Yazar "Ferhat, Mehmet" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 6 / 6
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe The comparison and efficacy of 3 different alpha 1-adrenergic blockers for distal ureteral stones(Elsevier Science Inc, 2005) Yılmaz, Erdal; Batislam, Ertan; Basar, Mehmet Murad; Tuğlu, Devrim; Ferhat, Mehmet; Basar, HalilPurpose: alpha 1-Adrenergic blockers have recently been shown to increase the rate of spontaneous passage of distal ureteral stones. We compared efficacy of 3 different alpha 1-adrenergic blockers for this purpose. Materials and Methods: A total of 114 patients between 18 and 65 years old who had lower ureteral stones were included in the study. Patients were randomly divided into 4 groups. Group 1 consisted of 28 patients and acted as the control group. Group 2 comprised 29 patients who received tamsulosin, group 3 was 28 patients receiving terazosin and group 4 was 29 patients receiving doxazosin. These agents were given for up to a month and hydration was also recommended simultaneously. Every week patients were controlled with x-rays of the kidneys, ureters, bladder and urinary ultrasonography. Meanwhile the number of pain episodes, analgesic dosage and the number of days for spontaneous passage of the calculi through the ureter were also recorded. Results: There were no differences between the groups with respect to age, weight, height, sex and stone size. The calculi passed through the ureter spontaneously in 15 patients in group 1 (53.57%), in 23 patients in group 2 (79.31%), in 22 patients in group 3 (78.57%), and in 22 patients in group 4 (75.86%). In groups 2 to 4 the number of pain episodes, expulsion time and analgesic dosage were found to be lower compared with those in group 1. Conclusions: alpha 1-Adrenergic blockers increase the frequency of spontaneous passage of the distal ureteral calculi. All 3 agents tested were equally efficacious.Öğe Comparison of efficacy of sildenafil-only, sildenafil plus topical EMLA cream, and topical EMLA-cream-only in treatment of premature ejaculation(Elsevier Science Inc, 2006) Atan, Ali; Basar, Murad M.; Tuncel, Altuğ; Ferhat, Mehmet; Agras, Koray; Tekdoğan, ÜmitObjectives. To compare the efficacy of sildenafil (Viagra) only, sildenafil plus topical anesthetic cream (EMLA), and topical EMLA-cream-only to that of placebo in treating premature ejaculation. Methods. A total of 84 patients were enrolled in this study. The duration of premature ejaculation in the patients ranged from 9 to 60 months (mean 32.5 +/- 14.6). Patients were randomized into four groups. Group 1 consisted of 20 patients who took placebo for 2 months. Groups 2 and 3 consisted of 20 and 22 patients, respectively, and they received 50 mg sildenafil 45 minutes before coitus for 2 months. In addition, patients in group 3 applied topical EMLA cream to the glans penis 15 minutes before coitus. The 22 patients in group 4 used topical EMLA-cream-only. After at least eight sexual attempts, the patients' clinical responses were assessed using the patient self-description method. Effectiveness was described as improvement plus cure. Results. The effectiveness was 40% in group 1, 55% in group 2, 86.4% in group 3, and 77.3% in group 4. Of the groups, a significant difference was found in the effectiveness of the treatments (Pearson chi-square = 0.00). No significant difference was found between groups 1 and 2 (P = 0.26). Efficacy was more successful in groups 3 and 4 than in the others (P = 0.00). The difference between groups 3 and 4 was not significant (Pearson chi-square = 0.42). Conclusions. Sildenafil-only was not superior to placebo or combination treatment. Topical EMLA-cream-only had equal effectiveness to that of sildenafil plus topical EMLA treatment. The use of topical EMLA-cream-only seems to be an effective treatment of premature ejaculation.