Yazar "Türksayar, Almira Ada Diken" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 4 / 4
  • [ X ]
    Öğe
    Effect of Eight Different Disinfection Methods on the Surface Roughness and Flexural Strength Properties of Acrylic Resins: In Vitro Study
    (2023) Bulut, Ali Can; Türksayar, Almira Ada Diken
    Objective: The method used to clean and disinfect dentures can affect the surface properties and flexural strength of dentures. The purpose of this study was to evaluate the effects of eight different disinfection methods on the surface roughness and flexural strength of heat-polymerized acrylic resins. Material and Methods: A total of 108 acrylic resin blocks were divided into nine groups (n=12) according to disinfection procedure: Group 1: distilled water (control group), Group 2: 100% white vinegar, Group 3: 50% white vinegar, Group 4: 2% glutaraldehyde, Group 5: 3% hydrogen peroxide, Group 6: 5% sodium hypochlorite, Group 7: 2% sodium hypochlorite, Group 8: microwave, and Group 9: ultraviolet (UV) light. The effects of the disinfection methods on acrylic resins were examined by analyzing the surface roughness measurement of acrylic resins using a profilometer and the flexural strength values. The Kolmogorov-Smirnov and Levene tests were used to control the normal distribution of the data and the homogeneity of the variances, respectively. The surface roughness and flexural strength values were analyzed using one-way analysis of variance and post hoc Tukey's test. Results: There was an increase in surface roughness values in all the groups except the control and UV groups (p>0.05). Decreased flexural strength was found in all the groups except the control, 50% white vinegar solution, and UV groups (p>0.05). Conclusion: Only UV sanitizer caused the least negative effect among other disinfection methods in terms of surface roughness and flexural strength.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Estetik zirkonyum, polietereterketon ve polieterketonketon implant dayanakları üzerine yapılan lityum disilikatla güçlendirilmiş CAD/CAM monolitik cam seramik kronların yaşlandırma işlemi sonrası kırılma dayanımlarının ve kırılma tiplerinin in vitro değerlendirilmesi
    (Kırıkkale Üniversitesi, 2019) Türksayar, Almira Ada Diken; Atsü, Saadet Sağlam
    Günümüzde anterior bölgede implat destekli restorasyonlarda artan estetik beklentinin karşılanması amacıyla diş renginde implant dayanaklarına ilgi artmıştır. Bu amaçla zirkonya dayanaklar sıkça kullanılsa da makaslama kuvvetlerine dayanıksız olmaları, termal değişikliklerden etkilenmeleri, faz değişimleri ve kırılgan olmaları gibi dezavantajları vardır. Polietereterketon ve polieterketonketon mekanik özellikleri iyi olan, üstün korozyon direncine sahip, biyouyumlu, diş renginde ve kemiğe yakın elastisite modülüne sahip bir yüksek performanslı termoplastik polimerlerdir. Polieterketonketonun, polietereterketona göre daha iyi mekanik özellikler gösterdiği bilinmektedir. Çalışmamızın amacı zirkonyum, polietereterketon ve polieterketonketon implant dayanaklarının lityum disilikatla güçlendirilmiş monolitik kronlarla restore edilerek termomekanik yaşlandırma sonrası kırılma dayanımını ve kırılma tipini karşılaştırmaktır. Çalışmamızda eşit platform çapı (3,5 mm) ve internal hekzagonal uzunluğa (2,2 mm) sahip ve her biri prefabrik titanyum alt yapılı 10'ar adet zirkonyum (Grup Zr), güçlendirilmiş polietereterketon (Grup GPEEK) ve polieterketonketon (Grup PEKK), implant dayanağından oluşan toplamda 30 adet dayanak kullanılarak 3 grup oluşturulmuştur (SKY implant). Polieterketonketon implant dayanakları özel olarak 10 adet titanyum implant alt yapı (SKY implant) üzerine CAD/CAM yardımı ile üretilmiş ve titanyum implant alt yapılara yapıştırılmıştır. Örnekler üzerine üretilen lityum disilikatla güçlendirilmiş monolitik CAD/CAM cam seramik kronlar rezin siman (Panavia V5) kullanılarak sabit yük (50 N) altında yapıştırılmıştır. 