p=0.035). Conclusion: We found that affective temperaments measured by the TEMPS-A are not related to the attitudes about prenatal screening or diagnostic tests or termination. Indecisive attitude to termination was associated with higher cyclothymic scores.Öğe A new therapy modality for treatment-resistant depression: Vagal nerve stimulation(Yerkure Tanitim & Yayincilik Hizmetleri A S, 2014) Buturak, Visal; Bakar, BülentObjective: Although new treatment modalities are recommended for the treatment resistant depression, it has been estimated that some depressive episodes treated for an adequate duration with recommended dose of an antidepressant exhibit treatment resistance. Direct evidence supporting a role for the vagal nerve stimulation (VNS) therapy in depression came from early observation of mood improvement in treatment resistant epileptic patients who were performed VNS. Results of the clinical and experimental studies recommended that VNS therapy could be a choice for long-term treatment of chronic or recurrent treatment resistant depression (TRD). The aim of this study was to review the literature which evaluates the affectivity and mechanism of the VNS which have been used as an alternative therapy modality in the treatment resistant major depressive disorders. Method: Medline/Index Medicus (PubMED) was searched and the reports which investigated the properties of the VNS (such as application procedures, mechanisms of effect, therapeutic affectivity and reliability of VNS in chronic or recurrent TRD episodes) were reviewed in a wide perspective in this article. Results: It has been reported in several studies that large number of patients receiving conventional treatment could not show full remission of depressive episodes, and the results of these studies support that new therapy modalities are needed. Numerous studies had been conducted regarding the effect mechanisms of VNS in treatment-resistant depressive episodes. However, in these studies which area of the brain - and how-was affected not fully understood. The effectiveness and the reliability of the VNS methods in intractable depressive episodes have been investigated by using different methods and study design. In some of these VNS studies for treatment of TRD episodes, showed an increase in the rate of treatment response and remission; however, some studies showed an increase only in the rate of treatment response. In these studies, the research group received a large portion of patints with unipolar disorder who had TRD episodes in general, and less portion of patients were bipolar disorders. And, the authors suggested future studies contained large sample size, because their study samples, which were conducted to investigate the effectiveness and reliability of VNS, consisted of relatively small number of the patients with bipolar disorder. In studies, the most commonly reported side effects in patients treated with VNS were incision side pain, hoarseness, neck pain, headache, cough, difficulty in swallowing, and shortness of breath. Conclusion: VNS in TRD episodes may seem an efficient and reliable treatment method to use, but this method more widely on this subject to be able to use more controlled studies are needed.Öğe Idiopathic Hypereosinophilic Syndrome as a Rare Cause of Stroke: A Case Report(Turkish Neurological Soc, 2021) Turğut, Esra; Alpua, Murat; Yalçın, Selim; Coşkun, Oya; Bilgili, Mirace Yasemin Karadeniz; Açıkgöz, Ergin Ayaşlıoğlu; Coşkun, ÖzlemHypereosinophilic syndrome (HES) is a rare hematological disease that causes organ damage by eosinophil infiltration in the tissue with increased eosinophil production in the bone marrow. HES is a rare but important cause of stroke. Central nervous system involvement findings can be serious and life-threatening. Eosinophil values should be examined as the cause of stroke, and hypereosinophilia should be suspected, especially in young patients with no etiology. Reported herein is a case of a 47-year-old female patient who was followed up with the diagnosis of acute cerebrovascular disease due to idiopathic HES.