Yazar "Akman, Hülya" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 10 / 10
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Apendektomi yapılan çocuklarda peritoneal sıvı kültürü elde edilecek olguların seçimi(2007) Soyer, Tutku; Türkmen, Feyza; Akman, Hülya; Kaya, Murat; Hançerlioğulları, Öymen; Cesur, Özkan; Çakmak, MuratAmaç: Apendektomi sırasında elde edilen peritoneal sıvı kültürlerinin (PSK) postoperatif takibe olan katkısı tartışmalıdır. Apendektomi yapılan çocuklarda PSK alınacak olguların seçimini belirlemek üzere prospektif bir çalışma planlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Son bir yılda kliniğimizde apendektomi yapılan hastalar; yaş, cinsiyet, karın ağrısı süresi, akyuvar sayısı, peritoneal sıvı kültürü ve antibiyogramlan ile postoperatif komplikasyonlar açısından prospektif olarak incelenmiştir. Yaş, cinsiyet, karın ağrısı süresi, akyuvar sayısı ve olguların akut-perfore apendisit olması ile PSK sonuçları karşılaştınlmıştır. Tüm hastalar operasyon sonrası erken (l.ve 3. ay) ve geç (9 aydan sonra) komplikasyonlar açısından takip edilmiştir. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 33 hastanın yaş ortalaması 10 (5-15) yıl olup, kız erkek oranı 111.1'dir. Olguların % 63.6'sı akut (n:21), % 36.4'üperfore (n:12) apendisitdir. PSK'da üreme olmayan ve olan olgularda karın ağrısı süresinin ortancası sırasıyla 1 (1-1,24) gün ve 5 (3-10) gün olup, akyuvar sayısı ortancaları ise 13.350 (12.225-18.200) /mm3 ve 15.600 (15.400-27.800) /mm3'dür. Pozitif PSK olguları ile yanlız perfore apendisit .olguları ve karın ağrısı süresi ile ilişkilidir (p0.05, Mann Whitney-U testi). Perfore apendisit olgularında (n:7), akut apendisitlere (n:0) oranla pozitif PSK daha sıktır. (p0.05, ki-kare testi). Antibiyogramlara göre 3 hastada antibiyotik değişlikliği yapılmıştır. Akut apendisit grubunda postoperatif komplikasyona rastlanmazken, perfore apendisit olan hastaların 4'ünde (% 33.3) yara enfeksiyonu, 2'sinde adezif intestinal tıkanıklık (% 16.7) ve birinde (% 8.3) enterokutanöz fistül tespit edilmiştir. Sonuç: PSK perfore apendisit nedeniyle ameliyat edilen ve başvuru anında karın ağrısı 3 günden uzun süren hastalarda, postoperatif antibiyotik sağaltımını yönlendirmek amacıyla yapılabilir.Öğe Effect of paralysis of the abdominal wall muscles by botulinum A toxin to intraabdominal pressure: an experimental study(W B Saunders Co-Elsevier Inc, 2006) Çakmak, Murat; Cağlayan, Fatma; Somuncu, Salih; Leventoğlu, Alev; Ulusoy, Sevgi; Akman, Hülya; Kaya, MuratPurpose: To show the effect of botulinum A toxin-induced paralysis of abdominal muscles oil intraabdominal pressure. Material and Methods: Fifteen Sprague-Dawley rats were divided into 2 groups. An abdominal skin incision was done, and 2 catheters were placed for the pressure monitoring and saline infusion. Saline Solution was given to the abdomen until reaching to a pressure level of 9 cm H2O and 6 min Hg in pressure device, and the amounts of injected saline were recorded. Then intraabdominal saline was drained. Two milliliters (5 U/mL) botulinum A toxin was applied to the abdominal muscles in group 2. Saline was injected at the same points in same amounts in group 1. After 3 days, catheters were placed, and the saline volumes needed to obtain the same pressure levels were recorded for each rat. Spontaneous motor unit potential (MUP), single MUP analysis and interference patterns of the muscles, respiratory rates, and vascular pressure measurements were recorded before and after botulinum toxin (Botox) injections. Results: Mean intraabdominal saline volumes in the first and third days were 63.8 and 64.4 mL in group 1 