Yazar "Kaymak, Çetin" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 20 / 22
  • Küçük Resim
    Öğe
    Assessment of Genotoxic Damage in Nurses Occupationally Exposed to Anaesthetic Gases or Antineoplastic Drugs by the Comet Assay
    (Japan Soc Occupational Health, 2009) İzdeş, Seval; Sardas, Semra; Kadıoğlu, Ela; Kaymak, Çetin; Özcaglı, Eren
    …
  • [ X ]
    Öğe
    Comparison of hemodynamic effects with thoracic electrical bioimpedance monitoring in desfiumne anaesthesia applied with low and high flow
    (2007) Kaymak, Çetin; Başar, Hülya; Tekin, Özlem; Sert, Özgür; Apan, Alparslan
    Background and Goal of Study: After the removal of exhaled CO2, rebrcathing of 50% or more of exhaled gases is possible during low flow anaesthesia. The purpose of this study is to compare the thoracic electrical bioimpedancc (TEB) method for hcmodynamic monitoring under low flow and high flow desfluranc anaesthesia. Material and Methods: After Institutional Ethics Committee approval, 40 ASA I-II patients scheduled for elective surgery were included into the study. For all patients, anaesthesia was induced with 1.5 ?g kg-1 fentanyl and 5-7 mg kg-1 thiopcnthal. The trachea was intubated after 0,1 mg kg-1 vecuronium, Patients were randomly divided into two groups to receive low flow (1 L min-1 50% N2O+O2) in group I or high flow (4 L min-1 50% N2O+O2) in group II with 4-6%. Ejection fractions (EF), end-diastolic indexes (EDI), cardiac indexes (CI), stroke indexes (SI) were monitored and recorded with noninvasivc TEB for basal, induction, intubations and 15 min. intervals. The level of anaesthesia was adjusted by the concentration of dnsflurane to achieve a target BIS in the range of 40-60. Postoperative Aldrete Recovery Score (ARS) was recorded. Student-t test and repeated measures of variance were used to statistical analysis. p<0.05 was accepted statistiealy significant. Results: The concentrations of end-tidal desfluranc in group II were significantly higher than group I at the 45 th and 60th minutes (p<0,05). The EDI at 45 th and 60th minutes in group I were significantly higher than group II (p<0.05). The values of CI, SVI and EF were similar in group I and II. The ARS at 5th and 10th minutes were significantly higher in group I. Conclusion: We concluded that low flow or high flow anaesthesia technique by desfluranc has similar hemodynamic effects by using TEB method.
  • [ X ]
    Öğe
    The Comparison of Preemptive Analgesic Effectiveness of Epidural and Intravenous Fentanil
    (2003) Özcan, Şaziye; İnan, Nurten; Kaymak, Çetin; Ünal, Nurten
    In this study, we aimed to compare the preemptive analgesic effect of fentanyl, which is used by intravenous or epidural route, in total abdominal hysterectomy (TAH). Fifty-four ASA I-II patients who admitted for total abdominal hysterectomy were included to this study and patients were randomly separated into three groups. All patients were given standard general anesthesia. General anesthesia alone was given in control group (Group K). In epidural analgesia group (Group E), epidural catheter was inserted preoperatively through L2-3 interspace and 4 ?g kg-I fentanyl in 10 mL0.9 % NaCl was administered 30 min. before incision. In intravenous analgesia group (Group I), fentanyl 4 ?g kg-1 was administered intravenously 5 min. before skin incision. Pain scores were assessed with visual analogue scale (VAS) at 1st, 2nd, 4th, 6th, 12th and 24th hours postoperatively. First analgesic requirement time and total analgesic consumption were also recorded. Surgical stress response was evaluated with the blood glucose and plasma cortisol levels of patients whom were obtained before the incision and postoperative 4th hour. Compared to the other two groups, we observed that remarkable lower VAS pain scores and total analgesic consumption was provided in Group E (p<0.05). First analgesic requirement time was also significantly prolonged in Group E (p<0.05). The blood glucose and plasma cortisol levels at 4th hour postoperatively were significantly lower in Group E when compared to the other two groups (p<0.05). As a result we suggested that preemptive epidural fentanyl administration was more effective than preemptive intravenous fentanyl in postoperative acute pain and surgical stress response control at total abdominal hysterectomy.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Düşük akım ve yüksek akımla uygulanan desfluran anestezisinde hemodinamik etkilerin torasik elektriksel biyoempedans monitorizasyon ile karşılaştırılması