Öğe Mediatory effect of alexythymiaon the relationship between cyberchondria and somatosensory amplification in psoriasis patients(Cukurova Univ, Fac Medicine, 2024) Kalaycı, Bülent Nuri; Kartal, Fatma; Salcan, Tarık; Mete, BurakPurpose:We hypothesized that the level of cyberchondriamay be related to exaggeration of bodily sensations in patients diagnosed with psoriasis and that the level of alexithymia may have a mediating effect on this relationship.Materials and Methods:Our research sample consists of 101 patients diagnosed withPsoriasis and 89 healthy controls. Psoriasis Area and Severity Index (PASI) was applied to patients diagnosed with psoriasis. All participants completed the Sociodemographic Data Form, Cyberchondria Severity Scale (CCS), Toronto Alexithymia Scale (TAS), Beck Depression Inventory (BDI), Beck AnxietyInventory (BAI) and Somatosensory Amplification Scale (SSAS).Results:SC & Ouml; F1, F2 subscale and total scores in the control group; f5 scores were statistically significantly higher in the psoriasis group. SSAS total scores in the psoriasis group were statistically significantly higher than in the control group.A significant, positive and low level correlation was found between PASI and SCS f1, BD and ssas scores in psoriasis patients. There is a significant, positive and significant difference between PASI and BA scores. A moderate correlation was found. The mediating effect of alexithymia in the relationship between cyberchondria and exaggeration of bodily sensations. In the mediation analysis examined, alexithymia was found to be a partial mediator. Both the direct and indirect (mediating effect) effects of cyberchondria on alexithymia are significant.Conclusion:Alexithymia has a mediating effect on the relationship between cyberchondria and exaggeration of bodily sensations in patients with psoriasis. In clinica practice, assessing the level of exaggeration of bodily sensations and alexithymia may be predictive to determine the pathological level of health information seeking behavior in people suffering from chronic diseases such as psoriasis.Öğe Parietal Cortex Volume and Functions in Major Depression and Bipolar Disorder: A Cloud-Based Magnetic Resonans Imaging Study(Turkish Neuropsychiatry Assoc-Turk Noropsikiyatri Dernegi, 2024) Kılıç, Fatma; Kartal, Fatma; Erbay, Mehmet Fatih; Karlıdağ, RıfatIntroduction: The present study aimed to compare the Parietal Lobe (PL) volumes and Cancellation Test (CT) performances of euthymic patients with Bipolar Disorder -1 (BD) and Major Depressive Disorder (MDD), and healthy controls. Methods: The present study included 63 participants in three groups; two patient groups in remission involving patients with BD and MDD diagnosed according to DSM-5 and a control group with healthy individuals. Sociodemographic Data Form, CT, and Hand Preference Questionnaire were applied to all participants. Participant PL volumes were measured with the Cloud-Based Brain Magnetic Resonance Image Segmentation - Parcellation System. Results: Both patient groups exhibited lower PL volume when compared to the control group, and there was no difference between the patient groups based on PL volume. It was determined that MDD and BB patients scored less in the CT when compared to the control group. There was a weak correlation between right and left PL volumes and CT performances. Conclusion: The present study findings demonstrated that BD and MDD patients in remission exhibited lower PL volume and CT performance when compared to healthy controls, emphasizing that PL could be structurally and functionally significant in the pathophysiology of mood disorders.Öğe Associates Of Cognitive Functions In Aged Turkish Adults: Insights From A Psychiatry Outpatient Clinic(Gunes Kitabevi Ltd Sti, 2023) Kocakaya, Hanife; Öztürk, Hayriye MihrimahIntroduction: The aim of this study was to determine the cognitive function and its influential factors in elderly adults in Turkey. Materials and Methods: 127 patients aged over 65 years referred to a psychiatry outpatient clinic for the first time were included to cross-sectional and descriptive study. Patients were assessed by Carlson Comorbidity index, Montreal Cognitive Assessment Test, Geriatric Depression Scale, Beck Anxiety Inventory, Nottingham Health Profile and Lawton Instrumental Activities of Daily Living Scale.Results: The mean age of the patients was 69.7 & PLUSMN;4.2 years and 55.1% (n=70) of the participants were female. The primary diagnosis was Generalized Anxiety Disorder in 48.8% and Major depressive disorder in 51.2% of the patients. In multivariate analysis, age (OR:0.759, 95% CI:0.630-0.914, p=0.004), income <3800 TL (OR:14.72, 95% CI:1.78-121.51, p=0.013), medication usage (OR:0.171, 95% CI:0.035-0.845, p=0.030) and Geriatric Depression Scale score (OR:0.876, 95% CI:0.785-0.977, p=0.017) remained as independent predictors of Montreal Cognitive Assessment Test score.Conclusion: In Turkish adults with Generalized Anxiety Disorder or Major depressive disorder who admit to a psychiatry outpatient clinic for the first time, various parameters including age, education, income, leisure activity, medication usage, depression, Lawton Instrumental Activities of Daily Living Scale score and Nottingham Health Profile score are linked with cognitive impairment. However, only age, income, medication usage and depression independently associate with cognitive impairment in this highly specific patient population.