Yazar "Özdemir, Gülhan" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 2 / 2
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe CD44 EXPRESSION IN PROSTATIC ADENOCARCINOMA: CORRELATION WITH GLEASON GRADES(2020) Balcı, Mahi; Özdemir, GülhanObjective: CD44, a cell-surface adhesion protein, is a marker ofstem cells and is involved in the structural maintenance ofprostate gland basal cells. It plays an important role in prostatecarcinogenesis; however, research results till date have beeninconsistent. The current study was conducted to evaluate theexpression level of CD44 among carcinomas with differentGleason growth patterns and hyperplastic glands.Material and Methods: Eighty archival tissue samples frompatients with either prostate carcinoma of differing Gleasonpatterns or benign prostate hyperplasia from the pathologyarchives of the Kırıkkale University, Faculty of Medicine, from2011 to 2018 were included. Immunoreaction to CD44antibodies was evaluated by calculating positively stained cellpercentage and staining intensity. Mean values and significancewere determined using the Kruskal–Wallis test. p<0.05 wasconsidered significant.Results: CD44 staining was more diffuse and intense in most ofbenign hyperplastic tissues compared to carcinoma cases (pvalues ranged from <0.01 to 0.005). Expression level graduallydecreased with increasing severity of histologic pattern. Pattern3 tumor showed higher percentage of positively stained cellsthan pattern 4 (p<0.01) There was no positivity with CD44 ingrade 5 tumours. Also, in pattern 4 only few cells reacted withCD44. There was no statistically significant difference in thestaining score between pattern 4 and 5 (p=0.278).Conclusion: We conclude that once cancerous properties havebeen established, cells tend to lose the ability of CD44expression. CD 44 expression in low grade carcinomas suggestthat CD 44 maintains the tumor in a differentiated, glandforming state so it may not act as a cancer stem cell marker inprostate carcinogenesis.Öğe Farklı gleason derecelerine sahip prostat adenokarsinoma içeren iğne biyopsi örneklerinde P27, CD10, AMACR ve tmprss2-ERG protein ekspresyonlarının değerlendirilmesi(Kırıkkale Üniversitesi, 2019) Özdemir, Gülhan; Balcı, Mahi; Devrim, TubaAmaç: Prostat karsinomu erkeklerde en sık görülen visseral malignitedir ve erkeklerde kanser ile ilişkili ölümlerde ikinci sırada yer almaktadır. Prostat karsinomu değişken bir klinik gidişe sahip olup, indolan ile agresiflik arasında heterojen bir seyir gösterir. Bu hastalığın tedavisinde karşılaşılan en büyük zorluklardan biri agresif tümörleri, hastaya daha az zarar vermesi muhtemel yavaş seyirli formlarından ayırt etmektir. Son dekatlar içerisinde, prostat adenokarsinomunun tanısı ve yönetimi, büyük oranda prostat karsinogenezisinde yer alan biyobelirteçlere dayanır. Çalışmamızda, p27, CD10, AMACR ve TMPRSS2-ERG antikorlarının ekspresyon derecelerini, farklı Gleason büyüme paternlerine sahip prostat adenokarsinom olguları ile benign prostat hiperplazisi, atrofi olgu grubunda kıyaslamak ve bu belirteçlerin karsinogenezisteki rollerini aydınlatmak amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya, farklı Gleason derecelerinive benign prostat hiperplazisi ve atrofi olgularını içeren toplam 80 arşiv iğne biyopsi örneği dahil edilmiştir. Çalışma grupları; benign hiperplazi ve atrofi(20), grade 3 (20), grade 4 (20) ve grade 5 (20) büyüme paternlerinden oluşturulmuştur. İmmünskorlama, p27, CD10, AMACR ve TMPRSS2-ERG ile boyanan hücrelerin yüzdesi ile boyanma yoğunluğunun çarpımının hesaplanmasına dayanılarak değerlendirilmiştir. Kruskal Wallis testi kullanılarak ortalama değerler ve anlamlılık testi elde edilmiş olup 0.05'ten düşük olasılık değerleri, anlamlı kabul edilmiştir. Bulgular: P27, benign hiperplastik dokuların çoğunda, karsinom vakalarına kıyasla, daha yaygın ve yoğun boyanma göstermiştir(p<0.001).CD10, AMACR ve ERG, karsinom vakalarında, benign prostat hiperplazisi ve atrofi içeren vakalara kıyasla,daha yaygın ve yoğun boyanma göstermiştir(p<0.001). P27, AMACR ve ERG immünohistokimyasal boyanma skorunda, pattern 3, 4 ve 5 arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır. CD10 boyanmasının pattern 3 ve pattern 4 arasında, pattern 4 ve pattern 5 arasında, kontrol grubu ve pattern 4 arasında, kontrol grubu ve pattern 5 arasında anlamlı fark göstermediği bulunmuştur. Öte yandan pattern 3'teki CD10 boyanmasının pattern 5'ten ve kontrol grubundan anlamlı düzeyde daha düşük olduğu bulunmuştur.(p<0,008). Sonuç: Çalışmamızda CD10, AMACR ve ERG ile karsinom odaklarında benign prostat dokusuna göre yu¨ksek ekspresyon, P27 ile düşük ekspresyon izlenmektedir. Buna göre bu immünohistokimyasal boyaların prostat adenokarsinomunda prognostik belirteç olabileceğini ve prostat adenokarsinomunun hedefe yönelik immu¨noterapisinde kullanılabileceğini du¨şu¨nmekteyiz. Fakat rutin tedaviye girmeleri ve prognostik belirteç olarak kullanılabilmeleri için daha geniş serilerle yapılan çalışmalara ihtiyaç vardır.