Yazar "Tankut, Tuğrul" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 5 / 5
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Beton panellerle güçlendirme - kuramsal yaklaşım(2010) Baran, Mehmet; Canbay, Erdem; Tankut, TuğrulYapılarda bulunan boşluklu tuğla duvarların yüksek dayanımlı önüretimli beton paneller kullanılarak güçlendirilmesi ilkesine dayanan ekonomik, yapısal olarak etkili ve uygulaması kolay bir depreme karşı güçlendirme yöntemi geliştirilmiştir. Bu teknik, yapının boşaltılmasını gerektirmemekte ve konut kullanıcılarına fazla rahatsızlık vermeden uygulanabilmektedir. Bu amaçla, toplam onsekiz adet boşluklu tuğla dolgu duvarlı çerçeve, deprem yükünü benzeştirecek tersinir tekrarlanır yatay yükler altında test edilmiştir. Deney elemanları altı değişik önüretimli beton panel kullanılarak güçlendirilmiştir. Bu çalışmada, yüksek dayanımlı önüretimli beton paneller kullanılarak güçlendirilen boşluklu tuğla dolgu duvarları hem eşdeğer çapraz çubuk elemanları ile hem de eşdeğer kalınlığa sahip duvarlar ile modellenmiştir. Deney sonuçları, sözü edilen iki yaklaşımın kuramsal sonuçları ile karşılaştırılmıştır.Öğe Betonarme Çerçeveli Yapıların Önüretimli Beton Panellerle Sismik Güçlendirilmesi(Kırıkkale Üniversitesi, 2009) Baran, Mehmet; Okuyucu, Dilek; Tankut, TuğrulTürkiye’deki birçok bina heran olması olası büyük depremlere karsı yeterli dayanıma sahip degildir. Yakın zamanda meydana gelmis büyük depremler hem ülke ekonomisine büyük zarar vermisler hem de birçok insanın hayatına mal olmuslardır. Gelecekteki depremlerin bu kadar büyük zararlar vermemeleri için sismik güçlendirme yöntemleri olabildigince çok miktarda zayıf binalara uygulanmalıdırlar. Genelde uygulanan güçlendirme yöntemleri binanın da bosaltılmasını öngören yorucu ve zaman alan insaat islerine yol açmaktadır. Bu çalısmada, Türkiye’deki binaların büyük bir kısmını olusturan betonarme çerçeveli yapılara uygulanabilecek ve yapı bosaltmayı gerektirmeyen bir sismik güçlendirme yöntemi gelistirilmektedir. Bu çalısmada önerilen teknigin prensibi, yapıda bulunan bosluklu tugla dolgu duvarların yüksek dayanımlı önüretimli beton paneller kullanılarak güçlendirilmesi esasına dayanır. Bu amaçla, Türkiye’deki binaların büyük çogunlugunda rastlanan kusurlara sahip dört adet 1/3 ölçekli iki katlı tek açıklıklı çerçeve, deprem yükünü benzestirecek tersinir-tekrarlanır yatay yükler ve sabit düsey yükler altında test edilmistir. Deneylerde iki degisik panel tipi kullanılmıstır.Öğe Güçlendirilmiş Betonarme Kirişlerin Deprem Davranışı(Kırıkkale Üniversitesi, 2011) Aykaç, Sabahattin; Tankut, Tuğrul; Can, HüsnüDüşey yükler altında yetersizliği anlaşılmış olan betonarme kirişlerin, içinde yeni donatı olan bir beton katmanla iki yüzünden güçlendirilmesi sıklıkla uygulanan bir yöntemdir. Bu yöntemle güçlendirilmiş betonarme kirişlerin tek düze veya yinelenir yükler altındaki davranışı bilinmesine rağmen, deprem yükleri altında ne kadar başarılı bir davranış gösterdiği yeterince bilinmemektedir. Bu çalışmanın amacı, kirişlerin depreme karşı güçlendirilmesi için bir yöntem araştırmak değildir. Bu çalışmada başka nedenlerle, katman ekleme tekniği ile güçlendirilmiş betonarme kirişlerin depremi benzeştiren tersinir yinelenir yükler altındaki davranışı araştırılmıştır. Ayrıca çalışmada, sonradan eklenen kiriş boyuna donatısı, kenetleme yöntemlerinin davranış ve dayanım üzerindeki etkileri de araştırılmıştır. Araştırma sonunda katman ekleme tekniği ile güçlendirilmiş betonarme kirişlerin bu yükler altında başarılı bir davranış sergilediği görülmüştür.