Öğe Seminal plasma transforming growth factor- B (TGF- B) and epidermal growth factor (EGF) levels in patients with varicocele(2008) Kısa, Üçler; Başar, M. Murad; Ferhat, Mehmet; Çağlayan, OsmanAmaç: Bu çalışmanın amacı varikoselli infertil hastalar ile normal fertil olgular arasında seminal plazma EGF ve TGF-p düzeylerini karşılaştırmak, ve seminal plazma EGF ve TGF-P düzeyleri, semen parametreleri ve serum hormon düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Materyal ve Metot: Varikoselli 100 infertil hasta (Grup-1) çalışmaya alındı. İki ile 5 günlük cinsel perhiz sonrası semen analizi uygulandı. Semen analiz sonuçlarına göre bu hastalar oligoastenoeratozoospermisi olanlar (Grup-1) ve normal semen analizi olanlar (Grup-2) olarak iki gruba ayrıldı. İlave olarak, skrotal patolojisi olmayan 100 fertil olgu kontrol grubu (Grup-3) olarak kabul edildi ve semen analizi bunlarda da uygulandı. Seminal plazma EGF ve TGF-p düzeyleri ELİZA yöntemi ile ölçüldü. Ayrıca, tüm olgularda serum gonadotropin ve seks steroid düzeyleri ölçüldü, istatistiskel analiz tek yönlü ANOVA test ve post hoc Bonferoni test ile yapıldı. Bulgular: Her iki grup arasında semen analizi parametreleri bakımından anlamlı farklık vardı (P 0,05). Seminal plazma EGF ve TGF-p düzeyleri varikoselli olgularda (Grup-1 ve Grup-2) Grup-3'den daha yüksekti. Ancak, istatistiksel fark sadece TGF-p düzeylerinde saptandı (P 0,017). Seminal plazma EGF ve TGF-P seminal parametreler ile negatik ilişki göstermekteydi (P 0,05). Bununa karşın, bu büyüme faktörleri ile serum hormon düzeyleri arasında ilişki, yoktu. Sonuç: Bu çalışma göstermektedir ki, seminal plasma EGF ve TGF-P düzeylerindeki artış varikoselli hastalarda seminal parametrelerde azalma ile birliktedir. Bununla birilkte, etki TGF-p ile daha belirgindir.Öğe Seminal Plasma Transforming Growth Factor-β (TGF-β) and Epidermal Growth Factor (EGF) Levels in Patients with Varicocele(2008) Kısa, Üçler; Başar, M.Murad; Ferhat, Mehmet; Çağlayan, OsmanAims: The aim of this study was to analyze seminal plasma epidermal growth factor (EGF) and transforming growth factor-? (TGF-?) levels in infertile patients with varicocele and normal fertile cases, and to evaluate the relationships between seminal plasma EGF and TGF-?, seminal parameters and serum hormone levels. Materials and Methods: A total of 100 patients with varicocele were enrolled into the study. Semen analyses were performed after 2 and 5 days of sexual abstinence. These patients were divided into two groups based on the results of semen analysis as oligoasthenoteratozoospermia (Group 1) and normal semen analysis (Group 2). Additionally, 100 fertile cases without any scrotal pathology were accepted as the control group (Group 3), and semen analysis was also performed in these cases. Seminal plasma EGF and TGF-? levels were measured with ELISA. Additionally, serum gonadotropin and serum sex steroid levels were measured in patients and controls. Statistical analysis was performed by using one-way ANOVA test and post hoc Bonferroni test. Results: There was a statistically significant difference between patients and controls regarding seminal parameters (P < 0.05). Seminal plasma EGF and TGF-? levels were higher in patients with varicocele (Group 1 and Group 2) than Group 3; however, there was a statistically significant difference only in TGF-? levels (P = 0.017). Seminal plasma EGF and TGF-? levels showed a negative relationship with seminal parameters (P < 0.005). However, there was no relationship between these growth factors and serum hormone levels. Conclusions: This study showed that increased levels of EGF and TGF-? were associated with decreased seminal parameters in patients with varicocele. However, the relationship was more evident with TGF-?. © TÜBİTAK.