Yazar "Evci, Şevket" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 9 / 9
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Broyler Rasyonlarında Üzüm Posası ve Enzim Kullanımının Performans Parametreleri Üzerine Etkisi(2021) Şen, Gökhan; Başalan, Mehmet; Oktay, Mehmet Naci; Evci, ŞevketBu çalışmada, şarap endüstrisi yan ürünü olan ve yapısal karbonhidratlarca zengin üzüm posasının enzim ile broyler rasyonlarına ilavesinin canlı ağırlık, canlı ağırlık artışı, yem tüketimi ve yemden yararlanma oranı performans değerleri üzerine etkileri araştırılmıştır. Çalışma üç ana grup ve her grup dört alt grup içerecek şekilde düzenlenmiştir. Bu amaçla 120 adet 0 günlük Ross 308 ırkı broylerler kullanılmıştır. Kontrol, Üzüm ve Enzim grupları adı altında her grupta 40 adet, her alt grupta 10 adet civciv olacak şekilde dağılım gerçekleştirildi. Kontrol grubu temel rasyonu tüketmiş olup, üzüm grubu temel rasyona %5 üzüm posası ilave edilen rasyonu, enzim grubu ise temel rasyona %0.1 enzim ve %5 üzüm posası ilave edilen rasyonu tüketmiştir. Çalışma sonunda enzim ilavesinin canlı ağırlık ve canlı ağırlık artışını olumlu etkilediği (p<0,05), yem tüketimi üzüm ve enzim gruplarında arttığı (p<0,05), bununla birlikte yemden yararlanmanın ise tüm gruplarda benzer olduğu (p>0,05) görülmüştür. Sonuç olarak yan ürün olarak açığa çıkan yapısal karbonhidratlarca zengin bir ürün olan üzüm posasının enzim ile rasyonlara katılmasının yararlı olacağı belirlenmiştir.Öğe Buzağı Kayıplarının Önlenmesinde İnek ve Buzağı Beslemesinin Önemi(2018) Karslı, Mehmet Akif; Evci, ŞevketBu çalışmada buzağı kayıplarının sebepleri ve kayıpları önlemeye yönelik tedbirler değerlendirilmiştir. Süt ineklerinde buzağı kayıplarına neden olan besleme yanlışlıları detaylı bir şekilde tartışılmıştır. Yine buzağıların hayattakalmasında ağız sütünün önemi vurgulanmıştır. Sonuç olarak, sağlıklı bir buzağının sektöre kazandırılabilmesi için annebakımında tutun, buzağıya verilen gıdalar ve gıdaların verildiği yemliklere kadar özen gösterilmesi gerektiği kanısınavarılmıştır.Öğe Determination of yield nutrient contents and in vitro digestibility of some triticale varieties harvested at different maturity stages(Tubitak Scientific & Technological Research Council Turkey, 2024) Evci, Şevket; Kara, Kamil; Demirci, MehmetThe aim of this study was to determine the contribution of growth performance, nutrient content, and digestibility of different triticale varieties to ruminant diets and to indirectly assist farmers in feed production. The experiment utilized five triticale varieties. The study was designed as a randomized complete block design with split plots and three replications. The digestibility values were determined in vitro after 48 h of incubation using an Ankom Daisy II incubator. Rumen liquid was obtained from dairy cows slaughtered at the Ye & scedil;il Vadi Meat Integrated Facility. Nutrient values, in vitro dry matter digestibility, and yield traits of forages were measured. The highest levels of dry matter and organic matter were observed during the physiological maturity stage, followed by the dough and milk development stages (p < 0.05). The DM values in the milk, dough, and physiological maturity stages were 43.11%, 61.94%, and 91.41%, respectively (p < 0.05). The triticale varieties had the highest crude protein (CP) values during the milk development stage and the lowest values during the physiological maturity stage (p < 0.05). The highest dry matter digestibility (DMD) rates were observed in the physiological maturity stage across all varieties. The DMD rates for triticale varieties Alperbey, Tatl & imath;cak 97, Karma 2000, & Uuml;mranhan & imath;m, and Mikham 2002 were 84.74%, 86.55%, 84.19%, 86.20%, and 85.10%, respectively. No significant differences in the amount of phytic acid content were found among the triticale varieties used in the study (p > 0.05). Therefore, it is believed that triticale varieties can provide highly digestible forage and grain feed for ruminants if the harvesting time is well managed.