and 67.6 and 80.6 mL in group 2, respectively. Mean MUP amplitude and duration of the rectus muscles in group 2 (17.1 mu V and 1.47 milliseconds) were significantly lower than those of group I (187 mu V and 4.9 milliseconds) in the third day. There were no pathological changes in respiratory rates and pressure measurements before and after Botox injections. Conclusion: This pilot experimental study showed that local injection of botulinum A toxin causes paralysis in abdominal wall muscles, increases the intraabdominal volume, and decreases the pressure, and this application may be used as ail adjunct in abdominal Wall Closure in selective cases. (c) 2006 Elsevier Inc. All rights reserved.Öğe Esophageal and Gastric Smooth Muscle Activity After Carbon Dioxide Pneumoperitoneum(Academic Press Inc Elsevier Science, 2010) Soyer, Tutku; Aktuna, Zuhal; Aydos, Tolga Reşat; Osmanoğlu, Gökhan; Korkut, Oğuzhan; Akman, Hülya; Çakmak, MuratBackground. The metabolic changes associated with carbon dioxide (CO(2)) pneumoperitoneum include metabolic acidosis and lowered intra-abdominal pH values. An experimental study was performed to evaluate the effect of CO(2) pneumoperitoneum on esophageal and gastric smooth muscle sensitivity in response to several agonists. Methods. Wistar albino rats, weighing 200-250 g, were allocated into three groups. After anesthetization with ketamine hydrochloride and xylazine, abdominal esophagus, gastroesophageal junction, and gastric fundus were removed via median laparotomy in the control group. In the oxygen (O(2)) group, a 16G catheter was inserted into the abdomen above the umbilicus and insufflated with 95% O(2) and 5% CO(2) with a pressure of 10 mm Hg. In the CO(2) group, CO(2) was insufflated at the same pressure within the same time and the tissues were removed at the end of a 60 min period of pneumoperitoneum. Abdominal esophageal segment (n:6), gastroesophageal junction (n:6) and gastric fundus (n:12) were suspended under 0.5 to 2 g resting tension in Tyrode solution in organ baths. Contraction responses were obtained by carbachol and serotonin and relaxation responses were evaluated by isoproterenol in each group. All the responses were compared by nonparametric Kruskal Wallis test. Results. Carbachol and serotonin induced contractile responses of abdominal segments, gastroesophageal junction, and gastric fundus showed no difference between the control, O(2), and CO(2) groups (P > 0.05). Isoproterenol relaxation responses of the three groups were also not statistically different from each other (P > 0.05). Conclusion. CO(2) pneumoperitoneum of 60 min has no influence on esophageal and gastric smooth muscle responses to different agonists in rats. (C) 2010 Elsevier Inc. All rights reserved.Öğe Idiopathic benign bilateral testicular enlargement in a pubertal boy: a case report and review of literature(W B Saunders Co, 2005) Somuncu, Salih; Çakmak, Murat; Çağlayan, Fatma; Akman, Hülya; Ulusoy, Sevgi; Kaya, MuratWe present a case of 12-year-old boy with idiopathic benign bilateral testicular enlargement. We eliminated precocious puberty, juvenile hypothyroidism, adrenal rest tumors, X-linked mental retardation, and bilateral testicular neoplasms. The clinical and laboratory features and differential diagnosis of benign bilateral testicular enlargement are discussed. (c) 2005 Elsevier Inc. All rights reserved.