Yazar "Tuğlu, Devrim" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 14 / 14
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Can prilocaine infiltration alone be the most minimally invasive approach in terms of anesthesia during extracorporeal shock wave lithotripsy?(Elsevier Science Inc, 2006) Yilmaz, Erdal; Batislam, Ertan; Başar, Murad; Tuğlu, Devrim; Yuvanc, ErcanObjectives. To evaluate the analgesic effect and utility of prilocaine infiltration alone for minimal morbidity during extracorporeal shock wave lithotripsy. Methods. A total of 114 patients with kidney stones, aged 18 to 69 years, were randomly separated into two groups. The 58 patients in group 1 received intramuscular diclophenac 30 minutes before extracorporeal shock wave lithotripsy, and the 56 patients in group 2 received prilocaine infiltration into the 30 cm(2) area below the 12th rib right before the session. A visual analog scale (0 to 100 mm) was used to evaluate pain. Results. The visual analog scale scores for group 2 were statistically lower at 1, 10, and 20 minutes compared with the scores for group 1 (P = 0.006, P = 0.005, and P = 0.006, respectively). However, no difference was detected at the end of the procedure. The requirement for additional analgesic was less in group 2 (P = 0.007). Conclusions. Prilocaine infiltration alone can be used for analgesic purposes efficiently and safely during extracorporeal shock wave lithotripsy with minimal morbidity.Öğe Clinical use of specific markers TAS, TOS, PON and IL-6 by the evaluation of kidney damage in patients receiving SWL treatment(2018) Yuvanç, Ercan; Tuğlu, Devrim; Gür, Serhan; Ozan, Tunç; Kısa, Üçler; Batıslam, Ertan; Erdal, Yılmaz SelimAim: Beside efficacy of the shock wave lithotripsy (SWL) procedure, also its negative effects on the kidneys, its relation with the oxidant/antioxidant balance and the search after biomarkers for the detection of this negative effect gained interest in the recent years. The aim of the study is to investigate the possible usage of total antioxidant status (TAS), total oxidant status (TOS), oxidative stress index (OSI), Paraoxonase-1(PON-1) and Interleukin 6 (IL-6) parameters as biomarkers for renal injury/trauma in the early period by patients undergoing SWL due to kidney stones. Material and Methods: Forty patients receiving SWL therapy due to kidney stones were included to study by collecting their blood samples before and 2 hours after the procedure. Results: It was observed that SWL therapy has deteriorated the oxidant/antioxidant balance in terms of the oxidants by analyzing the increase of IL-6 (P <0,01) and decrease in PON-1 (P = 0.049). There was no change observed in TAS (P = 0.178) and TOS (P = 0.175) and OSI (P = 0.551) parameters. Conclusion: This has shown that IL-6 and PON-1 may be more sensitive markers of renal injury after SWL in early period.Öğe The comparison and efficacy of 3 different alpha 1-adrenergic blockers for distal ureteral stones(Elsevier Science Inc, 2005) Yılmaz, Erdal; Batislam, Ertan; Basar, Mehmet Murad; Tuğlu, Devrim; Ferhat, Mehmet; Basar, HalilPurpose: alpha 1-Adrenergic blockers have recently been shown to increase the rate of spontaneous passage of distal ureteral stones. We compared efficacy of 3 different alpha 1-adrenergic blockers for this purpose. Materials and Methods: A total of 114 patients between 18 and 65 years old who had lower ureteral