    (2007) Kaymak, Çetin; Başar, Hülya; Tekin, Özlem; Sert, Özgür; Apan, Alpaslan
    Amaç: Expiratuar CO2 uzaklaştırıldıktan sonra ekspire edilen gazın % 50 veya daha fazlasının yeniden solutulması düşük akımlı anestezi ile mümkündür. Bu çalışmanın amacı, hemodinamik monitorizasyon amacıyla noninvaziv torasik elektriksel biyoempedans (TEB) metodu kullanılarak, düşük ve yüksek akımlı desfluran anestezisinin karşılaştırılmasıdır. Gereç ve Yöntem: Hastane etik kurul onayı alındıktan sonra, ASA I-II sınıfındaki elektif cerrahi planlanan 40 olgu dahil edildi. Tüm hastaların anestezi indüksiyonu 5-7 mg kg-1 tiopental ve 1,5 µg kg-1 fentanil ile yapıldı. 0.1 mg kg-1 veküronyum iv ardından trakeal entübasyon gerçekleştirildi. Hastalar, % 4-6 desfluran anestezisi altında düşük akım (Grup I, 1 L dk-1 % 50 N2OO2) ve yüksek akım (Grup II, 4 L dk-1 % 50 N2OO2) olmak üzere randomize edilerek iki gruba ayrıldı. Noninvaziv TEB kullanılarak ejeksiyon fraksiyonu (EF), end-diastolik indeks (EDI), kardiyak indeks (CI) ve strok volüm indeks (SVI) bazal, indüksiyon, entübasyon ve 15 dk. aralıklarla kaydedildi. Anestezinin derinliği, BIS değerleri 40-60 arasında hedeflenerek şekilde, desfluran konsantrasyonlarıyla ayarlandı. Postoperatif dönemde Aldrete Derlenme Skoru (ARS) kaydedildi. İstatistiksel analiz için student-t testi ve tekrarlayan ölçümlerde varyans analizi kullanıldı. p0.05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Bulgular: End-tidal desfluran konsantrasyonları, Grup II'de, 45. ve 60. dk. değerlerinde, Grup I'e göre anlamlı olarak yüksekti (p0.05). Grup I'deki 45. ve 60. dk. EDI, Grup II'ye göre anlamlı olarak yüksekti (p0.05). CI, SVI ve EF değerleri, her iki grup arasında benzer bulundu. Grup I'de 5. ve 10. dakikalardaki ARS anlamlı olarak yüksekti. Sonuç: Desfluran ile düşük ve yüksek akımlı anestezi tekniğinde, TEB metodu kullanılarak benzer hemodinamik etkiler olduğu sonucuna vardık.
  • Küçük Resim
    Öğe
    The effects of perioperative low- moderate doses of dexmedetomidine infusion on hemodynamic and neuroendocrine parameters
    (2008) Kaymak, Çetin; Başar, Hülya; Doğancı, Nur; Sert, Özgür; Apan, Alpaslan
    Amaç: Bu çalışmanın amacı elektif transuretral cerrahi yapılan hastalarda, orta ve düşük doz dexmedetomidin infüzyonunun, hemodinamik ve nöroendokrin parametrelere olan etkisinin incelenmesidir. Yöntem ve Gereç: Randomize olarak 50 hasta, anestezi indüksiyonundan 10 dakika önce 0.45 (Grup 1) veya 0.6 ug/kg/saat (Grup 2) dexmedetomidin infüzyonu aldılar. Kalp hızı, kan basıncı, end-tidal CO2, oksijen satürasyonu, ve noninvaziv kardiyak output parametreleri monitorize edildi. Ölçümler, bazal (I), dexmedetomidin infüzyonu sonrası (II), tiyopental sonrası (III), entübasyon sonrası (IV) ve desfluran anestezi uygulaması boyunca her 10 dakikada bir gerçekleştirildi. Anestezi idamesi (2L dak"1, % 50 N2002), BİS değeri 40-60 olacak şekilde, % 4-6 desfluran kullanılarak sağlandı. Plazma adrenalin ve noradrenalin seviyelerinin belirlenmesi için venöz kan örnekleri, entübasyondan önce (I), intraoperatif dönemin 30. dakikasında (II) ve ekstübasyondan sonra (III) alındı. İstatistiksel analizde Chi- Square, Student-t test ve tekrarlı ölçümlerde varyans analizi kullanıldı. Bulgular: Her iki dexmedetomidin infüzyonu benzer hemodinamik değişiklikler oluşturdu. Kardiyovasküler ve nöroendokrin değereler ise, Grup 2'de; Grup l'den daha fazla baskılandı. Sonuç: Bu bulgularla, intraoperatif 0.45 ve 0.6 ug kg"1 saat"1 doz dexmedetomidin benzer hemodinamik yanıt oluşturmuştur. Kardiyovasküler ve nöroendokrin parametreler, orta doz dexmedetomidin ile daha fazla hastalanmaktadır.
