Özel Gereksinimli Çocuklarını Özel Okullara Gönderen Ebeveynlerin Deneyimleri

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.authorKaya, Ali
dc.contributor.authorYazıcıoğlu, Tansel
dc.date.accessioned2025-01-21T16:16:41Z
dc.date.available2025-01-21T16:16:41Z
dc.date.issued2022
dc.departmentKırıkkale Üniversitesi
dc.description.abstractÜlkemizde, özel eğitime ihtiyacı olan bireyler, yetersizlik türlerine göre özel özel eğitim okul ve kurumlarına devam edebilmekte ya da kaynaştırma/bütünleştirme eğitimi yoluyla özel ilkokul, ortaokul ve liselerde eğitimlerini sürdürebilmektedirler. Türkiye’deki eğitim sistemi örgün eğitim ve yaygın eğitim olmak üzere ikiye ayrılmaktadır. Giderleri devlet bütçesinden karşılanan okullar resmî okullar olarak kabul edilirken, gerçek veya tüzel kişilere ait, ücret karşılığı eğitim hizmeti sunan, giderleri gerçek kişilerden alınan ücretler ile vakıf, dernek gibi kurumlar tarafından bağış yolu ile karşılanan okullar ise özel okullar olarak kabul edilmektedir. Özel okulların aileler tarafından tercih edilmesi, özellikle bazı özel gereksinimli çocuğa sahip ebeveynlerin çocuklarının eğitiminde bu okulları tercih ediyor olmaları bu okullardaki bütünleştirme uygulamalarının değerlendirilmesi açısından önem arz etmektedir. Bu araştırmada özel okullarda kaynaştırma/bütünleştirme yoluyla eğitimlerini sürdüren özel gereksinimli öğrencilerin ebeveynlerinin deneyimlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada sekiz ebeveyn ile yarı-yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılarak görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Katılımcıların belirlenmesi adına amaçlı örneklem yöntemi tercih edilmiştir. Araştırmada veriler 17.05.2021 ve 27.05.2021 tarihleri arasında toplanmıştır. Araştırmanın yapıldığı dönemde tüm dünyada Covid-19 pandemisi nedeniyle uygulanan karan- tina ve seyahat kısıtlamaları nedeniyle ilgili görüşmeler sesli (GSM ve WhatsApp) ve görüntülü aramalar (WhatsApp ve Zoom) yoluyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma bulgularında özellikle olumsuz öğretmen tutumları, yetersiz rehberlik hizmetleri ve özel gereksinimli çocuğu okulda istememe gibi durumların ebeveynlerin tamamı tarafından vurgulandığı görülmüştür. Özel okul- lardaki bütünleştirme uygulamalarından beklenen yararın sağlanabilmesi bu okulların kendilerini bütünleştirmeye hazır hale getirmeleri gerekmektedir.
dc.identifier.doi10.5152/AUJKKEF.2022.1016524
dc.identifier.endpage127
dc.identifier.issn2822-3535
dc.identifier.issue47
dc.identifier.startpage118
dc.identifier.trdizinid1175849
dc.identifier.urihttps://doi.org/10.5152/AUJKKEF.2022.1016524
dc.identifier.urihttps://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/1175849
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12587/22467
dc.identifier.volume1
dc.indekslendigikaynakTR-Dizin
dc.language.isotr
dc.relation.ispartofEducational academic research (Online)
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanı
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.snmzKA_20241229
dc.subjectEğitim
dc.subjectEğitim Araştırmaları
dc.subjectEğitim
dc.subjectÖzel
dc.titleÖzel Gereksinimli Çocuklarını Özel Okullara Gönderen Ebeveynlerin Deneyimleri
dc.typeArticle

Dosyalar

Koleksiyon

TR-Dizin İndeksli Yayınlar Koleksiyonu