stones were included in the study. Patients were randomly divided into 4 groups. Group 1 consisted of 28 patients and acted as the control group. Group 2 comprised 29 patients who received tamsulosin, group 3 was 28 patients receiving terazosin and group 4 was 29 patients receiving doxazosin. These agents were given for up to a month and hydration was also recommended simultaneously. Every week patients were controlled with x-rays of the kidneys, ureters, bladder and urinary ultrasonography. Meanwhile the number of pain episodes, analgesic dosage and the number of days for spontaneous passage of the calculi through the ureter were also recorded. Results: There were no differences between the groups with respect to age, weight, height, sex and stone size. The calculi passed through the ureter spontaneously in 15 patients in group 1 (53.57%), in 23 patients in group 2 (79.31%), in 22 patients in group 3 (78.57%), and in 22 patients in group 4 (75.86%). In groups 2 to 4 the number of pain episodes, expulsion time and analgesic dosage were found to be lower compared with those in group 1. Conclusions: alpha 1-Adrenergic blockers increase the frequency of spontaneous passage of the distal ureteral calculi. All 3 agents tested were equally efficacious.Öğe Comparison of Gleason scoring and the new grade-group system in prostate cancers: a 15-year retrospective study(2020) Zengin, Mehmet; Eryol, Merve; Akkaya, Merva Aydemir; Balcı, Mahi; Yalçın, Selim; Tuğlu, DevrimAim: Prostate cancer is the most common malignant tumour in men. The most widely used histological grading scheme for prostate cancer is Gleason scoring. After the original, this system has been modified several times. In this study, we retrospectively investigated the new Grade-group system (GGS). Material and Method: This study includes 486 cases diagnosed with prostate cancer between 2000 and 2015. All cases were re-grouped for the new Grade-group system and its relationship with prognosis was examined. Results: Grade-group system subgroups had a statistically significant relationship between prognostic factors and this relationship was more significant between GGS 2 and GGS 3 [tumor status (p<0.001), age (p=0.045), PN invasion (p<0.001), stage (p=0.004), and LN status (p<0.001)]. In univariable survival analysis, there was a significant difference between Grade-group system subgroups (for GGS 2-GGS 3, RFS: p=0.035 and OS: p=0.012; for GGS 4-GGS 5, RFS: p=0.001 and OS: p=0.001). In multivariable survival analysis, GGS subgroups were found to be an independent survival parameter for prostate cancer (for GGS 2-GGS 3, OS: HR=2.56, p=0.012 and RFS: HR=2.69, p=0.038; for GGS 4-GGS 5, OS: HR=2.84, p=0.011 and RFS: HR=2.59, p<0.001). Conclusions: According to our results, the new Grade-group system performs the prognostic risk grading more accurately than the old classification. Also, the fact that this system contains fewer categories and is simpler has increased the interobserver compatibility.