EL-AHTAL’IN ŞARAP ŞİİRLERİ

[ X ]

Tarih

2024

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Kırıkkale Üniversitesi

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Arap kültüründe, cahiliye döneminde şarap cömertlik ve misafirperverlik sembolü olarak görülmüştür. Şarap peşinde koşmak ve şarap için para harcamak övünç kaynağıydı. Bu durum şairler için de geçerliydi. Hatta bazı şairler şarabı yaşama tutunma sebebi olarak görmüşlerdir. Şarap, erkeklik ve cömertlik simgesiydi ve bu nedenle şairlerin övünç şiirlerinde sıkça yer aldı. A'şa, içtikten sonra şiir yazma konusunda usta bir şair olarak bilinirdi.Ancak İslam döneminde durum değişti. Açıkça şarap içmek günah olarak kabul edildi ve toplum tarafından reddedildi. Hatta bazı halifeler şarap içenlere had cezası bile uyguladı. Buna rağmen, bazı şairler şarap şiirlerini, rakiplerinin söyleyemediği şeyleri dile getirmek için bir fırsat olarak gördü. el-Ahtal da bu şairlerden biridir. El-Ahtal, şarap şiirlerini, Farazdak ve Cerir gibi rakiplerini gölgede bırakmak için bir araç olarak kullandı. Üç şair hakkında da dillerde dolaşan meşhur bir söz vardır.Bu araştırma, şarap şiirlerinin genellikle şairin kişiliğiyle ilgili psikolojik yansımalar içerdiğini savunuyor. Örneğin, el-Ahtal, çeşitli şiir türlerinde rakipleri tarafından geride bırakılınca, öne çıkabileceği bir tür arayışına girdi. Bu arayışın sonucunda da şarap şiirlerine yöneldi. El-Ahtal'ın şarap şiirleri, şarabın taşıdığı anlamların ötesinde, şairin kadın sevgisini, yaşam sevgisini ve otoriteye karşı bir tür isyanı da temsil ediyor.
In Arab culture, during the pre-Islamic era, wine was perceived as a symbol of generosity and hospitality. Pursuing wine and spending money on it were sources of pride. This attitude was also prevalent among poets, with some viewing wine as a means of clinging to life. Wine symbolized masculinity and generosity, frequently appearing in the boastful poems of poets. A'sha was known as a skilled poet in composing verses after drinking.However, the situation changed during the Islamic period. Openly consuming wine became considered a sin and was rejected by society. Some caliphs even imposed punishment on those who drank wine. Nevertheless, some poets saw wine poetry as an opportunity to express things their rivals couldn't. Al-Akhtal was one such poet, using wine poems as a tool to overshadow competitors like Farazdaq and Jarir. There is a famous saying about all three poets circulating in the tongues of the people.This research argues that wine poems often contain psychological reflections related to the poet's personality. For instance, when Al-Akhtal felt surpassed by rivals in various poetry genres, he sought a genre where he could stand out, leading him to wine poetry. Al-Akhtal's wine poems represent more than the meanings associated with wine; they also express the poet's love for women, love for life, and a form of rebellion against authority.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

????? ??????, ????? ??????, ??????, ????????, Arap Edebiyatı, Emevi Dönemi, El-Ahtal, Hamriyat., Arabic Literature, Umayyad Period, Al-Akhtal, Wine Poetry

Kaynak

Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

1

Sayı

2-533

Künye