Öğe Self-Compassion in Depression and Anxiety Disorders(Duzce Univ, Fac Medicine, 2023) Gürsoy, Betül Kurtses; Akkoyun, Ayşe ZeynepObjective: The purpose of this study was to determine the levels of self-compassion, psychological well-being, and self-esteem in patients suffering from depression and anxiety disorders, as well as the relationship between them.Method: The study included 100 patients with depressive disorders and 100 patients with anxiety disorders who applied to Afyonkarahisar Health Sciences University Psychiatry Outpatient Clinic and agreed voluntarily to participate in the study, and also 100 healthy controls. Sociodemographic data form, Beck Anxiety Inventory (BAI), Beck Depression Inventory (BDI), Psychological Well-Being Scale (PWBS), Self-Compassion Scale (SCS) and Rosenberg Self-Esteem Scale (RSES) were applied to the participants.Results: According to the findings of the scales applied to the groups; there was a statistically significant difference between the groups in terms of well-being, self-esteem, and self-understanding (p<0.001). The distribution of median values (m(Q1-Q3)) of self -understanding levels by groups is as follows; depression group (60(48-72)), anxiety disorders group (71(58-84)) and healthy control group (93(88-97)). In the Pearson correlation analysis, it was determined that self-compassion showed the strongest correlation with self-esteem in the depression group (r=0.594, p<0.001).Conclusion: As a result of the strong correlations between psychological well-being and self-esteem, it has been determined that it is critical to prioritize self-compassion in depression and anxiety disorders accompanied by depressive symptoms.Öğe Investigation of the Processing of Noun and Verb Words with fMRI in Patients with Schizophrenia(2020) Nazlı, Şerif Bora; Koçak, Orhan Murat; Kırkıcı, Bilal; Sevindik, Muhammet; Kokurcan, AhmetIntroduction: Action naming is reported to be more damaged in patients with schizophrenia than object naming. Aim of this study is to understand the cortical mechanism underlying the negative symptoms seen in patients with schizophrenia such as inactivity, restricted behavioral repertoire, by using functional MRI (fMRI) to determine whether the action origin words have a different representation in the brain regions of patients with schizophrenia and healthy individuals. Our hypothesis is that restriction in the repertoire of movement and behavior and the failure of words of “action” than words of “object” are interrelated through the same cortical mechanisms. If this hypothesis is correct, the reason for not taking action in patients with schizophrenia may be improper definition of the action (verb). Methods: fMRI study was conducted with 12 patients with schizophrenia and 12 healthy individuals. fMRI recording was performed after applying positive and negative syndrome (PANSS) scale, Calgary depression scale, hand preference scale to the participants. During the sessions, “lexical decision task” is applied by showing a total of 240 words (120 words – 60 verbs (words of action) and 60 nouns (words of object) – and 120 non-words) to the subjects. Results: In fMRI findings, in the group main effect, which can also be expressed as the difference of the noun and verb words in the group of schizophrenia from the noun and verb words in the healthy control group, the activation of the anterior prefrontal cortex is found to be lower in patients with schizophrenia than in healthy individuals. When the brain areas which show the difference in verb words in schizophrenia group from both noun words in schizophrenia group and noun and verb words in healthy individuals are examined, inferior frontal gyrus pars triangularis (BA45) showed more activation in patients with schizophrenia than healthy individuals, but again for the same task, inferior frontal gyrus pars opercularis (BA44) and left primary sensory area showed less activation in patients with schizophrenia than healthy individuals. There is no difference between patients with schizophrenia and healthy volunteers in terms of correctly identified words and reaction time. Conclusion: Considering the lack of difference between the groups in terms of number of correctly identified words and reaction time, and BA 44’s role in recognition and imitation of action and being a part of the mirror neuron system, the significant inverse correlation between PANSS negative score and BA40 can be seen as an effort to compensate for BA44 inadequate activity through BA40.