Öğe Digestion and importance of starch in ruminants(2024) Evci, ŞevketRuminants have a unique digestive physiology that heavily relies on microbial fermentation specifically in the rumen. This review explores the complex mechanisms of starch digestion in ruminants and highlights its crucial role in shaping their nutritional landscape. The rumen, a complex microbial ecosystem, is the primary site for starch digestion. Enzymatic hydrolysis and microbial fermentation of starch in this compartment produce important byproducts, such as volatile fatty acids (VFAs) and microbial proteins. These byproducts are crucial sources of energy and protein, which affect the overall metabolic dynamics of ruminants. It is essential to have a comprehensive understanding of the factors that influence starch digestion rates to optimize ruminant nutrition. This review examines the various factors involved in starch digestion, including feed composition, microbial populations, and enzymatic activity, and how they contribute to the digestive process. Additionally, identifying and characterizing starch fractions in concentrated feed sources is crucial for formulating well-balanced rations. In conclusion, this review synthesizes current knowledge on starch digestion in ruminants, offering insights into the complexities of the process. The collected information not only contributes to our academic understanding but also has practical implications for optimizing feeding strategies, enhancing nutrient utilization, and promoting the overall well-being of ruminants.Öğe Effects of free capric acid, lauric acid, and coconut oil supplementation on performance, carcass, and some blood biochemical parameters of broiler chickens(2023) Demirci, Mehmet; Evci, Şevket; Karslı, Mehmet Akif; Şenol, AliIn this study, it was aimed to investigate the effects of the addition of free capric (decanoic, C10:0) and lauric (dodecanoic, C12:0) acids and coconut (Cocos nucifera) oil to the broiler diets on performance, carcass yield, internal organ weights and some blood parameters. A total of 144 day-old broiler chicks (Ross 308) were used in the study, and four main groups were formed with four subgroups containing equal number of chicks. The control (C) group was fed with basal diet without any supplementation and the experimental groups were fed with 0.4% free capric acid (CA)-, lauric acid (LA)-, and coconut oil (CO)-supplemented basal diets and feeding was continued for 42 days. At the end of the process, the total average live weight (LW) of C, CA, LA, and CO groups reached 3048.63, 3009.88, 3052.13, and 3060.71 g, respectively. Moreover, average live weight gains (LWG) of groups were 3004.34, 2965.53, 3007.84, and 3015.82 g; average feed intakes (FI) were 4427.34, 4405.15, 4353.89, and 4375.54 g, and feed efficiency (FE) were 1.48, 1.50, 1.46, and 1.46. Average LW, LWG, FI, and FE values were similar at the end of the experiment (p > 0.05). From the carcass parameters, relative carcass rates and also carcass, bursa of Fabricius, pancreas, spleen, and gizzard weights were similar between the groups (p > 0.05). However, there were statistically significant changes in heart and liver weights between the groups; they were the lowest in the CA group and the highest in the LA group. There were no statistically significant differences between the groups in terms of serum biochemical parameters (p > 0.05). However, there were significant differences between the groups in terms of serum CK, Ca, and P values, and these values were the highest in the group fed with coconut oil. In conclusion, it is possible to state that the use of free capric acid, lauric acid, and coconut oil at the rate of 0.4% did not cause any significant difference in broiler performance, carcass, and serum biochemical parameters, but also no adverse effects were observed. It has been shown that feeding with coconut oil can significantly increase dissolved calcium and phosphorus in serum and affect their metabolism in the body and can also be an important antioxidant food additive for broiler with its effect of increasing the total antioxidant status (TAS) value.