Öğe QUASI-STATIC TESTING OF ONE-BAY TWO-STOREY R/C FRAMES(Kırıkkale Üniversitesi, 2011) Baran, Mehmet; Tankut, TuğrulThe first tests on infilled frames at METU Structural Mechanics Laboratory were conducted at 1970’s. In 1986, second experimental research program was initiated in which test frames were infilled with cast-in-place reinforced concrete (RC) infills. Third experimental research program was initiated jointly with Boğaziçi University in 1994. However, the introduction of cast-in-place reinforced concrete infill walls were not suitable for strengthening of the existing building stock, since it involved messy construction works and requires evacuation. With the financial support of NATO, a new experimental research program was initiated in 2001, to develop such innovative non-evacuation retrofitting techniques, suitable for the most common type of building structures in the region. For years, one-bay two-storey specimens, called “twin frames”, were tested in the laboratory. In these tests, the specimens were tested horizontally. This set-up had been developed with the rather modest facilities available in the laboratory, and required a lengthy and tedious testing process. Since one of the aims of the study, supported by NATO Project, was to modify the test set-up for one-bay two-storey frames, a new test set-up had been developed to be used for the future studies. In the new test set-up, specimens were tested vertically. These specimens were supposedly identical to the twin frames used in the previous test series. Since experimental study is time consuming and expensive, test specimens were designed and detailed carefully, construction of the test specimens were planned considering all the details, instrumentation were designed considering the main objectives. After the two preliminary tests were conducted, modifications were done and new apparatus were added on the new set-up. In this study, both set-ups, the modifications and added apparatus are explained in details.Öğe Yetersiz Boydaki Bindirmeli Eklerin Betonarma Çerçeveli Yapıların Davranışına Etkileri(Kırıkkale Üniversitesi, 2009) Baran, Mehmet; Tankut, TuğrulBetonarme binaların katlarının dökümü tek seferde yapılamadığından, katlar arasında soğuk derz ve kolon boyuna donatılarında bindirmeli ekler olması kaçınılmazdır. Bu tür binaların deprem performansı beton ile donatı arasında yeterli aderans dayanımı sağlanmasına bağlı olduğundan, bindirme ek davranısını anlamak ve bindirmeli eklerden kaynaklanan dayanım kaybını hesaba katmak çok önemlidir. Donatı çeliğinin akma ve kopma dayanımları bindirmeli ek bulunmasından, özellikle bindirmeli ek boyundan etkilenmektedir. Son yıllarda artan sıklıkta gerçeklestirilen deneysel çalısmalar ısığında, istatiksel yaklasımlara dayanan ve bindirmeli ekli donatı dayanımını hesaplayan denklemler formulize edilmektedir. Ne yazık ki bu denklemler, değisken sayısı arttıkça, özellikle tasarım uygulamaları için daha karmasık, hantal ve sıkıcı hal almaktadırlar. Bu çalısmanın deneysel çalısmalar kısmında, Ortadoğu Teknik Üniversitesi Yapı Mekaniği Laboratuvarında hazırlanmıs dört adet 1/3 ölçekli betonarme çerçeve, deprem yükünü benzestirecek tersinir-tekrarlanır yatay ve sabit düsey yükler altında test edilmisler ve kolon boyuna donatılarında bulunan yetersiz boydaki bindirmeli eklerin, çerçevelerin dayanım ve davranıslarına olan etkileri gözlemlenmistir. Kuramsal çalısmalar kısmında ise, Canbay ve Frosch [1] tarafından önerilen bindirmeli ekli donatı akma dayanımını hesaplayan denklem kullanılarak çizdirilen deney çerçevelerinin kuramsal yanal yük – deplasman grafikleri, deney sonuçlarıyla karsılastırılmıstır.