Öğe The impact of Pediatric Trauma Score on burden of trauma in emergency room care(Turkish J Pediatrics, 2009) Soyer, Tutku; Deniz, Turgut; Akman, Hülya; Hançerlioğullari, Oymen; Türkmen, Feyza; Cesur, Özkan; Çakmak, MuratTraumatic injuries are the leading cause of mortality and morbidity during childhood. A retrospective study was performed to evaluate the impact of Pediatric Trauma Score (PTS) on burden of trauma in emergency care. Children admitted to the emergency room were retrospectively evaluated for age, sex, mechanism of injury, physical examination findings, and PTS. The cost of trauma was obtained by medical records. A total of 146 patients (male/female: 93/53) were enrolled. The median age was 6 (interquartile range: 3-9.25). Mechanism of injury was falls (74%), motor vehicle crashes (9.6%), non-vehicular accidents (7.5%), struck by/against (6.2%), and cuts and gunshots (2.1%). The median PTS was 10. In the evaluation of trauma burden, radiologic investigations accounted for 41%, consultations for 23.5%, laboratory investigations for 15.6%, emergency surgical interventions for 12.1%, and medical interventions for 6.8% of total trauma cost in emergency care. PTS showed no impact on burden of trauma in emergency,care. (p>0.05). Total trauma. cost was increased 2.1-fold in male patients, 2.6-fold in head injuries and 4.4-fold in abdominal injuries (p<0.05). Pediatric Trauma Score had no effect on the burden of pediatric trauma in emergency care. The total cost of trauma was primarily affected by head injury and abdominal trauma. Higher costs may be related with routine radiological investigations in head and abdominal injuries.Öğe İnvajinasyonda oluşan iskemi/reperfüzyon hasarına trapidilin koruyucu etkileri(2009) Çakmak, Murat; Soyer, Tutku; Ayva, Şebnem; Dikmen, Günnur; Akman, HülyaAmaç: Platelet-derivated-growth faktör inhibitörünün (Trapidil) invajinasyona bağlı iskemi reperfüzyon hasarını önleyici etkinliğini değerlendirmek üzere deneysel bir ça- lışma yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Ağrlıkları 200-250 g olan, her iki cinste 60 Wistar albino rat çalışmaya dahil edildi. Kontrol gru- bunda (KG, n:15), ileoçekal valvin 20 cm proksimaldeki 2 cm’lik barsak segmenti, intraperitoneal NaCl infüzyonunu takiben çıkartıldı. İnvajinasyon grubunda, invajinasyon modeli (IG, n:15) ileoçekal valvin 20 cm proksimalindeki barsağın distaldeki barsağa doğru stile yardımıyla itilmesi ile elde edildi. İnvajinasyon 4 saat sonra ileoçekal valvden 20 cm proksimaldeki 2 cm’lik barsak segmenti çıkartıldı. İnvajinasyon-reperfüzyon grubu (IRG, n:15) IG’ye benzer şekilde invajinasyon oluşturulduktan 4 saat sonra reperfüz- yona izin verilerek elde edildi. Bu grupta barsak örneklen- mesi reperfüzyondan 4 saat sonra yapıldı. Son grupta (TG, n:15), Trapidil (40 mg/kg) İRG’a benzer şekilde iskemi/re- perfüzyon oluşturulduktan ve reperfüzyondan bir saat önce intraperitoneal olarak verildi. Bu grupta da barsak segmen- ti reperfüzyondan 4 saat sonra çıkarıldı. Gruplarda ileoçe- kal valvden 20 cm proksimalden 2 cm’lık barsak örnekleri histopatolojik değerlendirme için alındı. Örnekler ayrıca oksidatif hasar belirteçleri (katalaz, glutatyon peroksidazG-px, superoksit dismutaz-SOD ve malondialdehit-MDA) açısından da değerlendirilmiştir. Bulgular: Histopatolojik değerlendirmelerde KG’de ha- sara rastlanmazken, diğer gruplarda yüksek evreli barsak hasarı izlenmiştir (p<0.05). Ancak IG, IRG ve TG arasında histopatolojik evre bakımından anlamlı fark bulunmamak- tadır. MDA seviyeleri deney gruplarında KG’e göre belir- gin yüksektir. Buna karşın TG’de MDA seviyeleri, IRG ile karşılaştırıldığında belirgin azalmıştır (p<0.05). Antioksi- dan enzimler; katalaz, G-px ve SOD, IG ve IRG’de anlamlı derecede azalmıştır. IRG ile karşılaştırıldığında, Trapi- dil verilmesi bu üç enzim düzeyini arttırmıştır (p=0.005, p=0.036, p=.0.02 sırasıyla). Sonuç: Trapidil invajinasyona bağlı iskemi reperfüzyon hasarını katalaz, G-px ve SOD enzim düzeylerini arttırarak önlemekte ve MDA düzeylerinde anlamlı azalmaya neden olmaktadır. Fakat benzer sonuçlara histopatolojik değer- lendirmelerde ulaşılmamıştır.