  • [ X ]
    Öğe
    Epidural ve intravenöz fentanilin preemptif analjezik etkinliğinin karşılaştırılması
    (2003) Özcan, Şaziye; İnan, Nurten; Kaymak, Çetin; Ünal, Nurten
    Bu çalışmada, total abdominal histerektomilerde epidural ve intravenöz olarak uygulanan fentanilin preemptif analjezik etkinliğinin karşılaştırılması amaçlandı. ASA I-II grubu, total abdominal histerektomi yapılacak 54 hasta çalışmaya alındı ve randomize olarak üç gruba ayrıldı. Bütün hastalara standart genel anestezi uygulandı. Kontrol grubuna (Grup K, n18), sadece genel anestezi verildi. Epidural analjezi grubuna (Grup E, n18), preoperatif olarak L2-3 veya L3-4 aralıklarından yerleştirilen epidural kateterden 10 mL % 0.9 NaCl içinde 4 µg kg-1 fentanil, insizyondan 30 dakika önce uygulandı. İntravenöz analjezi grubuna (Grup İ, n18), insizyondan 5 dakika önce 4 µg kg-1 İV fentanil uygulandı. Postoperatif ağrı, 1.,2., 4., 6., 12. ve 24. saatlerde VAS ağrı skalası ile değerlendirildi. İlk analjezik istem zamanları ve 24 saatlik toplam analjezik tüketimleri kaydedildi. Ayrıca insizyon öncesi ve postoperatif 4. saatteki kan glukoz ve kortizol düzeylerine bakıldı. Postoperatif bütün evrelerdeki VAS skorları ve toplam analjezik gereksinimi Grup E'de diğer iki gruba göre anlamlı derecede düşük bulundu (p0.05). İlk analjezik istem zamanı da Grup E'de belirgin olarak uzundu (p0.05). Preinsizyonel kan glukoz ve kortizol değerlerinde gruplar arasında farklılık yok iken, postoperatif 4. saatte Grup E'de diğer iki gruba göre anlamlı derecede düşük bulundu (p0.05). Ancak bütün grupların postoperatif 4. saatteki değerleri preinsizyonel değerlerle karşılaştırıldığında, anlamlı bir artış tespit edildi (p0.05). Sonuç olarak total abdominal histerektomi ameliyatlarında preemptif epidural fentanilin akut postoperatif ağrı ve cerrahi stres yanıtın kontrolünde intravenöz fentanilden daha etkili olduğunu düşünmekteyiz.
  • Küçük Resim
    Öğe
    The evaluation of cognitive functions in desflurane anesthesia with low and high flow
    (2011) Kaymak, Çetin; Koçak, Orhan Murat; Babadağ, Yücel; Koçak, Emine; Apan, Alparslan
    Objective: Cognitive function consists of the level of consciousness, memory, orientation, concentration, general knowledge, intelligence, understanding and judgment. Postoperative cognitive dysfunction is a multifactor state which is characterized by disability of memory and concentration. At the recovery stage, the patient's cognitive functions returning to its original level is closely related with pharmacokinetics of the anesthetic material, anesthesia, desfluran used in low and high flow anesthesia. This study aimed at examining cognitive functions in the preoperative ve postoperative period when low and high flow of desfluran anesthesia was applied. Methods: After Institutional Ethics Committee approval, ASA I/II, 32 patients of 15-55 ages two groups. One group (Group I, n=16) had high flow and the other (Group II, n=I6) had low flow. Premedication was not applied. Anesthesia was induced with 1.5 ?g kg-1 fentanyl and 5-7 mg kg-1 thiopental. Endotracheal intubation was performed after 0.6 mg kg-1 rocuronium. Patients, included in Group I and in Group II were applied 4 L min-1 50 % N 2O+O2 and 1 L min-1 50 % N2O+O 2 respectively. Patient's recovery parameters were evaluated with Modified Aldrete Score (MAS) at 5., 10., 15., 30. and 60. minutes. Cognitive functions of the patients were evaluated with Verbal Auditory Memory Test (VAMT) and Stroop Interference Test (SIT). Results: No significant result was found in the preoperative and postoperative VAMT 1, VAMT 5, VAMT 6, VAMT 7, VAMT 8 and SIT scores between Group I and Group II. No correlation was confirmed between postoperative recovery time and VAMT 1, VAMT 5, VAMT 6, VAMT 7, VAMT 8, SIT score. Conclusion: Neither of the anesthetic techniques showed differences with respect to cognitive functions. We conclude that since no relationship between postoperative recovery time and cognitive functions was found, the amount of fresh gas used in the desfluran did not affect the cognitive functions.