Öğe Deneysel Tek Taraflı Üreter Obstrüksiyonu Oluşturulan Ratlarda Dimetilsülfoksit Ve Pirasetam’ın Böbrek Hasarına Etkisi(2018) Yuvanç, Ercan; Tuğlu, Devrim; Kısa, Üçler; Bozdoğan, Önder; Bakar, Bülent; Batislam, Ertan; Yılmaz, ErdalAmaç: Dimetil Sülfoksit (DMSO) ve Pirasetam’ın deneysel unilateral üreter obstrüksiyonu (UÜO) oluşturulan ratlarda böbrek hasarını azaltıcı etkilerinin incelenmesi. Gereç ve Yöntem: Çalışma her biri 6 Sprague-Dawley rattan oluşan 4 deney grubunda yürütüldü. Grup 1: sham, Grup 2: UÜO (kontrol grubu), Grup 3: UÜO DMSO 3.8 g/kg grubu, Grup 4: UUO Piracetam 500 mg/kg grubu olarak tanımlandı. Total antioksidan kapasite (TAK) ve total oksidan seviye (TOS) ölçümleri ve histopatolojik inceleme için doku ve kan örnekleri alındı. Doku örnekleri histopatolojik olarak da incelendi. Bulgular: Biyokimyasal ve histopatolojik böbrek hasarı incelendi. Doku Total Antioksidan Kapasite (TAK) düzeyleri değerlendirildiğinde Grup 1 ve Grup 2’ye göre Grup 3 ve 4’de istatiksel olarak anlamlı bir artış olduğu görüldü. Grup 3 ve Grup 4 arasında ise istatiksel olarak anlamlı bir artış olduğu saptandı (p0.001). Doku Total Oksidan Seviye (TOS) değerleri incelendiğinde Grup 1 ve Grup 2’ye göre Grup 3 ve Grup 4’de oksidan düzeyinde istatiksel olarak anlamlı bir azalma olduğu; aynı zamanda Grup 3 ve Grup 4 arasında da istatiksel olarak anlamlı bir azalma olduğu saptandı (p0.001). Doku Oksidatif Stres Indeksi (OSI) parametresi incelendiğinde Grup 1 ve Grup 2’ye göre Grup 3 ve 4’de OSI değerlerinde istatiksel olarak anlamlı bir azalma olduğu tespit edildi. Histopatolojik inceleme de böbrek dokusunda Grup 2’ye göre Grup 3 ve 4’te histopatolojik olarak istatistiksel olarak bir fark saptanmadı. Sonuç: Dokuda biyokimyasal düzeyde DMSO ve Pirasetam’ın antioksidan etkili olduğu aynı etkinin histolojik olarak koruyucu etkinlik oluşturmadığı saptanmıştır. Bununla birlikte bu ilaçların farklı doz ve sürelerle yapılacak çalışmalar ile doku antioksidan özelliklerinin saptanabileceği düşünülmektedir.Öğe Deneysel Testis Torsiyonu Sonrası İskemi/Reperfüzyon Hasarında İloprost Ve Düşük Doz Metotreksat’ın Koruyucu Etkisi(2017) Yuvanç, Ercan; Tuğlu, Devrim; Kısa, Üçler; Bozdoğan, Önder; Batislam, Ertan; Yılmaz, ErdalAmaç: Testis torsiyonunda cerrahi olarak detorsiyone edilen testiste gelişen iskemi/reperfüzyon (I/R) hasarı üzerine İloprost ve düşük doz Metotreksat’ın koruyucu etkilerini araştırmak. Gereç ve Yöntem: Ratlar rastgele 4 gruba ayrıldı. Grup 1 (sham), Grup 2 İskemi/Reperfüzyon, ilaç verilmedi. Grup 3 İskemi/Reperfüzyon İloprost (10 µg/kg) ve Grup 4 İskemi/Reperfüzyon Düşük doz Metotreksat (6 mg/kg). Torsiyon/iskemi ve detorsiyon/reperfüzyon süreleri 4’er saat olarak belirlenmiştir. Medikasyonlar intraperitoneal yolla testis torsiyonunu takiben 3. saatte verilmiştir. Her 4 grupta işlemin başlangıcından 8 saat sonra detorsiyone sağ testis çıkarılmıştır. Bulgular: Çalışmamızda, iloprost ve düşük doz metotreksat verilmesinin total antioksidan kapasiteyi (TAK) istatistiksel olarak anlamlı arttırdığını, oksidan kapasite markırı olan total oksidan kapasite (TOK) ve oksidatif stres indeks oranını (OSI) ise istatistiksel olarak anlamlı düzeyde azalttığını belirledik. İskemireperfüzyon grubu testislerde testis grupları arasında Johnsen skorlama sistemine göre istatistiksel farklılık saptanmadı. Sonuç: Bizim düşüncemize göre iloprost ve düşük doz metotreksat tedavisi, testis örneklerinde antioksidan aktiviteyi arttırmış, oksidan aktiviteyi de baskılamıştır. Ancak, histopatolojik incelemede ve spermatogenes skorlarında bir değişime neden olmamıştır.