5 yılık klinik kullanıma eş değer termomekanik yaşlandırma prosedürü sonrasında (49 N, 1.6 Hz, 1 200 000 siklus, 5-55°C) örneklerin kırılma dayanımı değerleri 0.5 mm/dk sabit hızla uygulanan yük altında instron test cihazında ölçülmüştür ve kırılma tipleri stereo mikroskobu altında incelenmiştir. Normal dağılım gösteren verilerin gruplar arası karşılaştırılmasında tek yönlü varyans analizi, ikili gruplar arası karşılaştırmasında ise Tukey post hoc testi kullanılmıştır (p<0.005). Termomekanik yaşlandırma sonunda hiçbir örnekte vida gevşemesi, kron ya da vida kırığı, dayanaklarda gözle görülür bir deformasyon görülmemiştir. Ortalama kırılma değerleri ve standart sapma Zirkonyum grubu için 780.65±105.77 N, GPEEK grubu için 741.09±99.84 N ve PEKK grubu için 541,90±68,49 N olarak bulunmuştur PEKK grubu ile diğer gruplarla arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunduğu (p=0.000), zirkonyum ve GPEEK grupları arasında ise anlamlı fark olmadığı tespit edilmiştir. Zirkonyum grubunda en çok kron ve dayanak kırığı, PEEK grubunda en çok kırık olmaksızın dayanak deformasyonu, PEKK grubunda ise en çok dayanak kırığı görülmüştür. Bu çalışmanın sınırları dahilinde GPEEK ve PEKK implant dayanklarının kırılma değeri ve kırılma tipi bakımından değerlendirildiğinde literatürde ağız içi anterior bölge için belirtilen maksimum çiğneme kuvvetlerinin (190-290 N) üzerinde kırılma dayanımı gösterdiği ve zirkonyuma iyi bir alternatif oluşturabileceği sonucuna varılabilir. Bununla birlikte rutin olarak kullanılmadan önce daha fazla in vitro ve klinik çalışmanın yapılması gereklidir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Evaluation of the Effect of Different Abutment Materials on the Final Color of the Restoration After Aging: An In Vitro Study
    (Quintessence Publishing Co Inc, 2022) Türksayar, Almira Ada Diken; Bulut, Ali Can; Atsu, Saadet Sağlam
    To compare the effect of thermomechanical aging on implant abutment color change when using different abutment backgrounds. Materials and Methods: In this study, three separate experimental groups (n = 10) with different implant abutment materials were used: zirconia, modified polyether ether ketone (MPEEK), and polyether ketone ketone (PEKK). Equal-sized glass-ceramic incisor crowns were cemented to the abutments using transparent dual-curing resin cement. The specimens were then subjected to the thermomechanical aging process for the clinical equivalent of 5 years of use. The color values of each specimen in the middle third and the incisal third were recorded by a digital spectrophotometer in the CIE L*a*b* color coordinates both before and after the aging process. Color differences between groups were compared using one-way analysis of variance (ANOVA), while Tukey test was used to compare differences within the groups (P = .05). Results: In terms of color change (Delta E00) values, the zirconia group was found to show statistically more color changes only in the middle third (P < .000), but there was no significant difference between the the MPEEK and PEKK groups. In all groups, the Delta E00 value was clinically acceptable (Delta E00 < 1.8). Conclusion: After the aging process, high-performance polymer abutments caused less color change than zirconia. Therefore, esthetically satisfying results can be obtained in the anterior region, especially when highly translucent crown materials are used.
  • [ X ]
    Öğe
    RETROSPECTIVE LATERAL SEFALOMETRIC ANALYSIS OF PATIENTS USING MANDIBLE ADVANCEMENT DEVICES IN THE TREATMENT OF OBSTRUCTIVE SLEEP APNEA SYNDROM
    (2023) Türksayar, Almira Ada Diken; Bulut, Ali Can
    Objective: Obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) is a sleep disorder with occurs in the upper airway during sleep and is characterized by recurrent collapses. The mandible advancement device (MAD) is a successful treatment option for patients with moderate and severe OSAS. This study examines the effectiveness of the MAD appliance in patients diagnosed with OSAS. Material and methods: The angle between A point, Nasion and Sella (ANB), angle between B point, Nasion and Sella (SNB) and lower respiratory tract changes in 20 cases diagnosed with OSAS and treated with MAD appliances were examined. The lateral cephalometric films of the patients before and after the appliance were evaluated by matching. The obtained data were statistically evaluated with the paired comparison t-test. Results: In the measurements made with lateral cephalometric imaging of patients with and without appliances, the SNB and posterior airway size (PAS) values increased while the ANB values decreased. No change was observed in the SNA values. Conclusion: According to lateral cephalometric imaging analysis, it can be said that MAD appliances are effective in the treatment of OSAS