  • Küçük Resim
    Öğe
    The Evaluation Of Ischemia/Reperfusion Injury On Regional And Inhalation Anaesthesia During Arthroscopic Knee Surgery Under A Tourniquet
    (2015) Kaymak, Çetin; Çetik, Özgür; Çakırca, Mehmet; Çağlayan, Osman; Apan, Alpaslan
    AMAÇ:Artroskopik diz cerrahisinde cerrahi alan görüşünü arttırmak amacıyla sıklıkla turnike uygulanmaktadır. Bununla beraber turnikenin indirilmesi ile beraber iskemi/reperfüzyon hasarı gelişmektedir. Bu çalışmanın amacı turnike altında gerçekleşen artroskopik diz cerrahinde spinal blok, siyatik-femoral blok, sevofluran ve desfluran anestezi uygulamasının kan ve snovial dokudaki MDA ve NO sevilerini değerlendirmektir. GEREÇ VE YÖNTEMLER: Çalışmaya ASA I-II 60 erişkin hasta dahil edilerek turnike altında artroskopik cerrahi geiçrecek hastalar drt gruba ayrıldı. Hastalara siyatik-femoral blokaj (Grup I) ve spinal blok (Grup II) uygulandı. Genel anestezi uygulaması sırasıyla sevofluran (Grup III) ve desfluran (Grup IV) ile gerçekleştirildi. Anestezi öncesi (T1), turnike açılmadan 1 dk. önce (T2), turnike açıldıktan 5 dk. sonra (T3) ve turnike açıldıktan 20 dk. sonra (T4) kan örnekleri alındı. Ek olarak T2. ve T3. evrelerde cerrahi alandan snovial doku örnekleri alındı.BULGULAR:Çalışmamızda tüm gruplardaki MDA düzeyleri T3 evresinde, T1 evresine göre anlamlı artış göstermiştir. Ek olarak, Grup I ve IV'de T4 evresindeki plazma MDA düzeyleri T1 evresine göre anlamlı artış göstermiştir. Tüm gruplardaki plazma NO düzeyleri T2, T3 ve T4 evrelerinde; T1 evresine göre anlamlı artış göstermiştir. Doku NO düzeyleri, Grup I'de en belirgin olmak üzere artmıştır. SONUÇ: Çalışmamızda artroskopik cerrahide turnike uygulaması sonrasında geçici nötrofil aktivasyonu ve transendotelial nötrofil migrasyonu gösterilmiştir. Turnike kullanımına bağlı iskemi reperfüzyon hasarında spinal blok ve sevofluran ile anestezisi uygulamasının desfluran ve siyatik-femoral blok tekniğine göre tercih edilmesi gerektiği sonucuna varıldı
  • [ X ]
    Öğe
    The evaluation of Qtc interval, Qtc dispersion, dysrhythmia and heart rate variability undergoing sevoflurane and desflurane anesthesia in laporoscopic surgery
    (2007) Kaymak, Çetin; Doğru, T.; Başar, Hülya
    Introduction: The aim of the present study was to asses the effects of sevoflurane and desflurane as inhalational anaesthetics on heart rate variability, dysrhythmias, QT interval and QT dispersion in patients who will undergo laporoscopic cholecystectomy under general anaesthesia. Material and Methods: 34 patients who will undergo elective laparoscopic cholecystectomy are enrolled in the study. The patients were monitored with Holter device 15 minutes before the anaesthesia induction till 30 minutes in recovery room. Anaesthesia was induced using 4-7 mg kg-1 thiopental sodium, l ?g kg -1 fentanyl and 1 mg kg-1 vecuronium for muscle relaxation. Cases were randomized into 2 groups; Group 1 Sevoflurane, Croup 2 Desflurane. End tidal CO2, O2, N2O were monitorized and ventilation were maintained to Keep EtCO2 between 30-40 mmHg. Minimum, maximum, mean heart rates and heart rate variability parameters included low frequency (LF), high frequency (HF) values which are heart rate variability Parameters, LF/HF ratio, Global Sympathetic Index (GSI), R-R intervals were measured in preoperative, intraoperative periods and 2 nd, 10th and 30th minutes after extubation. Atrial and ventricular dysrhythmias (AES, VES) were determined. QT interval was corrected using Bazett's formula (QTc=QT?RR). QT dispersion was calculated by finding shortest and longest QT interval. Results: Assessing data from Holter Monitor maximum heart rates values were significantly higher in Desflurane group (p=0.049). LF/HF ratio, GSI values were higher in Desflurane group in perioperative period except in induction-extubation events. Maximum R-R intervals in Sovoflurane group in perioperative period were significantly higher. In desflurane group QT intervals were significantly longer and QT dispersion was significantly more frequent. Positive correlation between sympathetic tonus increase and YES was recognized in both groups. Conclusion: In this study sympathetic activation was frequently seen in desflurane group, Severe dysrhythmias did not occur in both groups. Although both desflurane and sevoflurane increased the rate of QT, the increased of QTc and QTd in desflurane anesthesia were significantly higher than sevoflurane anesthesia.
