Yazar "Atli, Muharrem" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • [ X ]
    Öğe
    Dexmedetomidine's Effects on the Livers and Kidneys of Rats with Pancreatic Ischemia-Reperfusion Injury
    (Dove Medical Press Ltd, 2024) Bostanci, Hasan; Erel, Selin; Kucuk, Ayseguel; Kip, Guelay; Sezen, Saban Cem; Gokgoz, Seda; Atli, Muharrem
    Objective: Pancreatic surgeries inherently cause ischemia-reperfusion (IR) injury, affecting not only the pancreas but also distant organs. This study was conducted to explore the potential use of dexmedetomidine, a sedative with antiapoptotic, anti-inflammatory, and antioxidant properties, in mitigating the impacts of pancreatic IR on kidney and liver tissues. Methods: A total of 24 rats were randomly divided into four groups: control (C), dexmedetomidine (D), ischemia reperfusion (IR), and dexmedetomidine ischemia reperfusion (D-IR). Pancreatic ischemia was induced in the IR and D-IR groups. Dexmedetomidine was administered intraperitoneally to the D and D-IR groups. Liver and kidney tissue samples were subjected to microscopic examinations after hematoxylin and eosin staining. The levels of thiobarbituric acid reactive substances (TBARS), aryllesterase (AES), catalase (CAT), and glutathione S-transferase (GST) enzyme activity were assessed in liver and kidney tissues. The serum levels of aspartate aminotransferase (AST), alanine aminotransferase (ALT), blood urea nitrogen (BUN), and creatinine were measured. Results: A comparison of the groups revealed that the IR group exhibited significantly elevated TBARS (p < 0.0001), AES (p = 0.004), and CAT enzyme activity (p < 0.0001) levels in the liver and kidney compared to groups C and D. Group D-IR demonstrated notably reduced histopathological damage (p < 0.05) and low TBARS (p < 0.0001), AES (p = 0.004), and CAT enzyme activity (p < 0.0001) in the liver and kidney as well as low AST and ALT activity levels (p < 0.0001) in the serum compared to the IR group. Conclusion: The preemptive administration of dexmedetomidine before pancreatic IR provides significant protection to kidney and liver tissues, as evidenced by the histopathological and biochemical parameters in this study. The findings underscored the potential therapeutic role of dexmedetomidine in mitigating the multiorgan damage associated with pancreatic surgeries.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Tükürük bezi tümörlerinin oluşumunda moleküler belirteçlerin ve glutatyon s-transferaz izoenzimlerinin rolünün araştırılması
    (Kırıkkale Üniversitesi, 2022) Atli, Muharrem; Çetin, Sema; Oğuztüzün, Serpil
    Bu çalışmaya Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Kartal Şehir Hastanesi Patoloji Kliniğinde 2010 ve 2020 yılları arasında pleomorfik adenom, adenoid kistik karsinom ve mukoepidermoid karsinom tanısı almış 61 hasta dahil edildi. Hastaların demografik verileri ile bcl-2, kaspaz-3 ve GSTPi protein ekspresyonu immünohistokimyasal yöntemle incelendi ve karşılaştırıldı. Pleomorfik adenom tanılı 26 hastada GST izoenzimlerinden GSTA1 (alfa), GSTS1 (sigma), GSTT1 (teta), GSTM1 (mu), GSTO1 (omega), GSTK1 (kappa) protein ekspresyonları immünohistokimyasal yöntemle incelendi ve hastaların demografik verileri ile karşılaştırıldı. Bcl-2 boyanma yoğunluğu pleomorfik adenom tümör dokularına kıyasla adenoid kistik karsinom ve mukoepidermoid karsinom tümür dokuları arasında belirgin bir şekilde yüksek bulundu. Bcl-2 ekspresyonu ile hastaların demografik verileri kıyaslandığında ortalama tümör çapı ile hastaların bcl-2 ekspresyonu arasında anlamlı farklılık tespit edildi (p=0.045). Kaspaz-3 protein ekspresyonu ile bening ve malign tümörlü hastaların demografik verileri arasında anlamlı bir farklılık bulunamadı. GSTPi boyanma yoğunluğuna göre en yoğun boyanma mukoepidermoid karsinom tümör dokularında görüldü. GSTPi ekspresyonu ile hastaların demografik verileri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunamadı (p>0.05). Pleomorfik adenom tanısı almış 26 hastada, tümör dokuları ile tümöre komşu normal dokularda GSTA1 (alfa), GSTS1 (sigma), GSTT1 (teta), GSTM1 (mu), GSTO1 (omega), GSTK1 (kappa) protein ekspresyonları immünohistokimyasal yöntemle incelendiğinde; GSTA1 ve GSK1 protein ekspresyonu tümörlü dokulara kıyasla normal dokuda (p<0.05), GSTO1 ve GSTM1 protein ekspresyonu ise normal dokuya kıyasla tümörlü dokularda daha yüksek bulundu (p<0.05). Çalışmamız sonucunda benign tümörlere kıyasla malign tümörlerde daha güçlü bcl-2 boyanma yoğunluğu görüldü. Ortalama tümör çapı ile bcl-2 ekspresyonu karşılaştırıldığında aralarında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulundu. Anahtar Kelimeler: Tükürük bezi tümörleri, GST, Kaspaz-3, Bcl-2