Anayasa Mahkemesi'nin bireysel başvuru dosyalarında verdiği hak ihlali kararlarının derece mahkemeleri üzerindeki etkisi

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.advisorKüçük, Adnan
dc.contributor.authorNeim, Naim Abu
dc.date.accessioned2025-01-21T16:01:59Z
dc.date.available2025-01-21T16:01:59Z
dc.date.issued2024
dc.departmentKKÜ, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kamu Hukuku Ana Bilim Dalı
dc.descriptionSosyal Bilimler Enstitüsü, Kamu Hukuku Ana Bilim Dalı
dc.description.abstractTürkiye, insan haklarının uluslararası düzeyde korunması yolculuğuna 1954 yılında Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'ne (AİHS) taraf olmasıyla başlamıştır. Bu alandaki taahhütleri, 1987 yılında Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'ne (AİHM) bireysel başvuru hakkını ve 1990 yılında Mahkeme'nin zorunlu yargı yetkisini kabul ederek derinleşmiştir. 2004 yılında Türk Anayasası, AİHS de dâhil olmak üzere uluslararası insan hakları sözleşmelerinin ulusal yasaların üzerindeki statüsünü güçlendirecek şekilde önemli ölçüde değiştirilmiştir. Türkiye, 2010 yılında bireylerin doğrudan Anayasa Mahkemesi'ne başvurabilmelerinin önünü açan anayasa değişikliği ile önemli bir adım daha atmıştır. Bu sistem 23 Eylül 2012 tarihinde yürürlüğe girmiş ve bireylere Anayasa ve AİHS tarafından korunan temel haklarının kamu makamları tarafından ihlal edilmesi halinde Anayasa Mahkemesi'ne başvurma hakkı tanımıştır. Bu sistem, devletin eylem ve kararlarının hukuk çerçevesinde olduğunun varsayıldığı "hukukun üstünlüğü" kavramına önemli ölçüde katkıda bulunmaktadır. Anayasa yargısı, demokratik bir toplumda, gücün kötüye kullanılmasını önleyen ve hukukun üstünlüğünü sağlayan, bireylerin haklarını koruyan ve adaleti gerçekleştiren dengeleyici bir unsurdur. Bireysel başvurular iki temel amaca ulaşmayı hedeflemektedir: Birincisi, ülkedeki temel hakların korunma düzeyini yükseltmek, ikincisi ise insan hakları ihlalleri iddialarını uluslararası yargı organlarına ulaşmadan önce ulusal sınırlar içinde ele almaktır. Ancak tüm normal yasal yollar tüketildikten sonra ikincil bir başvuru yolu olarak kabul edilirler. Bu çalışmada, bireysel başvuruların Türkiye'de hak ve özgürlüklerin korunmasının güçlendirilmesine nasıl katkıda bulunduğu ve Anayasa Mahkemesi kararlarının derece mahkemeleri üzerindeki etkisi araştırılacaktır. Bu etkiyi ve bireysel başvuruların nasıl uygulandığını anlamak için analitik bir yaklaşım kullanılacak ve bu sistemin Türk adalet sisteminin iyileştirilmesindeki ve insan haklarının geliştirilmesindeki rolünün anlaşılmasına önemli katkılar sağlayacaktır.
dc.description.abstractTurkey began its journey towards protecting human rights internationally when it became a party to the European Convention on Human Rights in 1954 .Its commitments in this area were deepened by recognizing the right of individual application to the European Court of Human Rights in 1987 and the Court's compulsory jurisdiction in 1990. In 2004, the Turkish Constitution was significantly amended to strengthen the status of international human rights treaties, including the ECHR, over national law. Turkey took a further important step in 2010 with a constitutional amendment allowing individuals to appeal directly to the Constitutional Court. This system entered into force on 23 September 2012, giving individuals the right to appeal to the Constitutional Court in cases of violations by public authorities of their fundamental rights protected by the Constitution and the European Court of Human Rights. This system contributes significantly to the concept of the "rule of law", whereby the actions and decisions of the state are presumed to be within the framework of the law. Constitutional jurisdiction is a balancing element in a democratic society, preventing abuse of power and ensuring the rule of law, protecting the rights of individuals, and realizing justice.Individual applications aim to achieve two main objectives: First, to raise the level of protection of fundamental rights in the country, and second, to address allegations of human rights violations within national borders before they reach international judicial bodies. They are recognized as a secondary remedy only after all normal legal remedies have been exhausted. This study will explore how individual applications contribute to strengthening the protection of rights and freedoms in Turkey and the impact of the Constitutional Court's decisions on the courts of first instance. An analytical approach will be used to understand this impact and how individual applications are implemented, which will contribute significantly to understanding the role of this system in improving the Turkish justice system and promoting human rights.
dc.identifier.endpage99
dc.identifier.startpage1
dc.identifier.urihttps://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=usXiZIM9Lp0wk-YzRoaT-8mzDrvCceLJJUOe0fMX4Gs67uGVeShXxJZc1XLx6_KZ
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12587/21059
dc.identifier.yoktezid889160
dc.language.isotr
dc.publisherKırıkkale Üniversitesi
dc.relation.publicationcategoryTez
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.snmzKA_20241229
dc.subjectHukuk
dc.subjectLaw
dc.titleAnayasa Mahkemesi'nin bireysel başvuru dosyalarında verdiği hak ihlali kararlarının derece mahkemeleri üzerindeki etkisi
dc.title.alternativeThe effect of rights violation decisions made by the Court in individual application files on the Courts of instance
dc.typeMaster Thesis

Dosyalar

Koleksiyon

Sosyal Bilimler Enstitüsü Tez Koleksiyonu