Öğe Anksiyetenin eşlik ettiği depresyon olgularının hepsinde depresif bozukluk olmayabilir: Karşılaştırmalı bir izlem çalışması(2003) Boratav, Cumhur; Koç, AtifBu çalışmada anksiyeteli depresyon olgularının bazılarının aslında bir anksiyete bozukluğu olduğu varsayımı araştırılmıştır. Bu amaçla 15 anksiyeteli depresyon, 20 panik veya yaygın anksiyete bozukluğu olan hasta alınmış, 1.5 mg/gün lorazepam verilerek 3 hafta süreyle izlenmiştir. İzlem sonunda 5 depresyon olgusunun 17 Beck Depresyon Ölçeği puanının altına indiği saptanmıştır. Benzodiyazepine yanıt veren bu grubun ölçek puanları, belirti sayısı, belirti düzelme oranı açısından anksiyete ve depresyon grupları arasında ara bir pozisyonda kaldığı ve belirti başlama zamanı bakımından depresyon grubundan ayırt edilemediği görülmüştür. Sonuç olarak, başlangıçta öne sürülen varsayım kanıtlanamamıştır, ancak kimi depresyon olgularının anksiyete bozukluğu ya da depresif bozukluk olarak adlandırılamayacak ara bir pozisyon gösterdikleri ortaya konmuştur.Öğe Birinci basamak hekimlerinin şizofreniye bakış açısı(2002) Aker, Ahmet Tamer; Özmen, Erol; Ögel, Kültegin; Sağduyu, Afşin; Uğuz, Şükrü; Gürol, Tamar Defne; Boratav, Rıza CumhurAmaç: Türkiye'deki birinci basamak hekimlerinin şizofreni ve tedavisine yaklaşımı ile ilgili bilgi, eğilim ya da algılamalarının saptanması ve bunu etkileyen etmenlerin ortaya koyulması amacıyla planlanan bu araştırma Psikiyatrik Araştırmalar ve Eğitim Merkezi Derneği (PAREM) tarafından yapılmıştır. Yöntem: Araştırma Adana, İstanbul, Trabzon, Diyarbakır ve Bolu'da yürütülmüştür. İllerin seçimi Devlet İstatistik Enstitüsü'nün gelişmişlik sınıflaması, çalışan psikiyatrist sayısı ve farklı coğrafi bölgeler dikkate alınarak yapılmıştır. İl ve ilçe merkezlerinde çalışan pratisyen hekimler araştırmaya alınmıştır. Uygulanan ankette, şizofreni ve depresyona karşı bilgi, algı ve eğilimleri ölçmek için 60 item yer almakta olup, her item için "katılıyorum", "katılmıyorum" ve "fikrim yok" şeklinde 3 yanıt kategorisi belirtilmiştir. Seçilmiş bölgelerdeki hekimleri ziyaret ederek, yüz yüze görüşmeler yaparak, her ilde 1 olmak üzere toplam 5 anketör anketleri uygulamıştır. Araştırmada 123 sağlık ocağında çalışan 300 birinci basamak hekimine anket uygulanmıştır, Anketin uygulandığı sağlık ocaklarında bulunan 55 hekim anketi uygulamayı reddetmiştir. Sonuçlar: Anketin uygulandığı hekimlerin %58.7'si erkek, %41.3'ü kadındır. Araştırmaya alınan hekimlerin yaş ortalamaları 31.4, ortalama olarak çalışma süreleri 6.5 yıl, bir hafta içerisinde gördükleri hasta sayısı 247.6, son bir hafta içinde gördükleri ortalama psikotik hasta sayısı ise 19.88'dir. Sonuçlara göre, hekimlerin büyük çoğunluğu şizofreniyi ruhsal bir zayıflık hali olarak görmekte ve %80'i şizofrenin tam olarak düzelmediğine inanmaktadır. Hekimlerin üçte birinden fazlası şizofreninin sosyal sorunlar nedeniyle ortaya çıktığına ve %26'sı şizofreninin iyileşmesi için sosyal sorunların çözülmesi gerektiğine inanmaktadır. Şizofrenide psikoterapinin yararlı olacağına inananların oranı ise %56.3'tür. Hekimlerin yarısından fazlası şizofrenlerin toplum içinde serbest dolaşmaması gerektiğine, saldırgan olduklarına, kendi hayattarı ile doğru kararlar alamayacaklarına inandıklarını belirtmişlerdir. Bu bulgular hekimlerin şizofreniye ilişkin stigmayı toplumla paylaştıklarını göstermektedir. Tartışma: Bulgular şizofreninin değerlendirilmesi ve kavranmasında hekimlerin bakış açılarının önemini ortaya koymaktadır. Hekimlerin de toplumun bakış açısına benzer bir şekilde şizofreniyi değerlendirdikleri görülmektedir. Şizofreni hastalığını daha fazla bilen ve hastalarla daha yakın ilişkide olan bu grubun etiketleyici bir düşünce içinde olması bu konuda yürütülecek çalışmaların kapsamının genişletilmesi konusunda uyarıcı olmaktadır.