Öğe Female sexual and hormonal status in patients with bronchial asthma: Relationship with respiratory function tests and psychological and somatic status(Elsevier Science Inc, 2007) Başar, M. Murad; Ekici, Aydanur; Bulcun, Emel; Tuğlu, Devrim; Ekici, Mehmet S.; Batislam, ErtanOBJECTIVES To assess the relationship among the sexual, hormonal, physical, and psychological status of women with bronchial asthma (BA) compared with that of healthy volunteers. METHODS Thirty-eight women with BA were enrolled in the study. The patients were asked to complete the Female Sexual Function Index, General Health Questionnaire, and Medical Outcomes Study Short Form 36-item Health Survey (SF-36). Using the answers on the SF-36, the mental and physical component summary scores were calculated. A total of 20 healthy women were enrolled in the study as the control group. The same questionnaires were given to this group as well. Statistical analysis was performed using the Mann-Whitney U test and Pearson correlation tests. RESULTS At the end of the study, statistically significant differences were observed for all questionnaire scores (P <0.05). The most common female sexual dysfunction was diminished arousal (n = 30, 78.9%) in women with BA. In the correlation analysis, the total Female Sexual Function Index score had a statistically significant and positive correlation with the mental component summary score (r = 0.503, P = 0.001) and a negative correlation with the General Health Questionnaire score (r = -0.380, P = 0.020). CONCLUSIONS The results of our study have shown that BA, as a chronic medical condition, can be a cause of female sexual dysfunction with mental and psychiatric mechanisms.Öğe Nadir Görülen Skrotal Lezyon: Skrotal Hemanjiom Olgu Sunumu(2018) Kırdağ, Mustafa Koray; Bal, Fatih; Tuğlu, DevrimHemanjiomlar en sık görülen benign vasküler lezyonlardır. Kadınlarda erkeklere göre 3 kat daha fazla görülmektedir. Bu vasküler lezyonlar genellikle asemptomatik seyrederler ve rastlantısal olarak tespit edilirler. Hemanjiomlar farklı biyolojik davranışlar gösterirler. Hemanjiomların farklı tedavi yöntemleri mevcuttur. Yüzeyel hemanjiomlar, spontan regresyon olasılığından dolayı genellikle takip edilirler. Diğer hemanjiom türlerinde ise cerrahi ve cerrahi dışı tedavi yöntemleri (IFN-a, steroidler, sklerozan ajanlar, lazer) uygulanabilir. Skrotal hemanjiom ise skrotumun nadir görülen vasküler benign tümörüdür. Preoperatif değerlendirmede doppler ultrasonografi, bilgisayarlı tomografi ve manyetik rezonans gibi görüntüleme yöntemleri kullanılabilir. Bu yazıda, skrotal kitle nedeniyle operasyon yapılan 25 yaşında erkek hastada skrotal hemanjiom olgusu sunuldu.Öğe Protective Effects Of Systemic Piracetam Treatment On Testicular Torsion/Detorsion Damage In Rats: A Dose-Response Study(2017) Tuğlu, Devrim; Yuvanç, Ercan; Bal, Fatih; Yılmaz, Erdal; Atasoy, Pınar; Kısa, Üçler; Batislam, ErtanAmaç: Çalışmamızda amacımız, testiste iskemi/reperfüsyon (I/R) etkisi ile oluşan oksidatif hasar üzerine pirasetamın koruyucu etkilerini araştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Ratlar rastgele 4 gruba ayrıldı. Grup 1= sham (kontrol), Grup 2=I/R (iskemi/reperfüsyon), Grup 3=I/R+pirasetam (250 mg/kg; i.p.) ve Grup 4=I/R+pirasetam (500 mg/kg; i.p.). Pirasetam intraperitoneal yolla testis torsiyonunu takiben 60. dakikada verilmiştir. Her 4 grupta işlemin başlangıcından 6 saat sonra ipsilateral sol testis ve kontralateral sağ testisler çıkarılmıştır. Bulgular: Pirasetam uygulaması total antioksidan kapasiteyi istatistiksel olarak anlamlı biçimde arttırırken, oksidatif stres indeks oranını da istatistiksel olarak anlamlı biçimde azaltmıştır. İpsilateral ve kontralateral testis grupları arasında Johnsen skorlama sistemine göre istatistiksel farklılık saptanmamıştır. Sonuç: Pirasetam uygulaması, testislerde iskemi reperfüzyon ile oluşan oksidatif hasarı antioksidan kapasiteyi arttırarak ve oksidatif stres skorlarını düşürerek azaltmıştır; ancak, histopatolojik incelemede ve spermatogenes skorlarında bir değişime neden olmamıştır.