Yazar "Akbulut, Yaprak" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 6 / 6
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Corneal thickness and endothelial changes in long-term hydroxychloroquine use(Taylor & Francis Ltd, 2019) Oğurel, Tevfik; Özer, Murat Atabey; Akbulut, Yaprak; Gökçınar, Nesrin Büyüktortop; Onaran, Zafer; Üreten, KemalObjective: To determine possible associations between long-term HCQ use and corneal changes in patients who used HCQ for at least 3 years. Materials and methods: The study included 62 healthy controls and 62 consecutive patients who used HCQ for the treatment of rheumatologic disease and were referred to the ophthalmology department between August 2018 and November 2018 for HCQ retinal toxicity screening. Central corneal thickness (CCT), corneal endothelial cell density (ECD), the coefficient of variation (CV) of cell size, and the percentage of hexagonal cells (HEX%) were measured to evaluate changes in the cornea. Results: The mean age of the patient group and control group was 50.10 +/- 10.91 and 50.53 +/- 10.67 years, respectively. The mean ECD was 2742 +/- 347 (cells/mm(2)) in the patient group and 2875 +/- 188 cells/mm(2) in the control group. There was a significant difference between groups (p = 0.01). The mean CCT was 567.05 +/- 32.35 mu m in the patient group and 540.15 +/- 38.50 mu m in the control group. CCT was significantly higher in the patient group compared with control group (p < 0.001). There was no significant difference between groups in terms of mean CV and HEX values (p > 0.05). Conclusions: Patients using long-term HCQ demonstrated lower ECD and higher CCT than the control group. However, the CV of cell sizes and the HEX % values were not significantly different from the controls.Öğe Keratokonus hastalarında optik koherens tomografi, kornea topografisi, optik biyometri ile yapılan ön segment ölçümlerinin güvenilirliği ve tekrarlanabilirliğinin karşılaştırılması(Kırıkkale Üniversitesi, 2019) Akbulut, Yaprak; Gökçınar, Nesrin BüyüktortopÖZET AMAÇ: Ön segment parametrelerinin doğru ve kesin bir şekilde değerlendirilmesi birçok ön segment hastalığının tanısında ve tedavi planlanmasında, cerrahi sonrası tatminkar sonuçların sağlanmasında, hasta memnuniyeti ve doğru hasta yönetiminde önem arz etmektedir. Bu çalışmada keratokonus hastalarında ve normal gözlerde kornea topografisi optik biyometri ve optik koherens tomografi ile yapılan ön segment ölçümlerinin tekrarlanabilirliği, güvenilirliği ve birbiri yerine kullanılabilirliği değerlendirildi. GEREÇ VE YÖNTEM: Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları Anabilim Dalı Polikliniği'ne Ekim 2017- Ekim 2018 tarihleri arasında başvuran hastalar arasından seçilen 100 normal olgunun 100 gözü ve 82 keratokonus hastasının 82 gözü çalışmaya alındı. Keratokonusu olan gözler Grup 1, normal olgular Grup 2 olarak adlandırıldı. Kombine Scheimpflug kamera Placido disk sistemli kornea topografi cihazı (KT) (Sirius, CSO, İtalya), parsiyel koherens interferometri temelli optik biyometri cihazı (OB) (Nidek Al Scan, Aichi, Japonya), spektral domain optik koherens tomografi (OKT) (Nidek RS-3000, Gamagori, Japonya) ile her olguya aynı gün içinde aynı araştırmacı tarafından