Öğe Sigara bırakma polikliniğine başvuran hastaların sosyodemografik özellikleri ve sigara bağımlılık şiddetleri(2016) Buturaka, Şadiye Visal; Günal, Nesimi; Özçiçek, Gamze; Rezaki, Hatice Özdemir; Koçak, Orhan Murat; Kırıcı, Aslıhan Güneş; Kabalcı, MehmetAmaç: Sigara bağımlılığı çevre ve genetik etkilerin bir arada rol oynadığı karmaşık bir davranıştır. Sigara bırakma hizmetleri açısından Türkiye günümüzde dünyada lider ülkelerden birisi olsa da bu alanda yeterli çalışma yoktur. Biz bu çalışmada bağımlılık şiddeti ile cinsiyet, eğitim düzeyi, medeni durum, stresör varlığı, ailede bağımlılık gibi çeşitli değişkenlerin ilişkisi olduğu hipotezini doğrulamayı amaçladık.Gereç ve Yöntemler: Bu retrospektif çalışmaya Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Ana Bilim Dalı ve Göğüs Cerrahisi Ana Bilim Dalı tarafından yürütülen sigara bırakma polikliniğine Ocak 2012 - Ocak 2013 tarihleri arasında başvuran 99 hasta dahil edilmiştir. Hastaların hasta takip formları incelenmiş ve Fagerström testi puanlarına göre çalışmaya dahil edilen hastalar bağımlılık şiddeti açısından ağır olan ve olmayan içiciler olarak iki gruba ayrılmıştır.Bulgular: Bağımlılık şiddeti açısından cinsiyetler ve eğitim düzeyi karşılaştırıldığında ağır içi grupta; kadın oranının daha yüksek (P < 0,001) ve eğitim düzeyi düşük olanların oranlarının (P = 0,016) daha fazla olduğu saptandı. Ailede sigara ya da alkol bağımlılığı olanların sigaraya başlama yaşı anlamlılığa yakın derecede daha erkendi (P = 0,05).Sonuç: Sigara bağımlılığı aile öyküsünde sigara ya da alkol bağımlılığı bulunanlarda daha erken yaşlarda başlayan, kadınlarda daha ağır bağımlılığa neden olabilen bir hastalıktır ve sigara ile mücadelede bağımlılık ve şiddetine etki eden faktörler için yeni çalışmalara ihtiyaç vardırÖğe Prefrontal korteks: bellek işlevi ve bunama ile ilişkisi(2007) Özen, Nurper Erberk; Rezaki, MuratAmaç: Prefrontal korteks (PFK), frontal lobların davranışla ilişkili ve anlaşılması en karmaşık olan bölümüdür. Frontal bölgenin ve PFK'nin bellekle ilişkisine ait bilgiler ise kısmen daha yakın tarihlidir. Bu gözden geçirmede PFK'nin nöroanatomik yapısı, bellek işleyişindeki rolü ve normal yaşlanmada bellek üzerine etkisine ait yazın bilgisinin özetlenmesi ve bu bölgeyi etkileyen frontal bunamalar yanı sıra, diğer bunama tiplerinde PFK'nin katkısı ile ilgili yeni bilgilerin tartışılması amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmada geriye dönük kaynak taraması yapılmıştır. Bu amaçla yeni çalışmalar yanı sıra, genel bilgiler için klasik bilgilerin yer aldığı görece eski tarihli kaynaklardan da yararlanılmıştır. Pubmed ve Google arama motoru kullanılarak, ?prefrontal korteks, bunama/tipleri, bellek? anahtar sözcükleri tercih edilmiştir. Bulgular: Prefrontal korteksin bilişsel ve sosyal işlevleri çok önemli olmasına karşın, frontal lobun ağır hasarlarında bile ağır bilişsel bozukluk gözlenmemesi, bu bölgeye ilgiyi arttırmıştır. Prefrontal korteks hasarında davranışsal belirtiler çok gürültülü ve ön planda olduğu için, olasılıkla bellek kusuru gözden kaçmaktadır. Prefrontal korteksin özellikle eski bilgilerin anımsanması, yani belleğin geri çağrılmasında önemli rolü olduğu bilinmektedir. Bu bölgeye yerleşimi bilinen frontal bölge bunamaları yanı sıra, Alzheimer hastalığı, hafif bilişsel eksiklik ve normal yaşlanmada da PFK'nin etkilendiğine ve davranışsal ve psikiyatrik belirti oluşumuna katkıda bulunduğuna ait kanıtlar artmaktadır. Sonuç: Bellek bozukluğu ile giden klinik tablolarda frontal bölge ve PFK'nin etkilenmesi seyrek bir durum değildir. Prefrontal korteksin farklı bölümleri, normal belleğin farklı türlerinin işleyişi ve bellek bozukluğu ile giden klinik durumlarla ilişkilidir. İleri nörogörüntüleme teknikleri kullanılarak yapılan çalışmalar ve her düzeydeki bunamalar için oluşturulacak hayvan modelleri PFK'nin bellekle ilgili işlevlerinin aydınlatılmasına yardımcı olacaktır.Öğe Ailesiyle yaşayan yaşlılarda mutluluk modeli(2011) Eryılmaz, Ali; Atak, HasanAmaç: Öznel iyi oluş diğer gelişim dönemlerindeki bireyler için önemli olduğu gibi, yaşlılık dönemindeki bireyler için de önemlidir. Bu çalışmanın amacı, yaşlılıkta kişilik özellikleri, yalnızlık ve algılanan kontrolle sınırlandırılmış bir öznel iyi oluş modeli geliştirmek ve bu modelin geçerliliğini sınamaktır. Yöntemler: Araştırmaya 108 kadın (%49.5) ve 110 erkek (%50.5) olmak üzere ailesinin yanında yaşayan toplam 218 yaşlı birey (Ort. yaş: 67.60; Ss: 6.43) katılmıştır. Verilerin toplanmasında, Sıfatlara Dayalı Kişilik Testi, Alan Genel Algılanan Kontrol Ölçeği, UCLA Yalnızlık Ölçeği, Yaşam Doyumu Ölçeği ve Pozitif-Negatif Duygu Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistikler ve gözlenen değişkenlerle yol (path) analizi yöntemi kullanılmış ve en az .05 anlamlılık düzeyi benimsenmiştir. Bulgular: Model analizi sonuçlarına göre, öznel iyi oluş ile bağımsız değişkenler arasındaki ilişkilerde, standartlaştırılmış katsayılar .10 ile .38 arasında değişmektedir (p<.01). Geliştirilen modele ilişkin iyilik uyum değerleri (RMSEA .052, X2/Sd ;3,84; p<.001) gözlenen verinin modele iyi uyum gösterdiğini ortaya koymuştur. Geliştirilen modelde kişilik özelliklerinin, algılanan kontrolün ve