Öğe İnvajınasyona bağlı intestınal hasarda selenyum'un koruyucu etkılerı(Kırıkkale Üniversitesi, 2008) Akman, Hülya; Çakmak, Ahmet MuratAkman H, İnvajinasyona bağlı intestinal hasarda selenyum'un koruyucuetkileri. Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı, Uzmanlık Tezi, Kırıkkale 2008.İnvajinasyon çocuklarda sık görülen akut batın nedenlerindendir. İnvajinasyon tedavi edilmediği durumlarda intestinal hasara neden olmakta ve barsak kaybıyla sonuçlanabilmektedir. Deneysel çalışmalarda invajinasyona bağlı intestinal hasarın önlenmesi amacıyla çeşitli antioksidanlar kullanılmış fakat bunlar klinik kullanımda yer bulamamıştır. Selenyum (Se), glutatyon peroksidaz aktivitesini arttırarak antioksidan etki gösteren bir eser elementtir. Selenyumun antioksidan etkinliği diğer iskemi reperfüzyon zedelenme modellerinde çalışılmış fakat invajinasyondaki doku hasarına etkisi irdelenmemiştir. İnvajinasyona bağlı intestinal hasarda selenyum'un koruyucu etkilerini değerlendirmek amacıyla deneysel bir çalışma yapılmıştır. Çalışmaya 40 adet Wistar albino rat dahil edilmiştir. Laparotomi sonrası periton içine NaCl infüzyonu yapılıp ileoçekal valvden 20 cm proksimaldeki 2 cm'lik barsak segmenti çıkartılarak kontrol grubu (n:10) oluşturulmuştur. İleoçekal valvden 20 cm proksimalde proksimal barsak segmenti daha distaldeki barsak lümeni içine stile yardımıyla itilerek 2 cm uzunluğunda invajinasyon segmenti oluşturulmuş ve 4 saat sonra barsak örneği çıkarılarak invajinasyon grubu (IG) (n:10) elde edilmiştir. Benzer invajinasyon oluşumundan 4 saat sonra dezinvajinasyon yapılıp diğer 4 saat sonunda 2 cm'lik barsak segmentinin çıkarılması ile dezinvajinasyon grubu (DIG) (n:10) oluşturulmuştur. Se grubu (SeG) (n:10) ise dezinvajinasyon modelinin oluşturulmasından 20 dakika önce 0.2 mg/kg selenyum (sodium selenate, Aldrich, USA) intraperitoneal uygulanması ile elde edilmiştir. Alınan barsak segmentleri histopatolojik inceleme ve oksidatif hasar belirteçlerinden katalaz (CAT), glutatyon peroksidaz (GpX), superoksit dismutaz (SOD) ve malondialdehit (MDA) düzeyleri açısından değerlendirilmiştir. Katalaz seviyeleri deney gruplarında azalmış, SeG'da ise DIG'na göre artmıştır (p<0.05). Gpx ve SOD düzeyleri, IG ve DIG'larında azalmıştır (p<0.05). Kontrol ve SeG'ları arasında ise fark yoktur (p>0.05). MDA düzeyleri SeG'de kontrol grubuna göre anlamlı olarak artmış, IG ve DIG gruplarına göre ise anlamlı olarak azalmıştır (p<0.05).Sonuç olarak; Se, invajinasyona bağlı intestinal iskemik hasarda katalaz, SOD ve GpX düzeylerinin artmasına neden olarak oksidatif hasarı önlemesine rağmen histopatolojik değişikliklere benzer etki etmemektedir.Öğe Protective effects of trapidil in ischemia-reperfusion injury due to testicular torsion and detorsion: An experimental study(Blackwell Publishing, 2006) Somuncu, Salih; Çakmak, Murat; Erdoğan, Sibel; Cağlayan, Osman; Akman, Hülya; Kaya, MuratObjective: We aimed to detect the preventive effects of trapidil in ischemia reperfusion (IR) injury due to testicular torsion and detorsion. Methods: Forty prepubertal albino rats were used. In the IR group, torsion was created by rotating the left testis over 2 h, and detorsion was done by untwisting the testis. Bilateral orchiectomies were performed after 4 h. In study group, 2-h torsion was performed and trapidil was administered as a single dose I h before detorsion. Bilateral orchiectomies were performed after 4 h. In the