  • [ X ]
    Öğe
  • Küçük Resim
    Öğe
    An intraoperative unexpected respiratory problem in a patient with Apert syndrome
    (Edizioni Minerva Medica, 2007) Başar, Hülya; Büyükkoçak, Ünase; Kaymak, Çetin; Akpinar, S.; Sert, O.; Vargel, İbrahim
    We present a case of a 5-year-old child who underwent four operations (three for syndactyly of the hands and one for craniofacial corrections). At the third hour of his craniofacial operation, his EtCO, started to increase and airway resistance was encountered during manual ventilation. The position of the head and neck was checked. An increase in secretion with oral and endotracheal aspiration and a decrease in saturation were observed. When breath sounds disappeared, the patient was reintubated orally. The nasal tube was obstructed with a mucolytic plug. There was no problem during the other operations. This case is presented since anaesthesiologists should be aware of the high incidence of respiratory complications in Apert syndrome.
  • [ X ]
    Öğe
    Investigation of the β 2-adrenoceptor (ADRB2) 16 and glutathione S-transferase P1 (GSTP1) gene polymorphisms in Turkish asthma patients
    (Elsevier Ireland Ltd, 2007) Kocabaş, Neslihan Aygün; Kaymak, Çetin; Aydin, Nesrin; Öztuna, Derya; Karakaya, Ali Esat
    …
  • Küçük Resim
    Öğe
    Laparoskopik kolesistektomi cerrahisinde sevofluran ve desfluran anestezisinin Qtc intervali, QT dispersiyonu, aritmi oluşumu ve kalp hızı değişkenliği üzerine etkisi
    (2007) Kaymak, Çetin; Doğru, Mehmet Tolga; Başar, Hülya
    Amaç: Bu çalışmada, laparoskopik kolesistektomi olgularında inhalasyon ajanı olarak kullanılan sevofluran ve desfluranın, kalp hızı değişkenliği, ritm bozukluğu QTc intervali ve QT dispersiyonu (QTd) üzerine olan etkilerinin değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya elektif laparoskopik kolesistektomi planlanan 34 hasta alındı. Hastalara anestezi indüksiyonundan 15 dk. önce, peroperatif ve 30 dk.’lık derlenme süresince EKG kaydı için Holter cihazı ile monitörize edildi. Anestezi indüksiyonu 1 µg kg-1 fentanil, 4-7 mg kg-1 sodyum tiyopental ile ve kas gevşemesi 1 mg kg-1 vekuronyum ile sağlandı. Olgular, rasgele sevofluran (Grup I) ve desfluran (Grup II) olmak üzere 2 gruba ayrıldı. Hastaların etCO2, O2, N2O değerleri monitörize edildi ve etCO2 basıncı 35-40 mmHg olacak şekilde dakika ventilasyonu uygulandı. Hastaların minimal-maksimal-ortalama kalp hızları, kalp hızı değişkenliği parametreleri olan düşük frekans (LF) ve yüksek frekans (HF) ölçümleri ile LF/HF oranı, Global sempatik indeks (GSİ), R-R süreleri, preoperatif, intraoperatif, ekstübasyon 2. dakika, ekstübasyon 10. dk. ve ekstübasyon 30. dk. dönemlerinde ölçüldü. Atrial (AES) ve ventriküler (VES) aritmiler belirlendi. QT interval ölçümü Bazett formülü kullanılarak düzeltildi (QTc QT?RR). QTd, en uzun ve en kısa QT intervali bulunarak hesaplandı. Bulgular: Holter incelemelerinde, maksimal kalp hızı desfluran grubunda anlamlı yüksekti (p0.049). LF/HF, GSİ değeri indüksiyon-entübasyon evresi dışında tüm peroperatif dönemde desfluran grubunda yüksek bulundu. Peroperatuar dönemde maksimal R-R intervali sevofluran grubunda anlamlı ölçüde yüksekti. Desfluran grubunda, QTc intervali anlamlı oranda daha uzun ve QTd'de anlamlı artmış bulundu. Gruplarda, sempatik tonus artışı ile VES miktarı arasında pozitif korelasyon saptandı. Sonuç: Çalışmamızda, desfluran anestezisi sırasında sempatik aktivasyon daha fazla görülmüş ve aritmi izlenmemiştir. Ek olarak, her iki inhalasyon ajanı da QT mesafesinde uzama oluşturmasına rağmen, desfluran anestezisi altında sevofluran anestezisine göre QTc ve QTd'de anlamlı olarak artış saptandı.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Postoperative prolonged apnea in weill marchesani syndrome
    (2003) Özcan, Şaziye; İnan, Nurten; Kaymak, Çetin