Öğe PROTECTIVE EFFECTS OF SYSTEMIC PIRACETAM TREATMENT ON TESTICULAR TORSION/DETORSION DAMAGE IN RATS: A DOSE-RESPONSE STUDY(2017) Tuğlu, Devrim; Yuvanç, Ercan; Bal, Fatih; Yılmaz, Erdal; Atasoy, Pınar; Kısa, Üçler; Batislam, ErtanAmaç: Çalışmamızda amacımız, testiste iskemi/reperfüsyon (I/R) etkisi ile oluşan oksidatif hasar üzerine pirasetamın koruyucu etkilerini araştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Ratlar rastgele 4 gruba ayrıldı. Grup 1= sham (kontrol), Grup 2=I/R (iskemi/reperfüsyon), Grup 3=I/R+pirasetam (250 mg/kg; i.p.) ve Grup 4=I/R+pirasetam (500 mg/kg; i.p.). Pirasetam intraperitoneal yolla testis torsiyonunu takiben 60. dakikada verilmiştir. Her 4 grupta işlemin başlangıcından 6 saat sonra ipsilateral sol testis ve kontralateral sağ testisler çıkarılmıştır. Bulgular: Pirasetam uygulaması total antioksidan kapasiteyi istatistiksel olarak anlamlı biçimde arttırırken, oksidatif stres indeks oranını da istatistiksel olarak anlamlı biçimde azaltmıştır. İpsilateral ve kontralateral testis grupları arasında Johnsen skorlama sistemine göre istatistiksel farklılık saptanmamıştır. Sonuç: Pirasetam uygulaması, testislerde iskemi reperfüzyon ile oluşan oksidatif hasarı antioksidan kapasiteyi arttırarak ve oksidatif stres skorlarını düşürerek azaltmıştır; ancak, histopatolojik incelemede ve spermatogenes skorlarında bir değişime neden olmamıştır.Öğe Protez enfeksiyonlarının önlenmesine yönelik olarak yavaş antibiyotik salınımlı membran ile kaplı penil protez uygulaması(Kırıkkale Üniversitesi, 2005) Tuğlu, Devrim; Batislam, ErtanÖZET Tuğlu D., Protez enfeksiyonlarının önlenmesine yönelik olarak yavaş antibiyotik salınımlı membran ile kaplı penil protez uygulaması, Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Üroloji Ana Bilim Dah Uzmanlık Tezi, Kırıkkale 2005. Bu tezde, Yavaş salınımlı antibiyotik kaplı olan penil protezlerin, kavernozal dokuda enfeksiyon gelişmesini önlemedeki etkinliklerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla yapılan deneysel çalışmada 4 ana grup oluşturuldu. 1. grup antibiyotik kaplı protezlerden ve enfeksiyon ajanı inoküle edilen gruptu. 1. grupta 3 farklı grup antibiyotikle kaplı protez vardı. Vankomisin kaplı gruba enfeksiyon ajanı olarak staph, aureus verildi. Gentamisin kaplı gruba enfeksiyon ajanı olarak Staph, aureus ve E. Coli verildi. Sefaleksin kaplı gruba enfeksiyon ajanı olarak Staph, aureus verildi. 1. grup kendi içinde 4 ayrı gruptan ve her bir grup 5 tavşandan oluşmak üzere 1. grupta 20 tavşan yer alıyordu. 2. grup antibiyotik kaplı olmayan protezlerden ve enfeksiyon ajanı inoküle edilen gruptu. 2. grupta 3 farklı grup parenteral antibiyotik uygulanan antibiyotiksiz protez vardı. Vankomisin verlen gruba enfeksiyon ajanı olarak staph, aureus verildi. Gentamisin verilen gruba enfeksiyon ajanı olarak Staph, aureus ve E. Coli verildi. Sefaleksin verilen gruba enfeksiyon ajanı olarak Staph, aureus verildi. 2. grup kendi içinde 4 ayrı gruptan ve her bir grup 5 tavşandan oluşmak üzere 2. grupta 20 tavşan yer alıyordu. 