üç tekrarlı ölçümler yapıldı. KT ile 3mm zonda ve sim-K keratometrik ölçümleri, merkezi kornea kalınlığı (MKK), ön kamara derinliği (ÖKD), limbus-limbus mesafesi (LLM), iridokorneal açı (İKA); OB ile 2,4 mm ve 3,3 mm zonda keratometri, MKK, ÖKD, LLM ve aksiyel uzunluk (AL); OKT ile MKK ölçümleri kaydedildi. Ortak parametreler için cihazlar arası ölçüm farkı olup olmadığı istatistiksel olarak incelendi. Bland-Altman grafikleri ile cihazlar arası uyumluluk değerlendirildi. Ayrıca her cihazın kendi içinde ölçüm tekrarlanabilirliği değişkenlik katsayısı (DK) ile; güvenilirliği sınıf içi korelasyon katsayısı (SKK) ile incelendi. BULGULAR: Seksen iki keratokonus hastasının 44'ü kadın 38'i erkekti. Grup 2'de ise 51 kadın 49 erkek vardı. Yaş ortalaması Grup 1'de 30,63 ± 9,56; Grup 2'de 30,55 ± 8,76 idi. İki grup arasında cinsiyet ve yaş açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu (sırasıyla p=0,721; p=0,917). Amsler-Krumeich sınıflamasına göre keratokonus şiddeti 32 gözde evre 1, 28 gözde evre 2, 13 gözde evre 3, 9 gözde evre 4 düzeyindeydi. Grup 1'de OB 3,3 mm zondan ve KT ile 3,0 mm zondan alınan en düz keratometri ölçümleri arasında istatiksel fark yoktu (p=0,468). Fakat BlandAltman grafiklerine göre %95 uyum aralığı 0,54 mm idi. Bu aralık Grup 2'deki 0,26 mm aralığına göre daha genişti. En dik keratometri ölçümlerinde Grup 2'de OB ve KT arasında istatiksel anlamlı fark yokken, Grup 1'de tüm en dik keratometri karşılaştırmalarında anlamlı fark bulunmaktaydı (p<0,07). MKK için her iki grupta tüm cihazlar arasında istatiksel olarak anlamlı fark vardı (p<0,001). LLM ölçümleri her iki grupta cihazlar arasında anlamlı farklı değildi (p>0,05). ÖKD için her iki grupta ölçümler arası istatiksel fark saptandı (p<0,001). Ölçüm güvenilirliği KT ile LLM ölçümü (SKK=0,898) dışında çalışmamızdaki tüm cihazlar için tüm parametrelerde mükemmeldi (SKK >0,9). Tekrarlanabilirlik, keratokonuslu gözlerde MKK ölçümü (DK <%3) dışında tüm cihazlar için parametrelerin hepsinde mükemmeldi (DK < %1). SONUÇLAR:Çalışmamızdaki cihazların, keratokonus hastalarında LLM dışındaki parametreler için birbiri yerine kullanılmasının uygun olmadığı; normal olgularda ise MKK ölçümü dışında cihazların birbiri yerine kullanılabileceği sonucuna varıldı. Bununla beraber, çalışmamızdaki cihazların keratokonuslu gözlerde bile mükemmel derecede tekrarlanabilir ve güvenilir ölçüm yaptığını söylemek mümkündür. Anahtar Kelimeler: Güvenilirlik; keratokonus; kornea topografisi; optik biyometri; optik koherens tomografi; tekrarlanabilirlik; uyumluluk.Öğe Keratokonuslu Gözlerde Kombine Scheimpflug-Placido Disk Ön Segment Analiz Sistemi Ölçümlerinin Tekrarlanabilirliği ve Güvenilirliği(2019) Gökçınar, Nesrin; Akbulut, YaprakAmaç: Kombine Scheimpflug-Placido disk ön segment analiz sistemi ile keratokonus hastalarında korneanın kurvatür, kalınlık, hacim, şekil ve keratokonus tarama endekslerinin tekrarlanabilirlik ve güvenilirliğini incelemek. Gereç ve Yöntem: Bu prospektif çalışmada keratokonus hastalarında kombine Scheimpflug-Placido disk ön segment analiz cihazı ile aynı gözlemci tarafından ardışık 3 tekrarlı ölçüm yapıldı. Apikal kurvatür, SimK, kornea hacmi ve şekil endeksleri ile beraber en ince kornea