    Weill Marchesani Sendromu (WMS), nadir, görülen bir sistemik konnektif doku hastalığıdır. Sendrom karakteristik olarak mikroseferofaki, ektopik lens, glokom, brakiodaktili ve brakiomorfı içermektedir. Bu olgu sunumunda, glokom cerrahisi geçiren, belirgin rezidüel blok ve postoperatif apne gelişen 17 ve 18 yaşlarında iki kız kardeş bildirilmektedir. Her iki hastamnda bir sonraki anestezi uygulamaları farklı anestezîk ajanlar kullanılarak sorunsuz tamamlanmıştır. Bu yazıda, uygulanan ilaçlar arasındaki muhtemel reaksiyonlar, konjenital sendrom ve uzamış apne nedenleri araştırılarak, tartışılmıştır.
  • [ X ]
    Öğe
    The effects of bispectral index monitoring on end-tidal desflurane concentration and desflurane consumption
    (2008) Kaymak, Çetin; Takmaz, Suna Akin; Özcan, Ayşe Ongun; Gülhan, Yusuf; Dikmen, Bayazit
    Aim: The aim of the study is to assess whether the concentration of end-tidal desflurane decreases or not with the use of bispectral index (BIS) monitoring to standard anesthetic practice. Materials and Methods: In all patients anesthesia was induced with thiopental sodium 5 mg kg-1 and fentanyl 1 ?g kg-1. The trachea was intubated using vecuronium 0.1mg kg-1. Anesthesia was maintained with desflurane, in a mixture of nitrous oxide 1 L min-1 and oxygen 1 L min-1. Desflurane with 4-6 % concentration was administered to patients for 5 min after tracheal intubation. Additional fentanyl 1 ?g kg-1 was given before skin insicion and no more was given. The desflurane concentration was then changed as follows: In Group I; if the patients displayed clinical signs consistent with inadequate anesthesia, the inspired desflurane concentration was increased or decreased by 1 %. In Group II, the anesthesiologist adjusted the concentration of desflurane to achieve a target BIS in the range of 50±5. Results: The mean BIS value was 35.98±2.3 and 45.68±5.3 in Group I and II, respectively. BIS levels in Group I were significantly lower during surgery (p=0.001). The end tidal desflurane concentrations in Group I were significantly higher than Group II (Group I: 4.61±0.48, Group II: 3.92±0.61) (p=0.007). The desflurane consumption was total 917.84±14.08 mL and 838.02±11.73 mL in Group I and II, respectively. Conclusion: These findings indicate that the use of BIS, as it decreases the end-tidal concentration of desflurane and desflurane consumption, has become a technique which determines the depth of anesthesia safely.
  • [ X ]
    Öğe
    The effects of perioperative low - Moderate doses of dexmedetomidine infusion on hemodynamic and neuroendocrine parameters
    (2008) Kaymak, Çetin; Başar, Hülya; Do?anci, Nur; Sert, Özgür; Apan, Alpaslan
    Aim: The aim of this study was to determine the effects of low and moderate doses of dexmedetomidine infusions by evaluating hemodynamic and neuroendocrine responses in patients undergoing elective transurethral surgery. Materials and Methods: Fifty patients were randomly allocated to receive 0.45 (Group 1) or 0.6 (Group 2) ?g kg-1 hr-1 dexmedetomidine infusion 10 minutes before induction of anesthesia. Heart rate, blood pressures, ETCO 2 and peripheral oxygen saturation values and parameters of non-invasive cardiac output were monitored. Measurement times were baseline (I), after dexmedetomidine infusion (II), after thiopental induction (III), after intubation (IV) and at 10-minute intervals during desflurane anesthesia. Anesthesia (2L min-1 50% N2O+O2) was maintained with 4-6% desflurane corresponding to a bispectral index (BIS) value of 40-60. Venous blood samples were collected prior to intubation (I), at the 30 th min intraoperatively (II) and after extubation (III) to determine plasma adrenaline and noradrenaline levels. Chi-square, Student's t-test and repeated measures of variance were used for statistical analysis. Results: Two different doses of dexmedetomidine infusion produced similar hemodynamic effects. The cardiovascular and neuroendocrine parameters were suppressed more in Group 2 than in Group 1. Conclusions: These findings suggest that intraoperative 0.45 and 0.6 ?g kg-1 hr-1 doses of dexmedetomidine result in similar intubation, recovery and hemodynamic responses. Cardiovascular and neuroendocrine parameters were suppressed more by the moderate dose of dexmedetomidine. © TÜBİTAK.
