Makale Koleksiyonu

Bu koleksiyon için kalıcı URI

https://hdl.handle.net/20.500.12587/8768

Listeleniyor 1 - 5 / 5

Determination of yield nutrient contents and in vitro digestibility of some triticale varieties harvested at different maturity stages
(Tubitak Scientific & Technological Research Council Turkey, 2024) Evci, Şevket; Kara, Kamil; Demirci, Mehmet
The aim of this study was to determine the contribution of growth performance, nutrient content, and digestibility of different triticale varieties to ruminant diets and to indirectly assist farmers in feed production. The experiment utilized five triticale varieties. The study was designed as a randomized complete block design with split plots and three replications. The digestibility values were determined in vitro after 48 h of incubation using an Ankom Daisy II incubator. Rumen liquid was obtained from dairy cows slaughtered at the Ye & scedil;il Vadi Meat Integrated Facility. Nutrient values, in vitro dry matter digestibility, and yield traits of forages were measured. The highest levels of dry matter and organic matter were observed during the physiological maturity stage, followed by the dough and milk development stages (p < 0.05). The DM values in the milk, dough, and physiological maturity stages were 43.11%, 61.94%, and 91.41%, respectively (p < 0.05). The triticale varieties had the highest crude protein (CP) values during the milk development stage and the lowest values during the physiological maturity stage (p < 0.05). The highest dry matter digestibility (DMD) rates were observed in the physiological maturity stage across all varieties. The DMD rates for triticale varieties Alperbey, Tatl & imath;cak 97, Karma 2000, & Uuml;mranhan & imath;m, and Mikham 2002 were 84.74%, 86.55%, 84.19%, 86.20%, and 85.10%, respectively. No significant differences in the amount of phytic acid content were found among the triticale varieties used in the study (p > 0.05). Therefore, it is believed that triticale varieties can provide highly digestible forage and grain feed for ruminants if the harvesting time is well managed.
Morphological and Genetic Characteristics of Zerdava, A Native Turkish Dog Breed
(2020) Özbaşer, Fatma Tülin; Atasoy, Fatih; Erdoğan, Metin; Özkul, Banu Yüceer; Özarslan, Bora
Zerdava dogs are considered as one of the many native animal genetic resources of Turkey. However, the genetic characteristics of these dogs and detailed phenotypic studies related to them have not been reported yet. The aim of this study was to determine the morphological and genetic characteristics of Zerdava dogs. Blood samples (n = 100) were collected from Zerdava dogs. The morphological characteristics of these dogs were also taken. The mean live weights of Zerdava dogs were found to be 16.02±0.35 kg. The mean withers height, rump height and body length were measured as 48.20±0.21, 47.08±0.24 and 51.24±0.23 cm, respectively. According to the results of microsatellite markers, the mean FIS (inbreeding coefficient) value was documented as 0.0361±0.0003. Observed (Ho) and expected heterozygosity (He) values were found to be 0.708±0.091 and 0.694±0.077, respectively. In addition, the frequency of A018 (72%) and B001 (16%) haplotypes were high in Zerdava dogs. The mitochondrial DNA sequence results show that the majority of Zerdava dogs originate from two different maternal lines. According to the results, the phenotypic and genotypic variations of Zerdava dogs were low. Therefore, these results may suggest that Zerdava dogs may have been protected by local breeders and can be considered a separate breed.
Türkiye’de rahvan koşan atlarda fenotipik çeşitlilik
(2016) Özkul, Banu Yüceer; Özarslan, Bora; Özbeyaz, Ceyhan