kalınlığı, simetri endeksi, keratokonus verteksi ve Baiocchi-Calossi-Versaci endeksi adı verilen keratokonus tarama endeksleri kaydedildi. Kerato - konuslu gözler şiddet açısından hafif, orta ve ileri olmak üzere 3 gruba ayrıldı. Tekrarlanabilirlik gözlem içi standart sapma, gözlem içi kesinlik, tekrarlanabilirlik endeksi ve değişkenlik katsayısı ile güvenilirlik sınıf içi korelasyon katsayısı ile değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya 62 keratokonus hastasının 88 gözü dahil edildi. Keratokonus şiddeti 20 gözde hafif, 45 gözde orta, 23 gözde ileri idi. Çalışmadaki tüm endeksler için tekrarlanabilirlik iyi (değişkenlik katsayısı <%6,25); güvenilirlik mükemmeldi (sınıf içi korelasyon katsayısı >0,900). Değişkenliği en az olan endeksler en düz ve en dik SimK ile en ince kornea kalınlığı idi (değişkenlik katsayısı sırasıyla %0,35, %0,39 ve %0,72). İleri evre gözlerde arka yüzey apikal kurvatür ölçüm değişkenliği ön yüzeye göre daha yüksekti (değişkenlik katsayısı %2,1’e karşın %0,80). Bazı ileri evre gözlerde arka yüzey simetri endeksi ile Baiocchi-Calossi-Versaci endeksi için ölçüm güvenilirliği iyi seviyeye inmekte idi (sınıf içi korelasyon katsayısı alt sınırı sırasıyla 0,868 ve 0,849 idi). Sonuç: Kombine Scheimpflug-Placido disk ön segment analiz sistemi ile keratokonus hastalarında yapılan ölçümler büyük ölçüde tekrarlanabilir ve güvenilirdi. Ancak ileri keratokonusta ölçüm değişkenliğinin biraz daha fazla olabileceği göz önünde bulundurulmalıdırÖğe KERATOKONUSTA KORNEA ENDOTEL HÜCRE ÖZELLİKLERİNİN TOPOGRAFİK EKTAZİ GÖSTERGELERİ İLE KARŞILAŞTIRILMASI(2019) Gökçınar, Nesrin; Akbulut, Yaprak; Oğurel, Tevfik; Koç, Salih; Onaran, ZaferAmaç: Keratokonuslu gözlerde kornea endotel hücreözellklerini incelemek ve topografik keratokonus taramaindeksleri ile korelasyonunu araştırmak.Gereç ve Yöntemler: Bu prospektif çalışmada keratokonushastalarında ve sağlıklı gözlerde kombine Scheimpflug-Placidodisk kornea topografi cihazı (CSO Sirius, Floransa, İtalya) ile önyüzey apikal kurvatür, en ince kornea kalınlığı (EİKK), simetriindeksi, keratokonus verteksi ve Baiocchi-Calossi-Versaci(BCV) indeksi adı verilen keratokonus tarama indekslerikaydedildi. Kornea endoteli temassız speküler mikroskopi cihazı(Konan Cell Check SL, Hyogo, Japonya) ile incelendi. Endotelhücre yoğunluğu (EHY), hücre alanlarının değişkenlik katsayısı(DK) ve altıgen hücre yüzdesi (AHY) kaydedildi. Keratokonustarama indeksleri ve endotel hücre özellikleri keratokonuslugözler ve sağlıklı gözler arasında karşılaştırıldı. Topografikindeksler ile endotel hücre özellikleri arasındaki korelasyonincelendi.Bulgular: Çalışmamızda keratokonus grubunda 45 keratokonushastasının 70 gözü ile kontrol grubunda 50 sağlıklı gönüllünün50 gözü bulunmaktaydı. Hastalık şiddetine göre 24 göz hafif, 36göz orta, 10 göz ileri keratokonus grubuna alındı. Keratokonusgrubunda DK kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksekti(p=0.015). Ortalama EHY ve AHY ise kontrol grubundandüşüktü, ancak bu fark istatistiksel olarak anlamlı değildi.Keratokonus evreleri arasında endotel hücre özellikleriaçısından anlamlı fark saptanmadı (p>0.05). EİKK ile EHYarasında zayıf ama anlamlı korelasyon saptandı (r=0.231;p=0.011). DK ile keratokonus tarama indekslerinin büyük kısmıve apikal kurvatür arasında zayıf ama anlamlı korelasyon olduğuizlendi (r=~0,2; p<0.05).Sonuç: Keratokonusta endotel hücre alan varyasyonuartmaktadır. Bu artış topografik keratokonus tarama indekslerive apikal kurvatür ile koreledir. Kornea endotel hücreözelliklerinin keratokonus şiddeti ile beraber değişebildiği gözönünde bulundurulmalıdır.