Öğe Seminal plazma ve serum testosteron-östrojen oranlarının semen parametreleri üzerine etkisi(Kırıkkale Üniversitesi, 2005) Ferhat, Mehmet; Başar, HalilÖZET Ferhat M, Seminal Plazma ve Serum Testosteron/Östrojen Oranlarının Semen Parametreleri Üzerine Etkisi. Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Üroloji Anabilim Dalı Uzmanlık Tezi, Kırıkkale, 2005. Bu çalışmada serum ve seminal plazmadaki testosteron-östrojen dengesinin semen parametreleri üzerine etkisini araştırmayı amaçladık. Etik kurul onayı alındıktan sonra 18-40 yaşlar arasında 100 hasta çalışmaya alındı. Çalışmaya alınan bütün hastaların kan hormon değerleri normaldi ve sperm analizini etkileyebilecek bir organik patolojileri yoktu. Semen parametreleri normal olan 47 kişi grup I ve bozuk olan 53 hasta ise grup II olarak sınıflandırıldı. Her iki grupta, serum ve seminal plazmada; testosteron, östradiol ve testosteron-östradiol oranlarını karşılaştırdık. İstatistiksel inceleme; gruplar arası ortalamalar farkı student-t testi ile, gruplar arasında seminal plazma ve serumda; testosteron, östradiol ve testosteron-östrojen oranlan ise Pearson Korelasyon testi ile yapıldı. P<0,05 anlamlı kabul edildi. Grup IF de serum da; testosteron düzeyi (P= 0.043) ve testosteron/östradiol oranı (P= 0,048) anlamlı derecede düşük, östradiol düzeyi (P= 0.014) ise anlamlı derecede yüksek bulundu. Yine grup IF de seminal plazma da; total testosteron düzeyi (P=0,598) ve testosteron/östardiol oranlan (P=0,644) daha düşük, östradiol düzeyi ise daha yüksek (P=0,393) bulundu. Serum T/E2 oranlan ile sayı, motilite ve morfoloji karşılaştınldığında; serum T/E2 ile sperm sayısı (P= 0,857), motilite (P= 0,010) ve morfoloji (P = 0,040) arasında doğru, ancak istatstiksel olarak motilite ve morfoloji arasında anlamlı korelasyon vardı. Seminal plazma T/E2 ile sperm sayısı (P= 0,774), motilite (P= 0,403) ve morfoloji (P= 0,252) arasında doğru, fakat istatistiksel olarak anlamsız korelasyon bulundu. Özellikle serum T/E2 oranının, sperm motilitesi ve morfolojisini anlamlı derecede etkilediği ve bu patolojinin anti- östrojenlerle tedavi edilebilir bir infertilite nedeni olduğu sonucuna varıldı. Anahtar Kelimeler: Semen parametreleri, serum, seminal plazma, östradiol testosteron.Öğe Üreter alt uç taşlarında ekstrakorporeal şok dalga litotripsinin başarısını artırmak üzere kullanılabilecek medikal yardımcı tedaviler(2003) Yılmaz, Erdal; Batislam, Ertan; Ferhat, Mehmet; Başar, Murat; Tuğlu, Devrim; Başar, HalilAmaç: Ureter alt uç taşlarında tek seans ekstrakorporeal şok dalga litotripsi (ESWL) tedavisinin etkinliğini artırmak üzere kullanılan üç değişik tedavi yönteminin etkinliklerini karşılaştırmak. Yöntem: Ureter alt ucu taşı olan 76 hasta çalışmaya alınarak 4 gruba randomize edildi. Grup A'da 20 hasta kontrol grubu olarak kabul edilerek sadece tek seans ESWL uygulandı. Grup B'deki 19 hastaya tek seans ESWL ile birlikte nifedipin ve deflazokort başlandı. Grup C'de ise 18 hastaya tek seans ESWL uygulandıktan sonra selektif alfa adrenerjik blokörlerden alfuzosin 10 mg/gün olarak başlandı. Grup D'de 18 hastaya ESWL yapılırken eş zamanlı olarak %0.9 NaCl içerisinde 40 mg furosemid infüze edildi. Grup B ve C'deki hastaların medikal tedavisi 10 gün devam ettirildikten sonra bütün hastalar yeniden direkt üriner sistem grafisi ve abdominal ultrasonografi ile değerlendirildi. Bulgular: Tek seans ESWL'den sonra taştan tamamen arınma oranı kontrol grubunda %55; Grup B'de %73.68; Grup C'de %72.22; ve Grup D'de %78.98 idi. Renoüreteral kolik ve total diklofenak kullanımı açısından gruplar arasında farklılık izlenmedi. Sonuç: Tek seans ESWL'nin başarısını artırmak üzere tedavi sırasında diürezis yapılması, alfa adrenerjik blokör kullanılması ve kalsiyum kanal blokörü ile kortikosteroid kombinasyonu taştan tamamen arınmada faydalı farmakolojik seçenekler olarak görünmektedir.
