Türkçe Öğrenen Yabancılar Örneğinde Yansıtıcı Günlük Kullanma Ve Yazma Öz Yeterliği Arasındaki İlişki

Abstract

Yabancı dil olarak Türkçenin öğretiminde amaç, öğreniciyi dinleme, konuşma, okuma ve yazma becerilerinde yetkin hâle getirmektir. Bu beceriler içerisinde yazma düşünme, söz varlığı, gramer vb. pek çok açıdan hedef dildeki gelişimi somutlamakta ve öğreticiye, dili kullananları değerlendirme imkânı sunmaktadır. Dolayısıyla öğrenicinin yazma etkinliğinde kendini güvende ve rahat hissetmesi oldukça önemlidir. Aksi takdirde hedef dili öğrenenler yazma görevine karşı olumsuz tutum geliştirecek, olumsuz tutum yazma kaygısına dönüşecek, bu kaygı yazma öz yeterlik algısını azaltacak ve sonuçta öğreniciler ya yazmaktan kaçınacak ya da hiç yazmayacaktır. Dolayısıyla yazma süreçleri hakkında bilgi sahibi olmak için yabancı dil olarak Türkçe öğrenenlerin yazmaya yönelik öz yeterlik algılarının bilinmesi gerekir. Öğrenicinin öz yeterlik algısının şekillenmesi, kendi yazma süreci hakkında ne kadar bilgi sahibi olduğuyla ilgilidir. Bu noktadan hareketle çalışmanın amacı, yabancı dil olarak Türkçe öğrenenlerin yazma öz yeterlikleri üzerinde yansıtıcı günlük kullanımının etkisini belirlemektedir. Çalışmanın verileri kendi ülkelerinde Türkçe öğrenen Boşnak öğrenicilerden ön test son teste dayalı yarı deneysel yöntemin sunduğu imkânlar doğrultusunda toplanmıştır. Ön test ve son test aşaması dâhil on haftada tamamlanan uygulama sonucunda öğrenicilerin yansıtıcı günlük kullanımlarının, yazma öz yeterlik algısının alt boyutlarında anlamlılık gösterdiği tespit edilmiştir

The aim of teaching Turkish as a second language is to have learners become competent in the skills of listening, speaking, reading and writing. Of these four skills, writing concretizes development in the target language in many ways, including thinking, vocabulary and grammar, and gives teachers the opportunity to evaluate language learners. Thus, it is important that learners feel safe and comfortable during writing activities. Otherwise, the learners will develop a negative attitude towards writing tasks, which can become an anxiety. Anxiety reduces self-efficacy perception about writing, and eventually, anxietyridden students either avoid writing or do not write at all. For this reason, it is necessary to be informed about the writing self-efficacy perceptions of those who learn Turkish as a second language to get to know about their writing processes. Learners' self-efficacy perceptions are shaped by their level of information about their own writing processes. This is a quasi-experimental study with pretest-posttest design. Its objective was to determine the effect of reflective diary use on the writing self-efficacy perceptions of students of Turkish as a second language. The study data were collected from Bosnian students learning Turkish in their own country. The study was conducted for ten weeks, including the pretest and posttest phases. It was concluded that students' reflective diary uses had a significant effect on their writing self-efficacy perceptions