  • [ X ]
    Öğe
    The effects of repeated sevoflurane anesthesia on renal tubular enzymes in rabbits
    (2003) Başar, Hülya; Büyükkoçak, Ünase; Kaymak, Çetin; Özcan, Şaziye; Tüzüner, Filiz
    Sevoflurane, one of new inhalation agents, is metabolized to organic and inorganic fluoride metabolites. Nephrotoxicity is due to free fluoride. In this study; we investigated the renal effects of repeated and different concentrations of sevoflurane anesthesia, experimentally. Sensitive urinary indicators n-asetil-d- glukozaminidaz (NAG), alkalen phosfatase (ALP), and gamma glutamil transferase (GGT) were assessed. This study was performed in 14, male New Zelland rabbits. Rabbits were divided into two groups (n=7). Group I (n=7) received sevoflurane 1% and Group II (n=7) 3% sevoflurane with O2+N2O (4 Lmin-1) 3 hours a dayfor 3 days Urine samples were collected via a special apparatus for 24 hours preoperative and after anesthesia. Urine samples were taken five days after the last administration of anesthesia and NAG, ALP and GGT levels in urine were determined. Blood samples taken from ear veins were obtained to determine BUN and Creatine. In Group II, urinary NAG levels increased significantly on the third day and a significant increase in GGT was observed on second and third days. There was no significant change in BUN, Cre and urinary ALP. NAG and GGT levels returned to normal on the 9th day. We concluded that, the effects of repeated sevoflurane administration on renal system are temporary.
  • [ X ]
    Öğe
    THE EVALUATION OF ISCHEMIA/REPERFUSION INJURY ON REGIONAL AND INHALATION ANAESTHESIA DURING ARTHROSCOPIC KNEE SURGERY UNDER A TOURNIQUET
    (2015) Kaymak, Çetin; Çetik, Özgür; Çakırca, Mehmet; Çağlayan, Osman; Apan, Alpaslan
    AMAÇ:Artroskopik diz cerrahisinde cerrahi alan görüşünü arttırmak amacıyla sıklıkla turnike uygulanmaktadır. Bununla beraber turnikenin indirilmesi ile beraber iskemi/reperfüzyon hasarı gelişmektedir. Bu çalışmanın amacı turnike altında gerçekleşen artroskopik diz cerrahinde spinal blok, siyatik-femoral blok, sevofluran ve desfluran anestezi uygulamasının kan ve snovial dokudaki MDA ve NO sevilerini değerlendirmektir. GEREÇ VE YÖNTEMLER: Çalışmaya ASA I-II 60 erişkin hasta dahil edilerek turnike altında artroskopik cerrahi geiçrecek hastalar drt gruba ayrıldı. Hastalara siyatik-femoral blokaj (Grup I) ve spinal blok (Grup II) uygulandı. Genel anestezi uygulaması sırasıyla sevofluran (Grup III) ve desfluran (Grup IV) ile gerçekleştirildi. Anestezi öncesi (T1), turnike açılmadan 1 dk. önce (T2), turnike açıldıktan 5 dk. sonra (T3) ve turnike açıldıktan 20 dk. sonra (T4) kan örnekleri alındı. Ek olarak T2. ve T3. evrelerde cerrahi alandan snovial doku örnekleri alındı.BULGULAR:Çalışmamızda tüm gruplardaki MDA düzeyleri T3 evresinde, T1 evresine göre anlamlı artış göstermiştir. Ek olarak, Grup I ve IV'de T4 evresindeki plazma MDA düzeyleri T1 evresine göre anlamlı artış göstermiştir. Tüm gruplardaki plazma NO düzeyleri T2, T3 ve T4 evrelerinde; T1 evresine göre anlamlı artış göstermiştir. Doku NO düzeyleri, Grup I'de en belirgin olmak üzere artmıştır. SONUÇ: Çalışmamızda artroskopik cerrahide turnike uygulaması sonrasında geçici nötrofil aktivasyonu ve transendotelial nötrofil migrasyonu gösterilmiştir. Turnike kullanımına bağlı iskemi reperfüzyon hasarında spinal blok ve sevofluran ile anestezisi uygulamasının desfluran ve siyatik-femoral blok tekniğine göre tercih edilmesi gerektiği sonucuna varıldı
  • Küçük Resim
    Öğe