Öğe İnsan tüketimi için kullanılmayan kimi bakliyat atıklarının in situ yıkılım kinetiklerinin belirlenmesi(Kırıkkale Üniversitesi, 2014) Evci, Şevket; Karslı, Mehmet AkifBu çalışmanın amacı; bakliyat endüstrisinde atık olarak kullanılan elek altı kuru fasulye (KF), nohut (Nh), kırmızı mercimek (KrM) ve yeşil mercimeğin (YM) besin madde içerikleri, ruminantlarda rumen yıkılım kinetikleri ile protein fraksiyonlarını belirlemektir. Bu amaçla ülkemizin farklı bölgelerinden her baklagil türünden dört farklı örnek olmak üzere, toplamda 16 adet örnek kullanılmıştır. Denemede kullanılan yem maddeleri, rumen kanülü takılmış 3 adet Akkaraman koçta 2'şer tekerrür halinde 0, 2, 4, 8, 12, 24 ve 48 saat süreyle rumende inkube edilmiştir. Bu yemlerin; besin madde içerikleri, ruminantlarda in situ (naylon kese) yöntemle kuru madde (KM), organik madde (OM) ve ham protein (HP)'nin rumen yıkılabilirlikleri ile fraksiyonları ve by-pass protein içerikleri incelendi. Çalışmada en yüksek OM ve HP oranları KrM'te bulunmuştur (P<0.05). Ham yağ (HY) içeriği en yüksek Nh'ta gözlemlenmiş olup, bu değerler KrM, KF, YM ve Nh için sırası ile %3.47, %6.72, %2.26, %8.66 olarak belirlenmiştir (P<0.05). Çalışmada ham selüloz (HS), asit deterjan fiber (ADF) ve nötral deterjan fiber (NDF) değerleri en yüksek KrM'te en düşük Nh'ta tespit edilmiştir. KrM, YM, KF ve Nh için HS oranları sırası ile %24.03, %10.80, %4.09 ve %3.57 şeklindedir (P<0.05). Asit deterjan insoluble nitrojen (ADIN) oranları arasında farklılık bulunmamıştır. Çalışmada by-pass protein oranı, en yüksek KrM'te en düşük KF'de bulunmuştur (P<0.05). 48 saat inkubasyon sonunda, en düşük OM ve HP yıkılım oranı KrM'te, en yüksek OM yıkılım oranı Nh'ta, HP yıkılım oranı ise KF'de bulunmuştur (P<0.05). En düşük suda çözülebilen OM ve HP oranları KrM'te, en yüksek potansiyel yıkımlanabilen OM ve HP oranları ise KF ve Nh'ta tespit edilmiştir (P<0.05). Hem OM hem de HP'nin yıkılım hızlarında (k-1), yem maddeleri arasında fark bulunmamıştır (P>0.05). Sonuç olarak, denemede kullanılan KrM hariç YM, Nh ve KF'nin gerek OM ve gerekse HP içeriklerinin yüksek yıkılım değerlerine sahip olduğu, aynı zamanda KF dışında kalan yemlerin yüksek by-pass protein içerdikleri görülmüştür. Bu yemlerin ruminant beslemede protein kaynağı bazı yemler yerine ikame edilebileceği kanaatini ortaya çıkarmıştır.Öğe Ruminant hayvanlarda yüksek nişasta içerikli rasyonlarda nişasta düzeyi ile asidoz arasındaki ilişkinin belirlenmesi(Kırıkkale Üniversitesi, 2021) Evci, Şevket; Karslı, Mehmet AkifBu çalışmanın amacı rasyondaki yüksek nişasta düzeylerinin ruminantlarda subakut asidoz oluşumu üzerine etkileri ve nişastaca zengin farklı tipte nişasta içeren bazı protein ve enerji kaynaklarının ruminal besin madde yıkılımlarını incelemektir. Bu amaçla iki ardışık deneme yapılmıştır. İlk olarak In situ denemede arpa, mısır, yem bezelyesi ve macar fiğine ait besin madde yıkılımları 3 adet, kanüllü, Holstein ırkı 5-6 yaşlı inek kullanılarak belirlenmiştir. Yem örnekleri her hayvanın rumeninde 6 tekerrürlü olarak 0, 2, 4, 8, 12, 24 ve 48 saat süre ile inkubasyona bırakılmış ve bu süre sonunda KM, OM, HP ve nişasta yıkılımları ve yıkılım kinetikleri belirlenmiştir. Daha sonra, klasik yedirme denemesi yapılmıştır. Bu amaçla, subakut rumen asidozu oluşturmak için % 25 (1. Rasyon-R1), %30 (2. Rasyon-R2) ve %32 (3. Rasyon-R3) oranlarında nişasta içeriğine sahip üç farklı rasyon hazırlanmıştır. Bu rasyonlar, 6 adet, 11-12 aylık yaşlarda, 30-35 kg canlı ağırlığa sahip, Akkaraman ırkı toklulara tekerrürlü 3x3 Latin Kare deneme deseninde hayvanlara yedirilmiştir. Bu denemede hayvanların günlük besin madde tüketimi, besin madde sindirimleri belirlenmiştir. Her periyotta, rumen fermentayon parametreleri (pH, organik asit ve amonyak azotu) yemleme öncesi (0. saat) ve yemleme sonrası 2, 4, 6, 8. saatlerde alınan rumen sıvısında belirlenmiştir. Ayrıca kan gazları ve kan biyokimya parametrelerinin belirlenmesi amacıyla yemleme öncesi (0.saat) ve yemleme sonrası 6. saatte kan alınmıştır. Alınan bu kan örneklerinde, biyokimya parametresi olarak, glikoz, total