Öğe SEKONDER GÖZ İÇİ LENS İMPLANTASYONU NEDENLERİ VE CERRAHİ SONUÇLARIMIZ(2019) Oğurel, Reyhan; Gökçınar, Nesrin; Akbulut, Yaprak; Özkal, Fatma; Örnek, Nurgül; Onaran, ZaferAmaç: Sekonder göz içi lens (GİL) implantasyonu yapılanhastalarda, preoperatif oküler risk faktörlerini ve ikincil GİLcerrahisi endikasyonlarını belirlemek ve bu işlemin görselsonuçlarını karşılaştırmak amacıyla yapılacaktır.Gereç ve Yöntemler: Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde,Ocak 2018 ve Şubat 2019 tarihleri arasında sekonder GİLimplantasyonu yapılan ve postoperatif en az 3 ay takibi olan 19hasta çalışmaya dâhil edildi. Ameliyat öncesinde hastalarınsekonder GİL implantasyonu nedenleri; psödoeksfoliyasyon(PEKS), üveit gibi ek oküler patolojiler, travma, sistemiksendromlar, ameliyat öncesi ve sonrası düzeltilmiş en iyi görmekeskinlikleri (DEGK), uygulanan cerrahi yöntem ve olasıpostoperatif komplikasyonlar ayrı ayrı not edildi.Bulgular: Çalışmaya 19 hastanın 19 gözü dahil edildi.Hastaların 11 (%57.9)’i kadın, 8 (%42.1)’i erkekti. Tümhastaların yaş ortalaması 69.16±6.92 (59-80) idi. Hastalaroperasyon öncesi değerlendirildiğinde, en sık neden, primercerrahi sonrası intraoperatif komplikasyonlara sekonder gelişencerrahi afaki idi (%52.6, n=11). İkinci en sık neden ise 6 hastadagörülen GİL subluksasyonu idi. Sulkus desteği olan hastalarasulkus yerleşimli GİL diğer hastalara ise, iris ya da skleralfiksasyonlu GİL implantasyonu yapıldı. Hastaların cerrahiöncesi DEGK 0.223±0.187 iken cerrahi sonrası DEGK0.702±0.209 idi. Ameliyat öncesi ve sonrası görme düzeylerideğerlendirildiğinde aradaki fark istatistiksel olarak ileridüzeyde anlamlıydı (p <0.001).Sonuç: Sulkus yerleşimli GİL implantasyonu, iris ve skleralfiksasyonlu GİL implantasyonu yöntemlerine göre daha kolayve komplikasyon oranı daha düşük bir yöntemdir. Sulkusdesteğinin olmadığı durumlarda iris fiksasyonu ya da skleralfiksasyon yönteminin sonuçları da yüz güldürücüdür.Öğe Subconjunctival hemorrhage in Henoch-Schonlein purpura: a case report and literature review(2019) Akbulut, Yaprak; Gökçınar, Nesrin; Şanlı, Cihat; Yumusak, Erhan; Oğurel, TevfikWe report a 5-year-old boy who presented with diffuse abdominal pain, non-thrombocytopenic purpuric skin rash, andbilateral multiple foci of subconjunctival hemorrhage in the inferior bulbar conjunctiva. The patient was diagnosed clinicallywith Henoch-Schonlein purpura (HSP), according to EULAR/PRINTO/PRES criteria. HSP is a leukocytoclastic small vesselvasculitis. Ocular involvement is very rare. Episcleritis, keratitis, uveitis, cystoid macular edema and cotton wool spots, centralretinal artery occlusion, anterior ischemic optic neuropathy and subperiosteal hematoma were reported previously. Here,we present a case of bilateral subconjunctival hemorrhage in a child with HSP for the first time in the English literature.