    Total kalça protezinde preoperatif 3-1 bloğun postoperatif ağrı ve tramadol tüketimi üzerine etkisi
    (2008) Köroğlu, Süleyman; Takmaz, Suna Akın; Kaymak, Çetin; Narlı, Altuğ; Kalezli, Kubilay; Dikmen, Beyazıt
    Bu çalışmada total kalça cerrahisinde preoperatif 3-1 bloğun postoperative ağrı ve hasta kontrollü analjezi ile tramadol tüketimi üzerine olan etkisi çalışıldı. Elektif total kalça protezi ameliyatı geçirecek ASA I-II grubundan 30 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar rastgele 2 gruba ayrıldı; Grup I: Cerrahiden 30 dk önce 40ml-%0,25 bupivakain ile 3-1 blok yapılıp, sonrasında genel anestezi verilen hastalar, Grup II: Cerrahiden 30 dk önce blok lokalizasyonuna basit iğne ponksiyonu yapılıp genel anestezi verilen hastalar. Tüm hastalara ameliyat sonunda PCA ile iv-tramadol başlandı. Ağrı, postoperative 0,1/2,1,4,8,12,24 ve 48. saatlerde, istirahatte ve harekette, 10 cm’lik VAS skalası ile değerlendirildi. Ortalama intraoperatif fentanil tüketimi I. Grupta, II. Gruba göre daha düşüktü. VAS skorları istirahatte postoperatif 12 saat, harekette postoperatif 24 saat süresince tüm ölçüm zamanlarında, I. grupta, II. gruba göre daha düşüktü. Ancak VAS skorlarındaki fark, 4. saatten sonra klinik olarak önemsizdi. Uyanma odası ağrı skorları istirahatte ve harekette, I. Grupta II. Gruba göre 3 kat daha azdı (p=0.0001). Total tramadol tüketimi I. Grupta (633.0±119.3 mg), II. Gruba (991.1±41.0 mg) göre daha düşüktü. Hasta memnuniyet skorları I. Grupta, II. Gruba göre yüksekti. Sonuç olarak, elektif TKP ameliyatlarında, 40 ml-%0,25 bupivakain ile preoperatif 3-1 blok uygulamasının, yan etki sıklığını artırmaksızın intraoperatif ve postoperatif analjezik tüketimini azaltarak, efektif postoperatif analjezi oluşturduğu kanaatine varıldı.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Use of the NMDA antagonist magnesium sulfate during monitored anesthesia care for shockwave lithotripsy
    (Mary Ann Liebert, Inc, 2007) Kaymak, Çetin; Yilmaz, Erdal; Başar, Hülya; Özçakir, Sibel; Apan, Alpaslan; Batislam, Ertan
    Purpose: To assess whether intravenous magnesium sulfate infusion affects analgesic requirements during monitored anesthesia care (MAC) for shockwave lithotripsy (SWL). Patients and Methods: Fifty patients in ASA class I or II undergoing SWL with MAC were randomized into two groups. Induction of MAC was produced by bolus doses of midazolam 0.03 mg/kg(-1) and fentanyl 0.5 mu g/kg(-1) followed by intravenous infusion of midazolam 0.015 to 0.06 mg/kg(-1)/hr(-1) with fentanyl supplementation 0.2 mu g/kg(-1). In addition, group I patients received magnesium sulfate 30 mg/kg(-1) intravenously as a bolus dose followed by a continuous infusion of 10 mg/kg(-1) /hr(-1) beginning 15 minutes before induction of sedation. The midazolam infusion rate and additional fentanyl doses were adjusted by verbal analog scale (VAS) measurements, observer assessment sedation score (OAA/S), and achieving a target bispectral index (BIS) in a range of 70 to 90. At the end of SWL, the total midazolam and total fentanyl consumptions were recorded, and the serum magnesium concentration was measured. Results: Magnesium caused significant decreases in the total consumption of midazolam (P = 0.001) and fentanyl (P = 0.001). The VAS values at the 15th, 20th, and 25th minute in group I were significantly lower than in group II. In group I, hemodynamic and arterial oxygen parameters were better than in group II. Conclusion: A magnesium bolus and infusion can be utilized to reduce analgesic requirements under MAC during SWL.