sham group, a sham operation was done. In the sham plus trapidil group, a sham operation was done and trapidil was administered as a single dose. Testicular tissue malondialdehyde (MDA), nitric oxide (NO) and total sulfhydryl (T-SH) levels were determined for each group. The grades of interstitial injury were determined in histopathologic examination. Results: The NO and MDA levels in the IR group were significantly higher than the study, sham and sham plus trapidil groups in the left testis (P < 0.05 P < 0.001 and P < 0.001, respectively). A statistical difference was not found among Study, sham and sham plus trapidil groups in the left testis in NO and MDA levels (P > 0.05). The T-SH level in the study group was significantly higher than in the IR. sham and sham plus trapidil groups in left testis P < 0.05). In the IR group (left testis), grade I interstitial injury was 30% (3/10), grade 2 injury was 60% (6/10) and grade 3 injury was 10% (1/10). In the study group (left testis), grade I interstitial injury was 30% (3/10) and there was no injury in 70% (7/10). Conclusion: Trapidil decreased free oxygen radical formation in testicular torsion and detorsion, and attenuated histopathological damage in the ipsilateral twisted testis.Öğe Testicular epidermoid cyst and organ preserving surgery(Medknow Publications and Media Pvt. Ltd, 2006) Somuncu, Salih; Cakmak, Murat; Atasoy, Pınar; Akman, Hülya; Ulusoy, SevgiEpidermoid cyst is a rare and non-teratomatous, benign tumour of the testis. Testis-sparing surgery is recommended as surgical treatment. We present a 9-year-old-boy with testicular epidermoid cyst. The embryology, histogenesis and treatment of epidermoid cyst of testis, are discussed.Öğe Trapidil, an inhibitor for phosphodiesterase and platelet-derived-growth factor, ameliorates corrosive esophageal burn in rats(Tohoku Univ Medical Press, 2005) Somuncu, Salih; Çakmak, Murat; Erdoğan, Sibel; Çağlayan, Osman; Akman, Hülya; Kaya, MuratCorrosive esophageal burn is a common health problem in the pediatric age group and causes serious esophageal injuries. The medical treatment In acute phase of corrosive esophageal injury is of particular importance for prevention of esophageal stricture. We therefore aimed to investigate the possible beneficial effect of trapidil (triazolopyrimidine), an inhibitor for phosphodiesterase and platelet-derived-growth-factor, during acute phase of esophageal corrosive injury. Wistar albino rats were randomly allocated to untreated, treated, and sham-operated groups (n = 10 for each group). Corrosive esophageal burn was generated with 10% NaOH solution. The rats were left untreated (untreated group) or treated with trapidil as a single dose of 40 mg/kg intraperitoneally after one hour of the injury (treated group). Abdominal esophageal segment was isolated and tied in sham-control group. The studied esophageal segment was removed from each animal after 24 hours. Malondialdehyde (MDA) and nitric oxide (NO) levels were measured in the esophageal tissues. The ulcer depth was graded by histopathologic examination. MDA and NO levels were significantly higher in the untreated group than in the treated group. Namely, trapidil treatment significantly decreased MDA and NO levels in the injured tissues, the levels of which are similar to those in the tissues of control animals. The grades of ulcer depth were significantly improved in the treated group. These results indicate that the reactive oxygen radicals increase in the early phase of corrosive esophagitis and cause tissue damage. We suggest that trapidil treatment may be useful in acute phase of corrosive esophageal injury.
