İkinci Dünya Savaşı'na giden süreçte Almanya, İtalya ve Japonya'nın karşılaştırmalı analizi
[ X ]
Tarih
2022
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Kırıkkale Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
1919-1939 yıllarını kapsayan savaş arası dönemde Birinci Dünya Savaşı'nın galip devletleri, uluslararası ilişkilerde barışın korunmasını amaçlamıştı. İngiltere ve Fransa, Paris Barış Konferansı ile oluşturulan statüko sonucunda kurulan güç dengelerinin bozulmaması politikasını takip etmekteydi. Ancak savaş sonrasında güç dağılımından ve statükodan memnun olmayan devletler vardı. Almanya ve İtalya barış görüşmelerinde haksızlığa uğradıkları görüşündeydi. Japonya da "ırksal eşitlik" maddesini barış görüşmelerinde onaylatamadığı için kurulan yeni düzenden memnun değildi. Savaş sonrası meydana gelen bu durum, statükoyu kuran devletlerin karşısında Almanya, İtalya ve Japonya'nın revizyonist devletler grubunda yer almasına ortam hazırladı. İç politikalarında sahip oldukları saldırgan tutumlarının dış politikalarına yansıması ile "Mihver Bloku" adı altında İkinci Dünya Savaşı'nı başlatan bu devletlerin dış politikalarının değerlendirildiği bu çalışmada betimsel araştırma metodu kullanılmıştır.
During the interbellum period (1919-1939), triumphant states of the Great War aimed to maintain peace in international relations. Britain and France followed policies which focused on retaining the balance of power of introduced by the status quo established through the Paris Peace Conference. However, some states were not satisfied with the post-war distribution of power and the status quo. Germany and Italy were in the opinion that outcomes of peace negotiations were unfair. Likewise, Japan was unsatisfied with its unsuccesful attempts to get the "racial equality" article approved during the peace talks. This circumstances after the war paved the way for Germany, Italy and Japan to consolidate as a group of revisionist states in opposition to those who established the status quo. This research uses the descriptive research method to evaulate the foreign policies of these states, collectively known as Axis powers, who started the Second World War after aggressive domestic policies reflected on their foreign policies.
During the interbellum period (1919-1939), triumphant states of the Great War aimed to maintain peace in international relations. Britain and France followed policies which focused on retaining the balance of power of introduced by the status quo established through the Paris Peace Conference. However, some states were not satisfied with the post-war distribution of power and the status quo. Germany and Italy were in the opinion that outcomes of peace negotiations were unfair. Likewise, Japan was unsatisfied with its unsuccesful attempts to get the "racial equality" article approved during the peace talks. This circumstances after the war paved the way for Germany, Italy and Japan to consolidate as a group of revisionist states in opposition to those who established the status quo. This research uses the descriptive research method to evaulate the foreign policies of these states, collectively known as Axis powers, who started the Second World War after aggressive domestic policies reflected on their foreign policies.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Uluslararası İlişkiler, International Relations
