Strategic Disaster Management With ‘Family’ As A Decision Layer And Participatory Local Planning
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2018
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Disaster risks are usually managed by central planning functions of national governments, consequently local knowledge of various geographies and cultures cannot be transferred to the planning processes effectively. This situation leads to the lack of community support for the disaster risk management issues. Article models three strategic decision layers, namely (1) national management, (2) risk mitigation planning group which is formed by related shareholders and stakeholders, and (3) family, to manage disaster risks effectively; and calls it as ‘strategic disaster management’. Model claims that participation in the planning processes of which local knowledge is made use causes public motivation on support of disaster management processes and forms social consciousness as well.
Afet riskleri, ulusal yönetimin merkezi planlarıyla yönetilmekte, bu nedenle çeşitli coğrafya ve kültürlerin oluşturduğu yerel bilgi planlama süreçlerine etkin aktarılamamaktadır. Bu durum afet risk azaltma planlarına ve hazırlık süreçlerine toplumdan yeterli destek alınamamasına neden olmakta, konuya ilişkin toplumsal bilinç oluşturulamamaktadır. Bu çalışma; (1) ulusal yönetim, (2) yereldeki ilgili paydaş ve etkileşenlerden oluşan risk azaltma planlama grubu ve (3) aileyi stratejik planlamaya ilişkin üç karar kademesi olarak modellemekte, risk yönetimi odaklı bu modeli ‘stratejik afet yönetimi’ olarak adlandırmaktadır. Model sonucunda, yerel bilginin etkin kullanıldığı planlama süreçlerine katılımın afet hazırlık, müdahale ve iyileştirme süreçlerine de katılım motivasyonu yaratılacağı, ayrıca konuya ilişkin toplumsal bilinç oluşumu sağlanacağı değerlendirilmektedir.
Afet riskleri, ulusal yönetimin merkezi planlarıyla yönetilmekte, bu nedenle çeşitli coğrafya ve kültürlerin oluşturduğu yerel bilgi planlama süreçlerine etkin aktarılamamaktadır. Bu durum afet risk azaltma planlarına ve hazırlık süreçlerine toplumdan yeterli destek alınamamasına neden olmakta, konuya ilişkin toplumsal bilinç oluşturulamamaktadır. Bu çalışma; (1) ulusal yönetim, (2) yereldeki ilgili paydaş ve etkileşenlerden oluşan risk azaltma planlama grubu ve (3) aileyi stratejik planlamaya ilişkin üç karar kademesi olarak modellemekte, risk yönetimi odaklı bu modeli ‘stratejik afet yönetimi’ olarak adlandırmaktadır. Model sonucunda, yerel bilginin etkin kullanıldığı planlama süreçlerine katılımın afet hazırlık, müdahale ve iyileştirme süreçlerine de katılım motivasyonu yaratılacağı, ayrıca konuya ilişkin toplumsal bilinç oluşumu sağlanacağı değerlendirilmektedir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
İktisat, İşletme
Kaynak
Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
53
Sayı
3