3. grup 3 farklı grup antibiyotikle kaplı protez ve enfeksiyon ajanı inoküle edilmeyen gruptu. 3. grupta vankomisin kaplı protez, gentamisin kaplı protez ve sefaleksin kaplı protez vardı. 3. grup kendi içinde 3 farklı gruptan ve her bir grup 5 tavşandan oluşmak üzere 15 tavşan yer alıyordu. 4. grup 3 farklı parenteral antibiyotik verilen, antibiyotiksiz protez ve enfeksiyon ajanı verilmeyen kontrol grubundan oluşmaktaydı. 4. grup kendi içinde 3 farklı gruptan ve her bir grup 5 tavşandan oluşmak üzere 15 tavşan yer alıyordu. Tüm grupların deneyleri tamamlandıktan sonra 1 ay bekleme süresini takiben deneklerin penil dokuları alındı ve kültür antibiyogramları yapıldı. Sonuçta hiçbir grupta enfeksiyon ajanına rastlanmadı. Penil protez uygulamaları sırasında gerekli sterilite sağlanması, uygun teknik ve antibiyotik profilaksisi antibiyotik ile kaplı penil protez uygulamasına gerek olmadığını düşündürmektedir. Ancak yüksek enfeksiyon riski taşıyan hasta grubunda antibiyotikleVI kaplı protezler kullanılabilinir. Penil protez operasyonlarının en önemli komplikasyonlanndan olan enfeksiyondan korunmak için antibiyotikle kaplı protezlerle enfeksiyon gelişimini değerlendirecek daha ileri çalışmalara ihtiyaç vardır. Anahtar Kelimeler: Antibiyotik kaplı protez, vankomisin, gentamisin, sefaleksinÖğe Relationship between nocturnal penile tumescence parameters, International Index of Erectile Function symptom scores and sildenafil responses(Informa Healthcare, 2006) Basar, M. Murad; Tuğlu, Devrim; Yılmaz, Erdal; Başar, Halil; Batislam, ErtanObjective. To evaluate the correlation between International Index of Erectile Function (IIEF) questionnaire scores, nocturnal penile tumescence parameters and sildenafil response in patients with erectile dysfunction using a minimal investigations approach. Material and methods. A total of 97 patients without any risk factors for erectile dysfunction were included. After completing the IIEF questionnaire, nocturnal penile tumescence monitoring was performed in all patients for 1 or 2 nights. Subsequently, sildenafil was given at a dosage of 50 or 100 mg according to the response. The relationship between nocturnal penile tumescence results, the severity of erectile dysfunction according to the IIEF questionnaire and sildenafil response was evaluated using Pearson's chi(2) test. Results. Based on the questionnaire scores, 25 patients (25.8%) had mild, 44 (45.4%) had moderate and 28 (28.8%) had severe erectile dysfunction. Forty-four patients (45.4%) had normal and 53 (54.6%) had abnormal parameters after nocturnal penile tumescence recording. The sildenafil response was positive in 63 patients (64.9%) who were given 50 mg and in 26 (26.8%) who were given 100 mg. However, eight patients (8.2%) did not respond to sildenafil. While the severity of erectile dysfunction according to IIEF scores and the sildenafil response did not show any correlations with nocturnal penile tumescence results, there was a statistically significant relationship between sildenafil response and the severity of erectile dysfunction. Conclusion. Changing concepts in the evaluation of ED have resulted in the use of effective therapeutic applications consistent with the degree of symptoms of patients without the waste of time caused by performing expensive, invasive, ineffective and time-consuming diagnostic tests.