Bu araştırma, Türkiye’de 7 farklı coğrafi bölgede yetiştirilen ve rahvan koşularına katılan atlarda bazı morfolojik özelliklerin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla farklı orijinli 4 yaş ve üzeri, yerli (324), İran (67), Afgan (32) ve Bulgar (19) olmak üzere toplam 442 rahvan koşan atın vücut ölçüleri alınmıştır. Yerli, İran, Afgan ve Bulgar orijinli rahvan atlarında ortalama değerler sırası ile baş uzunluğu için 52.52, 53.46, 53.21 ve 57.28 cm, cidago yüksekliği için 138.92, 143.68, 142.78 ve 156.37 cm, sağrı yüksekliği için 139.67, 144.28, 142.55 ve 157.53 cm, vücut uzunluğu için 145.51, 150.39, 148.63 ve 165.95 cm, göğüs derinliği için 61.91, 63,89, 63.75 ve 70.63 cm, göğüs çevresi için 156.45, 159.18, 157.59 ve 179.32 cm, incik çevresi için 17.06, 17.64, 17.58 ve 19.26 cm olarak belirlenmiştir. Cidago ve sağrı yüksekliği Doğu ve Güneydoğu Anadolu Bölgesi atlarında en düşük iken İç Anadolu ve Akdeniz Bölgesi atlarında en yüksek olmuştur (P?0.01). Cidago yüksekliği, sağrı yüksekliği, vücut uzunluğu ve incik çevresi bakımından genotipler arasında istatistiksel olarak önemli farklılıklar bulunmuştur (P?0.001). Vücut ölçüleri bakımından en yüksek değerler Bulgar orijinli atlarda görülürken, bunu İran ve Afganistan orijinli atlar izlemiş ve en düşük değerlere ise yerli atlar sahip olmuştur. Sonuç olarak farklı orijinli rahvan koşan atların farklı vücut yapısında oldukları bu araştırma ile ortaya konmuştur.
Türkiye’de rahvan koşan atlar arasındaki genetik çeşitlilik
(2016) Özkul, Banu Yüceer; Erdoğan, Metin; Yaralı, Cevdet; Özarslan, Bora; Özbeyaz, Ceyhan
Bu araştırma, Türkiye’de 7 farklı coğrafi bölgede yetiştirilen ve Rahvan koşularına katılan atların 17 mikrosatelit lokus bakımından genetik yapılarının belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Bunun için 4 yaş ve üzeri 353 rahvan atın kan/kıl örnekleri kullanılmıştır. Ayrıca, Rahvan koşularına katılan atlar ile Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Yüksek Komiserler Kurulu’na kayıtlı bulunan Arap (n=53) ve İngiliz (n=51) atları arasındaki genetik benzerlik veya farklılıklar da ortaya konulmuştur. Genetik analizler sonucunda, ortalama FIS, FIT ve FST değerleri sırasıyla 0.0982, 0.0999 ve 0.0019; bölgelere göre (İç Anadolu, Karadeniz, Ege, Marmara, Doğu Anadolu, Güneydoğu Anadolu ve Akdeniz Bölgesi) gözlenen heterozigotluk indeksi (Ho) sırasıyla, 0.718, 0.688, 0.711, 0.719, 0.722, 0.700 ve 0.708 olarak belirlenmiştir. Rahvan, Arap ve İngiliz atı populasyonlarındaki ortalama allel sayıları sırasıyla, 10.65, 5.18 ve 5.00 olarak hesaplanmıştır. Populasyonlar arasındaki farklılıkları ortaya çıkarmak amacıyla yapılan Faktöriyel Benzerlik Analizi’nde Rahvan, Arap ve İngiliz atlarının ayrı kümeler oluşturduğu görülmüştür. Aynı sonuçlar yapı (structure) analizinde de ortaya çıkmıştır. Sonuç olarak, Rahvan atlarının bölgelere göre önemli farklılıklar göstermediği ancak, Arap ve İngiliz atlarından ise oldukça farklı oldukları ortaya konmuştur.
Determining the effects of black cumin seed oil on performance and meat fatty acid profile of broiler chickens
(South African Journal Of Animal Sciences, 2019) Demirci, M.; Karsli, M. A.; Aluc, Y.
This study was designed to investigate the effects of adding black cumin (Nigella sativa L.) seed (BCS) oil to diets for broiler chickens on their performance and the meat fatty acid profile of the meat. Broiler chicks were assigned to three groups. The unsupplemented control did not receive BCS oil. The two treated groups received 0.5% and 1% BCS oil. The live weight and live weight gain of the experimental groups were generally greater for the treated groups than for the control group. Feed consumption did not differ among groups, and thus the group that was fed the diet supplemented with 1% BCS oil was most efficient. Total saturated fatty acids were lower, and polyunsaturated fatty acids were greater in the treated groups, but monounsaturated fatty acids were greater in meat from the control group. As a result, it can be concluded that the addition of 0.5-1% BCS oil into the diets of broiler may improve the performance of chicks and enrich the meat quality by creating meaningful changes in meat fatty acid profiles, especially in terms of total polyunsaturated fatty acids.

Güncel Gönderiler