yalnızlığın yaşlılıkta öznel iyi oluş üzerindeki doğrudan, dolaylı ve toplam etkileri anlamlı bulunmuştur. Sonuç: Yaşlıların duygusal dengesizlik, sorumluluk ve yalnızlık düzeylerinin yükselmesine bağlı olarak öznel iyi oluş düzeyleri düşmektedir. Yaşlıların algılanan kontrol düzeylerinin yükselmesine paralel olarak öznel iyi oluş düzeylerinin yükseldiği ifade edilebilir. Yaşlıların öznel iyi oluş düzeylerini yükseltmek için klinik anlamda yaşlılara yardım sunan geriatri uzmanlığı, psikolojik danışmanlık, klinik psikoloji, psikiyatri, sosyal hizmet ve geriatri hemşireliği gibi meslek alanlarında çalışan uzmanların bu çalışmanın bulgularını uygulamalarında kullanmaları işlevsel olabilir.Öğe İki Uçlu Mizaç Bozukluğu'nda Dürtüsellik ve Hastalığın Başlangıç Yaşı ile İlişkisi(2015) Çelikeloğlu, Gamze; Buturak, Şadiye Visal; Rezaki, Hatice Özdemir; Güneş, Aslıhan; Koçak, Orhan Murat; Nazlı, Şerif BoraAmaç: İki uçlu mizaç bozukluğu (İUMB) işlevsellik kaybına ve yeti yitimine neden olan ciddi bir hastalıktır. Plan yapmadan ve düşünmeden eyleme geçme olarak tanımlanan dürtüsellik duruma bağlı ve yapısal olarak iki bileşene ayrılmaktadır. Yapısal dürtüsellik hastalığın farklı evrelerinde sabit kalan bileşen olmakla birlikte, duruma bağlı (durumsal) dürtüsellik ise hastalığın evresine göre değişen parçadır. Bu çalışmada; dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu etkisi kontrol altına alındığında dürtüselliğin İUMB olan hastalarda ötimik dönemde de normal popülasyona oranla daha sık görüldüğü hipotezini sınamak amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmaya toplam 53 İUMB tanısı alan hasta alınmıştır. Yaş ve cinsiyet eşleştirilerek daha önce ve halen herhangi bir psikiyatrik hastalık öyküsü olmayan 52 kişi kontrol grubu olarak çalışmaya dahil edilmiştir. Tanılar DSM-IV’e göre yapılandırılmış klinik görüşme kullanılarak deneyimli tek bir psikiyatrist tarafından konulmuştur. Hastaların sosyodemografik verileri ve hastalıkla ilişkili bilgilerin toplanması için SKİP-TÜRK formu kullanılmıştır. Hastalara Wender Utah Derecelendirme Ölçeği ve Barratt Dürtüsellik Ölçeği-11 uygulanmıştır. Bulgular: Hasta ve kontrol grubu arasında Wender Utah Derecelendirme Ölçeği kısa ölçeği ortalama puanları ve kesme puanını geçenlerin oranları arasında anlamlı fark saptanmamıştır. İUMB’de görülen dürtüselliğin yapısal olduğunu göstermenin amaçlandığı bu çalışmada, İUMB ötimik dönemde olan hastalarda total Barratt Dürtüsellik Ölçeği-11 puan ortalamasının kontrol grubuna oranla istatistiksel olarak anlamlı derecede daha yüksek olduğu saptanmıştır. Yine bu çalışmada hasta grubunda Barratt Dürtüsellik Ölçeği-11 total, plan yapamama, motor puanlarının hastalığın başlangıç yaşı ile ters yönde ilişkili olduğu saptanmıştır. Tartışma: İUMB’de sıklıkla eşlik eden Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğunda görülen dürtüselliğin etkisinin ortadan kaldırılarak incelendiği çalışmada bu sonuçlar İUMB’de dürtüselliğin ötimik dönemde de kontrol grubundan anlamlı derecede yüksek olduğunu göstermektedir. Hasta grubunda hem ötimik dönemde dürtüselliğin kontrol grubuna göre istatistiksel olarak daha yüksek çıkması hem de dürtüsellik düzeylerinin hastalığın başlangıç yaşı ile ters yönde ilişkili olduğunun saptanması dürtüselliğin İUMB’de durumsal olma durumuna ek olarak yapısal olduğunun bir göstergesi olabilir.Öğe Effect of Low and High Dose Sugammadex on Erythrocyte Deformability in Streptozotocin- Induced Diabetic Rats(2015) Kiraz, Hasan Ali; Turgut, Hüseyin Cihad; Kartal, Seyfi; Çomu, Faruk Metin; Kip, Gülay; Alkan, Metin; Aydın, Muhammed EnesAmaç: Eritrosit deformabilitesi eritrosit membranının özel yapısı ile ilgili bir fonksiyon olup, hücrenin dağılmadan oksijen taşımasına olanak sağlar. Diyabette görülen bozulmuş eritrosit deformabilitesi eritrosit agregasyonu ve mikrovasküler düzeydeki dolaşım bozukluğunun etkenlerinden biridir. Bu çalışmada sıçanlarda streptozosinle indüklenen diyabette yüksek ve düşük doz sugammadeksin eritrosit deformabilitesi üzerindeki etkisini araştırmayı amaçladık. Yöntemler: Ağırlıkları 225-300 gram arasında değişen 24 erkek Wistar albino sıçan rasgele 4 gruba ayrıldı. Grup K (kontrol; n=6), Grup DK (diyabet kontrol; n=6), Grup DR-16S (diyabet-rokuronyum-16mg sugamadeks; n=6) ve Grup DR96S (diyabet- rokuronyum-96mg sugammadeks; n=6). Kontrol ve diyabet gruplarındaki sıçanlara aynı hacimde %0.9 NaCl verildi. Diyabet oluşturmak için tek intraperitoneal enjeksiyonla 55 mg.kg-1 streptozosin (Sigma Chemical, St. Louis, MO, USA) uygulandı. Hayvanlar 30 gün süre ile izlendi ve takip süresinin sonunda kan örneklerinden eritrosit