Öğe Testicular nitric oxide and thiobarbituric acid reactive substances levels in obstructive azoospermia: A possible role in pathophysiology of infertility(Hindawi Ltd, 2006) Basar, M. Murad; Kısa, Üçler; Tuğlu, Devrim; Yılmaz, Erdal; Basar, Halil; Cağlayan, Osman; Batislam, ErtanObjective. The aim of the study is to evaluate the levels of nitrite/nitrate and thiobarbituric acid reactive substances (TBARS) and their relationship with seminal parameters in experimental obstructive azoospermic rats to explain the possible mechanism of impaired sperm quality in obstructive azoospermia. Methods. A total of 10 male Spraque-Dawley rats underwent bilateral vas resection and ligation (Group-1 = vasectomy group). The findings were compared with control group (Group-2 = sham group, n = 10). Animals were sacrificed 8 weeks after surgery. Testes were removed and used for the evaluation of nitrate/nitrite and TBARS levels and for histology. Epididymal-aspirated seminal plasma was used for semen count and morphological analysis according to the Kruger criteria. Results. Testicular tissue nitrate/nitrite and TBARS levels were 35.7 +/- 3.1 mu mol/g protein and 3.7 +/- 0.1 nmol/g protein in Group-1, and 19.3 +/- 0.7 mu mol/g protein and 3.1 +/- 0.1 nmol/g protein in Group-2, respectively. Both parameters showed statistical differences between the two groups. Testicular tissue nitrate/nitrite and TBARS levels showed negative and statistically significant correlations with sperm motility and morphology. Conclusions. The present study showed that testicular nitrate/nitrite and TBARS levels were increased in obstructive azoospermia. For that reason, we concluded that antioxidant treatment can be recommended to patients before sperm extraction for artificial reproduction due to obstructive infertility after vasectomy reversal. Copyright (c) 2006 M. Murad Basar et al.Öğe Üreter alt uç taşlarında ekstrakorporeal şok dalga litotripsinin başarısını artırmak üzere kullanılabilecek medikal yardımcı tedaviler(2003) Yılmaz, Erdal; Batislam, Ertan; Ferhat, Mehmet; Başar, Murat; Tuğlu, Devrim; Başar, HalilAmaç: Ureter alt uç taşlarında tek seans ekstrakorporeal şok dalga litotripsi (ESWL) tedavisinin etkinliğini artırmak üzere kullanılan üç değişik tedavi yönteminin etkinliklerini karşılaştırmak. Yöntem: Ureter alt ucu taşı olan 76 hasta çalışmaya alınarak 4 gruba randomize edildi. Grup A'da 20 hasta kontrol grubu olarak kabul edilerek sadece tek seans ESWL uygulandı. Grup B'deki 19 hastaya tek seans ESWL ile birlikte nifedipin ve deflazokort başlandı. Grup C'de ise 18 hastaya tek seans ESWL uygulandıktan sonra selektif alfa adrenerjik blokörlerden alfuzosin 10 mg/gün olarak başlandı. Grup D'de 18 hastaya ESWL yapılırken eş zamanlı olarak %0.9 NaCl içerisinde 40 mg furosemid infüze edildi. Grup B ve C'deki hastaların medikal tedavisi 10 gün devam ettirildikten sonra bütün hastalar yeniden direkt üriner sistem grafisi ve abdominal ultrasonografi ile değerlendirildi. Bulgular: Tek seans ESWL'den sonra taştan tamamen arınma oranı kontrol grubunda %55; Grup B'de %73.68; Grup C'de %72.22; ve Grup D'de %78.98 idi. Renoüreteral kolik ve total diklofenak kullanımı açısından gruplar arasında farklılık izlenmedi. Sonuç: Tek seans ESWL'nin başarısını artırmak üzere tedavi sırasında diürezis yapılması, alfa adrenerjik blokör kullanılması ve kalsiyum kanal blokörü ile kortikosteroid kombinasyonu taştan tamamen arınmada faydalı farmakolojik seçenekler olarak görünmektedir.