protein, trigliserid, üre, kreatinin ve albümin; kan gazı parametresi olarak ise pH, pCO2, HCO3 ve baz açıklığına bakılmıştır. In situ yıkılım denemesinde, baklagiller arasında 48 saat inkubasyon sonrası KM, OM, HP ve nişasta yıkılım oranları ve yıkılım hızları yem bezelyesinde yüksek, buğdaygillerde KM ve OM'ye ait yıkılım oranları mısırda, HP ve nişasta yıkılım oranları ile tüm besinlerin yıkılım hızları arpada daha yüksek olduğu saptanmştır (P<0.05). Rasyonda nişasta artışına paralel olarak hayvanların günlük besin madde tüketimlerinin azaldığı görülmüştür (P<0.05). Benzer şekilde rasyonun nişasta düzeyindeki artışa paralel olarak nişasta sindirimi dışında diğer besin madde sindirimlerinde genel olarak bir azalma eğilimi görülmüştür (P=0.08). Rumen pH, total organik asit, organik asit oranları arasında genel olarak istatistiksel bir farklılık bulunmamış, yalnızca rumen amonyak düzeyi yemleme öncesi ve hemen yemleme sonrası (2. saat) gruplar arasında farklılık gösterdiği saptanmıştır (P<0.05). Kan pH değerleri ve HCO3 değerleri yemleme sonrası bir azalış gösterirken diğer parametrelerde belirgin bir değişim görülmemiştir. Kan biyokinya parametrelerinden yalnızca kreatinin, R1 grubunda yemleme sonrası istatistiksel olarak azalmış (P<0.01), diğer parametreler arasında farklılık gözlemlenmemiştir. Hiçbir kan parametresinde gruplar arasında farklılığa rastlanmamıştır. Sonuç olarak, ruminant hayvanların rasyonlarında nişasta düzeyinin %25'in üzerine çıkartılmasının genel olarak hayvanların besin madde tüketimini ve besin madde sindirimlerini olumsuz etkilediği ve total olarak hayvanların günlük net besin madde alımlarını azalttığı, aynı zamanda kan pH ve HCO3 düzeylerini azalttığı dolayısı ile subakut asidozis riski oluşturabileceği görülmüştür.Öğe The effect of using different litter materials in broiler rearing on performance, carcass yield, antioxidant status, some litter parameters, and coccidiosis oocysts(Tubitak Scientific & Technological Research Council Turkey, 2023) Şen, Gökhan; Oktay, Mehmet Naci; Evci, Şevket; Gökpınar, Sami; Şenol, AliThe aim of this study was to determine the effects of various mixtures of different litter materials containing wood shaving and barley straw on body weight gain, feed consumption, feed efficiency, carcass yield, antioxidant state, litter quality, and coccidio oocysts in broilers rearing. For this purpose, a total of 120, 0-day-old Ross 308 broilers were assigned to 3 groups with 4 replicates. Wood shaving, barley straw, and wood shaving + barley straw group had 10 chicks in each replicate, a total of 40 chicks in each group. When the overall period of the study was examined, it was determined that the feed conversion ratio (FCR) of the barley straw group was higher than other groups in the second half of the study (p < 0.05). It was observed that while nitric oxide (NO) level was higher in the wood shaving + barley straw group, enzymatic antioxidants could be more functional in the wood shaving group (p < 0.05). As a result, it has been concluded that the use of wood shaving and barley straw separately or mixed in equal proportions as litter will have a similar effect on performance and litter quality, whereas wood shaving will positively influence on the antioxidant status.Öğe Uses of Nanotechnological Feed Additives and Nanofeeds in Poultry Feeding(2024) Evci, ŞevketIn poultry, which has an important place in meeting the need for healthy animal protein, the production of ration substance compositions with alternative sources is one of the popular topics of the last period. Nanoparticles produced by nanotechnology of various minerals added to poultry diets are increasingly being used as feed additives that can reduce feed costs, reduce the risk of environmental waste, replace antibiotics and do not pose residue risk in animal products, both in terms of supporting growth and development and strengthening the immune system. The aim of this study was to bring together the studies on the effects of using nanoparticles as feed additives on growth, development performance and immune system in poultry.