deformabilitesi ölçümü yapıldı. Bulgular: Kontrol grubundaki serum glukoz düzeyi DK, DR-16S ve DR-96S gruplarındakilerden anlamlı olarak düşük bulundu (p<0.0001). Diyabet oluşturulan sıçanlarda deformabilite indeksi anlamlı düzeyde yüksek bulundu (p<0.0001). Eritrosit deformabilitesi DR-96S grubunda Kontrol ve DK gruplarındakinden anlamlı olarak yüksek bulundu (p<0.0001 ve p=0.028). Sonuç: Bu çalışmada diyabetik sıçanlarda düşük doz sugammadeksin güvenli olduğunu gösterdik. Çalışmamazın sonuçları sugammadeksin eritrosit deformabilitesi ve mikro/makrosirkülasyon üzerindeki etkilerini araştıracak insan ve hayvan çalışmaları için yol gösterici olabilirÖğe Deneysel kronik toksoplazmoz fare modeli: Beyin lezyonlarının davranış değişiklikleri ile ilişkilendirilmesi(2012) Koçak, Orhan Murat; Atmaca, Hasan Tarık; Terzi, Osman Safa; Büyükkayaer, Seyhan; Rezaki, Hatice Özdemir; Uzunalioglu, Tuba; Cağdaş, Güngör DinçelAmaç: Bu çalışmada; kist oluşturan T. gondii ME 49 suşu ile enfekte farelerde oluşan anksiyete ile ilişkili davranış değişiklikleri ve beyin lezyonlarıyla ilişkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Uygulama öncesi serumlarında anti-T. gondii antikorlarının olmadığı gösterilen 2 aylık 21 adet erkek Swiss albino fareden deney grubundaki 14’üne; intraperitoneal (IP) (n=8) ve oral (n=6) yollarla 2x102 Toxoplasma gondii ME49 ookisti verildikten 4 hafta sonra, anksiyete veya korku ile ilişkili davranışları T. gondii ile enfekte fareler ile kontrol grubu sağlıklı farelerde karşılaştırmalı olarak değerlendirildi. Deney bitiminde (inokulasyon sonrası 45’inci gün) farelere ötenazi yapılarak, beyinleri histopatolojik olarak ve T. gondii doku kisti antijeni yönünden immunoperoksidaz test ile incelendi. Bulgular: T. gondii ile enfekte farelerin daha düşük düzeyde anksiyeteye sahip olduklarını, enfekte olmayan kontrol grubundaki farelere göre daha yüksek oran ve süreyle açık kolu tercih ettiklerini ortaya koydu. Patolojik olarak; enfekte grupta özellikle parietal ve temporal loblar, kornu ammonis, amigdala, talamus ve çevresinde, beynin diğer bölümlerine oranla daha yüksek derecede gliozis, perivasküler hücre infiltrasyonu, meningitis ve nöron nekrozları gözlendi. Beyinde T. gondii doku kisti yerleşimi de anılan lezyon şiddeti ile doğru orantılı olarak diğer alanlara oranla daha yüksek sayıdaydı. Sonuç: Kronik toksoplazmozlu farelerin beyinlerinde şekillenen T. gondii doku kistleri ve nöropatolojik değişikliklerin doğrudan anksiyetenin azaltılmasına yönelik davranış manipülasyonu ile ilişkili olduğu öne sürülebilir.Öğe İstanbul örnekleminde alkol kullanım yaygınlığı(2003) Ögel, Kültegin; Tamar, Defne; Özmen, Erol; Aker, Tamer; Sağduyu, Afşin; Boratav, Cumhur; Liman, OlcayAmaç: Bu çalışmada amaç, İstanbul'da alkol kullanım sıklığını ve buna eşlik eden sosyodemografik özellikleri araştırmaktır. Yöntem: Araştırma, İstanbul'un 24 ayrı ilçesinde yaşayan 707 yetişkin ile evlerinde yüzyüze görüşme yoluyla, 2000 yılının haziran ayında gerçekleştirilmiştir. Bulgular: Yaşam boyu en az bir kez alkol kullanımı erkeklerde kadınlara göre beş kat fazla iken, bu oran haftada en az bir kez kullanımda 9 kat fazladır. Son bir ay içinde hergün alkol kullanımına en sık 36-45 yaş grubunda rastlanmıştır. Eğitim düzeyleri arasında bir fark bulunmamıştır. Son bir ay içinde haftada iki ya da daha sık alkol kullananlar arasında alkol yoksunluk bulgularının varlığına %8.9 oranında rastlanmıştır. Tartışına: Alkol kullanım oranları daha önce yapılan hane çalışmaları ile benzerlik göstermektedir. Ancak bizim çalışmamızda kadınlar arasında alkol kullanımının daha yaygın olduğu görülmektedir.Öğe Farklı Etki Mekanizmasına Sahip Antidepresanların Etkinlik, Bilişsel İşlevler ve Yan Etki Açısından Karşılaştırılması(2020) Erdoğan, Çiğdem; Rezaki, Hatice Özdemir; Koçak, Orhan Murat; Buturak, Şadiye VisalAmaç: Bu çalışmada farklı etki mekanizmalarına sahip antidepresanlardan seçici serotonin geri-alım inhibitörü (SSGİ) ve agomelatinin depresyon belirtileri, bilişsel işlevler, dürtüsellik, intihar eğilimi, uyku düzeni ve yan etkiler üzerine etkilerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmaya poliklinik izleminde depresyon tanısı ile herhangi bir SSGİ (n:30) veya agomelatin (n:30) başlanmış hastalar dâhil edilmiştir. Tüm hastalara ilacın başlandığı ilk gün bir sosyodemografik veri formu ve SCID-I uygulanmıştır. Ardından tedavinin 1. ve 4. haftasında etki/ yan etkilerin değerlendirilmesi için Hamilton Depresyon Ölçeği, İntihar Olasılığı Ölçeği, UPPS Dürtüsel Davranış Ölçeği, Epworth Uykululuk Ölçeği ve UKU Yan Etki Değerlendirme Ölçeği ile bilişsel testlerden Stroop testi ve iz sürme testi uygulanmıştır. Bulgular: SSGİ grubu agomelatin grubu ile karşılaştırıldığında, birinci ayın sonunda daha iyi tedavi yanıtı ve düzelme göstermiştir. Bilişsel işlevlerdeki düzelme depresyon belirtilerindeki düzelme ile ilişkili iken, ilaç grupları arasında bilişsel düzelme açısından fark bulunmamıştır. SSGİ grubu agomelatine oranla daha fazla otonomik ve cinsel yan etkiye neden olmuştur. Her iki ilacın dürtüsellik, uyku düzeni ve intihar eğilimi üzerine olan etkileri açısından fark bulunmamıştır. Sonuç: Sonuç olarak SSGİ tedavisi klinik belirtilerde daha belirgin düzelme, daha fazla cinsel yan etkiyle ilişkili bulunmuş, ancak bilişsel işlevlerde düzelme açısından agomelatinden farklı olmadığı görülmüştür. Umut veren ayrıcalıklı etki mekanizmasına rağmen, bu çalışmada agomelatin depresyon tedavisinde SSGİ´ler kadar etkili bulunmamıştır.Öğe Sexual functioning in hemodialysis patients and their spouses: Results of a prospective study from Turkey(2009) Yılmaz, Ayşegül; Göker, Ceren; Koçak, Orhan Murat; Aygör, Bahire; Şentürk, Vesile; Nergizoğlu, Gökhan; Soykan, AtillaAmaç: Bu çalışma hemodiyaliz hastaları ve eşlerinde cinsel işlevi değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Yöntemler: Çalışma, Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Konsültasyon Liyezon Psikiyatrisi Bilim Dalı tarafından Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Anabilim Dalı Hemodiyaliz Ünitesi ve Ankara’da bulunan 3 özel diyaliz merkezinde gerçekleştirilmiştir. Örneklem 45 hemodiyaliz hastası ve eşlerinden oluşmaktadır. Çalışmaya katılan bütün çiftler sosyo demografik veri formu ve Arizona Cinsel Yaşantılar Ölçeğini (ACYÖ) doldurmuşlardır. Daha sonra çiftler bir psikiyatrist tarafından Hamilton Depresyon Ölçeği (HDÖ), Hamilton Anksiyete Ölçeği (HAÖ) ve Mini Mental Durum Değerlendirme (MMDE) testi uygulanarak değerlendirilmişlerdir. Bulgular: Çalışmaya 45 hemodiyaliz hastası ve eşi katılmıştır. Hastaların ortalama yaşı 47,15 ± 10,25 yıl, eşlerinin ortalama yaşı ise 45,2 ± 10,34 yıldır. DSM Bozuklukları için Yapılandırılmış Klinik Görüşme-Klinik Versiyon ile 45 çiftten 30 hasta ve 13 eş psikiyatrik bir hastalık için tanı kriterlerini karşılamışlardır (P = 0,001), en sık konulan tanı ise depresyondur. ACYÖ maddelerinin karşılaştırılmasında (istek, uyarılma, sertleşme/vajinal kayganlık, orgazm yaşama, memnuniyet) hastalar ve eşler arasında uyarılma, sertleşme/kayganlık, mennuniyet maddelerinde ve toplam ACYÖ puanında hastalar aleyhine fark olduğu görülmüştür (P < 0,05). Sonuç: Cinsel işlev bozuklukları en sık erkek hemodiyaliz hastalarında görülmektedir, eşlerde ise, cinsel işlev bozuklukları daha sık kadınlardadır. Bu konunun gözden kaçmaması için, hemodiyaliz hastaları ve eşlerinin cinsel açıdan değerlendirilmesinin günlük rutin tanı-tedavi pratiğine girmesini ve nefroloji ve psikiyatri tedavi ekiplerinin işbirliği içerisinde çalışmasını önermekteyiz.Öğe Boratav Depresyon Tarama ölçeği (Bordepta): Epidemiyolojik çalışmalar ve birinci basamak sağlık hizmetinde depresyonu tanımaya duyarlı bir ölçek(2003) Boratav, CumhurAmaç: Bu çalışma epidemiyolojik araştırmalar ve birinci basamak sağlık hizmetinde depresyonu saptamaya yönelik bir tarama ölçeğinin geliştirilmesini amaçlamıştır. Yöntem: Çalışma bir ön inceleme ve iki alt çalışma olarak planlanmıştır. Ön incelemede kısa sürede yanıtlanabilme kuralına göre ölçeği oluşturacak maddelerin seçimi yapılmıştır. Birinci alt çalışmada 60 depresif bozukluk ve 61 yaygın anksiyete bozukluğu tanısı almış bir örneklemde ölçeğin güvenilirliğine ve depresyonu ölçme geçerliğine bakılmış, ikinci alt çalışmada, 96 kişiden oluşan psikiyatri dışı hasta ve hastalığı olmayan 7 kişiden oluşan bir örneklemde uygun kesme noktaları, duyarlılık ve özgüllük araştırılmıştır. Bulgular: Madde analizinde tüm maddeler toplam ölçek puanıyla 0,501-0,729 arasında korelasyon göstermiştir. Ölçeğin Cronbach alfa değeri 0,9005 olarak bulunmuştur. Sözlü-yazılı doldurum güvenirliğinde 0,534 ile 0,850 arasında kappa, toplam puan için 0,856 pearson, uyum geçerliğinde Beck Depresyon Ölçeğiyle 0,812, Sürekli Kaygı Envanteriyle 0,763 pearson korelasyon değerleri elde edilmiştir. Depresyon ve yaygın anksiyete bozukluğu grupları arasında ki kare sonuçlarına göre 9. madde 0,021, diğer maddeler 0,006-0,0001 p anlamlılıklarında fark göstermiştir. Duyarlılık ve özgüllük hesaplamalarında 6,5 kesme noktasında %97,6 duyarlılık, %82 özgüllük, 7,5 kesme noktasında %85,7 duyarlılık ,%95,1 özgüllük saptanmıştır. Sonuç: Bordepta depresyonu saptama geçerliğine ve uygun duyarlılık, özgüllük yüzdelerine sahip bir tarama ölçeği olarak bulunmuştur.
